Το νήμα για την παιδεία

SBE

¥
Mια που λέτε για την προετοιμασία του εκπαιδευτικού, η προετοιμασία είναι προχειρότατη σε κάθε βαθμίδα. Να πω ένα παράδειγμα που μου το είπε γνωστός μου που εργάζεται σε σχολείο και που πριν μερικά χρόνια (τι μερικά, 15) αποφάσισε να κάνει μεταπτυχιακά. Στο μεταπτυχιακό γνωρίστηκε με άλλους συναδέρφους του, ένας εκ των οποίων τώρα έχει θέση συμβούλου στην ίδια ειδικότητα. Και ο σύμβουλος αποφάσισε να φτιάξει ομάδα συζήτησης για την εκπαίδευση, να μαζέψει δηλαδή όσους ενδιαφέρονται και να κάνουν συζητήσεις για την παιδαγωγική, έχοντας διαβάσει πρώτα κάποιο υλικό.
Μέχρι εδώ καλά, και υποθέτω ότι είναι μέσα στα καθήκοντα του σύμβουλου αυτού και το κίνητρο θα είναι ότι παίρνουν ξέρω γω, περισσότερη καλή διαγωγή στο φάκελό τους για μελλοντικές προαγωγές.

Ενόψει λοιπόν της πρώτης συνάντησης, ο σύμβουλος έστειλε στους συμμετέχοντες μερικά πέιπερ παιδαγωγικά, να τα διαβάσουν. Κι εδώ αρχίζει ο προβληματισμός του γνωστού μου, γιατί οι δημοσιεύσεις ήταν όλες των αρχών της δεκαετίας του '80. 1981-1983, συγκεκριμένα. Κι ο προβληματισμός ήταν ότι θα συζητάμε το 2013 παιδαγωγικές θεωρίες τριάντα ετών, ενώ έχει από τότε προχωρήσει η επιστήμη πολύ, ειδικά φαντάζομαι με την εισαγωγή νέας τεχνολογίας στο σχολείο. Τον ρώτησα μήπως πρόκειται για δημοσιεύσεις από αυτές που ήταν τόσο ριζοσπαστικές, που άλλαξαν τη θεώρηση του κλάδου κλπ. Μου είπε όχι. Επειδή όμως πριν 15 χρόνια ακόμα είχαν χρησιμότητα αυτές οι εργασίες, μάλλον πρόκειται για δημοσιεύσεις που χρησιμοποίησε στο μεταπτυχιακό του ο επιθεωρητής και σε αυτές έμεινε και δεν μπαίνει στον κόπο να ψάξει νεότερες. Μ'άλλα λόγια, ο επιθεωρητής, που υποτίθεται ότι είναι πιο ειδικευμένος στα παιδαγωγικά, με περισσότερο επιστημονικό έργο κλπ κλπ εργάζεται με αντιεπιστημονικό τρόπο, προσπαθώντας να κάνει "έργο" με μπακάλικες μεθόδους.
 
Εντάξει, paper ριζοσπαστικά υπάρχουν σε κάθε επιστήμη. Κι εμείς ακόμη στην νευτώνεια μηχανική βασιζόμαστε, αλλά δεν θυμάμαι να μας έδωσαν ποτέ να διαβάσουμε το Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica.
 

SBE

¥
:lol::lol::lol::lol:

Αυτό είπα κι εγώ όταν, ότι δεν έχω διαβάσει ποτέ το άρθρο του Σόκλει για το τρανζίστορ, που είναι του '52.

Και γενικά, στον κλάδο μου το πολύ μια πενταετία είναι η ζωή των άρθρων. Εδώ το διδακτορικό μου που όταν το ξεκίνησα ήταν σε κάτι που μόλις είχε πρωτοεμφανιστεί όταν το τελείωσα ήταν ήδη εδραιωμένη τεχνολογία. Στις κοινωνικές επιστήμες μπορεί να αντέχουν περισσότερο, αλλά όχι τριακονταετία.

