Παρόλα αυτά, σταθήκαμε σχετικά αξιοπρεπώς και παλέψαμε όσο μπορούσαμε δεδομένων των συνθηκών. Θα προτιμούσα δηλαδή Καραγκούνη για να κερδίζει φάουλ και να ελέγχει τον ρυθμό, Αβραάμ Παπαδόπουλο για τη δύναμή του και ταυτόχρονα τον Κυριάκο Παπαδόπουλο στο κέντρο όπως στη Σάλκε. Και ένα Σηφάκη καλύτερο και όχι σχετικά ασταθή όπως χθες. Τον Σηφάκη της Ρωσίας, για παράδειγμα.
+1 --άλλωστε, προφανώς αυτό σχεδίαζε ο Σάντος, που ήξερε εδώ και κάτι μήνες ότι, αν προκρινόμασταν, θα ήμασταν δεύτεροι (ο σχεδιασμός ήταν για πίσω από τη Ρωσία, αλλά...) και θα βρίσκαμε πιθανότατα πάνω στους Γερμανούς. Αλλά όταν δεν έχεις δυο παίκτες κλειδιά γι' αυτό το ματς και οι άλλοι (που είναι πραγματικά πολύ καλή και, κυρίως, νεανική ομάδα) το αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα του στιλ «να μη γίνουμε εμείς η Γαλλία του 2012»...
Για τον Σηφάκη, ένα μόνο σχόλιο, αφού είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει επανέλθει ακόμη 100% από τον πολύμηνο τραυματισμό του. Παρά το μπόι του, είναι σχετικά κοντός (όπως και ο Τζόρβας) για σύγχρονος τερματοφύλακας, που πρέπει να συνδυάζει τις αρετές για μπακότερμα και αεράμυνα και
γιασίν-το-μαύρο-χταπόδι μαζί. Η φάση του γκολ του Κλόζε είναι χαρακτηριστική. Γι' αυτό άλλωστε ο Σάντος είχε πάρει μαζί και ξεκίνησε με τον Χαλκιά.
Όσο για την τεράστια ευθύνη του δικού μας, κίτρινου αθλητικού και μη τύπου, που εν γνώσει του ανέδειξε σε νέες Θερμοπύλες ένα ματς όπου, όπως αποδείχτηκε, θα μπορούσε να πέσει χαλαρά μια εξάρα (πράγμα που ως ειδικοί, γνωρίζουν) με κίνδυνο να έχουν προκληθεί σήμερα μεγαλύτερα κύματα μίσους και να την πέφτουν αγριεμένοι πιτσιρικάδες σε τουρίστες, ό,τι και να πει κανείς, λίγο θα είναι.
Οι σαχλαμάρες που γράφουν οι Γερμανοί για το δικό τους κοινό ελάχιστα με απασχολούν. Αν θέλουν να αποβλακώνουν τους δικούς τους φανατίζοντάς τους, στην αυλή τους θα το βρουν.