Ανάσα αξιοπρέπειας; Μάλλον απόλυτη ανάγκη να πάρει ξανά μπρος η αγορά. Δεν είναι απλώς θέμα ανθρωπιστικής κρίσης, είναι θέμα αδυναμίας του συστήματος να λειτουργήσει έτσι. Δεν γίνεται με ξεχαρβαλωμένη αγορά να επιβιώνουν οι πολίτες ούτε το κράτος ούτε οι δανειστές. Χωρίς αγορά δεν έχει λεφτά, χωρίς λεφτά δεν έχει φόρους, χωρίς φόρους δεν έχει μισθούς και φυσικά ούτε αποπληρωμές δανείων. Δεν είναι θέμα ότι πολλοί άνθρωποι ζορίζονται και έχουν πρόβλημα αξιοπρεπούς διαβίωσης, είναι θέμα ότι το κράτος δεν μπορεί να λειτουργήσει καν, πλέον, με αυτά τα δεδομένα. Τόσο απλό είναι, δεν μπορώ να καταλάβω τι δεν καταλαβαίνει η Ευρώπη. Τόσο κοντόθωρη είναι η προοπτική; Να επιβιώσουμε και σήμερα; Ακόμη και με πολύ θετικές προοπτικές, δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη σε προηγούμενα επίπεδα πριν το πέρας τουλάχιστον 20ετίας. Κι αυτό αν πάρουμε μέτρα για ανάπτυξη τώρα.
Ελλάδα 2015
- Thread starter nickel
- Start date
Τα μέτρα για την ανάπτυξη και τη δημιουργία πλούτου είναι το ζητούμενο για όλη την Ευρώπη και ειδικότερα για την Ελλάδα. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να τα συμφωνήσουν όλοι — δεν είναι κάτι που η Ελλάδα μπορεί να επιβάλει στους άλλους. Προς το παρόν, δεν καταφέραμε να πείσουμε ότι έχουμε τη σωστή συνταγή. Ας πούμε, όταν λες ότι μειώνεις την ανεργία αυξάνοντας τον κατώτατο μισθό με νόμο, οι υπουργοί που ξέρουν λιγότερα οικονομικά από σένα δεν πείθονται. Να επιδιώξουμε λοιπόν την ανάπτυξη και να την επιδιώξουμε πειστικά: μαζί σου (αν συμφωνείς και στο δεύτερο σκέλος).
Μα η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, Νικέλ, τι ακριβώς θέλεις περισσότερο; Να μην εφαρμόσει το πρόγραμμα για το οποίο εκλέχτηκε και σχηματίστηκε αστραπιαία (το πρόγραμμα που είναι γνωστό με τον κωδικό όρο «αντιμνημόνιο») και το οποίο έχει τη στήριξη --μισό λεπτό, να κοιτάξω το ρολόι μου-- του 87,33% του ελληνικού λαού, που επίσης θέλει κατά 61,67% τη διατήρηση του ευρώ και κατά 72,48% την παραμονή στους ευρωπαϊκούς θεσμούς αλλά δεν καταλαβαίνει ότι το πρόγραμμα αυτό (και οι βασικοί εκφραστές του υπουργοί Οικονομίας, Εξωτερικών και Άμυνας) οδηγούν νομοτελειακά εκτός ευρώ και πιθανώς εκτός ΕΕ -- καθώς θα βρεθείς να χρωστάς δανεικά και αγύριστα ασύλληπτα ποσά σε τέως εταίρους που θα αρχίσουν να σου κατάσχουν ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει;
SBE
¥
Ωραία όλα αυτά που συζητάτε, αλλά δεν μου λύνετε την απορία αν τελικά κάτι λίγα λεφτά που έχω στην Ελλάδα θα πρέπει να τα πάρω και να τα φέρω εδώ, που σε λογαριασμούς ευρώ δίνουν το ιλιγγιώδες επιτόκιο 0.025% ή να ρισκάρω να χάσω ένα μέρος α λα κυπριακά.
