Search results

Όταν μιλάμε για άλογα, και μάλιστα άλογα ιππασίας, κυρίως άλογα πολεμικά, έχουμε: saddlebrow = αψίδα της σέλας saddlehorn = κέρατα της σέλας Πηγή: Μεγάλη στρατιωτική και ναυτική εγκυκλοπαίδεια, λήμ. «εφίππιον». Ενδιαφέρον απόσπασμα από ιστορική άποψη, σε ιστοσελίδα με τίτλο Ο ίππος στο...

Μπράβο Δαεμάνε για τους θησαυρούς που μάζεψες. Θυμάσαι, βέβαια, ότι ο πρώτος διδάξας την τέχνη της σπαρτής επιπλοποιίας (grown furniture) ήταν ο Οδυσσέας. Στη ραψωδία ψ (Bk XXIII), στ. 181-204, διηγείται πώς έφτιαξε με τα χέρια του το νυφικό κρεβάτι του: Αυτά είπε εκείνη [η Πηνελόπη]...

Κατά καιρούς στο παρελθόν έχουν ξεμυτίσει στην αγορά τέτοια σιντί που λες, Νίκελ, αλλά και να τα βρεις δεν θα μπορεί να τα διαβάσει ο υπολογιστής σου, γιατί είναι παρωχημένης τεχνολογίας. Άλλη μια κατάρα του ψηφιακού πολιτισμού. :p

Ωραία τα ηλεκτρονικά λεξικά, και τα πλεονεκτήματά τους καθοριστικά. Αλλά άμα γίνει καμιά στραβή, αν ας πούμε φαληρίσει ο εκδότης, αν αποσύρει την έκδοσή του από το Διαδίκτυο, αν αυξηθεί η συνδρομή παραπάνω απ' όσο μπορεί να ανταποκριθεί ο αναγνωστης, η πρόσβαση κόβεται. Πώς το γράφουν οι τοίχοι...

Όχι, δεν γίνεται, γιατί, όσο και να ειδοποιούν τα λεξικά με το «παρωχ.», το χρησιμοποιούμε και σήμερα, όταν έχουμε διάθεση ν' ανακαλέσουμε μνήμες από την παράδοση. Νά, για παράδειγμα, κάποιος που λέει ότι: Η Σύμη είναι ο βιγλάτορας του Αρχιπελάγους, και υπάρχει και ένας ωραιότατος ξενώνας με...

Αυτό (για όσους δεν το έχουν προσέξει) το λέει κι εδώ, στο About me: Biography: Παιδί της Μεταπολίτευσης και του Τρίτου Προγράμματος.

Προς Θεού, Νίκελ, μη χρεώνουμε στη Μεταπολίτευση και την απλοποίηση των ξένων λέξεων! Την σήμερον ημέρα δεν ακούγεται για καλό αυτό.

Αρτς εν Κραφτς, εντάξει, έτσι το ξέρουμε κι έτσι το δεχόμαστε, καθότι κι εμείς εδώ στη Λεξιλογία είμαστε πολύ άρτσι-κράφτσι πιπλ. Αλλά με ανησυχεί κάτι άλλο: νόμιζα ότι στη Βιέννη είχανε Ζετσεσιόν όχι Σετσεσιόν, και βλέπω ότι στη Βικιπαίδεια το λένε Σετσεσιονισμό. Τι συμβαίνει; Το s δεν...

Να ρογηρεύσω κι εγώ παιδιά; :D Μήπως βάσιμες ενδείξεις;

Εγώ έχω μόνο δύο δευτερεύουσες παρατηρήσεις: (α) φουτμπόλ μάλλον αντί φούτμπολ, και (β) ρέφερης θα μου ερχόταν καλύτερα στο στόμα (αν τον ξανάπιανα στο στόμα έπειτα από δεκαετίες που έχω να χρησιμοποιήσω τη λέξη και την έχω ξεχάσει). Δηλαδή κατά βάση σε όλα συμφωνώ.

