Search results

Τα βορειοαμερικανικά chipmunks βλέπω στη wiki ότι είναι ταμίες (γένος Tamias). Το γένος ευταμίας (Eutamias) αντιστοιχεί στο σιβηριανό ταμία, ενώ υπάρχει και νεοταμίας (Neotamias) που αντιστοιχεί σε άλλα είδη, ενώ ορισμένοι τα βάζουν όλα στο γένος ταμίας.

Το chipmunk στα ελληνικά λέγεται ταμίας (και το squirrel σκίουρος, φυσικά). Είμαι σίγουρη όμως ότι δεν το απέδωσαν "ταμίας" στο Μπάμπι. Θα κοιτάξω να βρω καμιά πληροφορία. Υπάρχει και το γένος ευταμίας, αλλά ούτε αυτό μας κάνει, βέβαια. Το σωστό είναι να βρούμε πρώτα πώς έχουν ήδη αποδοθεί...

Ευχαριστώ πολύ! Με βάση όσα βλέπω εκεί, υποθέτω ότι ενδείκνυται μάλλον το "Ιωσήφ βαρ Ματθίας", με τη λογική ότι είναι ιστορικό πρόσωπο, όπως αυτός ο Βαραδαίος και ο Βαραββάς. Σωστά; Μια απορία μόνο ακόμη, γιατί το βαρ το βλέπω με κεφαλαίο π.χ. στην πρόταση του Ρογήρου για τον Στέφανο Βαρ...

Αφού ξεπεράσουμε το αστειάκι με το Μπάρμπα Μπεν, θέτω το ερώτημά μου: Σε ένα αγγλόφωνο ντοκιμαντέρ, το Ceasar's Messiah, έχω αρκετές αναφορές στο εβραϊκό όνομα του Ιώσηπου Φλάβιου, που αναφέρεται ως Josephus bar Matthias. Στα ελληνικά τον βρίσκω Ιωσήφ μπεν Ματθίας. Αν καταλαβαίνω σωστά, αυτό το...

Αφού ξεκαθαρίσω ότι δεν ξέρω καθόλου αν υπάρχει κάποιος τέτοιος άτυπος κανόνας, θα πω ότι διαισθητικά του δίνω δίκιο του κυρίου, ασχέτως κανόνων. Κι εμένα θα μου χτυπούσε λίγο άσχημα αν ο συνομιλητής μου ξεκινούσε σχεδόν κάθε πρόταση με "but" και έλεγε κάθε τόσο "ok, yeah" ή ακόμη και "aha...

Σας ευχαριστώ όλους. Δεν είχα ακούσει ποτέ μου την έκφραση στα ελληνικά. Αναρωτιέμαι πόσο κοινή είναι, και σε ποια μερίδα του πληθυσμού χρησιμοποιείται περισσότερο.

Δεν έχω θέμα με τις δασείες, αλλά με εκείνο το γερμανό που με πήρε τα μυαλά. :D Θυμάμαι να βάλω δασεία, τα ποιηματάκια είναι που δεν θυμάμαι κι έχω σκάσει. Βινύλια έχω κάμποσα, και στην αποθήκη σε κούτες. Και το πικάπ σε περίοπτη θέση.

Έχετε να μου προτείνετε κάποια καλή απόδοση της έκφρασης the penny drops; Είναι σε έναν υπότιτλο ως "Αnd the penny dropped. The penny dropped that ..." και συνεχίζει με αυτό που συνειδητοποίησε/διαπίστωσε. Προς το παρόν το έχω "Τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Φάνηκε καθαρά πως..."

Πες τα, πες τα! Δε μου λες, τα ποιηματάκια τα θυμάσαι; Εγώ τα έχω ψιλοξεχάσει πια και τα ψάχνω. Κάποτε είχα ανοίξει και νήμα εδώ, δασυνόμενες λέξεις, αλλά δεν θυμάμαι να έγραψες εσύ. Για ποστάρισε ό,τι μπορείς!

Αφιερωμένο εξαιρετικά.... σε όλους εσάς, από όλους εμάς (τώρα ποιοι είστε εσείς και ποιοι εμείς, πιασ' τ' αυγό και κούρευ' το - που δεν ξέρω πώς να γράψω το κούρεφτο και τα έχουμε ξαναπεί αυτά - άλλη κουβέντα αυτή...) Επίσης, δεν το βρήκα πουθενά, να το ηχογραφήσουμε εμείς (η μελωδία εδώ)...

