Το νήμα για την παιδεία

crystal

Moderator

Χρόνια τώρα γράφουμε και ξαναγράφουμε κάτι λίγοι για την ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Χρωστάει χάρη η κοινωνία μας στα παιδιά του 0,9, πρωτίστως παιδιά από φτωχές οικογένειες και φτωχές περιοχές, χωρίς πόρους για φροντιστήρια, που επιμένοντας να σπουδάσουν έδωσαν εξετάσεις και ανέδειξαν το αδιέξοδο και την ηλιθιότητα του συστήματος.

Συγγνώμη, αλλά αυτό είναι το λιγότερο γελοίο. Τα παιδιά που επιμένουν να σπουδάσουν δεν γράφουν 0,9, είτε πάνε φροντιστήριο είτε όχι. Εκτός κι αν ο συντάκτης θέλει να μας πείσει ότι το φροντιστήριο είναι τόσο απαραίτητο, που χωρίς αυτό δεν μπορείς να πιάσεις ούτε τον άσο.

Πώς να μην πάρουν 0,9 τα παιδιά που τελείωσαν το Λύκειο με 11 όταν οι εξετάσεις γίνονται για να επιλεγεί το 10% αυτών που στο Λύκειο (στα καλύτερα λύκεια της χώρας, για την ακρίβεια) πήραν 19;

Τι εννοεί ο ποιητής; Ότι μπαίνει στα πανεπιστήμια μόνο το 10% της αφρόκρεμας κι οι υπόλοιποι μένουν απέξω;

Σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική το απολυτήριο Λυκείου εξασφαλίζει αυτόματα την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Duuuh?

Η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου και ο κ. Γιάννης Πανάρετος ανακοίνωσαν ότι, επιτέλους, θα καταργηθούν οι εξετάσεις για σχολές «χαμηλής ζήτησης». Είναι μια αρχή- ας είναι καλά τα παιδιά του 0,9!

Πολύ ωραία. Ελπίζω σε πέντε χρόνια να μην φωνάζετε κι εσείς "χιλιάδες οι άνεργοι πτυχιούχοι".
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Περιττό να πω πόσο πολύ συμφωνώ με την Crystal και πόσο διαφωνώ με τον κύριο Ψυχογιό. Όταν λέει "αυτά τα παιδιά έχουν απολυτήριο λυκείου", προφανώς δεν λαμβάνει υπόψη του ότι το απολυτήριο λυκείου με 10 ή 11, όσον αφορά τις γνώσεις που εκπροσωπεί, ισοδυναμεί με χρησιμοποιημένο χαρτί τουαλέτας. Εν ολίγοις, οι καθηγητές των λυκείων ξεφορτώνονται με βαθμό 10 ή 11 εκείνους τους μαθητές που δεν είναι ικανοί ούτε εξετάσεις της Τρίτης Γυμνασίου να περάσουν.
 

nickel

Administrator
Staff member
Με δυο λόγια, γιατί αν πω περισσότερα, είναι πολύ πιθανό να πω κουταμάρες. Αυτό το ζήτημα διχάζει τόσο κόσμο που πρέπει να το προσεγγίζουμε με τη βεβαιότητα ότι δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι. Εμένα με έχει διχάσει τόσο που δεν μπορώ να γράψω. Και όταν ένα θέμα με διχάζει τόσο πολύ, αρχίζω και υποψιάζομαι ότι το θέμα δεν είναι εκεί, ότι κάνουμε λάθος συζήτηση.
 

crystal

Moderator
Φυσικά και το θέμα δεν είναι εκεί. Αντί να κοιτάζουμε το γενικότερο χάλι, ασχολούμαστε με το ότι κάποιοι έγραψαν 0,9. Με γεια τους με χαρά τους! Ωστόσο, αυτό το άρθρο μού φαίνεται εξοργιστικά αποπροσανατολιστικό, και δεν μπορώ να διανοηθώ ότι οφείλεται σε άγνοια του συντάκτη.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Α, τι ωραία! Θα διαφωνήσω (ενμέρει) με την Άλεξ και την Κρύσταλ. Η καλύτερή μου! :)

