Α, τι ωραία! Θα διαφωνήσω (ενμέρει) με την Άλεξ και την Κρύσταλ. Η καλύτερή μου! :)
Συγγνώμη, αλλά αυτό είναι το λιγότερο γελοίο. Τα παιδιά που επιμένουν να σπουδάσουν δεν γράφουν 0,9, είτε πάνε φροντιστήριο είτε όχι. Εκτός κι αν ο συντάκτης θέλει να μας πείσει ότι το φροντιστήριο είναι τόσο απαραίτητο, που χωρίς αυτό δεν μπορείς να πιάσεις ούτε τον άσο.
1)
Πόσα είναι τελικά αυτά τα παιδιά με το 0,9; Ειλικρινά δεν το ξέρω. Μήπως είναι ένα ή δύο μόνο; Το 0,9 είναι μέσος όρος. Που σημαίνει μάλλον ότι πήγαν, έδωσαν το πρώτο μάθημα, δεν έγραψαν καλά και ίσως δεν πήγαν καν στα υπόλοιπα μαθήματα. Επειδή φοβήθηκαν, γνώριαζαν τα όριά τους ή απλώς, κάτι τους έτυχε. Πήγαν όμως και συμπλήρωσαν το δελτίο επιλογής. Άρα ήθελαν (λέω εγώ, τώρα) να αξιοποιήσουν και την έσχατη δυνατότητα που μπορεί να είχαν για να σπουδάσουν.
2) Δεν νομίζω ότι ο συντάκτης είναι υπέρ του φροντιστηρίου, τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω από ολόκληρο το άρθρο.
Τι εννοεί ο ποιητής; Ότι μπαίνει στα πανεπιστήμια μόνο το 10% της αφρόκρεμας κι οι υπόλοιποι μένουν απέξω;
Εγώ αυτό το καταλαβαίνω ότι ολόκληρο το εξεταστικό σύστημα είναι στημένο έτσι ώστε να φιλτράρει τους εξεταζόμενους με σκοπό να συμπληρώσει όσο γίνεται καλύτερα το πάνω 10% --και συμφωνώ απόλυτα ότι αυτό συμβαίνει. Με άλλα λόγια, ότι οι εξετάσεις είναι σχεδιασμένες ως εξετάσεις εισαγωγής για το 10% των ιδιαίτερα επιθυμητών σχολών. Δηλαδή, γράφεις τα πάντα και σου ξεφεύγει κάτι τοσοδά, έμεινες έξω από την ιατρική. Σου ξεφεύγει ένα θέμα, άντε για β' σειράς ΑΕΙ, σού ξέφυγαν δύο, άντε σε κανά ΤΕΙ παιδάκι μου κ.ο.κ.
Σε αυτό προφανώς έχεις δίκιο. Κάποιο σύστημα επιλογής παντού υπάρχει. Σωστό θα ήταν φυσικά να εγραφε ότι πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει σύστημα σαν το ελληνικό, όπου γυρνάμε με το one size γυάλινο γοβάκι να τους χωρέσουμε όλους κάπου ανάλογα με το πόσο καλά τους ταιριάζει στο πόδι.
Πολύ ωραία. Ελπίζω σε πέντε χρόνια να μην φωνάζετε κι εσείς "χιλιάδες οι άνεργοι πτυχιούχοι".
Όπως θα είδες ίσως από τις επιλογές σχολών, πέρα από τις στάνταρ μεγαλοσχολές, ο κόσμος προσπαθεί να καταλάβει πού θα πάει το σύστημα συνολικά στα επόμενα χρόνια. Εμένα μου έκανε εντύπωση ότι, θεματικά, οι σχολές (τα ΤΕΙ, δηλαδή) που έμειναν με κενές θέσεις δεν είναι του πεταματού και (θα έπρεπε να) παράγουν τα μεσαία στελέχη που είναι απαραίτητα σε κάθε σοβαρή οικονομία. Το κυριότερο πρόβλημά τους μάλλον είναι το κόστος να σπουδάσεις εκεί...
Προχτές άκουγα τον διοικητή του ΟΑΕΔ που έλεγε ότι για κάθε 100 πτυχιούχους ΑΕΙ που παράγει η Ελλάδα, δημιουργεί 30 θέσεις εργασίας. Για να σταματήσει λοιπόν το παραμύθι των ΜΜΕ με τους άνεργους πτυχιούχους θέλει ολόκληρη στροφή της κοινωνίας, κι αυτά χρειάζονται βέβαια δεκαετίες...
Περιττό να πω πόσο πολύ συμφωνώ με την Crystal και πόσο διαφωνώ με τον κύριο Ψυχογιό. Όταν λέει "αυτά τα παιδιά έχουν απολυτήριο λυκείου", προφανώς δεν λαμβάνει υπόψη του ότι το απολυτήριο λυκείου με 10 ή 11, όσον αφορά τις γνώσεις που εκπροσωπεί, ισοδυναμεί με χρησιμοποιημένο χαρτί τουαλέτας. Εν ολίγοις, οι καθηγητές των λυκείων ξεφορτώνονται με βαθμό 10 ή 11 εκείνους τους μαθητές που δεν είναι ικανοί ούτε εξετάσεις της Τρίτης Γυμνασίου να περάσουν.
Μα... προφανώς. Το έχεις γράψεις άλλωστε πολλές φορές. Αυτά τα παιδιά είναι δημιουργήματα του στρεβλού συστήματός μας και όταν φτάνουν να διαγωνιστούν με τα θηρία για τα οποία είναι στημένο το σύστημα, τόσο μπορούν να γράψουν. Ίσως όχι το συμπτωματικό 0,9 αλλά 4άρια, 5άρια και 6άρια... Αν έβαζες θέματα για να πάρουν τη βάση όμως αυτοί, οι καλοί θα έγραφαν για 200 όχι για 20...
Συνοψίζοντας:
1) Μου φαίνεται σωστό,
εφόσον οι σχολές που μένουν με κενές θέσεις είναι χρήσιμες, να δέχονται χωρίς εξετάσεις, με βάση τον βαθμό του απολυτηρίου. Ας αναδυθούν στην επιφάνεια οι σχολές πολλών ταχυτήτων που υπάρχουν, ας οδηγήσουν οι εξετάσεις One size fits all σε εξετάσεις πολλών ταχυτήτων και σε πιο συνειδητοποιημένες οικογενειακές και προσωπικές επιλογές ζωής.
2) Αν προκαλεί τέτοιες συζητήσεις και βγαίνει από το άρθρο αυτό το συμπέρασμα, εμένα μου φαίνεται καλό άρθρο... ;)