Search results

Απ' όπου βγαίνει το λατινικό amō βγαίνει και το amore. Folk etymology μυρίζομαι.

Δεν είδα ποτέ να μην υπάρχει στο στ' σε τέτοια αρίθμηση. Εγώ το αποφεύγω γενικά πάντως. Εντάξει να βάλεις ένα α-β-γ, αλλά για πολλές περιπτώσεις, επιλογές, παραγράφους κλπ δεν βοηθά. Και νομίζω αυτή η συνειδητοποίηση μου ήρθε όταν έμαθα το αντίστοιχο σύστημα αρίθμησης με γράμματα στα...

Ksenofon Zolota και δασειολαγνεία... Και ο κύριος γλωσσολόγος μας να σεκοντάρει τέτοιες στάσεις. Νόμισα ότι ο πάτος ήταν η αγιογραφία του Στα Άκρα (επίσης στην ΕΡΤ)...

Αγαπημένες γραμματοσειρές είναι η Gentium Plus και η Trebuchet MS. Που είναι πολύ άσχημο, πράγματι. Από την άλλη, εγώ θα προτιμούσα να τονίζαμε τα κεφαλαία -προαιρετικά- αλλά με τον τόνο όπως και στα λατινικά αλφάβητα: Á, É, Í κλπ. Τουλάχιστον στα χειρόγραφα αυτό κάνω, όταν έχω κάποια λέξη...

Για εμένα ο κυβερνακτιβισμός* φαίνεται να 'ναι κάτι διαφορετικό από το clicktivism, δεν θα το μετέφραζα έτσι. *γιατί αφήνετε το -ο-; Μ' ακούγεται παράξενο. Σαν την αντιεπίθεση ένα πράμα.

And anathema if any Englishman understood him.

Θα πάθουμε τίποτα αν δεν το μεταφράσουμε μονολεκτικά; Ακτιβισμός του πληκτρολογίου ας πούμε.

Δεν ισχύει η έγκλιση τόνου, και έτσι παραβιάζεται η τρισυλλαβία (εδώ μόνο όμως). Άρα ναι, η τυπική προφορά είναι [οδάσκαλοσμου] (το /σ/ της κατάληξης δεν γίνεται /ζ/, τουλάχιστον στην δική μου ιδιόλεκτο).

Φιλικουτούνι, αφού όντως τους διδάσκεις για ένα κυπριακό περιβάλλον, μήπως να ξεχνούσες τον δεύτερο τόνο μεσοπρόθεσμα; Έτσι κι αλλιώς δεν θα τον ακούνε, θα τους φανεί πολύ παράξενο. Τους εξηγείς ίσως ότι είναι χαρακτηριστικό των ελληνικών της Ελλάδας και ότι έτσι θα το ακούσουν στην τηλεόραση ή...

Θα μοιραστώ κάτι δικό μου: ασυναίσθητα αλλά συστηματικά υπερδιόρθωσα την κλίμακα Ρίχτερ σε *Ρίκτερ τις τελευταίες μέρες με την τραγωδία στην Ιαπωνία. Ντροπή μου.

Ποια κλίνονται, ε; :D Αποσύρω την προηγούμενη δήλωση και δίνω περισσότερες λεπτομέρειες. Όνομα ιστορικής φιγούρας ή τοπωνύμιο που αποδόθηκε ως Βίκτωρ ή Βικτωρία/Βικτώρια προφανώς και κλίνεται ως έχει. Γιαυτό και κρατούν το -ω- τους στην ονομαστική. Νέους Βίκτορες εγώ τους κλίνω σαν ο Βίκτορας...

Αν κλίνεται, με -ω-. Αν όχι, με -ο-. Αυτό τον απλό κανόνα ακολουθώ.

Το δίγαμμα! Το δίγαμμα να επαναφέρουμε!

Νομίζω ότι για τον συγκεκριμένο κύριο έχει καθιερωθεί το "νεότερος" και αυτό θα χρησιμοποιούσα. Αλλά σε περίπτωση όπως ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, προβληματίζομαι λίγο. Λόγο να γράψω J. R. R. Τόλκιν δεν βρίσκω, αλλά και το τζρρρ ωραίο στην όψη δεν μου φαίνεται. Μάλλον θα τα ανάπτυσσα αν είχα χώρο ή θα...

Ωραίος ο παρενθετικός τύπος και η κουρτίνα 3 -θα τους χρησιμοποιούσα άνετα, αλλά ποια σύνταξη θα θεωρούσαμε πιο απλή/κοινή/πρώτη που θα διδάσκαμε;

Όπως είναι ξεκάθαρο από τον τίτλο, με απασχόλησε η κτητική με πολλούς κτήτορες, όπως στο 'το <οτιδήποτε> μου και της αδερφής μου". Οι αγγλόφωνοι τσακώνονται για τα me and my sister's car, το mine and my sister's car κλπ Με την πρώτη ματιά στα ελληνικά είναι απλό. Το αμάξι μου και της αδερφής μου...

Δεν ακολουθώ τον συλλογισμό αυτό. Όπως και αν γράφεται μια γλώσσα, οι λέξεις έχουν μια ορισμένη προφορά. Αν κάτι προκαλεί δυσκολίες στις ρίμες στα Κινέζικα ή τα Ιαπωνικά, είναι που στην πρώτη δεν υπάρχουν καταλήξεις που να διαχωρίζουν τα μέρη του λόγου ώστε να υπάρχουν εύκολες ρίμες σε λέξεις...

Ακούω συχνά-πυκνά το ανσανσέρ. Πιο πολύ όμως ασσασσέρ.

Ένδυματολογικό έγκλημα, έγκλημα κατά της μόδας. Εμφανίζονται και αυτά ελάχιστα, αλλά τα βρίσκω καλύτερα.

Διάβαζα σε ένα ξένο φόρουμ υποθέσεις για το πώς θα μοιάζει η Γερμανική γλώσσα σε 100 χρόνια. Κυρίως αναφέρονταν στην φωνολογία της γλώσσας. Τα μακρά φωνήεντα [e: ø: o:] θα γίνουν μάλλον δίφθογγοι [eɪ øʏ oʊ], το ch και το sch θα συγχωνευτούν, αλλά και ότι θα χαθούν οι τύποι της γενικής πτώσης και...