Αλλά ο σχολικός σύμβουλος με τις μεταπτυχιακές που του τις πλήρωσε το κράτος (με εκπαιδευτικές άδειες κλπ), δεν έχει πάρει χαμπάρι. Τζάμπα οι σπουδές δηλαδή. Απλά βολεύτηκε στη θέση και τώρα που άρχισαν να τους ζορίζουν και ανησύχησε μην τον απολύσουν είπε να κάνει καμιά επιμορφωτική εκδήλωση, να δείξει πρωτοβουλία και έργο για να φανεί καλό παιδί, και πάει να το κάνει με τον πιο τεμπέλικο τρόπο. :(
Προφανώς η ενημέρωση αυτού του ανθρώπου για τα παιδαγωγικά σταμάτησε πριν 15 χρόνια.
 
Ναι, οι κοινωνικές επιστήμες λογικό είναι να κινούνται πιο αργά. Αλλά νομίζω ότι ειδικά τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αυξήσει πάρα πολύ τον ρυθμό τους, ειδικά με τα interdisciplinary projects και την διεπιστημονική συνεργασία μεταξύ κρατών καθώς και την ώθηση που τους έδωσε η δυνατότητα των νέων μεθόδων της ηλεκτρονικής εποχής. Δεν μπορεί η παιδαγωγική να έχει μείνει στα προ Ίντερνετ χρόνια.
 

Earion

Moderator
Staff member
Υπουργείο Παιδείας, Εγκύκλιος υπ’ αρ. 559, 6 Νοεμβρίου 1863

Περί απαγορεύσεως τοις καθηγηταίς και διδασκάλοις του ιδιωτικώς διδάσκειν και προγυμνάζειν.

Προς τους γυμνασιάρχας, σχολάρχας και διευθυντάς ελληνικών σχολείων.

Μετά πολλής λύπης μανθάνομεν εξ επισήμων πληροφοριών ότι, πάρα τα εκ πολλού διατεταγμένα, τινές των διδασκόντων εν τοις δημοσίοις παιδευτηρίοις, περί ολίγου ποιούμενοι τα δημόσια αυτών καθήκοντα, ασχολούνται κυρίως εις παραδόσεις εν ιδιωτικοίς διδακτηρίοις ή εν οικογενείαις καί, όπερ χείρον, εις προγυμνάσεις επί μισθώ αυτών τούτων των μαθητών, ους οι αυτοί εν τοις δημοσίοις διδακτηρίοις διδάσκουσι· και ούτως, εξαντλούμενοι εις τας τοιαύτας διδασκαλίας, παρίστανται εις τας διαπιστευθείσας αυτοίς παρά της Κυβερνήσεως έδρας κεκμηκότες και απηυδισμένοι, και διά τούτο ως ήκιστα επιτυγχάνεται ο σκοπός προς ον εισί τεταγμένοι. Η τοιαύτη εξ επιμέμπτου φιλοκερδίας γιγνομένη τοις μαθηταίς αδικία δεν δύναται να μένη ακόλαστος και θλιβόμεθα ότι αναφύεται ανάγκη να κατασταλή διοικητικώς κατάχρησις όπου ήλπίζετο ότι η συνείδησις ήθελεν είναι οδηγός και τιμητής.


Κώστας Σοφιανός. Το νομικό καθεστώς της παιδικής ηλικίας και της νεότητας (1833-1900) (Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας 16). Αθήνα: Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, 1988, σ. 145-146.



Φρίκη με κατέλαβε ότε εν έτει 1885 διωρίσθην Γενικός Διευθυντής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως εν τω Υπουργείω Παιδείας. Ουδείς δημοδιδάσκαλος ήτο εν ασφαλεία. Ο βουλευτής, ο κομματάρχης, ο παντοπώλης ηδύναντο να τον μεταθέσουν, να τον παύσουν… Ένας βουλευτής είχεν είπει: «Και τι βουλευτής είμαι εγώ, όταν δεν δύναμαι να παύσω ούτε ένα δημοδιδάσκαλον;».

