Το κάπνισμα
- Thread starter nickel
- Start date
Εγγυημένη μέθοδος και για τα ρούχα που μυρίζουν τσίκνα, μόνο που δεν είναι πάντα εφικτό να είναι αναμμένα τα καλοριφέρ στις 2 και στις 3 τη νύχτα, ιδιαιτέρως αν μένεις σε σπίτι χωρίς ανεξάρτητη θέρμανση ή σε εποχή που δεν κάνει τόσο πολύ κρύο ώστε να ανάβεις τα καλοριφέρ πολλές ώρες το 24ωρο. Μάλλον καλύτερα θα ήταν να μη μύριζαν τα ρούχα τσιγαρίλα
Αγαπητή Έλσα,
ναι, πιστεύω ότι ήταν λάθος η εντύπωσή σου. Αν το πρώτο μου νήμα παρεξηγήθηκε, μπορεί να φταίω εγώ ως συντάκτης του ή μπορεί να φταίει και η πλημμελής ή απρόσεκτη ανάγνωση και, συνακόλουθα, η βιαστική απόδοση στον συντάκτη ατεκμηρίωτων προθέσεων ή κινήτρων ("κακεντρέχεια" κλπ.) Ούτως ή άλλως είμαστε άνθρωποι εξοικειωμένοι λόγω δουλειάς με τα κείμενα και με αυτό το δεδομένο υπέθεσα ότι θα γίνω κατανοητός από έμπειρους (rigorous) αναγνώστες. Τα γραπτά μας έχουν συχνά μια "ρητορική", καταφεύγουμε συχνά σε υπερβολές, παραδοξολογήματα, ανατροπές των στερεοτύπων και άλλα σχετικά λογοτεχνικά τεχνάσματα, για να προσδώσουμε "δριμύτητα" και πειθώ στα λεγόμενά μας.
Όποιος διαβάσει προσεκτικά όλα τα νήματα που έστειλα, είμαι βέβαιος ότι θα σχηματίσει σφαιρική αντίληψη όσων εννοούσα. Πουθενά δεν υπερασπίστηκα το κάπνισμα, ούτε είπα ότι δεν πρέπει να απαγορευθεί σε κλειστούς δημόσιους χώρους (νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες, καταστήματα, εστιατόρια. Ένσταση έχω μόνο για τα μπαρ και τα πάμπ, διότι εκεί εκριζώνεται βίαια και εν μια νυκτί μια παλαιότατη, συλλογική, ιστορική, πολιτισμική συνήθεια. Η σολομώντεια λύση υπάρχει: Μπάρ καπνιζόντων και μπαρ μη καπνιζόντων.) Ενώ λοιπόν δεν υπερασπίστηκα το κάπνισμα καθεαυτό, που εξακολουθώ να το θεωρώ κακή συνήθεια (όπως και τόσες άλλες, αλλά αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα που δεν είναι του παρόντος), υπερασπίστηκα κατά κάποιον τρόπο τους καπνιστές (που δεν είναι καθόλου "κακοί" άνθρωποι, οπωσδήποτε όχι πιο κακοί ή ανεύθυνοι από τους άλλους), που είναι θύματα της αντικαπνιστικής υστερίας, διασύρονται και λοιδορούνται από κυβερνήσεις. υπουργεία, υγειιστές και κατά κανόνα από πρώην καπνιστές. Οι τελευταίοι θα έπρεπε να είναι σοφότεροι και ανθρωπινότεροι, διότι υπήρξαν και αυτοί καπνιστές και δεν αποκλείεται να ξαναγυρίσουν αργά ή γρήγορα στο μαντρί των καπνιστών. (Εδώ δεν υπάρχει καμία απολύτως "κακεντρέχεια". Το λέει η εμπειρία, οι σχετικές έρευνες, το γνωρίζουμε όλοι και δεν υπάρχει κανένας λόγος να εθελοτυφλούμε).
Κατέθεσα ακόμη τους προβληματισμούς μου σχετικά με τους κινδύνους, πολιτικούς στην ουσία, που ενέχει η οργανωμένη αντικαπνιστική εκστρατεία. Και εδώ δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας. Τα έχουν πει άλλοι αρμοδιότεροι εμού. Ας έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας. Ξέρουμε πια ότι στους καιρούς που ζούμε οι αγαθότερες προθέσεις (υγεία, ας πούμε, ή υπεράσπιση ατομικών δικαιωμάτων, political correctness, κ.α) κρύβουν συχνά σκοτεινούς πολιτικούς σκοπούς.
