Search results

Οι εκδόσεις ΚΟΝΤΥΛΙ και η καθηγήτρια του Παν/μίου Πατρών, Άννα Ιορδανίδου, παρουσιάζουν τη σειρά ειδικών λεξικών της νέας ελληνικής όπως το «Χτίζω λέξεις», την Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010, στις 19.00, στο café του Βιβλιοπωλείου IANOS (Σταδίου 24). Μπορεί ένα λεξικό να βοηθήσει στο σχεδιασμό...

Και στην Κέρκυρα, η δουλειά προφερόταν "δουγειά" -ίσως να το κρατάνε κι εκεί.

Δεκτή η παρατήρηση για τα κενά των λεξικών και είμαι ο πρώτος που τα επισημαίνω (καμιά φορά τα αποκαλώ και τρύπες). Ωστόσο, όταν η απουσία ενός τύπου από τα λεξικά συνδυάζεται με ελάχιστες γκουγκλιές, αυτό ίσως κάτι δείχνει -πολύ περισσότερο όταν ένα ρυθμιστικό λεξικό σαν του Μπαμπινιώτη δεν...

Η λεπτή διάκριση ότι η ελληνικοποίηση είναι για τις προμήθειες και τα υλικά ενώ η ελληνοποίηση για όλα τα άλλα μου φαίνεται, με όλο το σεβασμό, τεχνητή και εξαιρετικά δύσκολο να κρατηθεί στην πράξη, αλλά και αυθαίρετη: γιατί τάχα μόνο των υλικών και των προμηθειών και όχι, έστω, των προγραμμάτων...

Καθυστερημένα να προβάλω αντίρρηση στην άποψη (νομίζω του Ζάζ.) ότι ένας προσεκτικός θα έλεγε "ελληνικοποίηση" αντί "ελληνοποίηση". Ευτυχώς τέτοιοι προσεκτικοί δεν υπάρχουν -λέμε άλλωστε αμερικανοποίηση και τουρκοποίηση, έτσι;

Εγώ το ήξερα εξελληνισμένο στην παλιότερη βιβλιογραφία, δηλ. ο Τορκουεμάδας.

Καλώς ήρθες Voulagx! ιππόλιπος = αλογίσιο λίπος ιπποφέρω = μεταφέρω άλογα

Δεν είναι δικό μου, ενός φίλου μου είναι: ιπποδήγματα (δαγκωνιές λυσσασμένων αλόγων) Ο Μποστ έχει φυσικά πάρα πολλά τέτοια, μεταξύ των οποίων το Σφαγή των υποτών ιππό των Τούρκων

Και εδώ το "επιβάλλει" θα ήθελε ένα λάμδα, μάλλον, αλλά με έναν καλό δικηγόρο αθωώνεται. Παρέμπ, τα λανθασμένα "επιβάλλει" είναι πολύ περισσότερα από τα λανθασμένα "επιβάλει", δεν ξέρω αν συμφωνείτε με την παρατήρηση.

Με γιουτουμπάκι από το τραγούδι Αφιλότιμη του Διονυσίου;

Απλολογία, θα έλεγε κανείς, όπως τα αμφορεύς (< αμφιφορεύς) και τράπεζα (< τετράπεζα). Στον κατάλογο να μπει και ο περιβαντολόγος, καθώς και ο αθλίατρος (< αθλητίατρος). Βέβαια, σε αντίθεση με τον αμφορέα, η στρατικοποίηση και ο περιβαντολόγος είναι τυποι μειωμένου κύρους... σήμερα.

Πλάκα-πλάκα, παλιά λεγόταν "τηγανιστές" (π.χ. στον Παπαδιαμάντη, εκτός αν με ξεγελάει ο Αϊζενχάουερ)

Πολύ ενδιαφέρον, αν και η τελευταία παράγραφος ή μάλλον οι τρεις τελευταίες αράδες σηκώνουν πολύ νερό -διότι υπάρχει το "αφιλότιμος" σαν ήπια βρισιά ιδίως προς άταχτα παιδιά. Π.χ. Μπιτ ξεμυαλισμένο είναι τ΄ αφιλότιμο, γκρίνιασε πάλι τ΄ απόγεμα ο κύριος Παντελής. Μέσα στον καφέ που μου έφερε...

Σίμων, αν καταλαβαίνω καλά, το γιορτόπιασμα είναι παιδί που γεννιέται από κανονικό αντρόγυνο, αλλά που η σύλληψή του έγινε μέρα γιορτάσιμη ή σαρακοστή, που κανονικά δεν πρέπει να έρχονται σε σεξουαλική επαφή ούτε τα αντρόγυνα.

Το ρητό αυτό διάφοροι συγγραφείς μανατζαρέικων το αντιστρέφουν (if it ain't broke, fix it) διότι έτσι βρίσκουν κι εκείνοι δουλειά. Και σχετική κρητική παροιμία που δεν θα τη βρείτε στα βιβλία αυτά: Όποιος καλά του κάθεται και πιο καλά γυρεύει ο διάολος του κώλου του κουκιά του μαγειρεύει.

Συγνώμη, αλλά το δικό σου το εύρημα το βρίσκω πολύ πιο αποτρόπαιο από τα άλλα.

Είμαι ευτυχημένος που το διάβασα (αφού δεν υπάρχει ρήμα ευτυχίζω δεν μπορείς να πεις ευτυχισμένος). Λίγο αυστηρός ο φίλος Μαραβέλιας, αλλά έχει ένα βουνό δίκιο (εκτός από το "αγανακτημένος").

Κι εγώ είχα τελείωσει Αγγλική φιλολογία σε μιαν άλλη ζωή στο ΕΚΠΑ και κάναμε ένα ελληνικό μάθημα σε κάθε εξάμηνο. Αυτά που λέει η Στέλλα από πάνω δεν τα θυμάμαι, θυμάμαι Γλωσσολογία και Νεοελλ. Λογοτεχνία. Φυσικά, ένα κάρο αγγλόφωνες λογοτεχνίες. Δηλαδή ο προσανατολισμός ήταν πολύ λιγότερο...

Κι εγώ έτσι το καταλαβαίνω.

Στο κείμενο του Κοτζιουλα, η γιαγιά αποκαλεί "γιορτόπιασμα" το άλλο παιδί που έκλεψε τον εγγονό της. Είναι χαρακτηρισμός μειωτικός: προβληματικό σωματικά ή νοητικά παιδί, επειδή οι γονείς του το συνέλαβαν μέρα γιορτής. Ο Κοτζιούλας είναι Ηπειρώτης. Η έκφραση μπορεί να είναι και πανελλήνια.