Search results

Αυτό ανήκει στην κατηγορία του επιτυχημένου είδους της "διαφημιστικής ποιήσεως", βλ. ορισμό στη Μεγάλη Μίνι Εγκυκλοπαίδεια Δι' Όλους του Χάρη Κάππα (να 'ναι καλά ο Lexoplast).

Ουπς! Με πρόλαβες, παλάβρα! :)

Το έχει σε εισαγωγικά. Μπορεί να είναι υπέρ της απλοποίησης του αλφαβήτου... :D

Βρήκα και ένα όλο τάχος...

Από τους ελληνάρες όλα να τα περιμένεις... ;)

Εμένα, πάλι, κανένα δεν μου ακούγεται για καλό. Όπως έλεγε καθηγήτρια φίλης στο πανεπιστήμιο, ο νεοέλληνας είναι πολύ κακή ράτσα.

Εγώ ξέρω: ο Ελληνάρας--οι Ελληνάρες ο Ελληναράς--οι Ελληναράδες Πιο οικείο (με την έννοια που περιγράφει ο sarant) μου είναι το πρώτο.

Εγώ θα ήθελα να την ακούσω αυτήν την Καλλίστη να προφέρει την όμορφη γλώσσα μας με την προφορά του χρυσού αιώνος του Περικλέους! Να άκουγα πώς προφέρεται αυτό το Ρένα με τη δασεία ή το άρρηκτο με την ψιλή και τη δασεία... Δεν μπορεί, κάτι θα θυμάται το ΔΝΑ της! Τι κρίμα να μη θυμάται το δικό...

Πολύ καλό το τελευταίο! Γιατί όχι;

Τελικά νομίζω ότι όλα είναι θέμα εμπειριών. Η τρίτη δημοτικού ήταν η αγαπημένη μου τάξη, γιατί κάναμε μυθολογία και Παλαιά Διαθήκη. Εγώ τα έβλεπα σαν παραμύθια και με μεγάλη όρεξη και περιέργεια διάβαζα και τα παρακάτω κεφάλαια. (Το ίδιο έκανα στο λύκειο με τη φιλοσοφία). Στο γυμνάσιο είχαμε...

Κι εγώ προτιμώ τον ενικό. Είναι πιο άμεσος. Σκέψου και την αντωνυμία: τι θα πεις αν χρειαστεί να απευθυνθείς στο παιδί; "Εσείς"; Θα μου ακουγόταν αφύσικο και σαν να το κοροϊδεύω...

Φωτιστικό--χαμαιλέων; Όχι, ε;

Πάντως δεν είμαστε οι μόνοι που "τρώμε" τα δύσκολα. Οι Γάλλοι μεταφραστές φημίζονται για τις "απλοποιήσεις" βιβλίων. Δεν θυμάμαι για ποιο βιβλίο μού είχαν πει ότι έλειπαν ολόκληρα κεφάλαια! Κάποτε μετέφραζα ένα ισπανόφωνο λογοτεχνικό βιβλίο μαζί με μια αγαπημένη φίλη και συνεργάτιδα και κάθε...

Με κάλυψες πλήρως, somnambulist! :)

Κι εγώ "ενδοεπικοινωνία" το ξέρω.

Γιατί έχω την εντύπωση ότι κάποια στιγμή απλοποιήθηκαν και γράφονταν "μέλισα" κτλ; Η ιδέα μου είναι ή άλλαξαν και επανήλθαν;

Και η Λάρισα (2.010.000 αναφορές στον γκούγλι) -Λάρισσα (49.100); Είναι θέμα ετυμολογίας, να υποθέσω;

Παρεμπιπτόντως, πείτε μου κάτι: τελικά τα σε -ισσα (εξακολουθούν να) γράφονται με δύο σ; Γιατί έχω την εντύπωση ότι πλέον γράφουμε μέλισα κτλ. Ή είμαι εντελώς λάθος; (Δεν άνοιξα λεξικό για να βεβαιωθώ...)

Για να είμαι ειλικρινής, και το "Αραβίδα" της Άντζελας μου αρέσει (ανεξάρτητα από ετυμολογίες και λογικές συναγωγές, επειδή έρχεται εύκολα στη γλώσσα)! Και το "Αράβισα" επίσης. Το "Αραβή" όχι.

Οι αντίστοιχοι μάρσιποι, πάντως, δεν μεταφράζονται. Τώρα οι τσάντες δεν ξέρω... Μήπως "σακίδιο που φοριέται διαγώνια";