Search results

Ο Μήτσος πάντως γράφει "λίγο περισσότερο από 200 μέτρα". Όχι και "λίγο πάνω" και "καμιά διακοσαριά" γιατί το παρακάνουμε με την απροσδιοριστία.

Πληρέστατο, τι να προσθέσει κανείς; Άντε, να πούμε ότι η Ιονική τράπεζα γράφεται έτσι επειδή αρχικώς ήταν η τράπεζα της Ιονίου Πολιτείας -ιδρύθηκε στην Κέρκυρα πριν από την ένωση με την Ελλάδα, το 1839.

Και ήδη σε κάποιο έντυπο γράφτηκε ΑΤΤΙΣ και η νέα κωδική ονομασία -ο οποίος Άττις αυτοευνουχίστηκε.

Πολλές φορές το έχεις ή μία; Την πρώτη φορά θα μπορούσες ίσως να βάλεις και τα δύο, πρώτα τη μεταγραφή, και μετά, με την ίδια ανάσα, "δηλαδή το βουνό της γριάς" ή "το βουνό της Θεάς".

Μπακαλιαράκια είναι οι βελάδες, αν δεν κάνω λάθος. Και φράκο να το πεις, μέσα είσαι. Νομίζω ότι ονομάστηκαν έτσι (ασεβώς) επειδή οι δυο ουρές του ενδύματος κρέμονταν από πίσω σαν την ουρά μπακαλιάρου.

Στις γραφειοκρατίες θα δεις να λένε για χωράφια ή χωραφάκια, για τσιφλίκια αλλά και για φέουδα.

Και μέσα στην Κρήτη πρέπει να υπάρχουν διαφοροποιήσεις προφοράς -θυμάμαι φίλους μου Χανιώτες, φανατικούς αντικαστρινούς, να κοροϊδεύουν την προφορά "ζήπεδο".

Letter of liaison θα έβαζα.

Αν και με καθυστέρηση: θα το βρεις επίσης να λέγεται "η σύνδεση". Και το κοντέξτ είναι μάλλον τα κομμουνιστικά κόμματα και όχι το αντάρτικο.

Συνονόματε, αυτό με το αρνάκι θα σου το κλέψω, να το ξέρεις!

Μήπως βρεις ορολογία στα ειδικά περιοδικά του ιπποδρόμου ή του ποδοσφαιρικού στοιχήματος; Το αλογατάς δεν είναι κακό, αλλιώς κάτι σαν εκτιμητής ή εμπειρογνώμονας. Το "σότο" αρχικά από τον χαρτοπαικτικό όρο (και από ιταλ. sotto)

Αυτό το είχα παρατηρήσει κι εγώ, να αργεί ο λάπτοπ να μπουτάρει όταν είναι ήδη συνδεμένος με μεγάλους εξωτερικούς σκληρούς ή άλλα περιφερειακά. Έχει πάντως καιρό να μου συμβεί.

Πολλοί τραγουδιστές προσπαθούν συνειδητά να αποφύγουν το ουρανικό νι και λι, με αποτέλεσμα που φαίνεται. Υπάρχει πάντως κι ένα τραγούδι ειδικά γραμμένο, το "Φιλί φιλί με λυτρώνεις" της Αμαλίας:

Αν δεν αναλύσεις την Ανθούπολη στα συστατικά της ώστε να αναδειχτεί το "πόλη", δεν είναι παράλογο να φτιάξεις το παράγωγο με το -ιώτης, κατά το λαμιώτης, μπαμπινιώτης, ναξιώτης. Πάντως, στις ανατολικές συνοικίες λένε, θαρρώ, Ηλιουπολίτης, Αργυρουπολίτης.

Σχιζολεξία, που αφού διαμέλισε όλες τις ελληνικές λέξεις (εξ απίνης, κατ' όπιν, εν ω, όποτε δήποτε) τώρα εξορμά εκτός συνόρων. Σήμερα στον Σκλαβενίτη, έπεσε το μάτι μου στα κρασιά, είχε ΜΑΥΡΟ ΔΑΦΝΗ. Δυο λέξεις. Και ήταν τυπωμένες στην ετικέτα του μπουκαλιού. Πήρα δυο (άλλα) μπουκάλια να πιω να...

Το διάβαζα, το ξαναδιάβαζα, ήμουν βέβαιος πως εγώ δεν το έχω γράψει αυτό. Και πράγματι δεν το έχω γράψει, διότι είναι ένα άρθρο που το έγραψε ο Ηλεφούφουτος. Οπότε, για να μη φωνάζει ο Καίσαρας: κάποιος Ηλεφούφουτος στο μπλογκ του Σαραντάκου περιγράφει...

Το dream on μου αρέσει. Είχα σκεφτεί κάτι σαν you are in for a xxx surprise, αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει. Το "μη φας, έχουμε γλάρο" είναι πράγματι κοντινή έκφραση, αλλά λιγάκι πιο κοντινή είναι, θαρρώ, το "κούνια που σε κούναγε". Στην καθαρεύουσα ή στα αστεία λέμε και "πλανάσαι πλάνην οικτράν".

Καλημέρα, καλώς ηρθες στο φόρουμ. Η προφορά του νι και λι με τον τρόπο που περιγράφεις (gni, gli) δεν νομίζω ότι μπορεί να χαρακτηριστεί γλωσσικό ιδίωμα, ίσως μπορεί να θεωρηθεί ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας διαλέκτου. Το έχουν μωραΐτες, θαρρώ (π.χ. η Αμαλία στο Παραπέντε) αλλά όχι...

Χρόνια πολλά και από μένα!

Ο μυστηριώδης Ντιν είναι βετεράνος της Στρατιάς: http://sarantakos.wordpress.com/2009/05/13/ntin/