Search results

κόντρα is today a universally used Greek word. There is even a daily Athens newspaper called Kontranews (one that I do not consider the fleur de sel among Athens newspapers, so no link from me here). I would not agree with this German translation of "die Zeit"; perhaps it is a mistaken...

ξενομπάτης = ξένος, περαστικός, ξενοχωρίτης κόντρα στον καιρό = κόντρα στον άνεμο, στην κακοκαιρία, στις κακοτοπιές (κατ' επέκταση). κόντρα [kóndra] επίρρ. τροπ. : (προφ.) αντίθετα, ανάποδα, ενάντια: Tο καΐκι έπλεε ~ στον άνεμο / στον καιρό. Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς = the day...

Αρλέτα – Demo 1974 Το ψυχεδελικό αριστούργημα της Αρλέτας, ηχογραφημένο το 1974, που είχε μείνει «ξεχασμένο» στα συρτάρια της LYRA, επειδή δεν το ήθελε ο αείμνηστος Αλέκος Πατσιφάς, ιδιοκτήτης της εταιρείας. [...] από εδώ

Γιατί το κλικ σήμερα παραπέμπει σε ποντίκι.

Ας προτείνω και τα φωτοψώνια για το ουσιαστικό, φωτοψωνίζω για το ρήμα. Με προβληματίζει ότι οι αγορές δεν είναι «μέσω» φωτογράφησης αλλά αφού προηγηθεί φωτογράφηση, αναγνώριση κλπ. Ομολογουμένως, και η δική μου πρόταση έχει τα μειονεκτήματά της, αλλά τουλάχιστον είναι πιο σύντομη και...

Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι ειδικότερο από το κείμενο της υποσημείωσης. Αν θέλεις να διευκρινίσεις και το ποιας ακριβώς, προσθέτεις το χαρακτηριστικό της (αστερίσκο, ξιφίδιο, διπλό ξιφίδιο κλπ.) Πάντως, μιλάμε και για σκέτους αστερίσκους εννοώντας το κείμενο που συνοδεύει τη σχετική υποσημείωση...

Έπρεπε να το σκεφτώ να δω κι εκεί, αλλά επί της ουσίας, και η ηλιθιότητα μού φαίνεται ότι ξεφεύγει μεταφραστικά. Είναι πολύ πιο έντονη έννοια από την Dummheit και (ίσως ένα τικ λιγότερο) από τη stupidity του αγγλικού, νομίζω.

Ωραίος τίτλος, τραβηχτικός. Αλλά εδώ είμαστε στο γλωσσικό μέρος του φόρουμ, οπότε δεν ακολουθεί κάποια κοινωνική πραγματεία. Η ιστορία αρχίζει στο σημείο όπου με ρώτησαν πώς έχει μεταφραστεί στα ελληνικά η αρκετά γνωστή στα αγγλικά φράση against stupidity the gods themselves contend in vain...

Τύπος *παίδας δεν υπάρχει στα λεξικά. Είναι λάθος. Τελεία. Εδώ θα μπορούσε να κλείσει το θέμα. Όμως.. ...πριν από λίγο, ο αθλητικός ανταποκριτής μάς ενημέρωσε από την τηλεόραση ότι ο Τάδε «διακρίθηκε ως *παίδας» (ή κάπως έτσι). Όποιος ασχολείται με τα αθλητικά γνωρίζει ότι εδώ και δεκαετίες...

Ναι, το πρόβλημα με το #9 μου το επισήμαναν και αλλού. Όμως και αυτό διορθώνεται με μια σωστή κλήρωση. Π.χ.θα επιλέγεται ένας από όποιους απάντησαν, άσχετα αν απάντησε σωστά.

Το προσθέτω εδώ επειδή η αφορμή ανήκει στην πρόσφατη πολιτική επικαιρότητα. Όμως η μέθοδος είναι αλάνθαστη και φυσικά, ευέλικτη και προσαρμόσιμη σε κάθε ανάγκη του δημόσιου βίου: Παίρνουμε τον αριθμό των μαθητών της τάξης. Βρίσκουμε το μέγιστο πολλαπλάσιό του που είναι μικρότερο από το 100...

με ύφος χιλίων καρδιναλίων

Μια χαρά κι αυτό.

The word, in the more correct imho form τσαχπινογαργαλιάρα, (+1 to sarant & daeman) was one of most commented upon new entries in the newest (2014) big Greek dictionary, the Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (της Ακαδημίας Αθηνών): τσαχπινογαργαλιάρα (χαϊδ.): αυτή που είναι ζωηρή, γεμάτη...

Εδώ θα χρησιμοποιούσα ίσως και την απόδοση: «δεν είναι χαοτικό»: Η γιορτή/Το φεστιβάλ/Η εκδήλωση στην κεντρική πλατεία έχει οικογενειακό χαρακτήρα, (η διάταξή της) δεν είναι χαοτική και .... Γενικά, για το räumlich überschaubar θα χρησιμοποιούσα αποδόσεις όπως καλή χωροταξική διάταξη ή και πιο...

Είναι γνωστό ότι ο Σύριζα δεν έχει και τόσο μεγάλη πρόσβαση στην κοινωνική τάξη των δικαστικών λειτουργών -- το κενό αυτό καλύπτεται επάξια από τον κυβερνητικό εταίρο (ορατόν τε και αόρατον).

Αναρωτιέμαι αν είναι καν δόκιμη η μεταφορά από τον Γρυπάρη. Λέγαμε ή, έστω, δοκίμασε ποτέ κάποιος τα αδρανίζω/αδρανισμένος στη θέση του αδρανώ/αδρανών, είμαι αδρανής; Επειδή δεν είναι κακή ιδέα μια λέξη με απλώς μειωμένη αδράνεια (που είναι λίγη δράση, αλλά ας το αφήσω αυτό) αλλά στον...

Δηλαδή θέλεις λογοπαίγνιο; Κάτι σαν «πώς πάνε τα πρακτοριλίκια;»

Εδώ ας προσθέσω πάντως ότι μια σχετική επιτήδευση παρατήρησα στους υποτίτλους και στις δύο όπερες που παρακολούθησα φέτος στην Αθήνα -- και στον Λόενγκριν (στο Μέγαρο), όπου μπορούσα βέβαια να παρακολουθώ και το πρωτότυπο, και στον Τροβατόρε (στο Ηρώδειο). Ερασιτεχνικής κατηγορίας πράγματα...

Ε, δεν είμαι και τόσο κακός άνθρωπος. Ίσα ίσα, έμπρακτα πιστεύω τα καλύτερα, ακόμα και για τα στελέχη του καναλιού της Βουλής.