Το νήμα για την παιδεία

[pidyo]

* απαγορευτεί η πώληση σε ανηλίκους συγκαλυμμένων ναρκωτικών (αναψυκτικά, κρουασάν, σοκολατοειδή)

Δεν είχα δει την ακριβή διατύπωση. Εδώ και χρόνια απαγορεύεται η πώληση των ειδών αυτών από τα σχολικά κυλικεία, αν αυτό εννοείς. Το ότι τα παιδιά απλώς το σκάνε στο διάλειμμα και τα αγοράζουν από το διπλανό ψιλικατζίδικο είναι άλλο ζήτημα.

 

[bernardina]

Για όσους πιστεύουν πως η αξιολόγηση (στα σχολεία) θα θυμίζει έστω και εξ απαλών ονύχων κάτι που να φέρνει σε αξιοκρατία, ρίξτε και μια ματιά στην εξέλιξη της "υπόθεσης Νυδρί" εδώ.
Με γεια μας...

Πώς το εννοείς το εξ απαλών ονύχων;

 

[nickel]

Εμένα με ενδιαφέρουν οι απόψεις και για τα ξενύχτια των παιδιών και για τη διατροφή τους και για κάτι που μου αρέσει να λέω, ότι για τους δύο κυριότερους ρόλους μας, του συζύγου και του γονιού, δεν μας εκπαιδεύει κανείς. Αλλά ας μη μετατραπεί το νήμα σε, ας πούμε, διατροφολογική συζήτηση, που μπορούμε ωραιότατα να την κάνουμε σε άλλο νήμα. Εμένα με ενδιαφέρει περισσότερο να μη δούμε την εφαρμογή της παροιμίας «όποιος δεν θέλει τις ζυμώσεις και τις αξιολογήσεις, έξι χρόνια κοσκινίζει» ή κάπως έτσι... Όποιος κάνει σωστή αξιολόγηση, ξέρει και σε ποιο δρόμο τρέχει η Φεράρι. Και μπορεί να καταλάβει και ποιος οδηγός δεν θα έπρεπε να είναι πίσω από το τιμόνι της.

 

[drazen]

(...) Με μια πρώτη ματιά βλέπω (...) και κάποιες ενστάσεις που μου δημιουργούν απορίες. Ας πούμε, αφού και ο ίδιος ο Ντράζεν επισημαίνει την κρισιμότητα και σημασία της διδασκαλίας στις πρώτες τάξεις (και συμφωνώ ανεπιφύλακτα), πώς συμβαδίζει αυτό με την υποχρεωτική «ανακύκλωση» όλων των δασκάλων; Για να μάθουν; Είναι όλοι οι δάσκαλοι εξίσου κατάλληλοι για τη μάχη της πρώτης γραμμής; Ανάλογης τάξης είναι η απορία μου για την ένσταση να παραμένουν οι δάσκαλοι δυο χρόνια συνέχεια στην ίδια τάξη. Αν δεν το κατέχουν το άθλημα, δηλαδή;
(...)
Γιατί πρέπει να δίνουμε αφορμή να πετάνε κάποιοι, όποιοι, την μπάλα στην εξέδρα ξεκινώντας την παρουσίαση τόσο ενδιαφερόντων θεμάτων (...) μέσω συμψηφισμών πλήρης άρνηση κάθε αξιολόγησης;

