Search results

Πόντιε, ας παραδεχτούμε ότι η σαφήνεια των αγγλικών σε μια τέτοια περίπτωση είναι ακανθώδες ζήτημα. Μολονότι είχα πει ποιο είναι το σωστό, μπερδεύτηκες κι εσύ ο ίδιος και θεώρησες προφανές το αντίθετο. Δεν τίθεται λοιπόν θέμα καλού μεταφραστή αλλά πραγματολογικής γνώσης, ειδάλλως δεν ξεμπλέκει...

Η στατιστική συσχέτιση αποκαλύπτει πράγματα που δεν τα είχαμε φανταστεί... http://www.tylervigen.com/

... Επίσης θεωρώ ότι η αγγλική γλώσσα έχει το πλεονέκτημα της αρχικής ευκολίας (π.χ. απιθώνεις λέξεις στη σειρά χωρίς πολλά-πολλά) και το συναφές μειονέκτημα της ασάφειας (π.χ. μια σειρά ουσιαστικών - συνοδευόμενων ίσως από επίθετα - επιθετοποιούνται μπροστά από ένα άλλο ουσιαστικό, αλλά κανείς...

Πόντιε, σήμερα ρέπεις προς τολμηρές γενικεύσεις. Τα παραδείγματα που φέρνεις δεν είναι πειστικά. Τα περισσότερα έχουν μονολεκτική απόδοση, αν βέβαια λάβουμε υπόψη ότι το σημασιολογικό πλάτος των λέξεων δεν είναι ισοδύναμο από γλώσσα σε γλώσσα. Όταν ακούω την ερώτηση "Πώς μεταφράζεται η λέξη Χ...

Αντιχαιρετώ και καλοαβατάριστος. Εγώ απλώς, κινούμενος από ανιδιοτελές γλωσσικό ενδιαφέρον, διατύπωσα μια ρηξικέλευθη πρόταση ετυμολόγησης του dominotheory :inno:

Εάν θέλει ο Dominus, τη θεωρία του οποίου αναπτύσσουν ο dominotheory και ο μητροπολίτης Πειραιώς :rolleyes:

Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ό,τι και στον Νίκελ: το πλήρες πακέτο.

Το "επενδυτικός" ασφαλώς και είναι γενικότερο (που αναφέρεται σε.../ σχετίζεται με...). Όταν αναφερόμαστε σε κεφάλαια/ χρηματικούς πόρους, υπάρχει ωστόσο μια ενδεχομένως κρίσιμη διαφορά: ο "επενδύσιμος" μπορεί να επενδυθεί (μπορεί και όχι), ενώ ο "επενδυτικός" προορίζεται εξαρχής για επένδυση...

Το ζήτημα συνοψίζεται μια χαρά στο Collins: investable (ɪnˈvɛstəbəl) or investible adjective (banking) 1. available to be invested 2. worth making an investment in Με λίγα λόγια, δεν φαίνεται να υπάρχει διαφορά μεταξύ investible και investable αλλά μεταξύ των δύο σημασιών τους. Δεν...

Το αγγλικό θα το περίμενα με -th, σύμφωνα με το πώς υποθέτω ότι προφέρεται το Τ+1. Συμμερίζομαι την προτίμησή σου για τις παρενθέσεις (εκτός αν χρησιμοποιηθεί superscript ή subscript για την κατάληξη), αλλά θα απέφευγα την "ταφοστή" γιατί μου θυμίζει τάφο με οστά.

Για λόγους υποτιτλιστικής συντομίας: το κοινό βαριανασαίνει.

Το έχεις πει πολλές φορές, αλλά φαίνεται να υπάρχει μια συνομωσία εναντίον σου... :whistle:

Συμφωνώ ανεπιφύλακτα με τους προλαλήσαντες. Το "αρχής γενομένης" υπάρχει σαν απολίθωμα στα νέα ελληνικά - και τα απολιθώματα γενικώς δεν κλίνονται, άσε που αν αφήσουμε τους αρχαιόπληκτους να τα κλίνουν θα προκύψει αφεύκτως ασέλγεια στο πτώμα της αρχαίας ελληνικής.

Εγώ το έχω σταντάρει αρνητικά: το άτονο μια μπορεί κάλλιστα να είναι και αριθμητικό, ιδίως σε παγιωμένες εκφράσεις ή όταν το επιβάλλει ο ρυθμός της φράσης, αλλά το τονούμενο μία το προτιμάω (εγώ, όχι όλος ο κόσμος) να είναι πάντα αριθμητικό.

Εδώ ο κόσμος καίγεται και η γάτα σελφίζεται; Μάλλον για catatonic την κόβω...

Υποθέτω ότι εννοεί: Είναι κατά βάση σταθερές, υποκείμενες [μόνο] σε αναπροσαρμογή βάσει του πληθωρισμού, και, στην περίπτωση Χ, βασίζονται στο Υ. Όχι δηλαδή παρατακτική σύνταξη όπου θα εννοείται παντού το "είναι": είναι σταθερές/ υποκείμενες/ βασισμένες. Αφού όμως δεν έχει καλή διατύπωση...

Ακόμα καλύτερα "υπόκεινται" αντί για "υποκείμενες" (γιατί αλλιώς υπονοείται το φρικιαστικό "είναι υποκείμενες", για το οποίο είμαι διαφωνών:rolleyes:). Είναι έτσι, υπόκεινται στο κοκορέτσι και βασίζονται στο γιουβέτσι - μια χαρά στρωτή σύνταξη. Κατά τα άλλα, το "είναι κυρίως σταθερές" επιδέχεται...

Ας αναφερθεί πάντως ότι η έννοια που δίνεται από τον ελληνικό νόμο είναι περιοριστική σε σχέση με τη χρήση του όρου στο εξωτερικό, ιδίως επειδή το whistle-blowing μπορεί να αφορά την εσωτερική λειτουργία μιας εταιρείας χωρίς να συντρέχουν λόγοι δημόσιου συμφέροντος (π.χ. κακοδιαχείριση, σπατάλη).

Είναι βέβαια απόλυτα αποδεκτή η αποφυγή του "ως". Εκείνο όμως που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε είναι ότι, αν παρ' όλα αυτά έχουμε τη σύνταξη με "ως" (ή και "σαν"), η διαφορά ταυτοπροσωπίας/ ετεροπροσωπίας μπορεί να οδηγεί σε τελείως άλλο νόημα. Και ότι, πάντα με τον περιορισμό ότι έχουμε σύνταξη...

Για "Φύλακα στο σικαλοχώραφο" δεν νομίζω ότι θα υπήρχε αντίρρηση. Ο "(παιδο)πιάστης" μπορεί να φέρει στο μυαλό παιδοφιλία ή ποιος ξέρει τί άλλο.