Το νήμα για την παιδεία

Νομίζω πως και οι δύο πλευρές έχουν δίκιο. Πολύ γνωστό μου πρόσωπο μου περιέγραψε μια κατάσταση όπου:

οι κουρτίνες στην τάξη έχουν έναν τόνο βρομιά. Πας ν' ανοίξεις το παράθυρο για να μπει αέρας και πέφτει από πάνω τους βρόμα ετών. Το είπα στον διευθυντή (που είναι πολύ δραστήριος) και μου απάντησε ότι έχει κάνει αίτηση στο υπουργείο να τις δώσει για πλύσιμο εδώ και ενάμιση χρόνο, και καμία απάντηση.

Το ερκοντίσιον δεν δουλεύει γιατί χρειάζεται συντήρηση που δεν έχει γίνει, κι έτσι έχει βγει off.

Επειδή δεν έχουμε προτζέκτορα, κάτσαμε και φτιάξαμε ένα πρόγραμμα ώστε να προβάλλεται αυτό που δείχνουμε στον υπολογιστή του καθενός, κάνοντας αλλαγή παραθύρου. Αλλά ως πότε θα δουλεύουμε έτσι;

Την ώρα του μαθήματος, αντί να διδάσκουμε προσπαθούμε να φτιάξουμε το δίκτυο. Ένα παιδί με ρώτησε: "..., πότε θα κάνουμε μάθημα;"

Στην πρώτη τάξη δημοτικού (ως γνωστόν, δουλεύουν σε εκατό δουλειές από 2 ώρες) αναγκάστηκα να πω ψέματα όταν με ρώτησαν γιατί δεν κάνουμε πληροφορική, ενώ σε άλλο σχολείο κάνουν (ο αληθινός λόγος είναι ότι δεν έχει προσληφθεί αρκετό προσωπικό), και να πω ότι στο άλλο σχολείο ήταν "δώρο"!!

Όλες οι πρίζες των υπολογιστών καταλήγουν σε μία, με τα καλώδια στο πάτωμα. Καμιά ώρα θα γίνει κανένα μπαμ και καήκαμε (εμπαθής και ανώνυμη αυτή η καταγγελία...). Επίσης, ζήτησα από τον διευθυντή να αγοράσουμε ένα αυλάκι για το καλώδιο του ίντερνετ, και έχει κάνει αίτηση εδώ και ένα χρόνο κι ακόμα τίποτα.

Ο διευθυντής έχει μαζέψει τα παλιά άχρηστα (γιατί δεν συντηρήθηκαν ποτέ) κομπιούτερ σε μια σκάλα, που έχει πια γεμίσει, και καμιά ώρα θα κατρακυλήσουν όλα μαζί.

Ο ως άνω δραστήριος διευθυντής καθαρίζει ο ίδιος τις τουαλέτες, και έφερε κι έναν Mac από το σπίτι του.

Αντί να προσλάβουν έναν τεχνικό δικτύου για το σχολείο, θα αγοράσουν (όταν αγοράσουν) νέους υπολογιστές, προς δόξαν των μεταπρατών, υπολογιστές που θα χαλάσουν μιαν ώρα αρχύτερα λόγω έλλειψης συντήρησης. Αλλά ταυτόχρονα ενδέχεται, παρά την κατοχύρωση των πληροφορικών στην εκπαίδευση κόντρα στους μαθηματικούς/φυσικούς κλπ. μετά από πολύχρονους αγώνες, να βάλουν στο δημοτικό τους δασκάλους να διδάσκουν και πληροφορική, μετά από τα γνωστά "επιμορφωτικά σεμινάρια", αποκλείοντας τους πληροφορικούς. Δεν έχει γίνει, αλλά μου βρομάει.