ναι, πιστεύω ότι ήταν λάθος η εντύπωσή σου. Αν το πρώτο μου νήμα παρεξηγήθηκε, μπορεί να φταίω εγώ ως συντάκτης του ή μπορεί να φταίει και η πλημμελής ή απρόσεκτη ανάγνωση και, συνακόλουθα, η βιαστική απόδοση στον συντάκτη ατεκμηρίωτων προθέσεων ή κινήτρων ("κακεντρέχεια" κλπ.) Ούτως ή άλλως είμαστε άνθρωποι εξοικειωμένοι λόγω δουλειάς με τα κείμενα και με αυτό το δεδομένο υπέθεσα ότι θα γίνω κατανοητός από έμπειρους (rigorous) αναγνώστες. Τα γραπτά μας έχουν συχνά μια "ρητορική", καταφεύγουμε συχνά σε υπερβολές, παραδοξολογήματα, ανατροπές των στερεοτύπων και άλλα σχετικά λογοτεχνικά τεχνάσματα, για να προσδώσουμε "δριμύτητα" και πειθώ στα λεγόμενά μας.
Όποιος διαβάσει προσεκτικά όλα τα νήματα που έστειλα, είμαι βέβαιος ότι θα σχηματίσει σφαιρική αντίληψη όσων εννοούσα. Πουθενά δεν υπερασπίστηκα το κάπνισμα, ούτε είπα ότι δεν πρέπει να απαγορευθεί σε κλειστούς δημόσιους χώρους (νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες, καταστήματα, εστιατόρια. Ένσταση έχω μόνο για τα μπαρ και τα πάμπ, διότι εκεί εκριζώνεται βίαια και εν μια νυκτί μια παλαιότατη, συλλογική, ιστορική, πολιτισμική συνήθεια. Η σολομώντεια λύση υπάρχει: Μπάρ καπνιζόντων και μπαρ μη καπνιζόντων.) Ενώ λοιπόν δεν υπερασπίστηκα το κάπνισμα καθεαυτό, που εξακολουθώ να το θεωρώ κακή συνήθεια (όπως και τόσες άλλες, αλλά αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα που δεν είναι του παρόντος), υπερασπίστηκα κατά κάποιον τρόπο τους καπνιστές (που δεν είναι καθόλου "κακοί" άνθρωποι, οπωσδήποτε όχι πιο κακοί ή ανεύθυνοι από τους άλλους), που είναι θύματα της αντικαπνιστικής υστερίας, διασύρονται και λοιδορούνται από κυβερνήσεις. υπουργεία, υγειιστές και κατά κανόνα από πρώην καπνιστές. Οι τελευταίοι θα έπρεπε να είναι σοφότεροι και ανθρωπινότεροι, διότι υπήρξαν και αυτοί καπνιστές και δεν αποκλείεται να ξαναγυρίσουν αργά ή γρήγορα στο μαντρί των καπνιστών. (Εδώ δεν υπάρχει καμία απολύτως "κακεντρέχεια". Το λέει η εμπειρία, οι σχετικές έρευνες, το γνωρίζουμε όλοι και δεν υπάρχει κανένας λόγος να εθελοτυφλούμε).
Κατέθεσα ακόμη τους προβληματισμούς μου σχετικά με τους κινδύνους, πολιτικούς στην ουσία, που ενέχει η οργανωμένη αντικαπνιστική εκστρατεία. Και εδώ δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας. Τα έχουν πει άλλοι αρμοδιότεροι εμού. Ας έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας. Ξέρουμε πια ότι στους καιρούς που ζούμε οι αγαθότερες προθέσεις (υγεία, ας πούμε, ή υπεράσπιση ατομικών δικαιωμάτων, political correctness, κ.α) κρύβουν συχνά σκοτεινούς πολιτικούς σκοπούς.
Costas
¥
Μαζί σου! είμαστε δύο. Δεν είμαι σε ηλικία για φασώματα κι έτσι, ευτυχώς, ποσώς με νοιάζει.
Όχι μόνο δύο, είμαστε πάρα πολλοί. Πιστεύω ότι όταν κάποιος ιδιοκτήτης καταστήματος ψυχαγωγίας λέει "Αν επιβληθεί απαγόρευση καπνίσματος, θα χάσω την πελατεία μου", δεν συνειδητοποιεί πόσες χιλιάδες άνθρωποι αποφεύγουν το μαγαζί του επειδή υπάρχει ντουμάνι. Δεδομένου δε ότι πάρα πολλοί καπνιστές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να καπνίζουν ένα τσιγάρο κάθε δυο ή τρεις ώρες, βγαίνοντας έξω, ή περιμένοντας να φύγουν από κει, το μαγαζί θα είναι πάλι γεμάτο, ίσως να χάσει μόνο αυτούς που το ένα σβήνουν και το άλλο ανάβουν. Αλλά η πείρα λέει ότι ακόμα κι αυτοί μια χαρά αντέχουν όταν βρίσκονται σε χώρο όπου απαγορεύεται.
danae
¥
Κι εγώ μαζί σας! Εδώ και πολλά χρόνια, από πριν διαγνωστεί το άσθμα μου, γιατί δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Τα συμπτώματα ξεκινούσαν με ενοχλητικό γαργαλητό στη μύτη, στη συνέχεια στο λαιμό και στο τέλος πάθαινα δύσπνοια. Έχω κάνει καυγάδες με κόσμο που με έλεγε υπερβολική και επέμενε να πάμε σε μπαράκια και λοιπά ντουμανομάγαζα.
