Θα έλεγα κατά 60% γιατι τόσο ποσοστό του μηνύματος έπιανε με βάση τις γραμμές που βλέπω στην οθόνη μου. :twit:
Ακολουθεί μήνυμα που είναι για άλλο νήμα κανονικά:
Πάντως το σχόλιο του Έλλη έχει ενδιαφέρον. Ένα από τα ζητήματα που ακούω συχνά είναι το αν χρειάζονται πιο πολλή βοήθεια κάποια παιδιά που είναι καλύτερα να την έχουν; Στην τάξη ή εκτός; Εγώ είμαι υπέρ των μικτών τμημάτων, αλλά επειδή αυτό το ζήτημα αφορά μικρό ποσοστό του πληθυσμού (η πλειοψηφία είναι κάπου στη μέση), προτιμώ να το κοιτάζουμε κατά περίπτωση. Ο λόγος που μίλησα για επίπεδα έιναι για να βοηθούνται όσοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Και θα ήθελα περισσότερη έμφαση στην απόκτηση στοιχειωδών ικανοτήτων. Αυτά που ανέφερα είναι στοιχειώδεις ικανότητες. Άν κάποιος δεν τις έχει, να τον κάνουμε να τις αποκτήσει, όχι να τον δικαιολογούμε. Κατά τ'άλλα υπάρχουν ήδη τμήματα διαφορετικών επιπέδων στις γλώσσες. Και όταν κάποιος δυσκολέυεται με τα μαθήματα, κάνει φροντιστήρια. Όσο πιο πολύ δυσκολέυεται, τόσο πιο πολλά φροντιστήρια κάνει. Και υπάρχουν κι ένα- δυο μαθητές που μένουν στην ίδια τάξη (συμβαίνει ακόμα). Και υπάρχουν και μαθητές που γράφουν καλύτερα στις εισαγωγικές από άλλους. Όπως υπάρχουν μαθητές που είναι καλύτεροι μουσικοί από άλλους ή καλύτεροι αθλητές. Οπότε υπάρχουν επίπεδα, απλά δεν τα λέμε έτσι. Σ'αυτό να οφείλεται άραγε η εγκληματικότητα στην Ελλάδα; :) Κι η μείωση της κουλτούρας;
Και πω-πω, τώρα που το θυμάμαι, είχαμε παέι για αθλητικές εκδηλώσεις στο στάδιο όταν ήμουνα στην πρώτη γυμνασίου και μας έβαλε να κάνουμε άλμα εις ύψος και μας χώριζε μετά απο το κάθε άλμα σε ομάδες. Και θυμάμαι ότι οι "καλές", που τις είχε βάλει όλες μαζί, ήταν οι ίδιες που πήγαιναν και κολυμβητήριο και ερχόντουσαν κάθε πρωί σχολέιο με τα μαλλιά βρεγμένα. Και είχε και μία που έκανε μπαλέτο. Και μία που ήταν σκράπας σε όλα τα μαθήματα αλλά καλή στη γυμναστική. Συνολο πεντέξι μαθήτριες. Οι οποίες για πλάκα κάνανε ότι δήθεν μας περιφρονούσαν γιατι δεν μας είχε βάλει η γυμνάστρια να καθίσουμε μαζί τους. Μιλάμε, το ψυχικό τράυμα με οδήγησε στην παρανομία, την ασωτεία, τις καταχρήσεις και την εγκληματικότητα. Και τα Άρλεκιν (η κουλτούρα ντε!)
ΥΓ Το αντίστοιχο του μηδενισμού για βλακώδη λάθη είναι η απόλυση, όχι η φυλακή (εξαιρούνται μερικά επαγγέλματα).
ΥΓ2 Ένα από τα γραπτά που διόρθωσα σήμερα πήρε 1, 3, 2, 0, 0, σύνολο 6 με άριστα το 100 και με πολύ χαλαρή προς τα πάνω βαθμολόγηση. Και το επίπεδο δυσκολίας ήταν τέτοιο που τις μισές ερωτήσεις μπορούσε να τις απαντήσει κάποιος με γενικές γνώσεις, χωρίς να έχει διαβάσει το μάθημα.
ΥΓ3 Επιστρέφω στη διόρθωση γραπτών. Ναι, το ξέρω ότι είναι ξημερώματα.