Πω πω, ρε παιδιά (sic), μια μέρα έλειψα και ορίστε... μη μου πείτε ότσι τσακώνεστε επί δέκα σελίδες! ΕΔΙΤ: σας αρέσει όμως, ατιμούλικα... :twit: Να πω παρεμπιπτόντως, για να αλαφρύνω κι άλλο την ατμόσφαιρα, ότι η προσωπική μου συμπάθεια για το πολυτονικό (και τονίζω το προσωπική, χωρίς ατζέντα...

Ακριβώς*. Με το ίδιο σκεπτικό οι νοσταλγοί του αθάνατου αρχαίου πνεύματος θα έπρεπε να υποστηρίζουν την επαναφορά της αποκλειστικά κεφαλαιογράμματης γραφής, τουλάχιστον. *Παρεμπιπτόντως, δεν ήμασταν εμείς που δεν το χρησιμοποιούσαμε, αλλά κάποιοι άλλοι, που δεν είναι της παρούσης να συζητήσουμε...

Στο διαδίκτυο με ενοχλεί ελαφρά όταν - όπως ειπώθηκε ήδη - βγαίνουν τα τονισμένα σε διαφορετική γραμματοσειρά (πράγμα που γίνεται π.χ. εδώ στο φόρουμ). Αν είναι η γραμματοσειρά ίδια, το κείμενο για μένα ρέει το ίδιο άνετα σε πολυτονικό και μονοτονικό. Σαφώς και σκέφτομαι ότι αυτός που το...

...κι εγώ έχω μια απορία: ποιος είναι διασημότερος, ποιος είναι σημαντικότερος, ποιος μετράει περισσότερο στην κλίμακα αξιών μας; Ο Γούγλης ή ο Ελύτης; Αν κρίνω από το γεγονός ότι ένα σωρό κόσμος και μάλιστα σοβαρός κόσμος (λέγε με Καθημερινή) ασχολείται με το γεγονός ότι ο Γούγλης μνημόνευσε...

Κι αν είσαι κλειδαράς και ζητήσεις νούμερο εύκολο στην απομνημόνευση και σου δώσουν το 666.66.66 εσύ θα φταις αν δεν έχεις διαβάσει την αποκάλυψη αλλά ούτε και τις εφημερίδες των τελευταίων 50 ετών; :laugh:Πάντως το 88 δεν το ήξερα ούτε κι εγώ, θα μπορούσα να την πατήσω τυχαία, μια που ως...

Αν οι κυρίες που ψωνίζουν αλέκιαστα τραπεζομάντιλα το δέχονται, νομίζω ότι δεν έχει καμιά σημασία αν εσύ δεν το δέχεσαι. Αρκεί να μην γίνεις πωλητής στο μαγαζί που τα πουλάει. :p Αυτό είναι ένα θέμα. Δεν ξέρω αν είναι ένας μόνο κατασκευαστής, αλλά νομίζω πως δεν έχει σημασία αυτό. Σημασία έχει...

Εμένα ο νους μου μόλις το είδα πήγε στον Κοκομπίλ Όσο για το κοκό του μπέμπη, εμείς το χρησιμοποιούσαμε για να δηλώσουμε το γλυκό, όχι το φαγητό, και είχε και πληθυντικό, τα κοκά.

Εγώ προτείνω ψίχουλα, χωρίς εισαγωγικά. Είτε προτείνει είτε δεν προτείνει κάτι δικό του, τα φιστίκια δεν χρησιμοποιούνται στα ελληνικά για να υποδηλώσουν τα λίγα χρήματα. Ψίχουλα, πενταροδεκάρες, σίγουρα έχουμε κι άλλα, φιστίκια όμως δεν το έχω ακούσει ακόμη.

Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα: Αυτό το γουίλι-γουίλιζ, πολύ μου ήρεσε...

Κάποτε τα είχα ψάξει αυτά για ένα βιβλίο, αλλά δεν βρίσκω τώρα τις σημειώσεις μου... η βίκι πάντως βοηθάει αρκετά. Έχει να κάνει με την ένταση και την κατεύθυνση των ανέμων.