Τον τελευταίο καιρό έχω από τη μια μεριά αναλύσεις που προβλέπουν ότι θα γίνει η καταστροφή της Χίου (αμ, τι; Μόνο ο Καμμένος θα βρίσκει ιστορικές παρομοιώσεις; ) κι από την άλλη το 87,33% που λέει ο Δόχτορας, που μου λένε ότι δεν υπάρχει περίπτωση, θα μας δώσουν οι ξένοι κι όλα θα έχουν αίσιο τέλος.
Αποφασίστε τελικά ρε παιδιά!
Τον τελευταίο καιρό έχω από τη μια μεριά αναλύσεις που προβλέπουν ότι θα γίνει η καταστροφή της Χίου (αμ, τι; Μόνο ο Καμμένος θα βρίσκει ιστορικές παρομοιώσεις; ) κι από την άλλη το 87,33% που λέει ο Δόχτορας, που μου λένε ότι δεν υπάρχει περίπτωση, θα μας δώσουν οι ξένοι κι όλα θα έχουν αίσιο τέλος.
Αποφασίστε τελικά ρε παιδιά!
Για πόσα λεφτά μιλάμε; Να μας τα δώσεις να σου τα προσέχουμε εμείς... :devil::inno:
Συμφωνώ σε όλα, όμως το αγκάθι μας είναι η Γερμανία. Προφανώς δεν είναι πειστικά τα επιχειρήματά μας και φυσικά δεν μπορείς να μειώσεις την ανεργία αυξάνοντας τον κατώτατο μισθό. Ο μισθός θα ήταν καλό να αυξηθεί, αλλά σε μια αγορά που φυτοζωεί, πια, δεν μπορείς να αυξήσεις άμεσα και σε μεγάλο βαθό τον κατώτατο μισθό χωρίς αρνητικές συνέπειες. Ήταν λάθος να μειωθεί ο κατώτατος μισθός αλλά αυτό δεν είναι ένα λάθος που διορθώνεται εύκολα και γρήγορα, αφού γίνει. Πρέπει να δώσεις χρόνο στην αγορά να προσαρμοστεί. Π.χ. μια ισόποση, τμηματική αύξηση σε βάθος τετραετίας είναι πιο λογική πρόταση.
Βέβαια, όπως είπα και πιο πάνω, το πρόβλημά μας αυτήν την στιγμή δεν είναι ότι οι Ευρωπαίοι ομόλογοι δεν πείθονται από τα επιχειρήματα της Ελλάδας, αλλά ότι η Γερμανία δεν θέλει να τα δεχτεί (πείθεται ή όχι). Αν αλλάξει στάση η Γερμανία, είναι δεδομένο ότι θα αλλάξουν στάση όλοι.
Helle, συζήτηση για την ανάπτυξη δεν γίνεται μέσα σε μία παράγραφο και δεν έχω τώρα χρόνο να σου αναπτύξω το σχέδιό μου για όταν θα με κάνουν ΥπΑναπτ.
@SBE, εγώ δεν προβλέπω να γίνεται Κούγκι και ίσως θα πρέπει να βάλουν κάποιον να εξηγήσει με απλά λόγια στον κύριο Καμμένο γιατί δεν επιτρέπεται, όταν είναι ΥπΕθΑ και όχι εντελώς ΑνεξΕλ, να αμολάει τέτοια.
Τα χρήματά σου «κινδυνεύουν» στην περίπτωση που πάμε στη δραχμή επειδή δεν ξέρουμε για πόσο θα κλείσουν οι τράπεζες και επειδή, αμέσως μετά τη μετατροπή των ευρώ σου σε δραχμές, θα αρχίσει η ελεύθερη πτώση της ισοτιμίας της όσο δεν υπάρχει κυβέρνηση που θα καθησυχάζει τις αγορές.
Για διάφορους λόγους δεν θεωρώ ότι θα φτάσουμε στο πέρασμα σε εθνικό νόμισμα — κι ας λέει τα δικά του κι ο Ντ’ Εστέν σήμερα.
Το πρόβλημα που μπορεί να έχουμε, με τα σημερινά δεδομένα και μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, είναι να περιοριστούν οι συναλλαγές και οι αναλήψεις, αλλά δεν θα έχουμε κούρεμα των καταθέσεων.
Αν κάνω κάποιο λάθος, σας παρακαλώ να με διορθώσετε.
