1) Απ' ό,τι γνωρίζω, ο Panadeli διδάσκει σε δημόσιο σχολείο, όπως δίδαξα κι εγώ επί 23 χρόνια, άρα ξέρει πολύ καλά τι λέει. Εγώ δίδαξα και δύο χρόνια σε ένα από τα δυο-τρία κορυφαία (σε ζήτηση) ιδιωτικά της Αθήνας, κι έτσι είδα από μέσα κι αυτή την πλευρά.
2) Πριν αρχίσω να διδάσκω στο δημόσιο σχολείο και πριν γεννηθεί το παιδί μου, ορκιζόμουν ότι "εγώ ποτέ δεν θα στείλω κανένα (μελλοντικό) παιδί μου σε ιδιωτικό, μαζί με τα παιδιά των σουσούδων". Αφού δίδαξα μερικά χρονάκια στο δημόσιο, κατάλαβα ότι γι' αυτά τα λίγα χρόνια που διαρκεί η εκπαίδευση του παιδιού σου, ειδικά στο Γυμνάσιο/Λύκειο, δεν αξίζει τον κόπο να το παίρνεις πατριωτικά, σε βάρος ακριβώς του παιδιού σου.
3) Στο Δημοτικό έστειλα το παιδί μου πρώτα στο δημόσιο, και ενθουσιάστηκα με την καταπληκτική δασκάλα που είχε στην Α' Δημοτικού. Ο ενθουσιασμός μού κόπηκε στη μέση του δευτέρου τριμήνου, όταν η δασκάλα έφυγε με άδεια κύησης και αντικαταστάθηκε από μια αναπληρώτρια που γύρισε τα παιδιά πίσω στο νηπιαγωγείο. Αντί για μάθημα τούς έκανε τραγούδια και παραμύθια. Την επόμενη χρονιά το πήγα σε ιδιωτικό. Δεδομένου δε ότι τότε δεν υπήρχε ο θεσμός του ολοήμερου στα δημόσια, η επιλογή αυτή ήταν η πιο βολική, για να μπορώ να το παίρνω στις 2 ή στις 3, γυρίζοντας από τη δουλειά μου, και όχι στις 12.30-1.00, που σχολούσε το δημόσιο.
4) Όταν ήρθε η ώρα να επιλέξω αν το παιδί θα πάει στο Γυμνάσιο της γειτονιάς ή σε ιδιωτικό, επέλεξα ιδιωτικό, και η απόφαση αυτή αποδείχτηκε μάλλον πετυχημένη, ειδικά την πρώτη φορά που το δημόσιο της γειτονιάς έκλεισε με κατάληψη επί πολλές μέρες, και τα περισσότερα παιδιά γύριζαν στους δρόμους, ενώ το ιδιωτικό συνέχισε να λειτουργεί κανονικά. Στη συνέχεια το φαινόμενο των καταλήψεων έγινε μόδα και συνεχίστηκε και τα έξι χρόνια που το παιδί μου φοιτούσε στη δευτεροβάθμια. Στο τέλος της Γ' Λυκείου μπήκε, χωρίς να έχει κάνει καθόλου φροντιστήριο, στο Μαθηματικό.
5) Όχι, δεν μπορείς να διαλέξεις "δημόσιο σχολείο που δεν είναι προβληματικό, που έχει έμπειρους καθηγητές κλπκλπ", γιατί υποχρεωτικά πηγαίνεις σ' αυτό που υπάρχει στη γειτονιά σου. Στο δημόσιο λύκειο του Παλαιού Ψυχικού, π.χ., κάποιοι καθηγητές παραπέμφθηκαν σε δίκη και καταδικάστηκαν για εκβιαστικά και ληστρικά ιδιαίτερα μαθήματα στους μαθητές τους, αλλά σύμφωνα με τη γνωστή τακτική του κουκουλώματος στο δημόσιο, όχι μόνο δεν απολύθηκαν, αλλά το αποτελούμενο από συναδέλφους τους πειθαρχικό τούς τιμώρησε με τη βαριά ποινή της... επίπληξης.
6) Το αγγλόφωνο ΙΒ, ναι, στην Ελλάδα είναι στα δύο τελευταία χρόνια του Λυκείου, απ' ό,τι ξέρω.
7) Αν θεωρείται έγκλημα των γονιών το ότι δεν ενδιαφέρονται για το απώτερο "μέλλον της παιδείας στην Ελλάδα", αλλά μόνο για το εδώ και τώρα μέλλον του παιδιού τους, ρίξτε τους "στην πυρά, στην πυρά", όπως λέει κάποια τραγουδίστρια.
