...
Γενικές:
The Complete Works of William Shakespeare
Τα έργα του Σέξπιρ / Σαίξπηρ (οι ελληνικοί τίτλοι)
Οι ιδιωματισμοί του Σέξπιρ
Σέξπιρ και μουσική
Γουίλιαμ Σέξπιρ / Γουίλλιαμ Σαίξπηρ = William Shakespeare
σαικσπηρικός
Εγχέσπαλος;
Ερρίκος Μπελιές: «Η τύχη με οδήγησε στον Σαίξπηρ»
Τα πολλαπλά διλήμματα του Διονύση Καψάλη όταν μεταφράζει Σαίξπηρ
Πήτερ Ακρόυντ: Σαίξπηρ Η βιογραφία
Bill Bryson's Shakespeare: The World as Stage
Pulp Shakespeare Project
Anonymous: Ποιος έγραψε, λέει, τα έργα του Σέξπιρ;
2016: 400 χρόνια από το θάνατο του Γουίλιαμ Σέξπιρ (ή Σαίξπηρ)
Σκηνές, στίχοι, φράσεις:
Hamlet:
1. To be, or not to be, that is the question [Act III, Scene 1, 1749]
2. A fellow of infinite jest: Άμλετ, 5η πράξη, 1η σκηνή [V, 1, 3515-3519]
3. Hamlet, Shakespeare [I, 1, 130-136 / I, 3, 564-566 / II, 2, 1354-1355]
4. Frailty, thy name is woman = Αδυναμία, τ' όνομά σου είναι γυναίκα [I, 2, 350]
5. Neither a borrower nor a lender be... [I, 3, 561]
6. There are more things in heaven and earth...: Άμλετ, 1η πράξη, 5η σκηνή [I, 5, 919-920]
7. Your ladyship is nearer to heaven than when I saw you last by the altitude of a chopine [II, 2, 1504-1506]
8. the slings and arrows of outrageous fortune [III, 1, 1751]
9. Could beauty, my lord, have better commerce than with honesty? [III, 1, 1804]
10. it out-Herods Herod [III, 2, 1894]
11. The lady doth protest too much, methinks [III, 2, 2125]
12. to be great is not to stir without great argument [IV, 4, 2843]
13. When sorrows come, they come not single spies, but in battalions. [IV, 5, ...]
The Tempest:
Shakespeare's The Tempest [I, 2, 85-90, 98-101, 111-115, 304-311, 560-568, 583-597, 628 / V, 1, 2019-2023, 2034-2039, 2411-2423]
Hell is empty and all the devils are here [I, 2, 215-216]
Μπρουνέλ και Κάλιμπαν
Be not afeard; the isle is full of noises [III, 2, 1533]
O, wonder!
How many goodly creatures are there here!
How beauteous mankind is! O brave new world,
That has such people in't!
[V, 1, 2233-2236]
strange bedfellows [II, 2, 1128]
sea-sorrow [I, 2, 170]
Αριήλ ή Άριελ;
Romeo and Juliet:
Romeo and Juliet
But soft, what light through yonder window breaks?
It is the east, and Juliet is the sun.
[II, 2, 847-848]
Poison, I see, hath been his timeless end. [V, 3, 3125]
It is the east, and Juliet is the sun. = Είν' η ανατολή κι είναι η Ιουλιέτα ο ήλιος. [II, 2, 848]
and wish his mistress were that kind of fruit [II, 1, 834]
wild-goose chase [II, 4, 1228]
"When he shall die, take him and cut him out in little stars..." [III, 2, 1739-1743]
Macbeth:
Bring forth men children only (1, vii)
Screw your courage to the sticking place
Commends the ingredients of our poison'd chalice to our own lips (I, 8, )
Out, damned spot! out, I say! ( , , )
Who could refrain that a heart to love, and in that heart courage to make love known? (II, 3, 904-906)
Othello:
Lines from Shakespeare's Othello (I, 2, )
How poor are they that have not patience!
