Search results

Πάρε όμως υπόψη σου ότι ήμουν εντελώς απροετοίμαστος, όλα στο φτερό.

Καλά πήγε η εκπομπή, μιλήσαμε κυρίως για γλωσσικά. Την ακούμε εδώ, απ' ό,τι μου είπαν: http://stokokkino.gr/ekpompes/to-kokkino-piperi/2011-11-06.mp3

'Εγραψα κι εγώ για το τεθνε... Δόκτορα, διόρθωσέ το, μη σε δει ο Πάσχος και γράψει αύριο για την *τεθνεούσα πολιτική τάξη ή κάτι ανάλογο, τεθνεώσα ήταν το σωστό.

Εδώ όμως "η παραίτηση θα άφηνε τη χώρα αίολη" στον τίτλο, αλλά έωλη στο κυρίως κείμενο. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=428462&h1=true

Θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε να χρησιμοποιούμε το υ στις μεταγραφές μας, αλλά μόνο για το γαλλικό u και το γερμανικό ü, όχι για το y. Αυτό το Hippocras, που υπάρχει στον Γεωργιλλά ως μπουκράς, δεν ξέρω αν είναι από τον Ιπποκράτη ή από το υποκεραστόν με παρετυμολογική προσθήκη του Ιπποκράτη.

Το είχα προσέξει και έλεγα να το σχολιάσω, αλλά ευτυχώς με πρόλαβε ο Νίκελ και το έκανε πληρέστατα. Και πάλι "δαίμων του μεταφραστείου" γιατί το λάθος είναι ανεξήγητο από καλή μεταφράστρια. Θέλω να πω, δεν έχει γεμίσει το βιβλίο με ταπετσιέρισσες, οπότε θα ήταν ευεξήγητο το λάθος...

Πάντως η επισήμανση του Θέμη για τις πλάγιες πτώσεις είναι ουσιαστική -αν πεις Πλάτων, πρέπει να πεις όχι μόνο "Πλάτωνος" αλλά και "Ευριπίδου".

Παρέμπ, λένε ότι η προέλευση της έκφρασης ήταν από τον υπηρέτη που κρατούσε όντως φανάρι (αλλά στρέφοντας τα νώτα) ενώ ο άρχοντας έκανε ό,τι έκανε στο κρεβάτι.

Ναι, αλλά πολλές φορές λέγεται αρνητικά, π.χ. "να έρθω κι εγώ μαζί σας; τι να κάνω, να σας κρατάω το φανάρι;" Οπότε ίσως θα έπρεπε να δούμε τη συγκεκριμένη χρήση στη φράση.

Δεν έχουν καταλήξει οι διαμάχες. Ο Τσοπανάκης στη μετάφραση του Λέσκυ (Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γραμματείας) βάζει Πλάτωνας. Ακολούθησέ τον.

Ο Πολίτης στις Παροιμίες του δεν θυμάμαι να το συνδέει με συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός. Η αρχή βέβαια βρίσκεται στην τουρκοκρατία. Η σύνδεση με τη σφαγή της Χίου αντικατοπτρίζεται και στο ποίημα του Σολωμού προς τον Λόρδο Μπάιρον (με άλλο ρήμα): 'Οταν τόσοι επέφταν χάμω...

Ούτε εγώ το είχα ξαναδεί! Για τη μπριτζιστική ορολογία, πάντως, εμπάς (γαλλ. impasse) είναι το αγγλικό finesse.

Πάντως, δεν έχω δει κάπου μια επισκόπηση του πότε χρησιμοποιείται ανα- και πότε επανα-. Κάποιοι κανόνες που έχω δει, μου φαίνονται όχι πειστικοί.

Και από μένα τα συγχαρητήρια και ευχές για πολλά ακόμα δεκαχίλιαρα! (Και να ετοιμάζεται και η επόμενη να μπει στο κλαμπ!)

Σε συνέντευξη του Ράιχενμπαχ, ο υλατζής βάζει τίτλο "Δεν είμαι γκαουλάιτερ": http://www.nooz.gr/greece/raixenmpax-den-sunupografo-upourgikes-apofaseis

Και από μένα χρόνια πολλά σε Δήμητρες και Δημήτρηδες! Και να μην ξεχνάμε ότι σήμερα γιορτάζει και ο Μήτσος!

Δεν ξέρω αν το ντιλ με τον πρίγκιπα Σουλτάν θα προχωρήσει, αλλά ο Τσάκας, ο εκπρόσωπός του, είναι από τους λίγους που θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι έκαναν τη διάκριση άμεσα-αμέσως σε προφορικό λόγο, αν και υπάρχει το ενδεχόμενο απλώς να τα χρησιμοποιεί ως συνώνυμα: -- Γιατί η πλευρά σας...

Σα να'χεις δίκιο!

Ωχ, δεν είχα δει την απάντησή σου -εννοούσα ότι στη φρ. "έκανε καλά καλά το κέφι του" δεν ξέρω αν η σημασία αντιστοιχεί σε κάποια από τις τρεις που δίνει το λεξικό. Αλλά ανασταίνω το νήμα για μια άλλη φράση: πρώτα-πρώτα δεν την ξέρω καλά - καλά, μα φαντάζομαι πώς θα είναι απάνω – κάτω… Δεν...

Πάντως, μερικές από τις ξένες αποδόσεις θα ταίριαζαν στην παροιμία "Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες". Όσο για την παροιμία, δεν είμαι βέβαιος ότι είναι και τόσο καθαρή η σημασία της -άσχετο ποια λέμε ότι είναι.