Παρατηρώ μια γενικευμένη (και, εν πολλοίς, εύλογη) απροθυμία των νέων συναδέλφων να αναλάβουν την πρώτη τάξη (και δεν θα επεκταθώ τώρα στο διαδεδομένο ιδεολόγημα ότι μόνο οι γυναίκες είναι κατάλληλες γι' αυτόν τον άθλο). Με δεδομένο ότι πρέπει να επιστρέψει η υπευθυνότητα, όλοι πρέπει να πάψουν να πετούν την μπάλα στην εξέδρα. Ναι, όλοι να περάσουν από την βάσανο της δυσκολότερης ευθύνης, αυτής του πρώτου εγγραμματισμού, για να δουν πώς χάνεις τον ύπνο σου μέχρι τα χριστούγεννα ("μα, μαθαίνουν κάτι;" ), πώς αφιερώνεις ατέλειωτες ώρες σε υποστηρικτικό υλικό (κι όχι απλώς φωτοτυπίες βοηθημάτων ή δανεικού υλικού άλλων) ή πώς ξεριζώνεις κακές ή βελτιώνεις ελλιπείς συνήθειες (π.χ. να τραβούν το καζανάκι, να μην πετούν σκουπίδια), έχοντας, φυσικά, την αμέριστη δια της συχνής φυσικής παρουσίας συμπαράσταση και καθοδήγηση των συμβούλ(ατορ)ων και αξιολογητών τους, κι όχι μια επίσκεψη ετησίως (και αν).
Για την επί διετία συνέχιση στο ίδιο τμήμα, ε, κάπως θα πρέπει να σταθμίζονται τα αποτελέσματα και σε βάθος χρόνου.
Για την αποδοχή της αξιολόγησης, είμαι κατηγορηματικός σε όλα μου τα ποστ. Ναι. Απλώς μού ξινίζει η ταυτότητα των υπερκείμενων αρχών.

 

[pidyo]

Α, και μια που θίξαμε το ζήτημα του φαγητού:

Δεν ξέρω πόσοι έχετε υπόψη την παράνοια της σίτισης στο ολοήμερο σχολείο. Το υπουργείο ορίζει με διάφορες εγκυκλίους τα πάντα για τη λειτουργία του ολοημέρου, αλλά κάνει σκοπίμως την πάπια στο ζήτημα της φροντίδας της σίτισης. Την ευθύνη της σίτισης την έχουν φυσικά οι δάσκαλοι του ολοημέρου. Την πραγματική φροντίδα όμως της σίτισης δεν την έχει κανείς. Οι δάσκαλοι εξηγούν (και δικαίως) ότι δεν μπορούν ταυτόχρονα να ζεσταίνουν το φαγητό και να έχουν την ευθύνη των παιδιών. Οι σχολικές επιτροπές φυσικά δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν έναν άνθρωπο να ζεσταίνει το φαγητό. Τυπικά, δεν έχουν το δικαίωμα ούτε οι γονείς να πληρώσουν ένα μικροποσό σε κάποιον για να το κάνει αυτό νομίμως, αφού δεν μπορεί να εργάζεται κάποιος στο σχολείο χωρίς να είναι ενταγμένος με κάποιας μορφής μόνιμη σύμβαση με το σχολικό σύστημα, όπως είναι οι καθαρίστριες, για παράδειγμα, ή οι υπεύθυνοι του σχολικού κυλικείου. Αυτό που γίνεται στην πράξη λοιπόν, είναι να δίνουν ένα μικροποσό οι γονείς ατύπως, χωρίς απόδειξη, και παρανόμως, στον υπεύθυνο του σχολικού κυλικείου, ο οποίος αναλαμβάνει το ζέσταμα του φαγητού στον τυροπιτόφουρνο του κυλικείου (μην ανησυχείτε, ούτε εγώ ήξερα την ορολογία προτού εμπλακώ) καθώς και, αναλόγως του μικροποσού και της άτυπης συμφωνίας, του σερβιρίσματος των παιδιών και της καθαριότητας του χώρου εστίασης πριν και μετά. Όλα αυτά με τα στραβά μάτια της διεύθυνσης του σχολείου και των υπευθύνων του ολοημέρου, ατύπως, παρανόμως ουσιαστικά. Και με σκηνές απείρου κάλλους για τους δύσμοιρους γονείς που αναλαμβάνουν να συγκεντρώσουν το μικροποσό από κάθε γονιό.