Ο ως άνω διευθυντής και εμείς (όσοι είμαστε καλοί, γιατί άλλοι είναι ανίκανοι --βλ. αξιολόγηση) έχουμε με χίλια ζόρια και προσωπική εργασία εκτός των υποχρεώσεών μας να φέρουμε την κατάσταση σ' ένα βιώσιμο επίπεδο. Αλλά σε λίγο θα γίνουν οι κρίσεις. Εκείνος μπήκε με τη ΝΔ, και δεν ξέρω αν θα τον αφήσουν στη θέση του. Αν φύγει, κι αν κι εμάς δεν μας ξαναπροσλάβουν του χρόνου, αφού είμαστε ωρομίσθιοι, κι αυτά ακόμα που κάναμε θα μείνουν χωρίς συνέχεια. Ποιος ξέρει ποιος καινούργιος θα 'ρθει, κλπ. κλπ. Δεν υπάρχει καμιά αίσθηση συνέχειας, καμιά προοπτική ότι αυτό που κάνεις σήμερα θα το απολαύσεις αύριο.

Αμοιβή: 15 ευρώ την ώρα (χαμηλότερη κι από των σχολείων, γιατί είναι (δημόσια) σχολή τού...), και τους μείωσαν το δώρο Χριστουγέννων. Το επίδομα αλληλεγγύης, δεν πήραν καν την πρώτη δόση, εκείνην που καταβλήθηκε, γιατί δύο μέρες πριν ψηφιστεί ο νόμος το χειμώνα, ενώ ως τότε τη δικαιούνταν, τελικά ο νόμος τους άφησε απέξω. Η δεύτερη δόση, ως γνωστόν καταργήθηκε.

Μέσα λοιπόν σ' αυτή την κατάσταση, δέχεται πρόταση να διδάξει για μια βδομάδα σε ιδιωτικό σεμινάριο με 40 ευρώ την ώρα. Θα λείψει λοιπόν από το ...., λέγοντας "ο/η ... δεν θα έρθει", γιατί αντί για 15 ευρώ, που θα τα πληρωθεί του αγίου Φούφοτου, θα πληρώνεται 40. Όποιος το νομίζει καταδικαστέο, τον λίθον βαλέτω.

Αν υπάρχουν μικροανακρίβειες στα παραπάνω, οφείλονται στο ότι τα γράφω εξ ακοής και δεν κράτησα σημειώσεις.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Μια παρατήρηση: Τα κονδύλια για τη συντήρηση των σχολείων ανήκουν στους δήμους, όχι στο υπουργείο. Άρα ο διευθυντής μόνο στην αρμόδια υπηρεσία του δήμου μπορεί να απευθύνθηκε για το πλύσιμο των κουρτινών. Αν ο δήμος είναι μικρός και έχει λίγα σχολεία, π.χ. Κερατέα, δεν αφήνει τα σχολεία να γίνουν χάλια. Αν είναι ο δήμος Αθηναίων με τα εκατοντάδες σχολεία, μπορεί όντως να αδιαφορεί. Στην Αγία Παρασκευή που μένω εγώ βλέπω όλα τα σχολεία σε πολύ καλή κατάσταση.

Αλλά ειδικά για το θέμα της καθαριότητας, πρέπει να το έχεις και μέσα σου να κατεβάζεις ιδέες. Πας σε μερικές δημόσιες υπηρεσίες και το κτίριο είναι καθαρό, πας σε άλλες και είναι σκουπιδότοπος. Αυτό σημαίνει ότι ο διευθυντής κάθε σχολείου πρέπει να βρίσκει λύσεις, ακόμα και αν χρειαστεί να επιστρατεύσει το φιλότιμο του συλλόγου γονέων για προσφορά εθελοντικής εργασίας. Αλλιώς η βρωμιά θα θεωρείται δεδομένη και θα περιμένουμε να λυθεί άνωθεν το πρόβλημα. Π.χ., σε ένα σχολείο που υπηρετούσα η καθαριότητα ήταν για κλάματα. Δεν είχα καμιά απαίτηση παραπάνω από τις καθαρίστριες, με τα λεφτά που παίρνουν και με το εργασιακό καθεστώς στο οποίο υπάγονται. Αντί να ψάχνω τον δήμο και τις καθαρίστριες, προκήρυξα μαζί με τον διευθυντή διαγωνισμό εξωραϊσμού των τάξεων. Τα παιδιά μόνα τους έπλυναν κουρτίνες (αφού τις μοιράστηκαν μεταξύ τους και πήρε το καθένα ένα φύλλο κουρτίνας), σφουγγάρισαν, καθάρισαν τα θρανία, έπλυναν τα τζάμια, ακόμα και τους τοίχους. Το σκεπτικό ήταν απλό: Ή κάθεσαι σε μια βρώμικη τάξη και κλαις τη μοίρα σου και τελικά περνάνε και τα τρία χρόνια της φοίτησής σου στο Γυμνάσιο χωρίς ν' αλλάξει τίποτα, ή ανασκουμπώνεσαι και φτιάχνεις εσύ ένα περιβάλλον πιο πολιτισμένο.