@SBE, εγώ δεν προβλέπω να γίνεται Κούγκι και ίσως θα πρέπει να βάλουν κάποιον να εξηγήσει με απλά λόγια στον κύριο Καμμένο γιατί δεν επιτρέπεται, όταν είναι ΥπΕθΑ και όχι εντελώς ΑνεξΕλ, να αμολάει τέτοια.
Τα χρήματά σου «κινδυνεύουν» στην περίπτωση που πάμε στη δραχμή επειδή δεν ξέρουμε για πόσο θα κλείσουν οι τράπεζες και επειδή, αμέσως μετά τη μετατροπή των ευρώ σου σε δραχμές, θα αρχίσει η ελεύθερη πτώση της ισοτιμίας της όσο δεν υπάρχει κυβέρνηση που θα καθησυχάζει τις αγορές.
Για διάφορους λόγους δεν θεωρώ ότι θα φτάσουμε στο πέρασμα σε εθνικό νόμισμα — κι ας λέει τα δικά του κι ο Ντ’ Εστέν σήμερα.
Το πρόβλημα που μπορεί να έχουμε, με τα σημερινά δεδομένα και μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, είναι να περιοριστούν οι συναλλαγές και οι αναλήψεις, αλλά δεν θα έχουμε κούρεμα των καταθέσεων.
Αν κάνω κάποιο λάθος, σας παρακαλώ να με διορθώσετε.
Ποια είναι τα επιχειρήματα της Ελλάδας, Χέλλε; Ότι απέτυχε το πρόγραμμα που εμείς τορπιλίσαμε (και ως κυβέρνηση, και ως αντιπολίτευση);
Ασύλληπτα ποσά -κατ' αναλογία, πάντα- χρωστούσαμε και πριν. Μας δανείσανε και εφαρμόσανε ένα σύστημα επιτήρησης και κανόνων για να διασφαλίσουν ότι θα επιστρέψουμε σε πλεονάσματα ώστε να αρχίσουμε να αποπληρώνουμε και να μην συσσωρεύουμε χρέη και καταλήξαμε να έχουμε ένα χρέος/ΑΕΠ τερατωδώς μεγαλύτερο από πριν και ένα χρέος -σε απόλυτα νούμερα- επίσης μεγαλύτερο από πριν, αυτήν την φορά όμως με κατεστραμμένη αγορά και ανεργία που μας κατατάσσει στον πάτο τον τριτοκοσμικών χωρών. Ε, σε καλό δρόμο είμαστε, ας συνεχίσουμε να αυξάνουμε το χρέος επ' άπειρον.
Βασικά το παραπάνω είναι το ουσιαστικό επιχείρημα για μια συμφωνία που θα πάρει κάποιον άλλον δρόμο.
Η μοναδική μου διαφωνία είναι εδώ, στο επισημασμένο:
Οι αγορές δεν δίνουν δεκάρα για το ποια είναι η κυβέρνηση και κάνουν μπίζνες εξίσου καλά με αριστερές και δεξιές κυβερνήσεις, με δημοκρατικές και με φασιστικές. Η ελεύθερη πτώση της ισοτιμίας θα συνεχίζεται όσο δεν θα υπάρχει παραγωγική, εξαγωγική οικονομία σε αυτόν τον τόπο επειδή το εθνικό νόμισμα σημαίνει ότι θα χρειάζεσαι συνάλλαγμα (ανατρέξτε στα λεξικά σας οι νεότεροι, αν δεν ξέρετε τον όρο και τι ακριβώς σημαίνει συναλλαγματικό ισοζύγιο, συναλλαγματικά αποθέματα κ.λπ.) για να εισάγεις πρώτες ύλες και μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας (από τα πολύ λίγα, ελάχιστα, που δεν παράγεις μόνος σου, βέβαια).