What wound did ever heal but by degrees? ( II, 3, 1523-1524)
Oh, Desdemona! (Δυσδαιμόνα)
the green-eyed monster (Othello, Merchant of Venice)
King John:
To gild refined gold, to paint the lily (IV, 2, )
According to the fair play of the world, Let me have audience ( , , )
Richard III:
Teach not thy lips such scorn, for they were made
For kissing, lady, not for such contempt.
(I, 2, )
Was ever woman in this humour woo'd?
Was ever woman in this humour won?
(I, 2, )
Good time of day unto my gracious Lord ( , , )
If something thou wouldst swear to be believed, Swear then by something that thou hast not wronged (IV, 4, )
Ριχάρδος ο Γ', πρ. 4, σκ. 1
King Henry IV, Part 1, Act 5, Scene 2 (V, 2, )
the game is afoot (Henry IV, Part 1, Act I, Scene 3, 615)
And yet we have but trivial argument,
More than mistrust, that shows him worthy death.
(Henry VI, Part 2, Act III, Scene 1, 1525-1526)
Henry V
(Act IV, Scene 4, )
The game's afoot (Σαίξπηρ - Ερρίκος ο Ε') = Τώρα αρχίζει το κυνήγι
(Act III, scene 1, )
Twelfth Night; or, What You Will:
Many a good hanging prevents a bad marriage (I, 5, 311)
Τhe Lady Olivia has no folly (III, 1, 30-34)
Απόσπασμα από τη "Δωδέκατη Νύχτα" (II, 2, 32-40 / III, 4, 26-36 / III, 4, 7-9 / V, 1, 217-218, 224-226, 276-277, 331-351)
Better a witty fool than a foolish wit (I, 5, 33)
cakes and ale (II, 3, 816)
As You Like It:
As You Like It = Όπως αγαπάτε / Όπως σας αρέσει
Who ever loved that loved not at first sight? (III, 5, 82)
Sweet are the uses of adversity = Έχει η κακοτυχιά τη γλύκα της (II, 1, 12-14)
I pray you, do not fall in love with me,
For I am falser than vows made in wine [ΙΙΙ, 5, 1725-1726]
But Oh, how bitter a thing it is to look
into happiness through another man’s eyes. (5, 2, 2286-2287)
All the world's a stage
And all the men and women merely players
(II, 7, 1037-1038)
thrasonical
Julius Caesar:
The fault, dear Brutus, is not in our stars
But in ourselves, that we are underlings. (1, 2, 231-232)
Friends, Romans, countrymen, lend me your ears
all the conspirators save only he / did that they did in envy of great Caesar
A common slave - you know him well by sight - (I, 3, )
I am constant as the northern star (Act III, Scene 1, )
made of sterner stuff
he would not be a wolf, but that he sees the Romans are but sheep
The Ides of March are come
I will see thee at Philippi, then (οψόμεθα ες Φιλίππους)
He thinks too much. Such men are dangerous (1, 2)
Grievously did she sin, and grievously did she pay
bad soles (Shakespeare, Julius Caesar)
The Taming of the Shrew:
Think you a little din can daunt mine ears? (I, 2, 749)
The door is open, sir; there lies your way (III, 2, 1576)
My tongue will tell the anger of my heart. (IV, 3, 2041)
'For I am he am born to tame you, Kate;
and bring you from a wild Kate to a Kate
conformable as other household Kates.'
(II, 1, 1126-1128)
Η στρίγγλα που έγινε στρίγκλα
The Two Gentlemen of Verona:
O, how this spring of love resembleth
The uncertain glory of an April day,
Which now shows all the beauty of the sun,
And by and by a cloud takes all away!
(I, 3, 389)
Thou wouldst as soon go kindle fire with snow
As seek to quench the fire of love with words.
(II, 7, 994)
To make a virtue of necessity (την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος. IV, 1, 1614)
Merchant of Venice
How sweet the moonlight sleeps (V, 1, 2508)
If you prick us, do we not bleed? ( , , )
all that glisters is not gold
Anthony and Cleopatra
Αντώνιος και Κλεοπάτρα, Σαίξπηρ
I am dying, Egypt, dying; only
I here importune death awhile, until
Of many thousand kisses the poor last
I lay upon thy lips
(IV, 15, 3187-3190)
You common cry of curs: Kοριολανός, 3η πράξη, 3η σκηνή
The tartness of his face sours ripe grapes (Coriolanus, V,4, 3746)
When I did name her brothers, then fresh tears
Stood on her cheeks, as doth the honey-dew
Upon a gather'd lily almost wither'd.