Θα ήθελα επιπλέον να κάνω μια διευκρίνιση τι σημαίνει "δουλεύω σε 4 σχολεία, άρα ταλαιπωρούμαι πολύ, λυπηθείτε με". Είναι η λύση που βρίσκουν οι διευθύνσεις εκπαίδευσης για να βολέψουν με κάποιον τρόπο έναν εκπαιδευτικό, που στην πραγματικότητα δεν τον χρειάζονται, άρα δεν μπορούν να του δώσουν πλήρες ωράριο. Αναγκάζονται να του δώσουν λίγες ώρες σε περισσότερα του ενός σχολεία, συνήθως σε δύο. Το τέσσερα ακούγεται λίγο υπερβολικό και πρέπει να είναι μάλλον σπάνιο. Το συνολικό του ωράριο είναι 21 ώρες, μπορεί και λιγότερες μια και είναι δύσκολος ο συνδυασμός των ωρών για να φτάσουν ακριβώς στο 21, ούτε λιγότερες ούτε περισσότερες.

Θέτω λοιπόν το απλό ερώτημα που μπορεί να βρίσκεται στα χείλη όλων: Αυτή τη στιγμή πόσες χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα θα φιλούσαν κατουρημένες ποδιές για να προσληφθούν σε μια εργασία με σταθερό μισθό, με 21 ώρες την εβδομάδα παρουσία στη δουλειά τους, με τον όρο της ταλαιπωρίας της μετακίνησης ανάμεσα σε δύο ή τρεις χώρους εργασίας που βρίσκονται στην ίδια περιοχή; Δεν μιλάω για προσωρινούς και ωρομίσθιους, μιλάω για διορισμένους κανονικά. Προσοχή, δεν λέω ότι δεν είναι ταλαιπωρία, αλλά πριν αρχίσουμε να κλαιγόμαστε για την ταλαιπωρία μας, ας δούμε και την άλλη πλευρά, το να μην είμαστε καθόλου στο δημόσιο.

Σε μια φίλη που, από τη στιγμή που διορίστηκε σε μια επαρχία (όχι νησί) τον περασμένο Σεπτέμβριο, άρχισε να κλαψουρίζει για τα έξοδα που κάνει για να μένει σε ξενοδοχείο και να πηγαινοέρχεται κάθε Σ/Κ στην Αθήνα, δηλαδή ξοδεύει σχεδόν όλο της τον μισθό, έκανα την εξής απλή ερώτηση:
"Αν σου έλεγαν ότι θα διοριστείς στο δημόσιο, θα είσαι εξασφαλισμένη για τα επόμενα 40 χρόνια, αλλά τον πρώτο χρόνο θα πρέπει να δουλέψεις δωρεάν, θα δεχόσουν;"
Μετά από λίγη σκέψη, η απάντηση ήταν "ναι". Ε, τότε, σκάσε και κολύμπα, γιατί υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που είναι άνεργοι. Να συμπληρώσω, δε, ότι η φίλη ανήκει σ' αυτή την κατηγορία που λέγαμε πιο πάνω, δηλαδή στην ουσία δεν είχαν να της δώσουν πλήρες ωράριο, με αποτέλεσμα να δουλεύει μόνο 14 ώρες, αλλά φυσικά ο μισθός καταβάλλεται ολόκληρος, αφού δεν είναι δική της υπαιτιότητα το κουτσουρεμένο ωράριο.
 