Οι αγορές δεν δίνουν δεκάρα για το ποια είναι η κυβέρνηση και κάνουν μπίζνες εξίσου καλά με αριστερές και δεξιές κυβερνήσεις, με δημοκρατικές και με φασιστικές. Η ελεύθερη πτώση της ισοτιμίας θα συνεχίζεται όσο δεν θα υπάρχει παραγωγική, εξαγωγική οικονομία σε αυτόν τον τόπο επειδή το εθνικό νόμισμα σημαίνει ότι θα χρειάζεσαι συνάλλαγμα (ανατρέξτε στα λεξικά σας οι νεότεροι, αν δεν ξέρετε τον όρο και τι ακριβώς σημαίνει συναλλαγματικό ισοζύγιο, συναλλαγματικά αποθέματα κ.λπ.) για να εισάγεις πρώτες ύλες και μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας (από τα πολύ λίγα, ελάχιστα, που δεν παράγεις μόνος σου, βέβαια).
Χέλλε, το χρέος μας σε όρους παρούσας αξίας είναι από τα καλύτερα διαρθρωμένα στην ΕΕ. Το πρόβλημα της αποπληρωμής και των δυσμενών διακυμάνσεων σε κάποια χρόνια μετά το 2020 είχε ήδη επισημανθεί και είχαν δρομολογηθεί διαδικασίες ελάφρυνσης δια της επιμήκυνσης και άλλων τεχνικών. Αυτά πλέον τα παραδέχτηκε και η παρούσα κυβέρνηση (βλ. φάκελο με τις ελληνικές θέσεις στο Eurogroup) που έβγαλε από το τραπέζι ορολογίες όπως «κούρεμα χρέους» και χρησιμοποιεί την ορολογία των προηγουμένων περί αναδιάρθρωσης.
Κτγμ, οι Ευρωπαίοι εταίροι ακολουθούν μια πολιτική που συνοψίζεται στο δίπολο: εμείς θα καλιμπράρουμε το χρέος και τα τοκοχρεολύσια, εσείς θα φροντίσετε να φτιάξετε σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος (και σ.ε.κ. δεν σημαίνει μόνο περικοπές· σημαίνει παιδεία, δικαιοσύνη, εταιρική διαφάνεια, βέλτιστη αξιοποίηση εθνικών πόρων κλπ κλπ) ώστε κάποια στιγμή να μπορείτε να εξυπηρετείτε τις ανάγκες σας (και τα δάνειά μας) από ίδια μέσα και από τις αγορές.
Ε, αυτό που κατάλαβαν Πορτογάλοι, Ιρλανδοί, Κύπριοι, Ισπανοί, Ιταλοί εμείς δεν το καταλαβαίνουμε. Οι άλλοι, βέβαια, δεν είναι «περιούσιος λαός». Και επιτέλους, εσύ που έχεις τεχνική εκπαίδευση, δεν επιτρέπεται να αναπαράγεις αμάσητο το επιχείρημα περί ποσοστιαίου ΑΕΠ. Να αναπτυχθούμε, να μειωθεί ραγδαία. Και στο τέλος της γραφής, τι καταλαβαίνεις εσύ όταν διαβάζεις από τα συνημμένα του φακέλου του ΥπΟικ το εξής (υπογραμμίσεις δικές μου):
2. Debt sustainability
The Greek authorities are committed to continued primary surpluses over the next decade to ensure sound publics finances. However, implementing the primary surplus targets envisaged by the MoU would be counterproductive. A 3% primary surplus in 2015 and 4.5% in 2016 would jeopardize the current fragile recovery. Moreover, it is not at all necessary to put the debt on a
steady declining path. A 4.5% primary surplus would lead, according to our projections, to extinguish entirely the debt by 2050.
This is not the standard definition of debt sustainability.
The current program sets the objective of a 124% nominal debt-to-GDP ratio in 2020 to ensure sustainability and full market-access in 2023 when large maturities will have to be refinanced. The authorities consider this target as artificial and inappropriate. As stated by the Director General of the ESM in 2013, the structure of the Greek debt is as important as the debt-to-GDP ratio to assess sustainability. Long term maturities and reduced interest rates already entail a lower debt ratio in 2015 in net present value terms. In NPV terms, the debt stands at 135% of GDP and would fall below the bar of 120%
if the same 1,5% primary surplus as in 2014 was achieved. The government looks forward to discuss with the IMF and the other institutions a more accurate assessment of debt sustainability.
Και επειδή και οι άλλοι έχουν οικονομολόγους και τα ξέρουν αυτά, προφανώς και είναι έτοιμοι να συζητήσουν. Αλλά με την προοπτική να γίνουμε σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος και να τελειώνει κάποια στιγμή αυτή η ιστορία.
