Το νήμα για την παιδεία
- Thread starter tsioutsiou†
- Start date
SBE
¥
Ο τίτλος και μόνοι για πολλούς είναι εμπρηστικός. Σύνδεση βιομηχανίας- παιδείας; Μα πού ζούμε!
Αλλά πέρα από αυτό το ζήτημα, διαβάζοντας τη συνέντευξη παρατηρώ κάτι άλλο: ότι τελικά δεν ξέρουμε τι είναι τα ΤΕΙ, πού δηλαδή κολλάνε στο γενικότερο σχέδιο της παιδείας. Το οποίο είναι αναμενόμενο αποτέλεσμα της ανωτατοποίησής τους. Σε κάποιο σημείο μάλιστα συγκρίνει το ΤΕΙ Καβάλας με το Αριστοτέλειο, το οποίο εγώ βρίσκω άστοχο, γιατί λέει ότι θα θεωρηθεί επιτυχημένο το ΤΕΙ Καβάλας όταν ο αριστούχος θα πάει να σπουδάσει εκεί κι όχι στο Αριστοτέλειο. Καλά κρασά. Ο αριστούχος που θέλει να σπουδάσει Φυσική ή Φιλοσοφία, θα πάει στο Αριστοτέλειο, ούτως ή άλλως.
Κάτι που μου χτύπησε πολύ άσχημα όμως είναι αυτό που λέει ότι τα ερευνητικά προγράμματα να τα κάνουν υποψήφιοι διδάκτορες, που θα κοστίζουν λιγότερο από το έκτακτο ερευνητικό προσωπικό. Το έκτακτο ερευνητικό προσωπικό ήδη πληρώνεται ελάχιστα, απ'όσο ξέρω. Οι υποψήφιοι διδάκτορες θα πληρώνονται ακόμα λιγότερο; Ακόμα και στις ΗΠΑ οι υποψήφιοι διδάκτορες που εργάζονται σε ερευνητικά προγράμματα πληρώνονται έναν καλό μισθό, αν σκεφτούμε ότι έχουν υποτροφία+ μισθό (εφόσον διδάσκουν κλπ)+ απαλλάσσονται από τα δίδακτρα που είναι τεράστια+ οικονομική στέγη και τροφή. Στην Ελλάδα που δεν έχει δίδακτρα, οι εστίες και οι φοιτητικές λέσχες είναι ακριβοθώρητες κλπ, απλώς θα εκμεταλλευόμαστε τα ψώνια;
Τώρα σχετικά με τις δωρεές στα πανεπιστήμια, δεν είμαι σίγουρη αν επιτρέπονται από το νόμο, με εξαίρεση τα κληροδοτήματα για υποτροφίες και βραβεία. Νομίζω δηλαδή ότι δεν μπορούν τα πανεπιστήμια να δεχτούν δωρεές από ιδιώτες για να χτιστεί π.χ νέα βιβλιοθήκη.
Όσο για το αν έγιναν εμπορικές οι ιδέες που βραβεύτηκαν, υπομονή φίλε, άσε να φωτογραφηθούν για το Κ πρώτα*.
* κάθε φορά που πέφτει στα χέρια μου το περιοδικό της Καθημερινής, φαίνεται να είναι γεμάτο παρουσιάσεις- διαφημίσεις "νέων ανθρώπων με διάθεση για δουλειά" που "καινοτομούν και επιχειρούν".
ΥΓ Κι αν κρίνω από τα παραδείγματα "έρευνας" που έδωσε, δεν βγαίνει διδακτορικό με αυτά. Επιπλέον, δε νομίζω ότι η βιομηχανία της Καβάλας μπορεί να ζητήσει έρευνα που θα κάλυπτε τις ανάγκες ενός διδακτορικού. Τις ανάγκες ενός μεταπτυχιακού ή προπτυχιακού, μάλλον.
Αλλά πέρα από αυτό το ζήτημα, διαβάζοντας τη συνέντευξη παρατηρώ κάτι άλλο: ότι τελικά δεν ξέρουμε τι είναι τα ΤΕΙ, πού δηλαδή κολλάνε στο γενικότερο σχέδιο της παιδείας. Το οποίο είναι αναμενόμενο αποτέλεσμα της ανωτατοποίησής τους. Σε κάποιο σημείο μάλιστα συγκρίνει το ΤΕΙ Καβάλας με το Αριστοτέλειο, το οποίο εγώ βρίσκω άστοχο, γιατί λέει ότι θα θεωρηθεί επιτυχημένο το ΤΕΙ Καβάλας όταν ο αριστούχος θα πάει να σπουδάσει εκεί κι όχι στο Αριστοτέλειο. Καλά κρασά. Ο αριστούχος που θέλει να σπουδάσει Φυσική ή Φιλοσοφία, θα πάει στο Αριστοτέλειο, ούτως ή άλλως.