Last edited:
Π.χ., σε ένα σχολείο που υπηρετούσα η καθαριότητα ήταν για κλάματα. Δεν είχα καμιά απαίτηση παραπάνω από τις καθαρίστριες, με τα λεφτά που παίρνουν και με το εργατικό καθεστώς στο οποίο υπάγονται. Αντί να ψάχνω τον δήμο και τις καθαρίστριες, προκήρυξα μαζί με τον διευθυντή διαγωνισμό εξωραϊσμού των τάξεων. Τα παιδιά μόνα τους έπλυναν κουρτίνες (αφού τις μοιράστηκαν μεταξύ τους και πήρε το καθένα ένα φύλλο κουρτίνας), σφουγγάρισαν, καθάρισαν τα θρανία, έπλυναν τα τζάμια, ακόμα και τους τοίχους.

Κάτι τέτοια έχω δει κι εγώ να συμβαίνουν, όμως δεν είναι παράλογο να απαιτείται από τα παιδιά να βάφουν τοίχους (που τους είχαν βρομίσει οι "πρωινοί") και να πλένουν κουρτίνες;
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Δίκιο έχεις, απλώς τα περισσότερα σχολεία της Ανατολικής Αττικής είναι πλέον πρωινά.
 
Στην Κίνα τα παιδιά πάνε μια ώρα πιο νωρίς και καθαρίζουν το σχολείο. Αλλά εγώ αυτό που βλέπω μέσα από μια τέτοια μαρτυρία, που δεν εξαντλείται στις κουρτίνες, είναι μια τραγική κατάσταση στις υποδομές και στη στελέχωση, που αν δεν βελτιωθεί, η συζήτηση για την αξιολόγηση φαντάζει μονόπλευρη at best, παρόλο που είμαι υπέρ της αξιολόγησης γενικά, όχι μόνο για το σχολείο (και ο άγιος φοβέρα θέλει).
 
Δίκιο έχεις, απλώς τα περισσότερα σχολεία της Ανατολικής Αττικής είναι πλέον πρωινά.

Το γνωρίζω αυτό, αλλά η καθαριότητα δεν έχει σχέση με το αν τα σχολεία είναι πρωινά ή απογευματινά. Εξαρτάται τι θέλουμε. Θέλουμε να βάζουμε τα παιδιά να κάνουν τέτοιες δουλειές α λα Κινέζικα ή όχι; Προσωπικά, δεν με χάλασε το γεγονός ότι ως μαθητές καθόμασταν και πλέναμε τους τοίχους. Πλάκα είχε! Αλλά δεν μπορεί η καθαριότητα να είναι ζήτημα της κρίσης και της καλής θέλησης του εκάστοτε εκπαιδευτικού και των μαθητών. Αν θέλει μπορεί το υπουργείο να το βάλει στο πρόγραμμα: καθαριότητα. Κι ας καταργήσει κάποια άλλη από τις τόσες άχρηστες ώρες. :D
 
Κάτι τέτοια έχω δει κι εγώ να συμβαίνουν, όμως δεν είναι παράλογο να απαιτείται από τα παιδιά να βάφουν τοίχους (που τους είχαν βρομίσει οι "πρωινοί") και να πλένουν κουρτίνες;