Συγγνώμη, αλλά αυτό είναι το λιγότερο γελοίο. Τα παιδιά που επιμένουν να σπουδάσουν δεν γράφουν 0,9, είτε πάνε φροντιστήριο είτε όχι. Εκτός κι αν ο συντάκτης θέλει να μας πείσει ότι το φροντιστήριο είναι τόσο απαραίτητο, που χωρίς αυτό δεν μπορείς να πιάσεις ούτε τον άσο.

1) Πόσα είναι τελικά αυτά τα παιδιά με το 0,9; Ειλικρινά δεν το ξέρω. Μήπως είναι ένα ή δύο μόνο; Το 0,9 είναι μέσος όρος. Που σημαίνει μάλλον ότι πήγαν, έδωσαν το πρώτο μάθημα, δεν έγραψαν καλά και ίσως δεν πήγαν καν στα υπόλοιπα μαθήματα. Επειδή φοβήθηκαν, γνώριαζαν τα όριά τους ή απλώς, κάτι τους έτυχε. Πήγαν όμως και συμπλήρωσαν το δελτίο επιλογής. Άρα ήθελαν (λέω εγώ, τώρα) να αξιοποιήσουν και την έσχατη δυνατότητα που μπορεί να είχαν για να σπουδάσουν.

2) Δεν νομίζω ότι ο συντάκτης είναι υπέρ του φροντιστηρίου, τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω από ολόκληρο το άρθρο.

Τι εννοεί ο ποιητής; Ότι μπαίνει στα πανεπιστήμια μόνο το 10% της αφρόκρεμας κι οι υπόλοιποι μένουν απέξω;

Εγώ αυτό το καταλαβαίνω ότι ολόκληρο το εξεταστικό σύστημα είναι στημένο έτσι ώστε να φιλτράρει τους εξεταζόμενους με σκοπό να συμπληρώσει όσο γίνεται καλύτερα το πάνω 10% --και συμφωνώ απόλυτα ότι αυτό συμβαίνει. Με άλλα λόγια, ότι οι εξετάσεις είναι σχεδιασμένες ως εξετάσεις εισαγωγής για το 10% των ιδιαίτερα επιθυμητών σχολών. Δηλαδή, γράφεις τα πάντα και σου ξεφεύγει κάτι τοσοδά, έμεινες έξω από την ιατρική. Σου ξεφεύγει ένα θέμα, άντε για β' σειράς ΑΕΙ, σού ξέφυγαν δύο, άντε σε κανά ΤΕΙ παιδάκι μου κ.ο.κ.

Σε αυτό προφανώς έχεις δίκιο. Κάποιο σύστημα επιλογής παντού υπάρχει. Σωστό θα ήταν φυσικά να εγραφε ότι πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει σύστημα σαν το ελληνικό, όπου γυρνάμε με το one size γυάλινο γοβάκι να τους χωρέσουμε όλους κάπου ανάλογα με το πόσο καλά τους ταιριάζει στο πόδι.

Πολύ ωραία. Ελπίζω σε πέντε χρόνια να μην φωνάζετε κι εσείς "χιλιάδες οι άνεργοι πτυχιούχοι".
Όπως θα είδες ίσως από τις επιλογές σχολών, πέρα από τις στάνταρ μεγαλοσχολές, ο κόσμος προσπαθεί να καταλάβει πού θα πάει το σύστημα συνολικά στα επόμενα χρόνια. Εμένα μου έκανε εντύπωση ότι, θεματικά, οι σχολές (τα ΤΕΙ, δηλαδή) που έμειναν με κενές θέσεις δεν είναι του πεταματού και (θα έπρεπε να) παράγουν τα μεσαία στελέχη που είναι απαραίτητα σε κάθε σοβαρή οικονομία. Το κυριότερο πρόβλημά τους μάλλον είναι το κόστος να σπουδάσεις εκεί...

