Κι εγώ τις πρόσεξα τις οδύνες των τριών. Πάντως, έχουν καταξιωθεί ποιητικά:
ΣΤΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ
Μας ξεπλανάτε σε όνειρα σαν τις Σειρήνες,
στο εξωτικό τρεμόσβημα θλιμμένης δύσης,
και μας μεθάτε με γλυκύτατες οδύνες!
Ανάθεμά σας, κολασμένες αναμνήσεις!
(Λαπαθιώτης)
ή
Κι ήρθε καιρός, Νινόν, που λες...