Ίσως να είναι, αλλά έχει σημαντικό παιδευτικό χαρακτήρα.
Μια σύντομη προσωπική ιστορία:
Πριν λίγα χρόνια, δούλευα σε ένα σχολείο στην Ανατολική Αττική. Ο διευθυντής ήταν καλοσυνάτος αλλά εντελώς ανίκανος στη διοίκηση, και το σχολείο ήταν μπάχαλο. Πέρα από τη γενικότερη έλλειψη πειθαρχίας, τα πατώματα ήταν μέσα στη βρόμα, οι τοίχοι γεμάτοι συνθήματα και "ταγκιές", τα θρανία γραμμένα, οι τουαλέτες ένα μαύρο χάλι, κ.ο.κ. Άντεξα δύο χρόνια στο σχολείο. Τη δεύτερη χρονιά, ανέλαβα υπεύθυνος του πιο απείθαρχου τμήματος του γυμνασίου. Ήταν μια απόλυτα συνειδητή επιλογή (την οποία μάλιστα δεν χρειαζόταν καν να κάνω, καθώς ήμουν ταυτόχρονα και υπεύθυνος προγράμματος, μια δουλειά που εξ ορισμού σε απαλλάσσει από κάθε άλλη εξωδιδακτική απασχόληση), γιατί γνώριζα ήδη τα παιδιά από την προηγούμενη χρονιά και ήθελα να ασχοληθώ επισταμένα μαζί τους. Με το που ξεκίνησε η χρονιά, το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να καθαρίσουμε την τάξη. Έφερα καθαριστικό και κάναμε τα θρανία λαμπίκο. Και μάλιστα δεν το κάναμε σε ώρα μαθήματος, αλλά σε κενή ώρα, με συμμετοχή ολόκληρου του τμήματος! Επέλεξαν δηλ. όλα τα παιδιά, αντί να παίζουν στο προαύλιο, να καθαρίσουν την τάξη τους. Το επόμενο βήμα ήταν να βάψουμε τους τοίχους. Το ταμείο της τάξης είχε γύρω στα 100 ευρώ από την προηγούμενη χρόνια, έβαλα κι εγώ καμία 30αρία που έλειπαν, και αγοράσαμε χρώματα, αστάρι, πινέλα, βούρτσες κλπ. Κανονίσαμε το βάψιμο να γίνει ένα Σάββατο. Ήρθαν 13 από τα 18 παιδιά του τμήματος, ήρθε και ένας συνάδελφος για βοήθεια, και κάναμε την τάξη καινούργια.

Τα παιδιά δεν μεταμορφώθηκαν, ούτε το σχολείο. Το σχολείο παρέμεινε βρόμικο, και τα παιδιά παρέμειναν απείθαρχα. Πολλοί συνάδελφοι διαμαρτύρονταν συχνά ότι τους έβγαζαν την πίστη, και η δική μου ζωή μαζί τους δεν ήταν ιδιαίτερα εύκολη. Όμως, οι τοίχοι έμειναν άγραφοι μέχρι το τέλος της χρονιάς, και τα περισσότερα θρανία το ίδιο. Ορισμένα παιδιά έφεραν δυο-τρεις αφίσες για να στολίσουν το πίσω μέρος της αίθουσας, και ένα κορίτσι έφτιαξε ένα κολάζ. Τον Δεκέμβρη έστησαν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, το μοναδικό σε όλο το σχολείο. Όποτε κάποιος μαθητής έφερνε καμιά τυρόπιτα ή κανένα αναψυκτικό στην αίθουσα, οι συμμαθητές του του έβαζαν τις φωνές. Και στο τέλος της χρονιάς, η ανησυχία των παιδιών ήταν μήπως την επόμενη χρονιά τούς άλλαζαν αίθουσα.

Δεν τα γράφω όλα αυτά για να κάνω τον έξυπνο, αλλά για να πω το εξής απλό: Οι μαθητές αγαπούν και σέβονται περισσότερο την τάξη τους όταν οι ίδιοι συμβάλλουν στη φροντίδα της. Δεν είναι κακό να ζητάμε από τους μαθητές να φροντίζουν την τάξη τους. Αντιθέτως, μπορεί να έχει πολύ θετικά αποτελέσματα.
Είναι φυσικά δίκαιο να ζητάμε από τον δήμο να φροντίζει το σχολείο. Πέραν όμως από τον δήμο, ευθύνες έχει και ο διευθυντής που βλέπει τον δήμο να μην κάνει τίποτα και δεν αναλαμβάνει ο ίδιος δράση, αλλά και ο εκπαιδευτικός που βλέπει τον διευθυντή να αδιαφορεί και επαναπαύεται, σαν τον Πόντιο Πιλάτο, έχοντας αποδώσει τις ευθύνες αλλού.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Θυμάμαι ότι κάποιος που είχε επισκεφτεί σχολεία της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης ήρθε και μας είπε εντυπωσιασμένος ότι τα παιδιά ασχολούνται υποχρεωτικά με την καθαριότητα του σχολείου τους. Δεν ξέρω αν ίσχυε αυτό, αλλά δεν είχα λόγο να πιστέψω ότι ο άνθρωπος είναι μυθομανής.
 