(Titus Andronicus, III, 1, 1241-1243)
he must needs go that the devil drives (All’s Well That Ends Well, I, 3, 350)
I hope, upon familiarity will grow more contempt. (The Merry Wives of Windsor, I, 1, 230)
He must have a long spoon that must eat with the devil. (Comedy of Errors IV, 3, 1212)
Condemn the fault and not the actor of it? (Measure For Measure, II, 2, 789)
Fishes live in the sea, as men do a-land; the great ones eat up the little ones. (Pericles, II, 1, 608)
Some Cupid kills with arrows, some with traps = Ο Έρωτας, άλλους βαρεί με σαϊτιές κι άλλους τους παγιδεύει (Much Ado About Nothing, III, 1)
Tu-whit, tu-whoo (Love's Labour's Lost)
Take but degree away, untune that string, And, hark, what discord follows! [Troilus and Cressida, I, 3, ...]
Όπου εμφανίζεται μέσα σε αγκύλες, π.χ. [III, 1, 1749], η αρίθμηση των στίχων προέρχεται από τα πλήρη κείμενα στο Open Source Shakespeare. Τα υπόλοιπα θα συμπληρωθούν προσεχώς.
Sonnet 18 (Shall I compare thee to a summer's day?)
Σονέτο 54
Sonnet 57
[h=1]Σονέτο 29 του Σαίξπηρ[/h]
Αφροδίτη και Άδωνις
Γενικές:
The Complete Works of William Shakespeare
Τα έργα του Σέξπιρ / Σαίξπηρ (οι ελληνικοί τίτλοι)
Οι ιδιωματισμοί του Σέξπιρ
Σέξπιρ και μουσική
Γουίλιαμ Σέξπιρ / Γουίλλιαμ Σαίξπηρ = William Shakespeare
σαικσπηρικός
Εγχέσπαλος;
ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ: ΕΓΧΕΣΠΑΛΟΣ!
Η ιδιοτυπία της αγγλικής προφοράς κ’ οι ποικίλες γλωσσικές αντιλήψεις των ελλήνων λογίων και των μεταφραστών του περασμένου αιώνα, έκαναν αγνώριστο ακόμα και τ’ όνομα του Σαίξπηρ. Ήδη, ο Βικέλας στα σαιξπηρικά «Προλεγόμενά» του, στην έκδοση του 1876, θίγει το θέμα: Αλλά και οι ίδιοι οι Άγγλοι—γράφει—«δεν συμφωνούσιν... γράφοντες ποτέ μεν Shakespear, και Shakespeare, ή Shakspeare και Shakspear, ποτέ δε Shakespere ή Shakspere. Συγγνωστέα λοιπόν κατά μείζονα λόγον η παρ’ ημίν ασυμφωνία ως προς την ελληνικήν ορθογραφίαν αυτού». Ο ιστορικός του Νεοελληνικού Θεάτρου Γιάννης Σιδέρης κατέγραψε για το Αφιέρωμα του «Θεάτρου» τις ελληνικές αποδόσεις του ονόματος του Σαίξπηρ. Έχουμε, λοιπόν, κατά χρονολογική σειρά: Αρχαϊκά, Εγχέσπαλος και ακολούθως: Σχακεσπεάρης, Σακεσπήρος, Ουϊλιέλμος Σέξπηρ, Σαιξπείρος, Σακεσπήρ, Σαικεσπήρος, Σεξπίρ, Σέϊξπηρ, Σαιξπήρ, Σεξπήρος, Σαίξπεαρ, Σαίξπιαρ, Σαίξπηρ, Σαίξπειρ, Σαικεσπήρος, Σεξπίρ. Ύστερα από τόσες περιπέτειες, τ’ όνομά του σταθεροποιήθηκε πια: Σαίξπηρ, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
Θέατρο τόμ. 3, τεύχ. 16 (Ιούλ.-Αύγ. 1964), σ. 10.
