Αν ήθελαν να κάνουν μια λεξιπλασία στα ελληνικά, γιατί δεν δημιούργησαν μια αρχαιοπρεπή λεξιπλασία, όπως στους επιστημονικούς όρους; Απλούστατα, γιατί δεν επρόκειτο περί λεξιπλασίας, επρόκειτο περί καθαρού λάθους. Αυτός που το είπε πρώτη φορά στέιτζ, δεν ήξερε ότι ήταν λάθος και δεν το έψαξε καθόλου. Αγγλικούλια ήξερε, έτσι του φάνηκε ότι πρέπει να προφέρεται.
Ήδη είπα παραπάνω, Αλεξάνδρα, ότι πρόκειται για σκόπιμη δημιουργία λέξεων, δηλ. λεξιπλασία στην περίπτωση των επιστημονικών όρων. Οι διαφορές μάλλον είναι περισσότερες από τις ομοιότητες στο παράδειγμά μου, οπότε δεν είναι πολύ πετυχημένο. Η ομοιότητα που είδα είναι η εισαγωγή μιας λέξης που δημιουργείται με βάση μια άλλη γλώσσα με συμμετοχή ιδεολογικών παραγόντων. Στην πρώτη περίπτωση χρησιμοποιούνται συνειδητά τα αρχαία ως μοντέλο ανώτερης γλώσσας, στη δεύτερη περίπτωση χρησιμοποιούνται ασυνείδητα τα αγγλικά ως κυρίαρχη ξένη γλώσσα προς κάθε χρήση. (Θα μπορούσε, δηλαδή, κανείς να πει τους Δυτικούς προηγούμενων αιώνων αρχαιοσουσούδες:))
Τα παραδείγματα όμως που δίνουν ο sarant και ο Zazula ή ο drsiebenmal είναι απολύτως πετυχημένα, βασισμένα σε "λάθη", όπως λες. Οι ομιλητές που για πρώτη φορά χρησιμοποιούν μια ξένη λέξη (και πού ξέρουν, άραγε, ότι είναι η πρώτη φορά; ) δεν είναι καθόλου υποχρεωμένοι ούτε ειδικοί να είναι, ούτε να ξέρουν την ξένη γλώσσα. Ούτε μπορούν, όταν θέλουν να χρησιμοποιήσουν μια λέξη, να κάνουν πρώτα έρευνα. Κι εγώ που δεν ξέρω αγγλικούλια, όπως λες, αλλά αγγλικά, αν μου'διναν να διαβάσω το stage,
στέιτζ θα το διάβαζα, όχι
σταζ,
στάje ή
στάγκε. Άλλο που, σαν μεταφράστρια, θα ήμουν αναγκασμένη να το ψάξω. Και πάλι όμως, αν μου έδιναν μετάφραση αφού είχε καθιερωθεί η χρήση του
στέιτζ, σήμερα δηλαδή, πάλι δεν θα το'ψαχνα. Κάνουμε έρευνα για κάθε λέξη που χρησιμοποιούμε, μπας και κάποτε ήταν λάθος;