Κάτι που μου χτύπησε πολύ άσχημα όμως είναι αυτό που λέει ότι τα ερευνητικά προγράμματα να τα κάνουν υποψήφιοι διδάκτορες, που θα κοστίζουν λιγότερο από το έκτακτο ερευνητικό προσωπικό. Το έκτακτο ερευνητικό προσωπικό ήδη πληρώνεται ελάχιστα, απ'όσο ξέρω. Οι υποψήφιοι διδάκτορες θα πληρώνονται ακόμα λιγότερο; Ακόμα και στις ΗΠΑ οι υποψήφιοι διδάκτορες που εργάζονται σε ερευνητικά προγράμματα πληρώνονται έναν καλό μισθό, αν σκεφτούμε ότι έχουν υποτροφία+ μισθό (εφόσον διδάσκουν κλπ)+ απαλλάσσονται από τα δίδακτρα που είναι τεράστια+ οικονομική στέγη και τροφή. Στην Ελλάδα που δεν έχει δίδακτρα, οι εστίες και οι φοιτητικές λέσχες είναι ακριβοθώρητες κλπ, απλώς θα εκμεταλλευόμαστε τα ψώνια;
Τώρα σχετικά με τις δωρεές στα πανεπιστήμια, δεν είμαι σίγουρη αν επιτρέπονται από το νόμο, με εξαίρεση τα κληροδοτήματα για υποτροφίες και βραβεία. Νομίζω δηλαδή ότι δεν μπορούν τα πανεπιστήμια να δεχτούν δωρεές από ιδιώτες για να χτιστεί π.χ νέα βιβλιοθήκη.
Όσο για το αν έγιναν εμπορικές οι ιδέες που βραβεύτηκαν, υπομονή φίλε, άσε να φωτογραφηθούν για το Κ πρώτα*.
* κάθε φορά που πέφτει στα χέρια μου το περιοδικό της Καθημερινής, φαίνεται να είναι γεμάτο παρουσιάσεις- διαφημίσεις "νέων ανθρώπων με διάθεση για δουλειά" που "καινοτομούν και επιχειρούν".
ΥΓ Κι αν κρίνω από τα παραδείγματα "έρευνας" που έδωσε, δεν βγαίνει διδακτορικό με αυτά. Επιπλέον, δε νομίζω ότι η βιομηχανία της Καβάλας μπορεί να ζητήσει έρευνα που θα κάλυπτε τις ανάγκες ενός διδακτορικού. Τις ανάγκες ενός μεταπτυχιακού ή προπτυχιακού, μάλλον.
SBE
¥
Δεν ξέρω αν κολλάει εδώ ή στα εφήμερα, οπότε το βάζω εδώ.
Λοιπόν, μου έστειλαν την ακόλουθη ανακοίνωση- συλλογή υπογραφών για να "σωθούν" οι ξένες φιλολογίες. Ζήτησα διευκρινίσεις από αυτόν που μου την έστειλε αλλά δεν πήρα καμιά σοβαρή απάντηση σχετικά με το γιατί είναι κακό να γίνουν οι συγχωνεύσεις (πέρα από τις απολύσεις). Μου είπαν πάντως ότι απολύσεις μάλλον δεν θα γίνουν, γιατί τα τμήματα αυτά λειτουργούν με ελάχιστο προσωπικό. Οπότε η απορία μου έμεινε: από πανεπιστημιακή- επιστημονική άποψη, γιατί είναι κακό να έχεις π.χ Τμήμα Ρομανικών Γλωσσών αντί να έχει η κάθε γλώσσα το δικό της; Δεν διευκολύνεται έτσι η συγκριτική μελέτη και η συνεργασία μεταξύ τμημάτων; Επιπλέον δημιουργείται η δυνατότητα να κάνει ο φοιτητής σπουδές φιλολογίας σε δύο γλώσσες. Αυτοί που τα ξέρουν καλύτερα, τι λένε;
Λοιπόν, μου έστειλαν την ακόλουθη ανακοίνωση- συλλογή υπογραφών για να "σωθούν" οι ξένες φιλολογίες. Ζήτησα διευκρινίσεις από αυτόν που μου την έστειλε αλλά δεν πήρα καμιά σοβαρή απάντηση σχετικά με το γιατί είναι κακό να γίνουν οι συγχωνεύσεις (πέρα από τις απολύσεις). Μου είπαν πάντως ότι απολύσεις μάλλον δεν θα γίνουν, γιατί τα τμήματα αυτά λειτουργούν με ελάχιστο προσωπικό. Οπότε η απορία μου έμεινε: από πανεπιστημιακή- επιστημονική άποψη, γιατί είναι κακό να έχεις π.χ Τμήμα Ρομανικών Γλωσσών αντί να έχει η κάθε γλώσσα το δικό της; Δεν διευκολύνεται έτσι η συγκριτική μελέτη και η συνεργασία μεταξύ τμημάτων; Επιπλέον δημιουργείται η δυνατότητα να κάνει ο φοιτητής σπουδές φιλολογίας σε δύο γλώσσες. Αυτοί που τα ξέρουν καλύτερα, τι λένε;
SBE
¥
Εμένα με παραπέμπει στον Δρ Χου.