Το σημείωμα είναι ανώνυμο. Είναι όμως σαφές ότι δεν είναι γραμμένο από τον Γιάννη Σιδέρη, αφού τον μνημονεύει σε τρίτο πρόσωπο και συνοψίζει τα ευρήματά του. Μάλλον το έγραψε ο Νίτσος. Το 1964 εορτάζονταν τα τετρακόσια χρόνια από τη γέννηση του Σαίξπηρ. Το περιοδικό Θέατρο συμμετείχε με άρθρα σε όλα τα τεύχη του εκείνης της χρονιάς, και αφιέρωσε ολόκληρο το τεύχος 16 (Ιουλίου-Αυγούστου) στον Σαίξπηρ. Ο Γιάννης Σιδέρης δημοσίευσε μια μεγάλη μελέτη για τον Σαίξπηρ στην Ελλάδα, που απλώθηκε και στα έξι τεύχη της χρονιάς εκείνης. Για λόγους βιβλιογραφικής ακρίβειας, και για όποιον (όποτε…) θελήσει να ανατρέξει (πρόκειται για μελέτη-σταθμό), ιδού τα στοιχεία:
Γιάννης Σιδέρης. «Ο Σαίξπηρ στην Ελλάδα». Θέατρο τόμ. 3 (1964):τεύχ. 13 (Ιαν.-Φεβ. 1964), σ. 27-33 (Μέρος I: «Πρώτες γνωριμίες με τον ποιητή»)
τεύχ. 14 (Μάρ.-Απρ. 1964), σ. 56-62 (Μέρος II: «Έργα, μεταφράσεις, πρωταγωνιστές»)
τεύχ. 15 (Μάι.-Ιούν. 1964), σ. 21- 28 (Μέρος III: «Φωτισμένοι και στείροι μεταφραστές»)
τεύχ. 16 (Ιούλ.-Αύγ. 1964), σ. 28-38 (Μέρος IV: «Σκηνοθέτες κ’ ερμηνευτές στο ΙΘ΄ αιώνα»)
τεύχ. 17 (Σεπ.-Οκτ. 1964), σ. 35-38 (Μέρος V: «Σκηνοθέτες κ’ ερμηνευτές στον Κ΄ αιώνα»)
τεύχ. 18 (Νοέ.-Δεκ. 1964), σ. 23-35 (Μέρος VI: «Οι σκηνοθεσίες του Φώτου Πολίτη»)
Η αναδίφηση στον Σιδέρη αποδείχθηκε πολλαπλά επωφελής, με πληροφορίες όχι μόνο ιστορικού ενδιαφέροντος αλλά και γλωσσικο-λογοτεχνικού. Απανθίζω μερικές που νομίζω ότι θα ενδιέφεραν τους θαμώνες τούτου εδώ του φόρουμ.
- Πρώτα πρώτα οι ειδήσεις για το πώς έγινε ο Σ. γνωστός στην Ελλάδα, αρκετά αργοπορημένα, από μεταφράσεις του 19ου αιώνα.
- Η πρώτη γνωστή αναφορά στον Σ. γίνεται το 1817 από τον Πλ. Πετρίδη σε μετάφραση των Ωρών του Thomson, όπου σε υποσημείωση μνημονεύεται «ο μέγας Σχακεσπεάρης».
- Το 1819 το περιοδικό Ερμής ο Λόγιος της Βιέννης δημοσιεύει άρθρο με τίτλο: «Σύνοψις της παρούσης καταστάσεως της παιδείας εις Γερμανίαν» (σ. 893-94), όπου μεταξύ άλλων και η είδηση: «Ο κ. Α. Γ. Σλέγελος εξέδωκε θαυμασίαν μετάφρασιν των δραματικών συγγραμμάτων του Σακεσπήρου». Και παρακάτω: «Ο δε Σαιξπήρος εις την Δραματικήν και ο Βηθουήνος εις την Μουσικήν...» όπου Βηθουήνος (με περισπωμένη) είναι ο Μπετόβεν.