Το "να αναπτυχθούμε" για να μειωθεί το χρέος/ΑΕΠ είναι μια πολύ ωραία αντιρεαλιστική ευχή. Το χρέος ως προς το ΑΕΠ έχει αυξηθεί σε τόσο ασύλληπτο ποσοστό λόγω της κατάρρευσης της αγοράς. Με ποιον τρόπο ακριβώς θα αναπτυχθούμε, όταν οι μεσοπρόθεσμες απαιτήσεις δεν επιτρέπουν στο κράτος να ανατροφοδοτήσει άμεσα την αγορά και οι αντιρεαλιστικές φορολογικές απαιτήσεις και η ανυπαρξία τραπεζικού δανεισμού δεν επιτρέπει σε άτομα χωρίς αρκετά μεγάλο προηγούμενο κεφάλαιο να ξεκινήσουν επιχειρήσεις; Υπενθυμίζω ότι για την επανεκκίνηση της αγοράς χρειάζεται να μειωθεί δραματικά η ανεργία στους νέους*, πράγμα που απαιτεί την δημιουργία θέσεων απασχόλησης, που δεν μπορεί να επιτευχθεί με αύξηση ξένων επενδύσεων, εκτός κι αν τα πράγματα οργιάσουν και οδηγηθούμε σε επιχειρηματική ανάπτυξη συγκεντρωτικά μεγαλύτερη των τριών τελευταίων δεκαετιών.
Μέσα σε αυτά, το να περιμένεις να γίνουμε σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος -όπως το εννοείς- είναι πιο ανέφικτο από το να εποικίσουμε τον Άρη εδώ και τώρα. Αυτά που απαιτείς χρειάζονται όχι μόνο υποδομές και νομοθετικά πλαίσια αλλά κυρίως πάρα πολύ χρήμα. Σύγχρονο κράτος υψηλών προδιαγραφών δεν φτιάχνεις ούτε απ' την μια μέρα στην άλλην ούτε με χαμηλούς μισθούς. Η δημιουργία ενός "σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους" δεν είναι φθηνό πράγμα (ρώτα τις πρώην αποικίες, νυν τριτοκοσμικά κράτη, που πλήρωσαν τον λογαριασμό). Ειδικά η αναβάθμιση της παιδείας απαιτεί πάρα πολύ κόπο, χρόνο και πάρα μα πάρα πολύ χρήμα. Δεν γίνεται με ευχές και προθέσεις. Η εκπαίδευση κοστίζει. Όχι μόνο ο εξοπλισμός και οι εγκαταστάσεις. Οι ίδιοι οι καλοί καθηγητές κοστίζουν.
Θέλεις να μου πεις, λοιπόν, ότι η Ευρώπη προτίθεται να συζητήσει την μείωση των απαιτήσεων των πλεονασμάτων του μεσοπρόθεσμου, αν η Ελλάδα καταθέσει σχέδιο που θα απαιτήσει την αύξηση των κρατικών δαπανών; Δεν το βρίσκεις λιγάκι αντιφατικό; Και μην μου πεις ότι υπάρχουν βήματα προς τον εκσυγχρονισμό του συστήματος και της κοινωνίας που δεν κοστίζουν, γιατί όλα απαιτούν την συνοδεία πολλών άλλων πραγμάτων που κοστίζουν και μάλιστα πάρα πολύ. Στο πιτόγυρο μπορεί να βάζουν τζάμπα μουστάρδα, ντομάτα, κρεμμύδι και κέτσαπ, αλλά το υπόλοιπο, χωρίς το οποίο δεν νοείται το πιτόγυρο, το πληρώνεις. Εκτός κι αν πιστεύεις ότη Ευρώπη θα μας παρέχει τζάμπα υλικοτεχνική υποδομή και εθελοντές σε εργατικό δυναμικό (π.χ. για την δημιουργία πληροφοριακών συστημάτων και υποδομών που θα μειώσουν την αντιπαραγωγική γραφειοκρατία).
* υπενθυμίζω ότι η ανεργία στους κάτω των 25 βρίσκεται κάπου στο 50%.