Παναγιώτης Π. Οικονόμος (1851-1931)




[Η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, έτσι όπως γίνεται στα παρθεναγωγεία και τα διδασκαλεία θηλέων] είναι καταδικασμένη ουδέποτε να εξέλθη εκ των ορίων της ξηράς και αυτόχρημα πνευματοκτόνου τεχνολογίας, εκ της αψύχου και αχρώου ερμηνείας και εκ της μηχανικής αντιγραφής ρημάτων και ονομάτων [...] Εάν τα κοράσια αρχίσωσι διδασκόμενα τους αρχαίους Έλληνας συγγραφείς, τι μέχρι τέλους των βραχειών σπουδών αυτών θα κατορθώσωσι να μάθωσιν εξ αυτών; Είναι δυνατόν άλλο τι πλην των αχύρων και των φλοιών των Ελλήνων συγγραφέων; Πλην δηλαδή της τεχνολογίας των γαστράσι, ετετύγμην, ετέτυξο, ή πλην της ερμηνείας του «παρασάγγες πεντεκαίδεκα», του «εντεύθεν Κύρος εξελαύνει»;

Αλλά ποία η παιδευτική δύναμις τούτων; Τι ωφελούνται εις την διαμόρφωσιν του βίου αυτών, εις την διαρρύθμισιν των ηθών αυτών, εις την μάθησιν της μητρικής γλώσσης αυτών τα δύστυχα τέκνα ημών εκ του διά τοσούτων μόχθων και αγρυπνιών και δακρύων και νευρικής διαταράξεως και ωχρότητος και αιμοπτυσίας και αηδίας κτηθέντος τέλος πάντων διανοητικού τούτου πλούτου αυτών;


Χαρίσιος Παπαμάρκου. Από τις απόψεις του που δημοσιεύτηκαν στο Παράρτημα των νομοσχεδίων που κατέθεσε στη Βουλή ο υπουργός παιδείας στην κυβέρνηση Τρικούπη Γ. Θεοτόκης (συνεδρίαση της Βουλής, 22 Ιανουαρίου 1890).


Και τα τρία σημειώματα σε δισέλιδο αφιέρωμα στα ΝΕΑ Βιβλιοδρόμιο (8-9.6.2013), σ. 20-21, στη μνήμη του Αλέξη Δημαρά, ιστορικού της εκπαίδευσης, με αφορμή την παρουσίαση του μεταθανάτιου βιβλίου του.
 
Πολύ μου άρεσε αυτό το ποστ! (Εγώ πάντως πολύ γούσταρα να μαθαίνω τα τετάχαται, ετετάχατο :p)
 

Earion

Moderator
Staff member
Διανοητικός πλούτος που αποκτάται με μόχθο, αγρυπνίες, δάκρυα, νευρική διατάραξη, ωχρότητα, αηδία και αιμοπτυσία !
 

pidyo

New member
Mια που λέτε για την προετοιμασία του εκπαιδευτικού, η προετοιμασία είναι προχειρότατη σε κάθε βαθμίδα.

Μου κάνει εντύπωση που αναπαράγεται με τέτοια ευκολία αυτή η γενίκευση.
 

pidyo

New member
Στις κοινωνικές επιστήμες μπορεί να αντέχουν περισσότερο, αλλά όχι τριακονταετία.

Στις ανθρωπιστικές πάντως είναι πολύ πάνω από τριακονταετία, προκειμένου για ερευνητική δουλειά.
 

SBE

¥
Pidyo, ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι ότι ο ιντερνετικός χρόνος κυλάει πολύ πολύ γρήγορα.

Επί του θέματος, όπως είπε κι ο Ελληγενής πιο πάνω, κι η Νευτώνια μηχανική κρατάει μια χαρά, αιώνες αργότερα, αλλά δεν τη μαθαίνουμε από τα γραπτά του Νέυτωνα.
Κι η διδασκαλία ξένων γλωσσών σήμερα είναι αποτέλεσμα των γλωσσολογικών ερευνών της δεκαετίας του '60 αλλά αν θες να μάθεις για τις μεθόδους διδασκαλίας του 2010 δεν θα καθίσεις να διαβάσεις την έρευνα του 1970.