Προχτές άκουγα τον διοικητή του ΟΑΕΔ που έλεγε ότι για κάθε 100 πτυχιούχους ΑΕΙ που παράγει η Ελλάδα, δημιουργεί 30 θέσεις εργασίας. Για να σταματήσει λοιπόν το παραμύθι των ΜΜΕ με τους άνεργους πτυχιούχους θέλει ολόκληρη στροφή της κοινωνίας, κι αυτά χρειάζονται βέβαια δεκαετίες...

Περιττό να πω πόσο πολύ συμφωνώ με την Crystal και πόσο διαφωνώ με τον κύριο Ψυχογιό. Όταν λέει "αυτά τα παιδιά έχουν απολυτήριο λυκείου", προφανώς δεν λαμβάνει υπόψη του ότι το απολυτήριο λυκείου με 10 ή 11, όσον αφορά τις γνώσεις που εκπροσωπεί, ισοδυναμεί με χρησιμοποιημένο χαρτί τουαλέτας. Εν ολίγοις, οι καθηγητές των λυκείων ξεφορτώνονται με βαθμό 10 ή 11 εκείνους τους μαθητές που δεν είναι ικανοί ούτε εξετάσεις της Τρίτης Γυμνασίου να περάσουν.

Μα... προφανώς. Το έχεις γράψεις άλλωστε πολλές φορές. Αυτά τα παιδιά είναι δημιουργήματα του στρεβλού συστήματός μας και όταν φτάνουν να διαγωνιστούν με τα θηρία για τα οποία είναι στημένο το σύστημα, τόσο μπορούν να γράψουν. Ίσως όχι το συμπτωματικό 0,9 αλλά 4άρια, 5άρια και 6άρια... Αν έβαζες θέματα για να πάρουν τη βάση όμως αυτοί, οι καλοί θα έγραφαν για 200 όχι για 20...

Συνοψίζοντας:
1) Μου φαίνεται σωστό, εφόσον οι σχολές που μένουν με κενές θέσεις είναι χρήσιμες, να δέχονται χωρίς εξετάσεις, με βάση τον βαθμό του απολυτηρίου. Ας αναδυθούν στην επιφάνεια οι σχολές πολλών ταχυτήτων που υπάρχουν, ας οδηγήσουν οι εξετάσεις One size fits all σε εξετάσεις πολλών ταχυτήτων και σε πιο συνειδητοποιημένες οικογενειακές και προσωπικές επιλογές ζωής.
2) Αν προκαλεί τέτοιες συζητήσεις και βγαίνει από το άρθρο αυτό το συμπέρασμα, εμένα μου φαίνεται καλό άρθρο... ;)
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Εγώ πάντως θυμάμαι πολύ καλά, τότε που τελείωνα το λύκειο, ότι συμμαθητές μου έρχονταν στις εξετάσεις, ακόμα και για να γράψουν 2, επειδή υπήρχαν σχολές στις οποίες θα μπορούσαν να μπουν, πράγμα το οποίο επιζητούσαν επειδή:
α) ήθελαν να πάρουν αναβολή από το στρατό
β) ήθελαν πάσο και φοιτητικά δικαιώματα
γ) ήθελαν να μπουν κάπου και μετά να δουν αν υπήρχε αντίστοιχη σχολή για να έρθουν Αθήνα
δ) ήθελαν να μπουν κάπου, να «πάρουν ένα χαρτί» και μετά να δουν τι θα κάνουν στη ζωή τους.

Δεν μπορεί κανείς να απαλλάξει από τις ευθύνες τους και τους μαθητές: στα δεκαεφτά και στα δεκαοχτώ που δίνεις τις εξετάσεις, είσαι ολόκληρος άνθρωπος, δεν είσαι πια παιδί. Και δεν είναι απαραίτητο και το φροντιστήριο. Πολλοί άνθρωποι δίνουν εξετάσεις, στα θεωρητικά ιδίως μαθήματα, χωρίς να κάνουν φροντιστήριο.