Μέσα σε αυτά, το να περιμένεις να γίνουμε σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος -όπως το εννοείς- είναι πιο ανέφικτο από το να εποικίσουμε τον Άρη εδώ και τώρα. Αυτά που απαιτείς χρειάζονται όχι μόνο υποδομές και νομοθετικά πλαίσια αλλά κυρίως πάρα πολύ χρήμα. Σύγχρονο κράτος υψηλών προδιαγραφών δεν φτιάχνεις ούτε απ' την μια μέρα στην άλλην ούτε με χαμηλούς μισθούς. Η δημιουργία ενός "σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους" δεν είναι φθηνό πράγμα (ρώτα τις πρώην αποικίες, νυν τριτοκοσμικά κράτη, που πλήρωσαν τον λογαριασμό). Ειδικά η αναβάθμιση της παιδείας απαιτεί πάρα πολύ κόπο, χρόνο και πάρα μα πάρα πολύ χρήμα. Δεν γίνεται με ευχές και προθέσεις. Η εκπαίδευση κοστίζει. Όχι μόνο ο εξοπλισμός και οι εγκαταστάσεις. Οι ίδιοι οι καλοί καθηγητές κοστίζουν.
Θέλεις να μου πεις, λοιπόν, ότι η Ευρώπη προτίθεται να συζητήσει την μείωση των απαιτήσεων των πλεονασμάτων του μεσοπρόθεσμου, αν η Ελλάδα καταθέσει σχέδιο που θα απαιτήσει την αύξηση των κρατικών δαπανών; Δεν το βρίσκεις λιγάκι αντιφατικό; Και μην μου πεις ότι υπάρχουν βήματα προς τον εκσυγχρονισμό του συστήματος και της κοινωνίας που δεν κοστίζουν, γιατί όλα απαιτούν την συνοδεία πολλών άλλων πραγμάτων που κοστίζουν και μάλιστα πάρα πολύ. Στο πιτόγυρο μπορεί να βάζουν τζάμπα μουστάρδα, ντομάτα, κρεμμύδι και κέτσαπ, αλλά το υπόλοιπο, χωρίς το οποίο δεν νοείται το πιτόγυρο, το πληρώνεις. Εκτός κι αν πιστεύεις ότη Ευρώπη θα μας παρέχει τζάμπα υλικοτεχνική υποδομή και εθελοντές σε εργατικό δυναμικό (π.χ. για την δημιουργία πληροφοριακών συστημάτων και υποδομών που θα μειώσουν την αντιπαραγωγική γραφειοκρατία).
* υπενθυμίζω ότι η ανεργία στους κάτω των 25 βρίσκεται κάπου στο 50%.
Με ιδιωτικοποιήσεις, ήρεμο περιβάλλον και όχι δωράκια σε φοροκλέφτες.
Για όλα τα υπόλοιπα περί δημιουργίας σύγχρονου κράτους, μια λέξη μόνο: Εσθονία.
Και ο κόσμος της πληροφορικής είναι ο κόσμος των νέων, όχι των παππούδων σαν κι εμένα. :inno::devil:
Για όλα τα υπόλοιπα περί δημιουργίας σύγχρονου κράτους, μια λέξη μόνο: Εσθονία.
Και ο κόσμος της πληροφορικής είναι ο κόσμος των νέων, όχι των παππούδων σαν κι εμένα. :inno::devil:
Ναι, ρε Δόκτορα, αλλά όσες ιδιωτικοποιήσεις και να κάνει το κράτος, δεν πρόκειται να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας -τουναντίον, θα έλεγα- ούτε έχει το κράτος περιουσία που να δικαιολογεί αισιοδοξία για μεγάλη ανάπτυξη. Μιλάμε για μερικές σταγόνες στην Μεσόγειο. Το μεγαλύτερο και πιο ελκυστικό φιλέτο του ήταν ο ΟΠΑΠ (δεξαμενή χρημάτων). Όλες οι άλλες επιχειρήσεις και περιουσία του κράτους είναι μακράν κατώτερες. Εξάλλου μεγάλης κλίμακας επενδύσεις που να απευθύνονται στην εγχώρια αγορά δεν μπορούν να γίνουν, όταν η εγχώρια αγορά δεν έχει λεφτά για να τροφοδοτήσει τα μελλοντικά τους έσοδα. Ούτε βλέπω να υπάρχει διεθνές ενδιαφέρον για επενδύσεις στην Ελλάδα, είτε αφορούν επιχειρήσεις που να απευθύνονται στην εγχώρια αγορά είτε όχι. Δεν είναι μαγικό ραβδί οι ιδιωτικοποιήσεις.
