Search results

Εγώ σκέφτηκα το 'οικειοποιούμαι'. Βέβαια, βλέποντας τι σημαίνει στην πράξη το hijack κι ένα 'αδρανοποιώ', ή ακόμα 'κατακλύζω' θα ταίριαζε. Καλό είναι και το 'πειρατέψουν' όπως και το 'σφετεριστούν'.

Θα συμφωνήσω με τον Δόχτορα: σπάνια κατεβαίνουν στον πολιτικό στίβο / στην πολιτική αρένα

Άντε, χρόνια μας πολλά -και βέβαια έξι και όχι πέντε που έγραψα το πρωί κοπιπαστώνοντας από το περσινό άρθρο. Ωραίο το δώρο, Δαεμάνε!

Ναι και όχι. Οι Ζαπατίστας ναι. Οι Ατενίστας, όχι. Από εκεί και το Ποταμίστας που πράγματι ειπώθηκε -ειρωνικά.

Υπάρχουν και οι μαλτεζόπλακες. Μαλτέζοι εργάτες ήρθαν στην Αθήνα μόλις έγινε πρωτεύουσα και χτίσανε πολλά σπίτια. Το επώνυμο άλλωστε είναι μάλλον κοινό. Στην Κέρκυρα που είχε από παλιά παρεδώσε και μαλτέζικη αποικία, υπάρχουν πολλά μαλτέζικα επώνυμα, π.χ. ο παλιός πρωταθλητής του σκακιού Σκέμπρης.

E, εντάξει, το "ποταμιάνου αρχηγού" που έγραψα σήμερα ήταν για πλάκα, αφού έχω ήδη πει την άποψή μου σε ειδικό άρθρο παλιότερα: Για τα αγγλικά ωστόσο, αν θέλεις μία λέξη, το Potamian ακούγεται καλύτερα. Παρά το μειονέκτημα, Ποταμίτες είναι το πιο φυσιολογικό. Εκτός αν οι ίδιοι διαλέξουν αλλιώς.

Και "Κανέναν κεχαγιά πάνω απ' το κεφάλι μου" (ή και: κερατά και ό,τι άλλο ου και τόσο φωνητό).

Σε σχέση με το παλιότερό σου σχόλιο και με το παράθεμα από το OED, εγώ δεν βρήκα med.Gr. Σκώτος στο TLG (που πιάνει πια και την... μεθαλωτική περίοδο).

Για τους Φιφτυ-του έχω μαζέψει πολύ υλικό, αλλά και για τους/το Ιφ ακόμα περισσότερο. Κάποτε θα γράψω. Με δυο λόγια, οι Φίφτυ-του, αν υπήρξαν ποτέ, διότι αμφισβητείται, ήταν αυτό που λέει το απόσπασμα του Νίκελ, τα λίγα χρόνια πριν από τους βαλκανικούς (από το 1909 ίσως ή το 1910). Το Ιφ είναι...

Aπ' όσα ειπώθηκαν, πιο πολύ μ' αρέσει το Αγκαλίτσας, πάντως.

Προφανώς τα Ευριπίδης, Αριστείδης τα παρέλειψες ως μη αμφισβητούμενα, αλλά επειδή στα οδωνύμια διατηρείται η αρχαία κλίση (Αριστείδου, Ευριπίδου) ίσως έπρεπε να μπουν. Ίσως ακόμα και το Λεωνίδας (μια παλιά κωμωδία του Άννινου λεγόταν Η νίκη του Λεωνίδου). Σχετικά με τον Αίαντα, ένιωσα έκπληξη...

Η έκφραση που εγώ χρησιμοποιώ στις περιπτώσεις αυτές είναι "δοκάρι" ή "η μπάλα βρήκε το δοκάρι", αλλά είναι σχεδόν ιδιωτική. Όχι εντελώς, την είχε χρησιμοποιήσει κι ο Βαρδινογιάννης όταν του έκανε επίθεση η 17Ν αλλά γλίτωσε.

Oύτε εγώ βρήκα τίποτα, παρόλο που κοίταξα σε διάφορα κιτάπια. Τυφλομάτης;;

Αυτό θα κλαπεί!

Να σχολιάσεις, διότι αν και δεν έχω δει το σκεπτικό τους δεν μπορεί να είναι τόσο έξω του κόσμου τούτου ώστε να κατασκευάζουν εννιασύλλαβες (!!) λέξεις. Πάντως, τα Λιθικά των αρχαίων δεν μιλούσαν για χαλίκια και βότσαλα, για πολύτιμους λίθους μιλούσαν, ίσως και για ημιπολύτιμους. (Θα πούμε και...

Μη μου πεις ότι δεν είχες ξανακούσει την απέκρουση! Εγώ παραξενεύτηκα γιατί νόμιζα πως είχε εκλείψει, είναι παλιά όσο και το μπενάλτι (το οποίο βεβαίως ακούγεται ακόμα).

Εγώ πάντως περισσότερα βιβλία έβγαλα μετά το 1997 παρά πριν :) Η εξαίρεση νομίζω πως αφορά τη λογοτεχνία γενικά, όχι μόνο την ελληνική -αλλά δεν παύει να είναι αστεία.

Πολύ σωστή λογική. Ωστόσο, αν θυμάμαι καλά, σε κάποιο υπονήμα ο Ζαζ. θαρρώ είχε πει ότι τα -έικα δεν προέρχονται μόνο από -αίους αλλά και από ονόματα σε -έας (Σπανέας-Σπανέικα) οπότε η γραφή -αίικα δεν έχει ετυμολογική βάση για αυτή την υποκατηγορία. Άρα, αφού έχουμε και -αίικα και -έικα...

Εξωγήινο πανεπιστήμιο! Πού είναι το Οαιηοπα1§6;

"Θεωρείται από πολλούς σωστός" ο τύπος "αυτός θεωρούνταν" επειδή στο θέμα αυτό η γλώσσα δεν έχει κατασταλάξει.