Α, και αυτό που γράφει ο κύριος Ψυχογιός για το απολυτήριο,
Σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική το απολυτήριο Λυκείου εξασφαλίζει αυτόματα την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
πού ακριβώς το είδε; Στο Χάρβαρντ και στο Γέιλ, δηλαδή, για να μπεις, αρκεί το απολυτήριο Λυκείου με ό,τι βαθμό να 'ναι; Στα δημόσια πανεπιστήμια, ίσως, αλλά και εκεί δίδακτρα πληρώνουν τα παιδιά. Πώς ακριβώς διαφέρει αυτό από την Ελλάδα;

Στη Γαλλία, μια απ' τα ίδια: ολόκληρος χρόνος προπαρασκευής χρειάζεται για να μπεις σε περιζήτητες σχολές, όπως η Ιατρική. Στην Αγγλία, παρομοίως. Ας μη συνεχίσω, καταλάβατε τι εννοώ: αυτές οι γενικεύσεις του τύπου στο εξωτερικό τα κάνουν όλα καλύτερα είναι αστείες. Το εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται να αλλάξει, η αλήθεια όμως παραμένει αυτή που γράφει ο δόκτορας: χρειάζεται ολόκληρη στροφή της κοινωνίας.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Να μη μας διαφύγει και το εξής: Τα ΤΕΙ που έμειναν άδεια παρά το γεγονός ότι δέχονται ακόμα και υποψηφίους με μέσον όρο 0,9 βρίσκονται στην κάπως μακρινή περιφέρεια: Κοζάνη, Φλώρινα, Ηγουμενίτσα, Άρτα, Γρεβενά κλπ. Δεν έχουν που δεν έχουν αντίκρισμα στην αγορά εργασίας τα πτυχία τους, αν επιβαρύνουν τον σπουδαστή και με έξοδα διαβίωσης μακριά από την οικογένειά του, στην ουσία είναι σαν να μην υπάρχουν. Και αναρωτιέμαι πόσο στοιχίζει στον ελληνικό λαό η διατήρησή τους.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
α) ήθελαν να πάρουν αναβολή από το στρατό
Δεν είναι καθόλου αμελητέος ο αριθμός αυτών που έρχονται στις εξετάσεις και δίνουν λευκή κόλλα, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη αναβολή. Αυτό είναι γνωστό από πολλά χρόνια. Αυτό που δεν πίστευα ήταν πως μετά την ανακοίνωση των βαθμολογιών θα έκαναν τον κόπο να πάνε να καταθέσουν το δελτίο προτιμήσεων για συγκεκριμένες σχολές.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Αν είσαι φοιτητής, μπορείς να πάρεις αναβολή για πολλά χρόνια, οχτώ ή κάτι τέτοιο. Αν δίνεις εξετάσεις, νομίζω μόνο μέχρι τρία. Έτσι ήταν τότε που έδινα εγώ, δηλαδή, τώρα πια δεν ξέρω.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Ας πάρουμε λοιπόν ένα παράδειγμα κοινωνικής φαντασίας:

Το υπουργείο ανακοινώνει ότι, ας πούμε από του χρόνου, οι συγκεκριμένες τοπικά αλλά όχι και θεματικά προβληματικές σχολές θα δέχονται στο εξής χωρίς εξετάσεις αποφοίτους Λυκείου με βάση το βαθμό του απολυτηρίου τους (αλλά τουλάχιστον π.χ. 12) και περιμένει 2-3 χρόνια ακόμη και με κενές θέσεις, επειδή χρειάζεται να υπερνικηθεί και η κοινωνική αδράνεια στα νέα δεδομένα.