 

[Hellegennes]

Για τα σχετικά με την δίαιτα, βοά το ίντερνετ για τα αποτελέσματα της έκρηξης και της αναστάτωσης που προκαλεί η υπερκατανάλωση ζάχαρης και σύγχρονων γλυκαντικών. Τίποτε δεν έφτασε στην θυρίδα σου; Εκτός κι αν τα διαγράφεις όλα αυτομάτως ως (")συνωμοσιολογικά("). Βέβαια, υπάρχουν και άλλες "απόψεις", προϊόντα ερευνών χρηματοδοτηθέντων από τις εταιρείες, έτσι, για να υπάρχει πλουραλισμός.
Όσο για το φασιστικό της απαγόρευσης, μπορώ μόνο να την παραλληλίσω με την απαγόρευση πώλησης αλκοόλ και καπνού (να μην μιλήσω για ναρκωτικά) στους ανηλίκους. Αν, τώρα, ο κάθε γονιός αδιαφορεί για τα αποτελέσματα της ποιότητας του κολατσιού των βλασταριών του, ας τους αγοράζει ό,τι θέλει.

Δεν με νοιάζει τι κάνει το Ίντερνετ σε σχέση με επιστημονικά δεδομένα, με νοιάζει τι κάνει η επιστήμη. Ε, αυτή δεν συμμερίζεται τις παραπάνω απόψεις. Τώρα, το να συγκρίνεις το τσιγάρο με την κόκα κόλα είναι σαν να συγκρίνεις το κονιάκ με το κώνειο (και χειρότερα). Εδώ κάνεις ένα παράλογο άλμα λογικής. Πώς συγκρίνεται το κάπνισμα με την κόκα κόλα ή ακόμα και με την πρόσληψη καθαρής ζάχαρης; Και επαναλαμβάνω ότι τα αναψυκτικά δεν είναι τόσο τρομερά σκευάσματα. Ο χυμός πορτοκάλι (φυσικός) έχει τις ίδιες θερμίδες και ίδια ποσότητα ζάχαρης (ξαναλέω, ο φυσικός χυμός, χωρίς πρόσθετη ζάχαρη), ενώ το τσάι έχει διπλάσια καφεΐνη.

 

[bernardina]

Πάντως για την ανθυγιεινή διατροφή των παιδιών μην ανησυχείτε. Τα σχολεία δεν θα συμβάλλουν πλέον σ' αυτήν αφού, όπως μαθαίνω, τα κυλικεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Όλο το κρίμα στο σβέρκο των γονιών (και δεν ξέρω τι δγιάλο εμότικο να βάλω εδώ. Υπάρχει κάτι για heavy sarcasm; )

 

[drazen]

Πώς το εννοείς το εξ απαλών ονύχων;

Έχεις δίκαιο. Παρασύρθηκα από την λανθασμένη χρήση του, ως "ακροθιγώς".

 

[nickel]

Κάτι ανάμεσα σε καφκίλα και καφρίλα ήταν η ιστορία σου, πιδύε! :)

 

[bernardina]

Έχεις δίκαιο. Παρασύρθηκα από την λανθασμένη χρήση του, ως "ακροθιγώς".

I knew it ;);)

 

[drsiebenmal]

