Η ιδεολογική χρήση των ναζί, των ξένων κατακτητών, του "λαού που αντιστέκεται" κλπ. (και) από την αριστερά στην Ελλάδα της κρίσης είναι ένα θλιβερό και καθόλου καινούργιο φαινόμενο, ανάγεται τουλάχιστον στις πλατείες του 2011. Προσωπικά θεωρώ ότι η ζημιά έχει ήδη γίνει προ πολλού, μας έδωσε ΧΑ, ΑΝΕΛ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, "εθνοαπελευθερωτική" συστράτευση με την κυβέρνηση σε ποσοστά αδιανόητα, και πάει λέγοντας. Το θέμα που άνοιξα εδώ αφορά, όπως ξαναείπα, κάτι ευρύτερο (και επίσης πολυσυζητημένο), το τι μπορεί να δείχνει/γελοιογραφεί κανείς χωρίς να τον κατηγορούν για προσβολή των ιερών και των οσίων. Πράγματι, δεν είναι το μείζον αυτό, τώρα, στα καθ' ημάς, αλλά είναι ίσως κάπως σοβαρότερο διεθνώς απ' την εγχώρια πολιτική σκηνή. Δεν κάνουμε ντε και καλά πλάτες στον ΣΥΡΙΖΑ αν λέμε και τίποτ' άλλο.
Νομίζω για το Ολοκαύτωμα εξηγήθηκα: ένα σωρό επίσημοι εβραϊκοί-ισραηλίτικοι φορείς (δεν ξέρω ποιοι και πόσοι, πάντως πολλοί) το θεωρούν "μη αναπαραστάσιμο", "δικό μας", "μην το θίγετε" κλπ. Εγώ πάντως δεν το θεωρώ "μαύρη τρύπα στην ανθρώπινη ιστορία" ούτε θα του έδινα καμία άλλη μεταφυσική διάσταση. Όποιος το παρομοιάζει με την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα προφανώς δεν ξέρει τι του γίνεται, το θέτει πάντως σε ένα επίπεδο όπου μπορούν να βγουν όσοι άλλοι θέλουν και να του πουν "προφανώς δεν ξέρεις τι σου γίνεται, το Ολοκαύτωμα ήταν αυτό κι αυτό κι αυτό...". Να του λένε όμως "'μην το πιάνεις καν αυτό, απαγορεύεται", είναι στάση θεοκρατική.