JimAdams
¥
Πριν καιρό, σε άτομο που μου είχε αναφέρει ότι κατάγεται από Αλεξανδρούπολη, είχα πει ''ααα, αλεξανδρουπολιώτισ(σ)α''. Πήρα κατηγορηματική απάντηση ότι το σωστό είναι Αλεξανδρουπολίτισσα, άρα και Αλεξανδρουπολίτης, κατά το Κωνσταντινουπολίτης.
Έχοντας μεγαλώσει στην δυτική πλευρά του Κηφισού, ανέκαθεν άκουγα τα Πετρουπολιώτης, Ανθοπουλιώτης, Κηπουπολιώτης κλπ κλπ. Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί, λοιπόν, την κατάληξη; Υπάρχει κάποια γραμματική εξήγηση ή πρόκειται απλά για τερτίπι της καθομιλουμένης; Ομολογώ πως αυτό που εδώ θεωρείται σύνηθες (δηλ. το -ιώτης/-ιώτισσα) μου φαίνεται κάπως αδόκιμο, αλλά από την άλλη γιατί να έχει πάρει τόσο ευρεία χρήση;
Έχοντας μεγαλώσει στην δυτική πλευρά του Κηφισού, ανέκαθεν άκουγα τα Πετρουπολιώτης, Ανθοπουλιώτης, Κηπουπολιώτης κλπ κλπ. Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί, λοιπόν, την κατάληξη; Υπάρχει κάποια γραμματική εξήγηση ή πρόκειται απλά για τερτίπι της καθομιλουμένης; Ομολογώ πως αυτό που εδώ θεωρείται σύνηθες (δηλ. το -ιώτης/-ιώτισσα) μου φαίνεται κάπως αδόκιμο, αλλά από την άλλη γιατί να έχει πάρει τόσο ευρεία χρήση;