Search results

Αν και έχω χάσει το νήμα της συζήτησής σας, θυμάμαι ένα αστείο που το έλεγε ο παπούς μου και που το επιβεβαίωσα πρόσφατα για αληθινό (βρήκα το περιοδικό). Στη δεκαετία του 1920, μετά τον βουβό κινηματογράφο και πριν από τον ομιλούντα, είχε εμφανιστεί ο ηχητικός. Είχε μουσική υπόκρουση αλλά όχι...

Λέει ότι τα RFID δεν χρειάζονται line-of-sight contact για να διαβαστούν. Αυτό δεν είναι η οπτική επαφή, είναι;

Δεν ξέρω αν ίσχυε ποτέ απόλυτα αυτή η διάκριση -μερικοί μνηστήρες είναι άκαρδοι, το ίδιο και μερικοί κλητήρες, αλλά πρόσωπα θεωρούνται και είναι λέξεις πανάρχαιες. Και τώρα με τον υπολογιστή που θυμήθηκες (λογισμητήρα δεν τον ήθελε ο Τάσσιος; ) και με τον εκτυπωτή που είναι εξίσου ακλόνητος...

Μια και το αποδομήσαμε, κι ένα ανεκδοτάκι με το... δαίσιμο. Κάποτε κάποιος καθηγητής πολυτεχνείου έβγαλε μια ποιητική συλλογή, ελαφρώς παλαβή, οπότε ο Γ.Πωπ στη στήλη του έγραψε "Το βιβλίον, όπως και ο συγγραφεύς, κυκλοφορεί άδετον".

Το χειρότερο είναι πως ήταν μεταφράστρια, στο βιβλίο υπάρχει το λάθος.

Πολύ καλά και τα δύο. Και άλλο ένα: Του τόπου τούτου γηγενής μα τον γνωρίζουν όπου γης

Τι μου θυμίζεις... αυτό το θέμα είχε συζητηθεί και σ' ένα φόρουμ που έκλεισε, και μετά έγραψα κι εγώ το εξής: http://www.sarantakos.com/language/kimades.html

Κι εγώ στην αρχή τα τίναξε είχα βάλει, αλλά στο πρωτότυπο βλέπω died.

Το κακό είναι που υπάρχει η αντίθεση με τον real daddy. Μια και πέθανε ο θειούλης που με χρύσωνε (που μου τα έσταζε, που του τα μάσαγα, αναλόγως ρεζίστρ), θα πάω στο μπαμπά που με γέννησε.

Θες να νεολογίσουμε; Αν όχι, αυτό στα ελληνικά περνάει συνήθως μέσα από το ρήμα (τα μασάει από έναν γέρο, τάχει μ'έναν γέρο που την έχει χρυσώσει)

Η κόρη μου το λέει χλατσωτό, πάντως.

Κι όταν περνάει ο Ματσάκης, θα απλοποιούν τα δύο λάμδα;

Φίλτατε, είναι πολύ επικίνδυνες αρρώστιες αυτές οι δυο που επισημαίνεις. Και τις δυο τις έχω γευτεί στο πετσί μου στην ευρωενωσιακή μεταφραστική υπηρεσία όπου δουλεύω -μάλιστα εμείς και το "τούτος" το θεωρούμε μαλλιαρό και λέμε "ο εν λόγω". Αν και, για να είμαι δίκαιος, τον "φόβο του είναι"...

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια αμφοτέρους τους δύο παραπάνω, με κάνετε και κοκκινίζω. Να χαιρετίσω και τον φίλο panadeli, που πρέπει να είναι καινούργιος στην παρέα μας. Και άλλοι μου το έχουν πει, ότι, περιέργως ή ίσως όχι, οι φιλόλογοι φαίνεται πως είναι η αιχμή του δόρατος στη διάδοση των...

κομμωποιήματα, κομμωκοσμήματα

Πες το, γιατί έχω χάσει κι αυτό το ρημάδι το χαρτί που ευλαβικά φυλάει ο Λίγγρης στο συρτάρι και τον διάβασα και μ' έπιασαν τύψεις -αν και, μετά τα σαράντα...

Σαφώς τότε είναι αυτό που είπε ο Νίκελ. Οριζοντιωμένη.

Μα, θαρρώ ότι και το Τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές είναι τίτλος που έχει γράψει ιστορία, ενώ το αγγλικό είναι απλώς High Noon -δωρικός ίσως, βαρετός ίσως. Βέβαια, καμιά φορά η πρωτοτυπία του ελληνικού τίτλου είναι οπτική απάτη, αφού απλώς οι δικοί μας έχουν μεταφράσει τον γαλλικό τίτλο (κάτι...

Πολύ καλογραμμένη η εισήγησή σου, αν και έχει ένα αρνητικό -ότι δεν αφήνει πολλά περιθώρια να συμπληρώσει κάτι ο άλλος, μόνο να πει αν δέχεται τη μία ή την άλλη πρόταση. Κατ' εμέ ναι, το δεχόμαστε.

Σοβαρά, από εκεί βγήκε; Απίστευτο!