ΥΓ Πόσο συχνά αλλάζουν τα σχολικά βιβλία; Κάθε χρόνο ή κάθε ας πούμε δέκα χρόνια; Μη μου πεις ότι χρειάζεται κάθε χρόνο να προετοιμάζει από την αρχή ο δάσκαλος το μάθημα. Διδάσκω ενήλικες που είναι εξαιρετικά απαιτητικό κοινό και κάνω μεγάλη ανακύκλωση από χρόνο σε χρόνο.
 

pidyo

New member
Επί του θέματος, όπως είπε κι ο Ελληγενής πιο πάνω, κι η Νευτώνια μηχανική κρατάει μια χαρά, αιώνες αργότερα, αλλά δεν τη μαθαίνουμε από τα γραπτά του Νέυτωνα.
Μίλησα για ερευνητική δουλειά, όχι για εκπαίδευση, και δεν εννοώ βεβαίως την ιστορία της επιστήμης. Στα ερευνητικά νιάτα μου είχα μια φορά μια φαεινή ιδέα (ασήμαντη λεπτομέρεια ήταν, αλλά σε νεαρή ηλικία όλα δείχνουν αλλιώς) που κανείς δεν έχει σκεφτεί, κι ήμουν βέβαιος πως κανείς δεν το είχε σκεφτεί γιατί είχα ξεκοκαλίσει τη σχετική βιβλιογραφία. Εκ των υστέρων συνειδητοποίησα ότι την ιδέα μου είχε προτείνει κάποιος σε μονογραφία του 1850τόσο. Και την έχουν πατήσει έτσι και πολύ σπουδαιότεροι από την ταπεινότητά μου. Μπορώ πρόχειρα να σκεφτώ από άρθρα της δεκατίας του 1950 και μονογραφίες του 1909 έως σχολιασμένες συλλογές πηγών του 1897 που παραμένουν βασικά έργα, όχι μόνο ως έργα αναφοράς (για τα δεδομένα που περιλαμβάνουν), αλλά ενίοτε και ως απαραίτητα εργαλεία κατανόησης. Ασφαλώς το μεγαλύτερο ποσοστό της παλαιάς επιστημονικής παραγωγής είναι λίγο πολύ ερευνητικά άχρηστο, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς τι θα του χρειαστεί.

ΥΓ Πόσο συχνά αλλάζουν τα σχολικά βιβλία; Κάθε χρόνο ή κάθε ας πούμε δέκα χρόνια; Μη μου πεις ότι χρειάζεται κάθε χρόνο να προετοιμάζει από την αρχή ο δάσκαλος το μάθημα. Διδάσκω ενήλικες που είναι εξαιρετικά απαιτητικό κοινό και κάνω μεγάλη ανακύκλωση από χρόνο σε χρόνο.
Ανέφερες ένα συγκεκριμένο παράδειγμα τεμπελιάς που ήξερες. Είμαι παιδί δασκάλων, πέρασα κάμποσα χρόνια στα πανεπιστήμια, τυχαίνει να ξέρω πολλούς ανθρώπους που εργάζονται στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων. Ξέρω πολλές δεκάδες περιπτώσεις τεμπέληδων σε όλες τις βαθμίδες, οι οποίοι σε ένα ευνομούμενο περιβάλλον θα έπρεπε να έχουν απολυθεί, ξέρω όμως και πολλές δεκάδες ανθρώπων που ξοδεύουν άφθονο χρόνο, μεράκι, εφευρετικότητα και ακάματο ζήλο στη δουλειά τους, χωρίς σοβαρή ανταμοιβή. Η γενίκευσή σου είναι άδικη.
 