Δεν ξέρω αν το βάζω στο σωστό νήμα, αλλά ανακάλυψα στη σελίδα φ/β ενός φίλου το εξής μεταφραστικό λαβράκι: Richard Clogg, “refugees crowded” το 1992 – Μαρία Ρεπούση, “(χιλιάδες) Ελληνες συνωστίζονται” το 2006.
panadeli
¥
Δεν ξέρω αν η Ρεπούση εμπνεύστηκε τη χρήση της λέξης "συνωστισμός" από το βιβλίο του Clogg, αλλά υπάρχει μια πολύ σημαντική διαφορά ανάμεσα στα δύο βιβλία:
Στο βιβλίο της Ρεπούση, ο συνωστισμός χρησιμοποιείται για να περιγράψει τι συνέβη όταν οι Τούρκοι μπήκαν στη Σμύρνη. Συγκεκριμένα, το βιβλίο γράφει (σελ. 100):
Ένα χρόνο µετά, οι τουρκικές δυνάµεις, µε ηγέτη τον Κεµάλ, επιτίθενται και αναγκάζουν τα ελληνικά στρατεύµατα να υποχωρήσουν προς τα παράλια. Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός µπαίνει στη Σµύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιµάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα.
Ο Clogg, αντίθετα, μιλάει για crowded refugees στη λεζάντα μιας εικόνας. Και η εικόνα πράγματι δεν αποτυπώνει κάποια σφαγή, αλλά λαό συνωστισμένο στο λιμάνι. Στο κυρίως κείμενο, όμως, ο Clogg γράφει (σελ. 93):
The Turkish occupation of the city was accompanied by a massacre of some 30,000 Greek and Armenian Christians. In the great fire that ensued only the Turkish and Jewish quarters survived. “Infidel Izmir”, as the Turks had called Smyrna on account of its huge non-Muslim population, was consumed in the holocaust as panic-stricken refugees sought to escape to the neighbouring Greek islands.
Το βιβλίο του Clogg δεν λειαίνει γωνίες. Μιλάει καθαρά για ολοκαύτωμα της πόλης και για σφαγή 30.000 ανθρώπων. Απλά συνοδεύει την ιστορική περιγραφή του με μια εικόνα που δείχνει λαό συνωστισμένο στο λιμάνι, και με μια λεζάντα που περιγράφει ορθά την εικόνα, όπως κάθε λεζάντα οφείλει να κάνει. Στο βιβλίο της Ρεπούση αντίθετα δεν γίνεται αναφορά ούτε στις σφαγές ούτε στις φωτιές που κατέκαψαν τη Σμύρνη, με τον επίμαχο "συνωστισμό" να αποτελεί τη μοναδική περιγραφή του τι συνέβη όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την πόλη. Αυτό, δυστυχώς, ξεσήκωσε δίκαιες αντιδράσεις.
Γράφω "δυστυχώς" επειδή κατά τα άλλα συμφωνώ πλήρως με το σκεπτικό του να γράφονται τα σχολικά βιβλία ιστορίας με μια πιο αποστασιοποιημένη, πιο αντικειμενική ματιά (χωρίς πολλές γλαφυρότητες, με χρήση πολύπλευρων πηγών κλπ). Όταν όμως κάνεις γαργάρα την καταστροφή μιας ολόκληρης πόλης μιλώντας απλά και μόνο για συνωστισμό στο λιμάνι, τότε υπονομεύεις μια εξαρχής πολύ δύσκολη προσπάθεια και δίνεις πάτημα στου διαφόρους ελληναράδες να λένε το μακρύ και το κοντό τους.
Κοντολογίς θεωρώ άστοχη τη σύγκριση. Δεν νομίζω ότι έχει καμία απολύτως σχέση το βιβλίο του Clogg με το βιβλίο της Ρεπούση.