Όταν είπα παραπάνω ότι "δεν είναι παράλογο να απαιτείται από τα παιδιά να βάφουν τοίχους (που τους είχαν βρομίσει οι "πρωινοί") και να πλένουν κουρτίνες;" εννοούσα ότι είναι παραλόγο η καθαριότητα του σχολείου να εξαρτάται από την καλή θέληση και τον εθελοντισμό καθηγητών και μαθητών. Κατά τα άλλα, θεωρώ ότι θα έκανε πολύ καλό στα Ελληνόπουλα να μάθουν να καθαρίζουν και να σέβονται το σχολείο και τους δημόσιους χώρους που τους έχουν καταβρομίσει με τρισάθλια γκραφίτι (δείτε τι έπαθε η Πλάκα), αρκεί να θεσμοθετηθεί με κάποιο τρόπο.
 
Δυστυχώς, Αμβρόσιε, όχι μόνο η καθαριότητα αλλά και η εκπαίδευση συνολικά βασίζεται πάνω στην καλή θέληση και τον εθελοντισμό καθηγητών και μαθητών.
 
Ναι, αλλά αυτό για μένα είναι παράλογο. Όλα αφημένα στην τύχη τους. Αλήθεια, τώρα με την κρίση, θα εφαρμόσουν εκείνο το ωραίο σύστημα όπου στο τέλος της χρονιάς τα παιδιά θα παραδίδουν τα σχολικά τους βιβλία για τους μαθητές της επόμενης τάξης, αντί να τα καίνε και να τα μουτζουρώνουν;
 

Elsa

¥
Στο δημοτικό των παιδιών μου, στην καθαριότητα "τσοντάριζε" ο σύλλογος γονέων που πλήρωνε (πληρώναμε) μια επιπλέον καθαρίστρια να έρχεται 2 ώρες μέσα στο σχολικό ωράριο (η κανονική, που πλήρωνε ο δήμος, ερχόταν μετά το ωράριο). Και τις κουρτίνες, μια φορά στα δύο χρόνια, πάλι ο σύλλογος, φρόντιζε να τις δώσει σε καθαριστήριο για πλύσιμο.
 
Ναι, αλλά αυτό για μένα είναι παράλογο. Όλα αφημένα στην τύχη τους.

Γενικότερα θα συμφωνήσω, αλλά όχι στο θέμα της καθαριότητας. Την ευθύνη για την καθαριότητα των σχολείων την έχουν οι δήμοι, και δικαίως, γιατί είναι ένα ζήτημα που αντιμετωπίζεται σε τοπικό επίπεδο. Είναι κάτι απόλυτα λογικό. Στο κάτω κάτω, για τέτοια θέματα υπάρχει η τοπική αυτοδιοίκηση. Το παράλογο θα ήταν η κεντρική υπηρεσία του υπουργείου να ασχολιόταν με την καθαριότητα κάθε σχολείου σε κάθε πόλη και χωριό της Ελλάδας. Τώρα, αν ο δήμαρχος, για τον α ή τον β λόγο, δεν στέλνει καθαρίστριες ή δεν βάζει χρήματα για αλλαγή κουρτινών ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, τότε τι γίνεται; Δεν οφείλει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα στο ακόμα πιο άμεσο επίπεδο, δηλ. από τον διευθυντή, τους καθηγητές, τον σύλλογο γονέων και τους ίδιους τους μαθητές; Ή μας αρκεί να καταγγέλλουμε τον δήμαρχο, την ώρα που τα παιδιά μας κάνουν μάθημα μέσα στη βρόμα;

