Search results

Χωρίς διάθεση να την υπερασπιστώ, περισσότερο ταιριάζει η σωστή ερμηνεία ("δεν μπορείτε να κατηγορείτε το δημόσιο, εσείς που το ξεχαρβαλώσατε") αν και όντως θα μπορούσε να εννοεί και τη λάθος ("δεν μπορείτε να το υπερασπίζεστε, εσείς που το ξεχαρβαλώσατε"). Αλλά νομίζω ότι εννοούσε το πρώτο...

E, συγνώμη τότε ;)

Όταν λέει "στις αρχές του 20ού αιώνα" δεν μπορεί να εννοεί την τέταρτη δεκαετία του. Αλλά μάλλον τότε έγινε η μετονομασία. Αν στηριχτούμε στον Δροσίνη, που γράφει το 1939 και λέει για Κηφισιάς, ούτε τότε είχε μετονομαστεί -αλλά μπορεί να έχει γίνει η μετονομασία, κι αυτός, από κεκτημένη...

Aν στα αγγλικά το όνομά του είναι Τ.P.Doe, μάλλον Τ. θα τον έβαζα.

Eυχαριστώ για τις γνώμες, είναι πάντα καλό να έχει κανείς κι άλλες απόψεις. Γιατρέ, έχεις πολλές απαιτήσεις από τον ευφυή αναγνώστη -ιδίως αν είναι νεαρός: ένας τριαντάχρονος φαρμακοποιός γιατί να παίζει στα δάχτυλα τις βασίλισσες; Άσε που το 1939 θα μπορούσε κάλλιστα να υπάρχει Βασ. Σοφίας...

Ένα θέμα που με απασχολεί είναι οι υποσημειώσεις σε βιβλία που μεταφράζουμε ή που επιμελούμαστε. Εδώ έχω ένα παράδειγμα από επιμέλεια. Πρόκειται για τα απομνημονεύματα του Δροσίνη. Ο επιμελητής βάζει κάμποσες υποσημειώσεις αν και κατ' εμέ θα έπρεπε να βάλει περισσότερες ενώ κάποιες είναι...

Πιο ανεπίσημα, ας πούμε για τα κείμενα τα δικά μας, που τα δίνουμε σ' έναν συνάδελφο να τα ελέγξει, λέμε "να τα κοιτάξει κι ένα δεύτερο μάτι", νομίζω, περισσότερο παρά "να τα κοιτάξουν κι άλλα δυο μάτια". Αλλά μπορεί να είναι δική μου ιδιοτροπία.

Και ο εκδότης ενός αρχαίου κειμένου ή ενός χειρογράφου είναι ο φιλόλογος που επιμελήθηκε την κριτική/χρηστική/διπλωματική/οτιδήποτε έκδοσή του.

Ο Μήτσος υποθέτω θα το γράφει ντεζαβού. Εγώ καμια φορά το λέω ντεζαβούδι, μια και υπάρχει υποκοριστική κατάληξη -ούδι.

Δαεμάνε, χρόνια πολλά για την ολοστρόγγυλη επέτειο!

Αν εννοείς ότι δεν βρίσκεις αναφορές στο καψόνι που κάνανε στο Συρράκο, δεν μπορώ να βοηθήσω. Αν όμως εννοείς τη λέξη, να θυμίσω ότι γάνα είναι μεταξύ άλλων η μουτζούρα αλλά και η διαπόμπευση -επειδή όσους διαπόμπευαν τους... αποσβολώνανε. Εχει και παροιμία, - Είπε η γάνα τση καφτρίλας, κάμε...

Για μένα πάντως ο Τάσιος είναι προτιμότερο να αναφέρεται στο βικιπαιδικό λήμμα του ως (ομότιμος) καθηγητής του ΕΜΠ. Δίνει και περισσότερες πληροφορίες.

Φοβερός τίτλος πράγματι. Και πάει και στο νήμα των ακρωνύμων: πού τονίζεται η ΕΣΚΑΒΔΕ; Προπαροξύτονο λόγω επιρροής του έσκαβε; (Στη Βόρεια Ελλάδα είναι ΕΣΚΑΒΕ; )

Δύσκολο μου φαίνεται. Let's look it from a different angle αλλά δεν καλύπτει καλά π.χ. το 2 του ΛΚΝ

Κι αν δούμε Leni Holz πώς ξέρουμε αν είναι άντρας ή γυναίκα; Πρέπει να το έχω ξαναγράψει αλλά έχει γούστο. Κάποτε έγραφα στα αγγλικά ένα άρθρο για το μπριτζ και ήθελα να αναφερθώ σε μια παρτίδα του/της Leni Holz (το επώνυμο δεν είναι το ίδιο μάλλον) αλλά δεν ήξερα το φύλο και δεν ήξερα αν έπρεπε...

Νομίζω ότι ο λόγος που όλοι κράτησαν το Π. στη μεταγραφή του P.D.James είναι αυτός που ανέφερα στην αρχή, ότι δηλαδή η συγγραφέας υπέγραφε έτσι σκόπιμα και όχι απλώς για να εξοικονομήσει χώρο στο εξώφυλλο.

Σπάνια διαβάζει κανείς κάπως αναλυτική κριτική της μετάφρασης ενός βιβλίου -που βέβαια συνήθως θα είναι αρνητική. Παλιότερα το έκανα συχνά, τώρα δεν προλαβαίνω γιατί είναι χρονοβόρα δουλειά, χώρια ότι στενοχωρείς συναδέλφους. Τυχαία, διάβασα σε έναν μάλλον πολιτικό ιστότοπο - ηλεπεριοδικό, μια...

Προλαβαίνειςμε μα θα σε κλέψω κάποτε. Εύγε!

O Nikosl και ο Δόκτορας πρόσθεσαν πολλά μη οξύτονα, μπράβο! Από την άλλη, βλέπουμε πως δεν υπάρχει κάποια "λογική" -διότι έλπα αλλά ελτά.

Δεν είναι το μεγαλύτερό μας βάσανο μ' αυτόν τον φόρο, βέβαια, αλλά αναρωτιέμαι πώς προφέρεται. Δεν ξέρω αν οι γραμματικές προβλέπουν κανόνα για την προφορά των αρκτικόλεξων, όσων προφέρονται, αλλά σχεδόν όλα τονίζονται στη λήγουσα (πασόκ, σελετέ, αεΐ, εϋδάπ, δεή, οτέ, ογά, πασεγές, εοπυύ, κεβόπ...