Sarant, δεν αναρωτιέσαι μόνον εσύ, κι εγώ το ίδιο αναρωτιέμαι. Ίσως η αντίσταση να αποδειχθεί τελικά μάταια, αλλά κι απ' την άλλη δεν ξέρω αν μπορούμε να πούμε πως ήδη έχουμε ικανώς ισχυρά στοιχεία για να αρχίσουμε να το αποδεχόμαστε σιγά-σιγά (καταχρηστικά, ως παράλληλο τύπο). Και, αν ναι, να κάνουμε το ίδιο λ.χ. και με το ζεύγος σορός-σωρός;Μπορεί να κρατήσει αυτή η διάκριση τη στιγμή που το ρ. γλύφω ουσιαστικά δεν χρησιμοποιείται παρά μόνο ίσως για το κύματα που γλύφουν τα βράχια; (και τότε γλύφουν ή γλείφουν; ή και τα δυο; ) Να σημειωθεί επίσης ότι κανείς δεν έχει ακόμα πει gliptis εννοώντας τον γλείφτη, ενώ ούτε γλύψιμο υπάρχει. Κι εγώ θα το διόρθωνα, βέβαια, αλλά αναρωτιέμαι
Κοίταξα στο ΧΛΝΓ, μήπως και το είχε (όπως έχει ανταπεξέρχομαι, αποθανατίζω, παρανομαστής, παρεπιπτόντως κ.ά.) — αλλά όχι. Κάποια στιγμή, πάντως, η κουβέντα αναπόφευκτα θ' ανοίξει.