Στο βιβλίο της Ρεπούση μπορεί να μην υπάρχει ακριβής περιγραφή στο κείμενο, υπάρχει όμως στις μαρτυρίες και στα συνοδευτικά κείμενα. Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν πολύ καλογραμμένο βιβλίο και η κατάργησή του αποτελεί ένδειξη του τρόπου που λειτουργεί το σύστημα στην Ελλάδα.
panadeli
¥
Στο πρώτο που λες δεν έχεις δίκιο. Στο κεφάλαιο για τη Σμύρνη δεν υπάρχει αναφορά σε σφαγές και πυρπολισμούς πουθενά, ούτε στο κυρίως κείμενο ούτε στα συνοδευτικά. Αυτό ήταν φάουλ, στα όρια της ιστορικής παραχάραξης. Τα κίνητρα των συγγραφέων μπορεί να ήταν ευγενή, αλλά η αποσιώπηση τόσο σημαντικών ιστορικών γεγονότων δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από κανένα κίνητρο.
Στο δεύτερο που λες συμφωνώ πλήρως. Δεν υπήρχε λόγος απόσυρσης του βιβλίου. Το κομμάτι για τον συνωστισμό μπορούσε να διορθωθεί, μαζί με καναδυό άλλα ίσως, και όλα να τελειώσουν εκεί. Ο χαμός που το βιβλίο ξεσήκωσε, όπως και το γεγονός ότι τελικά την πλήρωσε ένας άνθρωπος που δεν είχε καμία απολύτως σχέση με το βιβλίο (και ο οποίος τήρησε μέχρι κεραίας τον θεσμικό ρόλο που η θέση του ως Υπουργού Παιδείας επέβαλλε), αποτελούν σκληρές ενδείξεις του τρόπου με τον οποίον σκέφτεται και λειτουργεί η ελληνική κοινωνία. Και εκεί ακριβώς εδράζεται και η ένστασή μου απέναντι στους συγγραφείς του βιβλίου: έπρεπε να είχαν προβλέψει τις αντιδράσεις και να είναι πιο προσεκτικοί. Όμως το παρατράβηξαν και κατέληξαν τελικά να υπονομεύσουν ένα καθ' όλα θεμιτό όσο και δύσκολο εγχείρημα.
Ναι, έχεις δίκιο, μόλις ξαναδιάβασα το κεφάλαιο. Λέει γενικά για θανάτους και κακουχίες αλλά όχι για σφαγές. Το αφήνει στην διακριτική ευχέρεια του δασκάλου, δίνοντας ερωτήσεις για συζήτηση στην τάξη· που για μένα δεν είναι και τόσο παράλογο, δεδομένου ότι μιλάμε για παιδιά δημοτικού. Εξάλλου πολλά απ' αυτά που μαθαίνουν τα παιδιά στην ιστορία του δημοτικού ανατρέπονται στην ιστορία του γυμνασίου, γιατί η ιστορία διδάσκεται με πιο τετράγωνη λογική και λιγότερους μύθους και θρύλους. Είναι πιο εύκολο να εμφυσήσεις το μίσος όταν ποτίζεις το μυαλό του παιδιού με σφαγές, σε μια ηλικία που δεν μπορεί να δει τα πράγματα σφαιρικά και αποστασιοποιημένα.
panadeli
¥
Δεν διαφωνώ καθόλου με αυτό που λες, και τα ιστορικά βιβλία σίγουρα δεν θα πρέπει να έχουν ως στόχο τους να εμφυσήσουν στον αναγνώστη το μίσος για τον γείτονα. Συμφωνώ επίσης ότι τα διδακτικά βιβλία πρέπει να είναι λιτά και να αφήνουν πολύ ελεύθερο χώρο στον δάσκαλο ώστε να προσαρμόσει κατάλληλα τη διδασκαλία του στους εκάστοτε μαθητές του.
Από την άλλη, όμως, δεν γίνεται να αφιερώνεις ένα κεφάλαιο στη μικρασιατική καταστροφή και να κάνεις μόκο τη σφαγή της Σμύρνης. Είναι σαν να γράφεις για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο χωρίς αναφορά στα κρεματόρια.
Από την άλλη, όμως, δεν γίνεται να αφιερώνεις ένα κεφάλαιο στη μικρασιατική καταστροφή και να κάνεις μόκο τη σφαγή της Σμύρνης. Είναι σαν να γράφεις για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο χωρίς αναφορά στα κρεματόρια.
Με την ευκαιρία, δεν κάνεις μια πρόχειρη μέτρηση στο σχολείο, να μάθεις μέχρι πού προλαβαίνουν συνήθως να διδάξουν από τη σύγχρονη ιστορία; Επίσης, τι περιλαμβάνει η ύλη των εξετάσεων (των Πανελληνίων) από τη μεταπολεμική ιστορία;