Παρατηρώ μια γενικευμένη (και, εν πολλοίς, εύλογη) απροθυμία των νέων συναδέλφων να αναλάβουν την πρώτη τάξη (και δεν θα επεκταθώ τώρα στο διαδεδομένο ιδεολόγημα ότι μόνο οι γυναίκες είναι κατάλληλες γι' αυτόν τον άθλο). Με δεδομένο ότι πρέπει να επιστρέψει η υπευθυνότητα, όλοι πρέπει να πάψουν να πετούν την μπάλα στην εξέδρα. Ναι, όλοι να περάσουν από την βάσανο της δυσκολότερης ευθύνης, αυτής του πρώτου εγγραμματισμού, για να δουν πώς χάνεις τον ύπνο σου μέχρι τα χριστούγεννα ("μα, μαθαίνουν κάτι;" ), πώς αφιερώνεις ατέλειωτες ώρες σε υποστηρικτικό υλικό (κι όχι απλώς φωτοτυπίες βοηθημάτων ή δανεικού υλικού άλλων) ή πώς ξεριζώνεις κακές ή βελτιώνεις ελλιπείς συνήθειες (π.χ. να τραβούν το καζανάκι, να μην πετούν σκουπίδια), έχοντας, φυσικά, την αμέριστη δια της συχνής φυσικής παρουσίας συμπαράσταση και καθοδήγηση των συμβούλ(ατορ)ων και αξιολογητών τους, κι όχι μια επίσκεψη ετησίως (και αν).

Έτσι όπως το περιγράφεις (που δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι κάπως έτσι είναι, το λέει και η απλή λογική, άλλωστε), είτε θα πρέπει να πηγαίνουν στα πρωτάκια οι πιο έμπειροι, είτε θα πρέπει να γίνεται αρχικά κάποια ταυτόχρονη διδασκαλία (καινούργιος μαζί με έμπειρο ...και μετά ξύπνησα), είτε θα πρέπει να γίνεται αυτή η συνδιδασκαλία με μορφή εργαστηρίου ήδη από τα φοιτητικά χρόνια (ή μήπως γίνεται ήδη; ), είτε κάτι άλλο εκτός από τη διαδικασία «στο κεφάλι του κασίδη». Αλλιώς, μου φαίνεται να υπάρχει κάποιος εγγενής παραλογισμός στο να στέλνουμε «τρυφερά πόδια» να τα κάνουν θάλασσα εκεί που η ζημιά θα έχει τις μεγαλύτερες και πιο μακροχρόνιες συνέπειες.

Χμμ, πρόβλημα.

 

[drsiebenmal]

Δεν με νοιάζει τι κάνει το Ίντερνετ σε σχέση με επιστημονικά δεδομένα, με νοιάζει τι κάνει η επιστήμη. Ε, αυτή δεν συμμερίζεται τις παραπάνω απόψεις. Τώρα, το να συγκρίνεις το τσιγάρο με την κόκα κόλα είναι σαν να συγκρίνεις το κονιάκ με το κώνειο (και χειρότερα). Εδώ κάνεις ένα παράλογο άλμα λογικής. Πώς συγκρίνεται το κάπνισμα με την κόκα κόλα ή ακόμα και με την πρόσληψη καθαρής ζάχαρης; Και επαναλαμβάνω ότι τα αναψυκτικά δεν είναι τόσο τρομερά σκευάσματα. Ο χυμός πορτοκάλι (φυσικός) έχει τις ίδιες θερμίδες και ίδια ποσότητα ζάχαρης (ξαναλέω, ο φυσικός χυμός, χωρίς πρόσθετη ζάχαρη), ενώ το τσάι έχει διπλάσια καφεΐνη.

Χέλλε, μην κοιτάς τα πράγματα μόνο με βάση τις τυπικές τιμές. Το χειρότερο είναι ο παράγοντας της μιμητικής εξοικείωσης με το σκουπιδοφαγητό--και όχι μόνο στο σχολείο, αλλά και μετά, στο σπίτι, στη βόλτα, σε όλα.

Αλλά, σκέψου π.χ. το εξής: Έστω ότι, αφού απαγορεύεται η διάθεση αυτών των προϊόντων από τα κυλικεία, βγαίνει μια απόφαση που οι δάσκαλοι, θυρωροί, οτιδήποτε δεν αφήνουν τα παιδιά να βγουν έξω να αγοράσουν, ούτε να τα καταναλώσουν αν τα έχουν μαζί τους. Σκέψου και γράψε ένα δοκίμιο 500 λέξεις «Τι θα συμβεί στην Ελλάδα αν...»