Στην εγχώρια αγορά αποβλέπουν οι Κινέζοι όταν αγοράζουν τον Πειραιά; Στην εγχώρια αγορά οι Γερμανοί όταν προσπαθούν να αγοράσουν και να ανακαινίσουν τα περιφερειακά αεροδρόμια; Στην εγχώρια αγορά απευθύνεται ο Λάτσης για το Ελληνικό; Στους Έλληνες και τις Ελληνίδες θέλουν να πουλάνε οι Καναδοί τον χρυσό από τις Σκουριές; Είναι δυνατόν να επιβιώσουμε αποβλέποντας μόνο στην εσωτερική αγορά; Προφανώς και όχι -- και αυτό μας λένε και οι Ευρωπαίοι εταίροι. Να γίνουμε εξωστρεφείς, να μάθουμε να ξαναβγάζουμε χρήματα πέρα από το άρμεγμα των λεφτόδεντρων.
Και το πιο σημαντικό: μετά από κάθε ιδιωτικοποίηση, η μισθοδοσία δεν επιβαρύνει πια το δημόσιο. Δεν βγαίνει από τους φόρους της ιδιωτικής οικονομίας. Δεν καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι σήμερα αυτό;
Και το πιο σημαντικό: μετά από κάθε ιδιωτικοποίηση, η μισθοδοσία δεν επιβαρύνει πια το δημόσιο. Δεν βγαίνει από τους φόρους της ιδιωτικής οικονομίας. Δεν καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι σήμερα αυτό;
Η μισθοδοσία μπορεί να μην επιβαρύνει το δημόσιο, το ίδιο όμως συμβαίνει και με τα έσοδα. Αν έχεις να κάνεις με μια άκρως προβληματική επιχείρηση -εφόσον μιλάμε για επιχείρηση και όχι για αξιοποιήσιμη έκταση-, σαφώς και συμφέρει να την ξεφορτωθείς. Μόνο που κανείς δεν θέλει αυτές τις επιχειρήσεις. Όλοι θέλουν τις κερδοφόρες επιχειρήσεις, αυτές απ' τις οποίες το κράτος βγάζει λεφτά. Αν ξεφορτώνεσαι κόστος Χ αλλά χάνεις έσοδα 2Χ, δεν βλέπω πού είναι το κέρδος. Όσον αφορά τις επιχειρήσεις που προανέφερες, πες μου ακριβώς σε τι βοηθάνε το κράτος και την οικονομία. Δημιουργία θέσεων εργασίας; Μιλάμε για αστεία νούμερα. Π.χ. η Ελληνικός Χρυσός έχει λιγότερους από 2000 εργαζόμενους στο σύνολο των μεταλλείων της στην Ελλάδα. 2000 εργαζόμενοι είναι περίπου το 0,15% των ανέργων. Πέραν τούτου, το κράτος δεν έχει κερδίσει ευρωλεπτό από φόρους στην συγκεκριμένη περίπτωση ενώ ζημιώθηκε και από την πώληση. Συνολικά όλες οι επιχειρήσεις πώλησης/αξιοποίησης που είναι στα σκαριά δεν αφορούν ούτε το 2% των ανέργων αυτήν την στιγμή. Μιλάμε για αστεία οικονομική δραστηριότητα.
Να το θέσω έτσι: η Ελλάδα αυτήν την στιγμή, αν είναι να στηριχθεί σε ξένες επενδύσεις, χρειάζεται για να ορθοποδήσει έναν όγκο επενδύσεων που κανένας επενδυτής δεν έχει όρεξη αυτήν την στιγμή να διαθέσει. Τα δε διαθέσιμα κεφάλαια είναι αρκετά για να ανακουφίσουν την αγορά κατά ασήμαντο ποσοστό.