πεφτώντων των ιδρώτων!
Και με την ευκαιρία, αντί να ξιφουλκήσω κι εγώ υπενθυμίζοντας την αδιαφορία, την αμηχανία ή και την ιδιοτέλεια ακόμη με την οποία αντιμετώπισαν το βιβλίο οι παράγοντες του υπουργείου στο προ του ΕΚΕΒΙ παρελθόν (επιδοτώντας ημετέρους, προβαίνοντας σε αγορές άχρηστων βιβλίων, διορίζοντας αμφιλεγόμενες επιτροπές, επιδεικνύοντας αναχρονιστική διαχειριστική νοοτροπία), προτιμώ να δώσω ένα δείγμα «διαπολιτισμικής πρωτοβουλίας», κωμικά ενδεικτικό των βλαβερών συνεπειών της δημοσιοϋπαλληλίας. Δεν χρειάζεται παρά να αντιγράψω λίγες μονάχα φράσεις γραμμένες σε μιαν ανύπαρκτη ελληνική:
«Γιατί το απαραίτητο μέλλον είναι η τυπική χύση των δακρύων», «η κορυφή της μήλου των μαγούλων υψώνεται», «κυμαίνονται τα κύματα», «οι φουρκέτες σε σχήμα φοίνιξ», «έσφιξε τον λαιμό των ξυλακίων»
και, τέλος, μια αμίμητη γενική απόλυτος:
«πεφτώντων των ιδρώτων».
Μη φανταστείτε ότι τις ξεσήκωσα από τον Μποστ· τις αλίευσα από την «Ανθολογία Σύγχρονης Κινεζικής Ποίησης» που εξέδωσε η Διεύθυνση Γραμμάτων του υπουργείου Πολιτισμού το 2010 με την ευκαιρία της συμμετοχής της Κίνας ως τιμώμενης χώρας στην 7η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου τη Θεσσαλονίκης. Έτσι, κατά πως φαίνεται, αντιλαμβάνονται οι υπηρεσίες του υπουργείου τη γλωσσική επιμέλεια των εκδόσεών τους –αλλά βέβαια ποιος νοιάζεται για την ποιότητα ενός βιβλίου που κυκλοφόρησε για να κυκλοφορήσει, εκ προοιμίου καταδικασμένο να μη συναντηθεί ποτέ με αναγνώστες;
Απόσπασμα από παρέμβαση της Κατερίνας Σχινά με τίτλο Όχι «χύση δακρύων» για το ΕΚΕΒΙ, στο τεύχος Φεβρουαρίου 2013 του περιοδικού The Books’ Journal
Να πω ότι δεν το πιστεύω; Ότι περιμένω αποδείξεις ότι είναι ψέμα, προϊόν υπερβολικού ζήλου, παρανόηση; Ίσως χρειαστεί να περιμένω πολύ...