Τι θα συμβεί;

Αρκετοί γονείς θα αρχίσουν να σκέφτονται: Αντί να πληρώνω τόσα λεφτά για φροντιστήρια --και ποιος ξέρει και πού θα μπει τελικά-- μήπως να τα μαζέψω για να σπουδάσει ο άχρηστος εκεί που μπαίνει χωρίς εξετάσεις; Από κοντά και κάποιοι που έτσι κι αλλιώς θα ήθελαν να σπουδάσουν το αντικείμενο, κάποιοι ντόπιοι που σου λέει, πού να ξενιτεύεσαι και να δίνεις εξετάσεις κλπ.

Στην κακή περίπτωση, η σχολή δεν περπατάει με τίποτα και κλείνει ή συγχωνεύεται με κάποια γειτονική. Στην ευνοϊκή περίπτωση, μαζεύονται αρκετοί, η ζήτηση αυξάνει, έρχονται και πολλοί καλύτεροι όχι από 12 αλλά από 15-16, και ξαφνικά το Υπουργείο ανακοινώνει ότι η συγκεκριμένη σχολή ναι, θα δέχεται χωρίς εξετάσεις αλλά επειδή οι θέσεις είναι περιορισμένες, θα παίρνει με βάση τον βαθμό του απολυτηρίου.

Στο μεταξύ, η ιδέα έχει πιάσει κι έχει επεκταθεί και αλλού, καθώς κάθε χρόνο οι Πανελλαδικές γίνονται όλο και πιο απαιτητικές (όποιος δεν μπορεί, έχει πια διέξοδο). Η κοινωνία αρχίζει να ζητάει αυστηρότερες διαδικασίες για τη βαθμολόγηση στο απολυτήριο, εθνικά απολυτήρια και άλλα καινά δαιμόνια. Σιγά σιγά λιγοστεύουν οι σχολές για τις οποίες γίνονται οι Πανελλαδικές και αυξάνονται οι άλλες, που βάζουν από μόνες τους προδιαγραφές με το Εθνικό πια, απολυτήριο.

Μετά από τριάντα χρόνια (είπα, κοινωνική φαντασία), εξετάσεις γίνονται μόνο σε 4-5 σχολές, που έχουν φτάσει στο μεταξύ να ανήκουν στις καλύτερες του κόσμου, να είναι περιζήτητες για ξένους σπουδαστές κλπ κλπ. Τα παιδιά μαθαίνουν στο σχολείο πράγματα που θέλουν και τους είναι χρήσιμα ώστε να πάρουν τους καλούς βαθμούς που θέλουν να έχουν στο απολυτήριό τους για να μπουν στη σχολή που τους ενδιαφερει κλπ κλπ. Το σύστημα έχει ισορροπήσει και δεν υπερπαράγει εκπαιδευτικούς που να χρειάζονται τα φροντιστήρια για να ζήσουν.

Στις περιοχές γύρω από τις σχολές έχουν αρχίσει να μετακινούνται παραγωγικές μονάδες που αξιοποιούν αυτούς τους σπουδαστές κλπ κλπ...

Αλλά το ξαναλέω: κοινωνικής φαντασίας.
 

nickel

Administrator
Staff member
Μια πρόσθετη πληροφορία, τεχνικής φύσεως, από την Καθημερινή (στήλη του Στέφανου Κασιμάτη):