βιωτό χρέος, ανεκτό χρέος Διόρθωση χρειαζόταν το βιώσιμο, αλλά τα φάρμακα είναι χειρότερα από την ασθένεια. :(

Μπαρδόν εις το τετράγωνο. Δεν χρειάζεται να μάθουμε την ορθογραφία πενήντα χιλιάδων λέξεων παπαγαλία. Μαθαίνουμε τις ρίζες, μαθαίνουμε τις καταλήξεις, τα προθέματα, τα επιθέματα, κι αυτό είναι. Πεπερασμένο σύνολο. Δεν είναι σαν την άμμο της θαλάσσης. Κι άλλωστε δεν έχουν όλα την ίδια συχνότητα...

Πολύ ωραία τα έβαλε ο Νίκελ στη σειρά, καθαρά και λιτά, ώστε να μη χωρεί περαιτέρω συζήτηση. Αλλά επειδή κι ο Γεννάδιος τα λέει ωραία και παραστατικά, επιστρέψτε μου να κλείσουμε το νήμα με λίγη αύρα παλαιική. Κιχώριον Κιχώριον (Cichorium), γένος περιλαμβάνον φυτά ποώδη (ετήσια και πολυετή)...

Φαίνεται πως χρειάζεται κάθε φορά να ξεκινάμε από το άλφα. Η ορθογραφία της νέας ελληνικής δεν είναι καθόλου τυχαία· είναι ιστορική, δηλαδή βασίζεται στην ετυμολογία. Πού ακούστηκε ότι πενήντα χιλιάδες λέξεις ορθογραφούνται τυχαία;! Όποιος πιάνεται από τις λιγότερες από εκατό εριζόμενες λέξεις...

Στον Κήπο του Πεύκου βρίσκονταν εφτά πορτοκαλιές, η μια μοναχή και άλλες έξι διαμορφωμένες με κλαδέματα ν’ ακουμπούν και ν’ αναπτύσσονται στον τοίχο ενός σπιτιού. Οι λυγισμένες πορτοκαλιές στου Πεύκου πιθανότατα ήταν φυτεμένες κατά μήκος ενός μεσημβρινού τοίχου.

Χαροκόπου 1942-1953 Στίχοι και μουσική Άκη Πάνου Εφτά νομά σ’ ένα δωμά πού να ξαπλώ να κλείσεις μα; Ο ένας πάει σινεμά ο άλλος πέφτει και κοιμά ύπνος με βάρδια δηλαδή στην πόρτα σύρμα για κλειδί. Εφτά νομά δυστυχισμέ σ’ ένα δωμά φυλακισμέ δικαίως αγανακτισμέ και με τα πάντα αηδιασμέ. Πώς τα...

Ανέκαθεν μου έκανε εντύπωση η δεξιοτεχνία του Γκάτσου: Φύσα αεράκι, φύσα με, μη χαμηλώνεις ίσαμε να δω γαλάζια εκκλησιά Τσιρίγο και Μονεμβασιά .... Του βγάλαμε γλυκό, του βγάλαμε και μέντα μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα .... Μονάχα το Φροσί με δάκρυ θαλασσί στα μάτια τα μεγάλα ...

Νομίζω ότι το υποκρυπτόμενο νόημα είναι ότι τα δέντρα κλαδεύονται στο ύψος του ώμου τους. Του δικού τους, όχι του ανθρώπινου. Και με το κλάδεμα καθοδηγείται η διαμόρφωση του «κεφαλιού».

Ένας κυριούλης που πουλάει σπαλιέρες λέει ότι πουλάει και δέντρα διαμορφωμένα.

Μα ούτε η εφημερίδα επικυρώνει τον ισχυρισμό, ούτε καν οι ίδιοι, που εξηγούν με πάσα ειλικρίνεια ότι αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να παίζουν, να πίνουν και να τους κυνηγάνε όμορφα κορίτσια. More naive than anarchic. Τη φασαρία την κάνει η τοπική κοινωνία, που διεκδικεί μια θέση στον ήλιο, έστω...