Ως προς το γενικότερο επιχείρημά σου, στην εκπαίδευση υπάρχουν πολλά παράλογα. Δεν λέει κανείς το αντίθετο. Θα πρόσθετα ότι, πέρα από παράλογα, τα περισσότερα είναι και άκρως εξοργιστικά. Και δικαίως ο οποιοσδήποτε βλέπει την κατάσταση απ' έξω εξεγείρεται.
Όταν όμως εργάζεσαι στον χώρο της εκπαίδευσης, δεν ωφελεί απλά να καταγγέλλεις το παράλογο. Πρέπει να κάνεις και κάτι γι' αυτό. Αν, φυσικά, αγαπάς τη δουλειά σου.

Τα πράγματα είναι όντως αφημένα στην τύχη τους και θα εξακολουθήσουν να είναι έτσι όσο κανείς δεν αξιολογείται ποτέ και για τίποτα. Εγώ είμαι φανατικά υπέρ της αξιολόγησης, όσο κι αν φοβάμαι ότι, στη χώρα όπου ζούμε, ο θεσμός της αξιολόγησης είναι πολύ πιθανό να εκφυλιστεί σε μια κενή περιεχομένου άσκηση γραφειοκρατίας.
 
Δεν έχει σημασία αν η αρμοδιότητα είναι του δήμου ή όχι. Αυτό που μετράει είναι η αδιαφορία. Όπως και να έχει όμως και περνώντας σε άλλο θέμα, φυσικά και συμφωνώ με την αξιολόγηση, αλλά δεν πιστεύω ότι θα επιφέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ποιος επιθεωρητής θα στείλει ακατάλληλο εκπαιδευτικό σπίτι του; Γι' αυτό λέω ότι μόνο με την ιδιωτικοποίηση (και κυρίως λόγω ανταγωνιστικότητας και των κινήτρων που αυτή δίνει) θα διορθωθεί η εκπαίδευση. Ούτως ή άλλως, και τώρα ιδιωτική είναι έτσι όπως είναι.
 

nickel

Administrator
Staff member
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το τμήμα της εφαρμογής ολοκληρωμένης πολιτικής για την ελληνική γλώσσα, που ανακοίνωσε η υπουργός. Το υπουργείο ξεκινάει μια μεγάλη προσπάθεια για την προώθηση, την υποστήριξη και την προβολή της ελληνικής γλώσσας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4576713

Μέχρι να μάθουμε λεπτομέρειες, θα κρατάω ένα μικρό τοσοδούλι καλαθάκι.
 

SBE

¥
Ταυτόχρονα, ανακοινώθηκε πριν λίγες μέρες ότι το υπουργείο παιδείας περιορίζει τη στήριξή του στα σχολεία του εξωτερικού. Το παρουσίασαν σαν μέτρο που θα βάλει φρένο στην κατάχρηση των αποσπάσεων και θα γίνουν οικονομίες, όμως γονείς μαθητών στο Λονδίνο και το Παρίσι πιστεύουν ότι θα είναι το τέλος της ελληνόφωνης εκπαίδευσης. Ήδη μου έχουν έρθει δύο συλλογές υπογραφών.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Πετρουλάκης, στη σημερινή Καθημερινή

 

SBE

¥
Νεότερα στο ζήτημα των σχολείων του εξωτερικού, όπως μου τα είπε γονιός:
α. Δεν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις που είναι άνω τριετίας
β. θα συγχωνευτούν τάξεις ώστε να μην είναι λιγότερα από δέκα παιδιά ανά δάσκαλο
γ. θα καλυφτούν οι κενές θέσεις με ωρομίσθιους Έλληνες μεταπτυχιακούς φοιτητές του εξωτερικού.

Για το β δεν διαφωνώ, για το α, δεν ξέρω γιατί να κρατήσουν τους πιο πρόσφατα τοποθετημένους στη θέση κι όχι τους παλιότερους που ξέρουν τι τους γίνεται, για το γ, δε νομίζω ότι αξίζει να το σχολιάσει κανείς. Προχειροδουλειές.
 
Top