Οφείλω μια διευκρίνιση στο χθεσινό σχόλιο για τις βάσεις εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, καθώς ορισμένοι φίλοι της στήλης υποστηρίζουν ότι οι βάσεις στα τμήματα Χημείας και Φυσικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων είναι, αντιστοίχως, 17,15 και 16,07 και όχι 4,07 και 3,15, όπως έγραψα χθες. Πράγματι, οι βάσεις στις δύο συγκεκριμένες σχολές είναι αυτές που αναφέρουν οι αναγνώστες, αφορούν όμως μόνον τους φετινούς υποψηφίους. Ωστόσο, το 10% των θέσεων σε κάθε σχολή καλύπτεται από τους υποψηφίους των περασμένων ετών, βάσει των βαθμολογιών που έχουν κατοχυρώσει. Δοθέντος ότι εφέτος καταργήθηκε η βάση του 10, υποψήφιοι οι οποίοι είχαν πάρει εξευτελιστικά χαμηλούς βαθμούς τα περασμένα χρόνια υπέβαλαν τα χαρτιά τους και... τους έκατσε! Ετσι προέκυψαν οι βάσεις του 4,07 και του 3,15.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Αλλά το ξαναλέω: κοινωνικής φαντασίας.
Εσύ ξεπέρασες σε εφευρετικότητα και τον σεναριογράφο του Inception. Αυτά που περιγράφεις, μόνο σε όνειρο μέσα σε όνειρο μπορεί να τα δεις.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Μια πρόσθετη πληροφορία, τεχνικής φύσεως, από την Καθημερινή (στήλη του Στέφανου Κασιμάτη)

Έχει κι άλλο ο Κασιμάτης, που έρχεται στα περί αλλαγής στην κοινωνία:

Το κορίτσι που εμφανίσθηκε χθες το πρωί σε τηλεοπτική εκπομπή να μιλήσει για την επιτυχία της στις πανελλήνιες ήταν από τους πρώτους σε κάποια από τις πανεπιστημιακές σχολές υψηλής ζήτησης. Αφού πρώτα ευχαρίστησε το φροντιστήριό της και τους καθηγητές που της έκαναν ιδιαίτερα μαθήματα, είπε ότι τώρα πια το όνειρό της ήταν να βρει μια θέση εργασίας από την οποία «να μη με κουνήσει ποτέ κανείς». Με άλλα λόγια, το κίνητρο για την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλε επί τουλάχιστον ένα χρόνο αυτό το παιδί δεν ήταν τίποτε περισσότερο παρά το όραμα μιας ζωής σε απόλυτη ακινησία. Αυτές είναι οι συνέπειες από «το βάθεμα και το πλάτεμα» της δημοκρατίας μας: οι καλύτεροι να αγωνίζονται για το δικαίωμα να ζήσουν τη ζωή των χειρότερων...
 

nickel

Administrator
Staff member
Αυτό είναι μια πτυχή πολύ πιο ουσιαστική από οτιδήποτε συζητείται συνήθως: το σύστημα βγάζει κουρασμένα, ξέπνοα παιδιά, που πάνω που είναι να αρχίσουν να χτίζουν την ουσιαστική γνώση για την καριέρα τους, μετά από όλα τα φροντιστήρια και το άγχος των εξετάσεων δεν θέλουν να ακούσουν ούτε λέξη για βιβλίο, διάβασμα, εργασία. Τα έχει πεθάνει το σύστημα στην παπαγαλία και την αποστήθιση γνώσης συχνά άχρηστης που συνήθως αποβάλλουν το πρωί μετά τις εξετάσεις και δεν έχουν κανένα κέφι να καταπιαστούν με την ουσία των σπουδών τους. Οι ακαδημαϊκοί μας πολίτες είναι ξεφουσκωμένα ασκιά!
 

crystal

Moderator
Κι όμως... "Να μη με κουνήσει ποτέ κανείς" δεν είναι έκφραση 17χρονου παιδιού. Είναι έκφραση γονιού που αγχώνεται μ' αυτά που βλέπει γύρω του, θέλει ασφάλεια για το παιδί του κι έχει περάσει στο παιδί αυτόν το στόχο. Θέλω να πω, αυτή η φράση εμένα δεν μου φαίνεται αποκύημα της κούρασης των Πανελλαδικών, αλλά της επαγγελματικής ανασφάλειας που επικρατεί γύρω μας.
Και ναι, με βασικό μισθό 500 ευρώ, οι καλύτεροι θα ζουν τη ζωή των χειρότερων.