 

[bernardina]

Επειδή δε θα σταματήσω να μιλάω για το συνοικιακό σχολιάκι στο οποίο ξεστραβώθηκα από τα έξι μέχρι τα δώδεκά μου: η αυστηρή διευθύντριά του φρόντιζε πάντα οι καλύτερες δασκάλες να είναι στην πρώτη και την έκτη τάξη. Στην πρώτη για να υποδέχεται τα παιδιά μια τρυφερή, υπομονετική, χαμογελαστή γυναίκα που, πέρα από την κατάρτισή της, διέθετε ό,τι χρειαζόταν για να γίνει με ομαλό τρόπο η μετάβαση του παιδιού από τη μητρική αγκαλιά στις απαιτήσεις του σχολείου --ειδικά όσα δεν είχαν περάσει από το νηπιαγωγείο. Και στην έκτη να τα προετοιμάζει για την έξοδο από την παιδική ηλικία μια εφευρετική, εύστροφη, ευέλικτη δασκάλα που, πέρα από την κατάρτισή της, γνώριζε πώς να φερθεί σε αγόρια και κορίτσια που οι ορμόνες της εφηβείας είχαν αρχίσει να τα βαράνε κατακέφαλα και πολλές φορές δεν ήξεραν τι τους έφταιγε. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα κλίμα αυστηρής πειθαρχίας, που ο καθένας γνώριζε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.
Και, όχι, δεν ήταν όλα ρόδινα...

 

[drazen]

Έτσι όπως το περιγράφεις (που δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι κάπως έτσι είναι, το λέει και η απλή λογική, άλλωστε), είτε θα πρέπει να πηγαίνουν στα πρωτάκια οι πιο έμπειροι, είτε θα πρέπει να γίνεται αρχικά κάποια ταυτόχρονη διδασκαλία (καινούργιος μαζί με έμπειρο ...και μετά ξύπνησα), είτε θα πρέπει να γίνεται αυτή η συνδιδασκαλία με μορφή εργαστηρίου ήδη από τα φοιτητικά χρόνια (ή μήπως γίνεται ήδη; ), είτε κάτι άλλο εκτός από τη διαδικασία «στο κεφάλι του κασίδη». Αλλιώς, μου φαίνεται να υπάρχει κάποιος εγγενής παραλογισμός στο να στέλνουμε «τρυφερά πόδια» να τα κάνουν θάλασσα εκεί που η ζημιά θα έχει τις μεγαλύτερες και πιο μακροχρόνιες συνέπειες.

Χμμ, πρόβλημα.

Το δεύτερο γίνεται: οι προς αποφοίτηση υποχρεώνονται να κάνουν έναν Χ (μικρό) αριθμό διδασκαλιών με την (συμβολική, συνήθως) επίβλεψη κάποιου επιτηρητή, συχνά δασκάλου αποσπασμένου στα Παιδαγωγικά Τμήματα.

Ίσως θα έπρεπε να δοθούν κίνητρα, επιδοματικά ή σε μόρια για μετάθεση. Και να θεωρούνται συνυπεύθυνοι οι σύμβουλοι.
Και, για να πω, την χρόνια πικρία μου, μού είναι αδιανόητο να αμείβονται το ίδιο ειδικότητες με μεγάλη, κρίσιμη και ουσιαστική ευθύνη, αγωνία και προσφορά (όταν τις επιδεικνύουν και τις παρέχουν) και ειδικότητες τύπου με "τα δυο χεράκια βάζω καλαθάκια" ή "από τα χειλάκια βγάζω ουρλιαχτάκια". Δεν απαξιώνω την απαραίτητη και χρήσιμη εργασία των συναδέλφων των ειδικοτήτων, αλλά, να, βλέπω για χρόνια την ηρεμία και το άφθονο του διαθέσιμου προσωπικού τους χρόνου και με πιάνει ένα παράπονο.