- Ο Σολωμός στον «Διάλογο», στην παθιασμένη του αποστροφή εναντίον των σοφολογιότατων, αναφωνεί (είναι τόσο συγκινητικό που θα μου επιτρέψετε να παραθέσω κάπως εκτεταμένα):
Χαίρετε λοιπόν θείοι τόνοι! οξεία, βαρεία, περισπωμένη! Χαίρετε θαυμαστά πνεύματα, ψιλό, δασύ!!! τελείες, στιγμές, μεσοστιγμές, υποστιγμές, ερωτηματικές, υποδιαστολές, απόστροφοι, χαίρετε! ο κόσμος τρέμει το κράτος σας, και ουδέ ποιητής ουδέ πεζός ουδέ ιστορικός γράφει λόγον χωρίς να σας υποταχτή· εσείς, τότες πριν γεννηθήτε, εσείς εμπνεύσετε τον Όμηρο... εσείς τον Σέϊκσπηρ, όταν επαράσταινε τον Λέαρ, τον Άμλετ, τον Οτέλλο, τον Μάκβεθ και ανατρίχιαζεν ο κόσμος της Αγγλίας.
- Ο ίδιος συνέθεσε «Μίμηση του τραγουδιού της Δεσδαιμόνας», ενώ αρκετά αργότερα, το 1876, ο Δημήτριος Βικέλας έκανε μετάφραση «εις το άσμα της Δισδαιμόνας». Το όνομα της Δυσδαιμόνας δεν είχε παγιωθεί ακόμη. Ούτε άλλωστε και της Jessica στον Έμπορο της Βενετίας: το 1874 Γέσικα, το 1905 Ιεσικά, το 1906 Γιεσίκα, το 1927 και πάλι το 1940 Γέτσικα, το 1931-32 Γεσίκα.
- Πολύ πρώιμη μετάφραση, το 1842, Μακβέθ, τραγωδία συντεθείσα μεν παρά του Άγγλου Σεκεσπίρ, μεταφρασθείσα δε παρά του Κερκυραίου ρήτορος Ανδρέου Βαρώνος Θεοτόκου («ρήτορος» σημαίνει νομικού, και το "βαρώνος" είναι γενική, ο βαρών, του βαρώνος).
- 1849 Ρωμαίος και Ιουλίσκη, μετάφραση Κ. Φωστηρόπουλου από γαλλική μετάφραση («υπό Πεκατιέ»).
- 1858 Αμλέτος, κατά μετάφρασιν Περβάνογλου: οι δύο φίλοι του πρίγκιπα ονομάζονται Ροδόκοσμος και Γιλδεστέρνης.
- Και τέλος το όνομα Σαίξπηρ έχει δώσει ελληνικά όχι μόνο τα επίθετα σαιξπηρικός και σαιξπήρειος αλλά και σαιξπηρισμός (και αντισαιξπηρισμός) και σαιξπηριστής, σαιξπηρογνώστης (ο διευθυντής της Ακροπόλεως Βλάσης Γαβριηλίδης) και σαιξπηρομανής.
Ερρίκος Μπελιές: «Η τύχη με οδήγησε στον Σαίξπηρ»
Τα πολλαπλά διλήμματα του Διονύση Καψάλη όταν μεταφράζει Σαίξπηρ
Πήτερ Ακρόυντ: Σαίξπηρ Η βιογραφία
Bill Bryson's Shakespeare: The World as Stage
Pulp Shakespeare Project
Anonymous: Ποιος έγραψε, λέει, τα έργα του Σέξπιρ;
2016: 400 χρόνια από το θάνατο του Γουίλιαμ Σέξπιρ (ή Σαίξπηρ)
Σκηνές, στίχοι, φράσεις:
Hamlet:
1. To be, or not to be, that is the question [Act III, Scene 1, 1749]
2. A fellow of infinite jest: Άμλετ, 5η πράξη, 1η σκηνή [V, 1, 3515-3519]
3. Hamlet, Shakespeare [I, 1, 130-136 / I, 3, 564-566 / II, 2, 1354-1355]
4. Frailty, thy name is woman = Αδυναμία, τ' όνομά σου είναι γυναίκα [I, 2, 350]
5. Neither a borrower nor a lender be... [I, 3, 561]
6. There are more things in heaven and earth...: Άμλετ, 1η πράξη, 5η σκηνή [I, 5, 919-920]
7. Your ladyship is nearer to heaven than when I saw you last by the altitude of a chopine [II, 2, 1504-1506]
8. the slings and arrows of outrageous fortune [III, 1, 1751]
9. Could beauty, my lord, have better commerce than with honesty? [III, 1, 1804]
10. it out-Herods Herod [III, 2, 1894]
11. The lady doth protest too much, methinks [III, 2, 2125]
12. to be great is not to stir without great argument [IV, 4, 2843]