Δόχτορα, κοινωνική φαντασία, όντως...
 

daeman

Administrator
Staff member
Ας πάρουμε λοιπόν ένα παράδειγμα κοινωνικής φαντασίας:

Το υπουργείο ανακοινώνει ότι, ας πούμε από του χρόνου [...]
Στις περιοχές γύρω από τις σχολές έχουν αρχίσει να μετακινούνται παραγωγικές μονάδες που αξιοποιούν αυτούς τους σπουδαστές κλπ κλπ...

Αλλά το ξαναλέω: κοινωνικής φαντασίας.

Παρότι θα ήθελα να το δω πραγματικότητα αυτό το σενάριο, Δρ7χ, (για τα παιδιά εγγόνια μου, αν αποκτήσω, ρε γαμώτο) μου φαίνεται ότι ξεκινάς από μια δυστοπία για να χτίσεις μια ευτοπία, πράγμα πολύ δύσκολο. Δυστυχώς, φοβάμαι ότι όλα αυτά θα παραμείνουν μια ουτοπία, γιατί θέλει φαντασία η εξουσία*, ένα είδος εν ανεπαρκεία, όχι μόνο στη σκηνή την εγχωρία, αλλά και στην Εσπερία.

Πάντως, είναι καλή ιδέα για σενάριο ταινίας - ή μάλλον σειράς - ή πολύτομο μυθιστόρημα, που μπορεί να παίξει σε πολλά ταμπλό, από δράμα μέχρι κωμωδία, αν και θα προτιμούσα τη σάτιρα.
Είσαι να φτιάξουμε έναν πιλότο; :)

*οι πρώτοι διδάξαντες του "να μη με κουνήσει κανείς".
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Και για να ξαναγυρίσουμε λοιπόν σιγά σιγά στην ουσία της εκπαίδευσης. Εκπαίδευση (πρέπει να) είναι:

α) Κάτι που το κάνεις εφάπαξ και ησυχάζεις για όλη σου τη ζωή και σκασίλα σου αν και προς τα πού κινείται δίπλα σου ο κόσμος;
ή
β) Κάτι που μαθαίνεις μια φορά πώς να το κάνεις σε όλη σου τη ζωή ώστε να αντεπεξέρχεσαι όσο μπορείς καλύτερα ό,τι και αν γίνεται στον κόσμο;

@ daeman: Το κακό είναι ότι από τη δυστοπία είναι πιο εύκολία να φτάσουμε στην ουδαμουτοπία παρά στην ουτοπία...
 

SBE

¥
Καθυστερημένο σχόλιο λόγω διακοπών: δεν είναι μόνο η κούρσα των εξετάσεων που οδηγεί την υποψήφια να σκέφτεται τη δουλειά μετά τις σπουδές και να μη λέει κουβέντα για το πως περιμένει να μάθε αυτά που επέλεξε να σπουδάσει. Είναι κι όλη η νοοτροπία περί παιδείας, και εν μέρει με ικανοποιεί το ότι έχουν πέσει οι μάσκες, γιατί παλιότερα άκουγα πολύ το πως ο Έλληνας αγαπάει τη μάθηση και γι' αυτό σκοτώνονται να πάει πανεπιστήμιο (ή να σπρώξει τα παιδιά του εκεί). Ένα χαρτί ό,τι να'ναι, να εξασφαλίσει το διορισμό. Καμία περιέργεια για το αντικείμενο (αγάπη δεν περιμένω γιατί έρχεται συνήθως αργότερα).