Από ΗΠΑ (ΝΥΤ):
Last fall a task force organized by Gov. Rick Scott of Florida caused a national outcry with the recommendation that state universities charge higher tuition to students in fields — like anthropology or English — deemed less likely to lead to jobs. At the same time, Republicans in Congress have repeatedly tried to eliminate financing for political science research through the National Science Foundation, except for that deemed to be essential for national security.
And a report this month by Harvard University, long a bastion of the liberal arts, drew alarm with statistics showing that only 20 percent of its undergraduates in 2012 were majoring in the humanities, a drop from 36 percent in 1954.
Nationwide, a mere 7.6 percent of bachelor’s degrees were granted in the humanities in 2010, a figure several people connected with the report said reflects understandable but exaggerated fears about job prospects.
 

SBE

¥
Ποιό είναι το νόημα των υψηλότερων διδάκτρων σε όσα πτυχία δεν οδηγούν σε άμεση εργοδότηση; Να αποθαρρύνει τους υποψήφιους ώστε να τα σπουδάζουν αυτά μόνο οι τελείως πωρωμένοι; Να μειωθεί ο κρατικός προϋπολογισμός για την ενίσχυση φοιτητών; (μα αφού πληρώνουν δίδακτρα).
Βέβαια η σύγκριση με το 1954 είναι άδικη, γιατί το 1954
α. έβρισκες εύκολα δουλειά με ό,τι πτυχίο και να είχες και οι μισθοί ήταν καλοί
β. οι πιο πολλές φοιτήτριες γίνονταν νοικοκυρές και δεν χρησιμοποιούσαν ποτέ το πτυχίο τους
Οπότε γιατί να μην κάνει μια γυναίκα ιστορία της τέχνης και να το παίζει μετά καλλιεργημένη νοικοκυρά, και γιατί να σκοτώνεται ο άλλος να γίνει π.χ. αρχιτέκτονας, όταν μπορεί να κάνει φιλολογία (αγγλική εννοείται) και να βρει δουλειά με παρόμοια αμοιβή;
Τώρα έχουν αλλάξει λίγο τα πράγματα.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Μια από τις ειδήσεις που «χάθηκαν» στις ημέρες της μάχης της ΕΡΤ (είδηση από τις 13/6) ήταν και αυτή:

ΣτΕ: Με εξετάσεις η εισαγωγή στα πειραματικά σχολεία

Οριστική απόφαση υπέρ της εισαγωγής των μαθητών στα πειραματικά σχολεία με εξετάσεις έλαβε το Συμβούλιο της Επικρατείας, απορρίπτοντας τα σχετικά αιτήματα γονέων και συλλόγων γονέων. [...]

Το Γ’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ’ αριθμ. 2328/2013 απόφασή του, απέρριψε την ως άνω αίτηση ακύρωσης, αφού η σχετική απόφαση ελήφθη μετά από σχετική συμφωνία της πλειοψηφίας των Επιστημονικών Εποπτικών Συμβουλίων των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων και σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος. Όπως εξάλλου υπογραμμίζεται στη δικαστική απόφαση, «σκοπός των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων είναι-μεταξύ άλλων και η προαγωγή της ‘'αριστείας''», ως εκ τούτου κρίθηκε ότι μπορεί να ορίζεται κοινή διαδικασία εισαγωγής για την κάλυψη όλων των θέσεων, προκειμένου να εισαχθούν σε αυτά οι ικανότεροι των υποψήφιων μαθητών.
[...]


Οι εισαγωγικές εξετάσεις αρχίζουν αύριο. Ενδεικτικά θέματα έχει δημοσιεύσει π.χ. η Ιωνίδειος του Πειραιά, στον ιστότοπό της, εδώ.
 
Διάλογος για την επέμβαση των ΜΑΤ στα Προπύλαια στις 8 Ιουλίου: [1 (με αρθράκι της Β. Κιντή στα σχόλια)][2][3]
 

MAKIS

New member
Συμφωνούμε ότι η ελληνική εκπαίδευση νοσεί.
Νοσεί ή ασθενεί ή είναι άρρωστη;
 
Top