13. When sorrows come, they come not single spies, but in battalions. [IV, 5, ...]
The Tempest:
Shakespeare's The Tempest [I, 2, 85-90, 98-101, 111-115, 304-311, 560-568, 583-597, 628 / V, 1, 2019-2023, 2034-2039, 2411-2423]
Hell is empty and all the devils are here [I, 2, 215-216]
Μπρουνέλ και Κάλιμπαν
Be not afeard; the isle is full of noises [III, 2, 1533]
O, wonder!
How many goodly creatures are there here!
How beauteous mankind is! O brave new world,
That has such people in't!
[V, 1, 2233-2236]
strange bedfellows [II, 2, 1128]
sea-sorrow [I, 2, 170]
Αριήλ ή Άριελ;
Romeo and Juliet:
Romeo and Juliet
But soft, what light through yonder window breaks?
It is the east, and Juliet is the sun.
[II, 2, 847-848]
Poison, I see, hath been his timeless end. [V, 3, 3125]
It is the east, and Juliet is the sun. = Είν' η ανατολή κι είναι η Ιουλιέτα ο ήλιος. [II, 2, 848]
and wish his mistress were that kind of fruit [II, 1, 834]
wild-goose chase [II, 4, 1228]
"When he shall die, take him and cut him out in little stars..." [III, 2, 1739-1743]
Macbeth:
Bring forth men children only (1, vii)
Screw your courage to the sticking place
Commends the ingredients of our poison'd chalice to our own lips (I, 8, )
Out, damned spot! out, I say! ( , , )
Who could refrain that a heart to love, and in that heart courage to make love known? (II, 3, 904-906)
Othello:
Lines from Shakespeare's Othello (I, 2, )
How poor are they that have not patience!
What wound did ever heal but by degrees? ( II, 3, 1523-1524)
Oh, Desdemona! (Δυσδαιμόνα)
the green-eyed monster (Othello, Merchant of Venice)
King John:
To gild refined gold, to paint the lily (IV, 2, )
According to the fair play of the world, Let me have audience ( , , )
Richard III:
Teach not thy lips such scorn, for they were made
For kissing, lady, not for such contempt.
(I, 2, )
Was ever woman in this humour woo'd?
Was ever woman in this humour won?
(I, 2, )
Good time of day unto my gracious Lord ( , , )
If something thou wouldst swear to be believed, Swear then by something that thou hast not wronged (IV, 4, )
Ριχάρδος ο Γ', πρ. 4, σκ. 1
King Henry IV, Part 1, Act 5, Scene 2 (V, 2, )
the game is afoot (Henry IV, Part 1, Act I, Scene 3, 615)
And yet we have but trivial argument,
More than mistrust, that shows him worthy death.