Όσο για τις σχολές χωρίς φοιτητές, κοίταζα ποιές είναι και φαίνεται να έχουν ενδιαφέρον αλλά όχι για τετραετή φοίτηση πανεπιστημιακού επιπέδου, ειδικά όταν ΙΕΚ προσφέρουν τις ίδιες σπουδές σε λιγότερο χρόνο (και άλλοι μαθαίνουν τα ίδια σε εντατικά σεμινάρια). Θα ήταν καλύτερα να ήταν σχολές συντομότερης φοίτησης σε κεντρικότερα σημεία με κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

Και μια που λέμε για πανεπιστήμια, πρόσφατα μου ανέφερε κάποιος με απόλυτη φυσικότητα ότι του κόστισαν ένα σωρό λεφτά οι σπουδές της κόρης του (νομική), παρόλο που ζούσε με την οικογένεια, γιατί είχε δύο καθηγητές να της κάνουν φροντιστήρια για τα μαθήματα του πανεπιστημίου :eek: Αμάν πια! με το κουταλάκι θέλουν κι αυτά τα παιδιά να τους τα ταΐζουν όλα; Ακόμα και το πανεπιστήμιο; Τόση ανικανότητα να διαβάσουν αυτόνομα; Και τι σόι επαγγελματίες θα γίνουν αύριο;

ΥΓ. Η νοοτροπία να βρω μια θέση να μη με κουνήσει κανείς υπήρχε και μεταξύ ορισμένων συμφοιτητών μου πριν πολλά χρόνια και αυτό έκαναν, βολεύτηκαν σε καλές δημόσιες θέσεις (μηχανικοί γαρ). Μάλιστα ένας μίλαγε υποτιμητικά για άλλον συμφοιτητή μας ο οποίος είχε γερά μέσα ως γόνος πολιτικής οικογένειας και αντί να κοιτάξει να βολευτεί κι αυτός πήγε για μεταπτυχιακά σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και δούλευε σε πολυεθνική, σε ερευνητικά εργαστήρια κλπκλπ. Το ενδιαφέρον είναι ότι τώρα ο δεύτερος είναι μεγάλο αφεντικό στη δουλειά του πρώτου -βοήθησαν οι διασυνδέσεις, αλλά ποιός τον κουνάει με τέτοιο βιογραφικό; ;)
 
Αμερικάνικη πραγματικότητα, από τη ΝΥΤ, αλλά έχει ενδιαφέρον (de nobis fabula narratur!):

Editorial
Let the Students Profit
Published: September 11, 2010

The Obama administration has proposed tough and much-needed regulations for lucrative for-profit colleges. Industry is predictably pushing back hard, with legions of high-priced lobbyists and organized letter-writing campaigns. The administration must hold its ground.

The final rules, due out in November, must be strong enough to rein in businesses that have made an art of enrolling students who have no chance of graduating and stripping them of state and federal grants and loans. Besides ending such abuses of students, the regulations are needed to protect taxpayers, who foot the bill for waste and abuse in the college aid program.

Honest, well-run for-profits play an important role in educating students who may not qualify for traditional schools. Over the last decade, far too many institutions have been cited for saddling students with ruinous debt. A recent report from the Government Accountability Office found fraudulent or deceptive practices at all 15 of the for-profit colleges visited by investigators posing as prospective students.

Some college officials encouraged applicants to falsify financial aid forms; students were also pressured into signing enrollment contracts before they were allowed to speak to financial aid representatives who would clarify costs. The programs offered at the for-profits schools were substantially more expensive than comparable programs at nearby public colleges. In one example, a student who inquired about the cost of studying for a massage therapy certificate was told that $14,000 was a fair price, even though the local community college offered the same courses for $520.

The new rules would grant the Department of Education stronger authority to stop schools from making false or misleading statements about financial charges or the employability of their graduates. Schools would be barred from paying recruiters based on how many students they brought in. Most important, the new rules would cut off federal aid to programs that repeatedly saddled students with debt that is defined as unaffordable under a new formula that takes earnings into account.

The for-profit sector is claiming that such abuses are rare and says that these rules would hurt the poor and minority students who are disproportionately enrolled in for-profit schools. In fact, the rules would go a long way toward preventing those students from being preyed upon and saddled with debt that follows them for the rest of their lives.
 
Top