 

[Hellegennes]

Χέλλε, μην κοιτάς τα πράγματα μόνο με βάση τις τυπικές τιμές. Το χειρότερο είναι ο παράγοντας της μιμητικής εξοικείωσης με το σκουπιδοφαγητό--και όχι μόνο στο σχολείο, αλλά και μετά, στο σπίτι, στη βόλτα, σε όλα.

Αλλά, σκέψου π.χ. το εξής: Έστω ότι, αφού απαγορεύεται η διάθεση αυτών των προϊόντων από τα κυλικεία, βγαίνει μια απόφαση που οι δάσκαλοι, θυρωροί, οτιδήποτε δεν αφήνουν τα παιδιά να βγουν έξω να αγοράσουν, ούτε να τα καταναλώσουν αν τα έχουν μαζί τους. Σκέψου και γράψε ένα δοκίμιο 500 λέξεις «Τι θα συμβεί στην Ελλάδα αν...»

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρώ ότι τα αναψυκτικά είναι υγιεινά και είναι μια χαρά να πίνεις 3 κουτάκια κόκα κόλα την ημέρα. Αλλά από εκεί ως το να διαγράψουμε την ύπαρξη επιλογής, που μπορεί να είναι από μία κόκα την ημέρα ως μία την εβδομάδα, υπάρχει χάσμα ολάκερο. Δεν μπορεί το κράτος να κλείσει σε μια γυάλα τα παιδιά όσο θα είναι στο σχολείο, με σκοπό να τα προφυλάξει από κινδύνους. Τον πρώτο λόγο σ' αυτά οφείλει να τον έχει ο γονιός, όχι ο "γονιός". Μπορώ να σκεφτώ άπειρα πράγματα που θα μπορούσε να κάνει το σχολείο προς αυτήν την κατεύθυνση. Ή μάλλον δεν χρειάζεται καν να σκεφτώ, αφού μέτρα στα όρια του παραλογισμού έχουν πάρει σχολεία, κυρίως στο ΗΒ και στις ΗΠΑ (έχω αναφερθεί παλιότερα σ' αυτό).

Τώρα, το αν η μείωση κατανάλωσης τέτοιων σκευασμάτων έχει μακροχρόνιες, θετικές επιπτώσεις στον οργανισμό και στην μαθησιακή διαδικασία, μόνο μακροχρόνια μελέτη μεγάλης κλίμακας μπορεί να το απαντήσει. Τώρα μιλάμε τελείως θεωρητικά, με βάση τα μαθηματικά δεδομένα. Προς το παρόν, με μόνο εφόδιο αυτά, δεν βλέπω πώς μπορεί να υπάρξει θετική συσχέτιση.

 

[SBE]

Νομίζω βρήκαμε την απάντηση στο ερώτημα του τίτλου (γιατί νοσεί η εκπαίδευση), στην είδηση της προσφυγής των πανεπιστημιακών σχετικά με την ηλεκτρονική ψήφο τους (δηλαδή με την διαδικασία μέσω υπολογιστή στην οποία καλούνται οι πανεπιστημιακοί να πάρουν μέρος). Διαφωνούν λοιπόν μεταξύ άλλων και γιατί:

Ευνοεί τους ψηφοφόρους εκείνους που έχουν εξοικειωθεί με τις νέες τεχνολογίες και οδηγεί στον αποκλεισμό των υπολοίπων από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων

Επανάληψη για όποιον δεν κατάλαβε: οι ψηφοφόροι στους οποίους αναφέρεται το ανωτέρω, είναι πανεπιστημιακοί. Οι οποίοι δεν έχουν εξοικειωθεί με τις τεχνολογίες που ήταν νέες την εποχή που οι πιο πολλοί ήταν φοιτητές ακόμα.

 

[Alexandra]

Όταν κάποιος δεν ντρέπεται να ονομάζει τον εαυτό του "πανεπιστημιακό δάσκαλο" και συγχρόνως να ξεστομίζει τέτοια πράγματα, συμφωνώ με την SBE ότι ήρθε η ώρα να κλείσουμε αυτό το νήμα. Πήραμε την απάντηση.

 

[bernardina]

Εμένα μ' αρέσει πιο πολύ το 5) Ψηφιοποιεί μια διαδικασία, η οποία αποτελεί τον κορυφαίο θεσμό της δημοκρατίας και υποβιβάζει την άσκηση ενός θεμελιώδους πολιτικού δικαιώματος στο επίπεδο των ηλεκτρονικών συναλλαγών στις οποίες προβαίνει καθημερινά ο πολίτης.
Είναι πραγματικά συγκινητικό, μου 'ρχεται να κλάψω.
Βέβαια, και οι οχτώ παράγραφοι λένε πάνω κάτω το ίδιο πράγμα. Και τυπικά και ουσιαστικά.

Είναι θλιβερό, ένας χώρος που κάποτε συμβόλιζε ό,τι πιο προοδευτικό και ανατρεπτικό, να έχει καταντήσει μαύρη αντίδραση. Και μάλιστα στο όνομα της προόδου και της ανατρεπτικότητας, δηλαδή όσο πιο ψευδεπίγραφα γίνεται.

 

[Hellegennes]

Μάλλον ήρθε ο καιρός να κοπεί ο ομφάλιος μεταξύ κράτους και τριτοβάθμιας. Το κράτος μας συντηρεί δυο εκκλησίες. Ώρα να αποκοπεί κι από τις δυο.

 

[SBE]

Δεν είναι σοβαρά αυτά που λες, Έλλη. Να αποκοπεί το κράτος από την τριτοβάθμια εκπαίδευση; Ακούγεται απλό, να γίνουν όλα τα πανεπιστήμια ιδιωτικά και να κλείσει η τρύπα στον προϋπολογισμό μας. Πολύ απλό. Όμως, το κράτος ασκεί πολιτική μέσω της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, και μάλιστα πολύ σημαντική πολιτική, αυτή που έχει σχέση με την επιστήμη, την τεχνολογία (αοριστολογίες, δηλαδή, θα μου πεις), αλλά και με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και με τη μελλοντική στελέχωση των αναγκών της χώρας και τελικά με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Και ναι, το βλέπω μόνο από τη σκοπιά της τεχνολογικής πολιτικής, άμα βάλουμε και τα πολιτιστικά μέσα και τα εθνικά ζητήματα...

Για τους υπόλοιπους: δεν ξέρω αν είναι για γέλια η υπόθεση, εγώ γέλασα. Ειδικά όταν διάβασα ότι περιλαμβάνει η διαμαρτυρία 49 καθηγητές του ΕΜΠ. Οι οποίοι ελπίζω να μην χρειάζονται επιμόρφωση στη χρήση υπολογιστών. Πολλοί από αυτούς άλλωστε είναι μάλλον μέλη στο ΙΕΕΕ, και κάποιοι από αυτούς έχουν εκλεγεί με αυτό ακριβώς το σύστημα σε τοπικά αξιώματα του ΙΕΕΕ (το αμερικανικό ινστιτούτο ηλ/μηχ, για όσους αναρωτιούνται τι είναι αυτό).
Από κει και πέρα δεν έχω καταλάβει γιατί τόση διαφωνία με την μέθοδο ψηφοφορίας, κυρίως γιατί δεν ξέρω ποια μέθοδο αντικαθιστά. Αν αντικαθιστούσε καμιά μέθοδο φανερής ψηφοφορίας, τότε ναι, δικαιολογημένος ο φόβος όσων θέλουν να βεβαιωθούν ότι τα τσιράκια τους τους ψηφίζουν ή ότι οι παρατάξεις κρατάνε το λόγο τους.