(Henry VI, Part 2, Act III, Scene 1, 1525-1526)
Henry V
(Act IV, Scene 4, )
The game's afoot (Σαίξπηρ - Ερρίκος ο Ε') = Τώρα αρχίζει το κυνήγι
(Act III, scene 1, )
Twelfth Night; or, What You Will:
Many a good hanging prevents a bad marriage (I, 5, 311)
Τhe Lady Olivia has no folly (III, 1, 30-34)
Απόσπασμα από τη "Δωδέκατη Νύχτα" (II, 2, 32-40 / III, 4, 26-36 / III, 4, 7-9 / V, 1, 217-218, 224-226, 276-277, 331-351)
Better a witty fool than a foolish wit (I, 5, 33)
cakes and ale (II, 3, 816)
As You Like It:
As You Like It = Όπως αγαπάτε / Όπως σας αρέσει
Who ever loved that loved not at first sight? (III, 5, 82)
Sweet are the uses of adversity = Έχει η κακοτυχιά τη γλύκα της (II, 1, 12-14)
I pray you, do not fall in love with me,
For I am falser than vows made in wine [ΙΙΙ, 5, 1725-1726]
But Oh, how bitter a thing it is to look
into happiness through another man’s eyes. (5, 2, 2286-2287)
All the world's a stage
And all the men and women merely players
(II, 7, 1037-1038)
thrasonical
Julius Caesar:
The fault, dear Brutus, is not in our stars
But in ourselves, that we are underlings. (1, 2, 231-232)
Friends, Romans, countrymen, lend me your ears
all the conspirators save only he / did that they did in envy of great Caesar
A common slave - you know him well by sight - (I, 3, )
I am constant as the northern star (Act III, Scene 1, )
made of sterner stuff
he would not be a wolf, but that he sees the Romans are but sheep
The Ides of March are come
I will see thee at Philippi, then (οψόμεθα ες Φιλίππους)
He thinks too much. Such men are dangerous (1, 2)
Grievously did she sin, and grievously did she pay
bad soles (Shakespeare, Julius Caesar)
The Taming of the Shrew:
Think you a little din can daunt mine ears? (I, 2, 749)
The door is open, sir; there lies your way (III, 2, 1576)
My tongue will tell the anger of my heart. (IV, 3, 2041)
'For I am he am born to tame you, Kate;
and bring you from a wild Kate to a Kate
conformable as other household Kates.'
(II, 1, 1126-1128)
Η στρίγγλα που έγινε στρίγκλα
The Two Gentlemen of Verona:
O, how this spring of love resembleth
The uncertain glory of an April day,
Which now shows all the beauty of the sun,
And by and by a cloud takes all away!
(I, 3, 389)
Thou wouldst as soon go kindle fire with snow
As seek to quench the fire of love with words.
(II, 7, 994)
To make a virtue of necessity (την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος. IV, 1, 1614)
Merchant of Venice
How sweet the moonlight sleeps (V, 1, 2508)
If you prick us, do we not bleed? ( , , )
all that glisters is not gold
Anthony and Cleopatra
Αντώνιος και Κλεοπάτρα, Σαίξπηρ
I am dying, Egypt, dying; only
I here importune death awhile, until
Of many thousand kisses the poor last
I lay upon thy lips
(IV, 15, 3187-3190)
You common cry of curs: Kοριολανός, 3η πράξη, 3η σκηνή
The tartness of his face sours ripe grapes (Coriolanus, V,4, 3746)
When I did name her brothers, then fresh tears
Stood on her cheeks, as doth the honey-dew
Upon a gather'd lily almost wither'd.
(Titus Andronicus, III, 1, 1241-1243)
he must needs go that the devil drives (All’s Well That Ends Well, I, 3, 350)
I hope, upon familiarity will grow more contempt. (The Merry Wives of Windsor, I, 1, 230)
He must have a long spoon that must eat with the devil. (Comedy of Errors IV, 3, 1212)
Condemn the fault and not the actor of it? (Measure For Measure, II, 2, 789)
Fishes live in the sea, as men do a-land; the great ones eat up the little ones. (Pericles, II, 1, 608)
Some Cupid kills with arrows, some with traps = Ο Έρωτας, άλλους βαρεί με σαϊτιές κι άλλους τους παγιδεύει (Much Ado About Nothing, III, 1)
Tu-whit, tu-whoo (Love's Labour's Lost)
Take but degree away, untune that string, And, hark, what discord follows! [Troilus and Cressida, I, 3, ...]
Όπου εμφανίζεται μέσα σε αγκύλες, π.χ. [III, 1, 1749], η αρίθμηση των στίχων προέρχεται από τα πλήρη κείμενα στο Open Source Shakespeare. Τα υπόλοιπα θα συμπληρωθούν προσεχώς.
Sonnet 18 (Shall I compare thee to a summer's day?)
Σονέτο 54
Sonnet 57
[h=1]Σονέτο 29 του Σαίξπηρ[/h]
Αφροδίτη και Άδωνις
Last edited: