Άκουσα κάποιον κύριο, μάλλον επιχειρηματία, να λέει στο δελτίο του Mega ότι δεν πρέπει η ΔΕΗ να ανεβάσει την τιμή του ηλεκτρικού γιατί οι επιχειρήσεις «βρίσκονται στο ζενίθ». Φταίει που παίρνουμε λέξεις από τα αραβικά (που δεν είναι... νοηματική γλώσσα) και δεν δηλώνουν διάφανα τη σημασία τους. Το
ζενίθ είναι το σημείο του ουρανού πάνω από το κεφάλι μας (άρα το ανώτατο όριο, το αποκορύφωμα, το απόγειο, με άλλα λόγια, η καλύτερή μας) και το αντίθετό του είναι το
ναδίρ (αραβική λέξη κι αυτή).
Για την προέλευση τού
ζενίθ διαβάστε εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Zenith#Origin
Αλλά έχω μια γενικότερη απορία: Βλέπουμε συχνά στις ειδήσεις να παίρνουν δηλώσεις από περαστικούς, για να δώσουν έτσι μια γεύση από τις εντυπώσεις του κόσμου για την είδηση. Όταν το ηχητικό ντοκουμέντο περιέχει κάποιο σοβαρό λάθος, κάποια αστειότητα, κάποιον που δυσκολεύεται να αρθρώσει λέξη, κάποιον που αιφνιδιάζεται και πετάει μια μπούρδα, γιατί δεν πάνε στον επόμενο, να πετύχουν κάτι που να έχει ουσία, αντί να μας μεταδώσουν την κάθε ανουσιότητα που υπογραμμίζει την ελαφρότητα του έργου των δημοσιογράφων του δρόμου;