Σχετικά πρόσφατα, ένας ταξιτζής που τον παρακάλεσα να μην καπνίσει όσο θα ήμουν στο αμάξι του, αφού μου ζήτησε ιατρική γνωμάτευση και του είπα ότι έχω άσθμα και παθαίνω δύσπνοια, σχολίασε: "όταν βγαίνεις το βράδυ, όμως, δεν σε πειράζει ο καπνός". Δεν με πίστευε με τίποτα όταν του είπα ότι δεν βγαίνω, ακριβώς γι' αυτόν το λόγο, ήταν αδιανόητο γι' αυτόν...
Σχετικά πρόσφατα, ένας ταξιτζής που τον παρακάλεσα να μην καπνίσει όσο θα ήμουν στο αμάξι του, αφού μου ζήτησε ιατρική γνωμάτευση και του είπα ότι έχω άσθμα και παθαίνω δύσπνοια, σχολίασε: "όταν βγαίνεις το βράδυ, όμως, δεν σε πειράζει ο καπνός". Δεν με πίστευε με τίποτα όταν του είπα ότι δεν βγαίνω, ακριβώς γι' αυτόν το λόγο, ήταν αδιανόητο γι' αυτόν...
Μα, νομίζω, αυτό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα του 2010: ότι πολλοί καπνιστές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι δικαίωμά τους να σε μετατρέπουν σε παθητικό καπνιστή και ότι είσαι υστερικός επειδή αντιστέκεσαι. Ευτυχώς όχι όλοι, πολλοί φίλοι μου σέβονται το δικαίωμα όλων μας να αναπνέουμε καθαρό αέρα. Το χειρότερο πλήγμα πάντως ήρθε από την κολλητή μου φίλη, φανατική καπνίστρια: όταν με ευγενικό τρόπο αρνήθηκα να πάω κάποια μέρα στο σπίτι της, επειδή δεν άντεχα πια να καθόμαστε στην κουζίνα με κλειστή την πόρτα, για να μη μυρίζουν τσιγαρίλα οι κουρτίνες του σαλονιού της, παρεξηγήθηκε.
danae
¥
Παρόμοια -πιο τραβηγμένη κατά τη γνώμη μου- περίπτωση: μια γνωστή μου Γερμανίδα είχε έρθει με τον άντρα της και την κορούλα της, που ήταν περίπου δέκα μηνών, στην Ελλάδα. Τους φιλοξένησε ζευγάρι χωρίς παιδιά, μανιώδεις καπνιστές, που ο άντρας ήταν επαγγελματικός συνεργάτης του άντρα της Γερμανίδας. Οι Έλληνες κάπνιζαν μέσα στο σπίτι με κλειστά παράθυρα κι ενώ το μωρό ήταν μπροστά. Όταν οι Γερμανοί τους ζήτησαν να μην καπνίζουν μέσα στο σπίτι, οι Έλληνες θύμωσαν και όταν το ζευγάρι τούς είπε ότι σκεφτόταν να πάει αλλού να μείνει, οι καπνιστές παρεξηγήθηκαν και τους έκαναν ολόκληρη σκηνή!
Το άλλο άκρο: χτες γνώρισα μια κοπέλα που, ενώ ήμασταν σε ανοιχτό χώρο και δεν καθόταν δίπλα μου, με ρώτησε αν με πείραζε να καπνίσει! Ο τόνος της ήταν ειλικρινής και ξαφνιάστηκα, γιατί τέτοια ευγένεια από καπνιστή δεν την έχω ξανασυναντήσει!
Το άλλο άκρο: χτες γνώρισα μια κοπέλα που, ενώ ήμασταν σε ανοιχτό χώρο και δεν καθόταν δίπλα μου, με ρώτησε αν με πείραζε να καπνίσει! Ο τόνος της ήταν ειλικρινής και ξαφνιάστηκα, γιατί τέτοια ευγένεια από καπνιστή δεν την έχω ξανασυναντήσει!
Costas
¥
Κάτι γράφτηκε για την ιστορική σχέση αντικαπνιστικής εκστρατείας και ναζισμού· ας δούμε τώρα και τη σχέση καπνίσματος και Μάο Ζεντόνγκ (από το The China Beat):
If smokers become a small and despised minority in 20-30 years, they may rally around the memory of Mao as a patron saint to validate their liking for cigarettes. Already, tourists to Jinggangshan toss unlit cigarettes onto Mao’s old wooden bed in remembrance of one who loved to smoke. ;)
If smokers become a small and despised minority in 20-30 years, they may rally around the memory of Mao as a patron saint to validate their liking for cigarettes. Already, tourists to Jinggangshan toss unlit cigarettes onto Mao’s old wooden bed in remembrance of one who loved to smoke. ;)
Τι σαχλή και αστήρικτη πρόβλεψη! Εγώ θα μπορούσα να προβλέψω ότι τότε θα επιβάλλεται να αρχίζεις το κάπνισμα το αργότερο μέχρι τα πενήντα σου. Οι ουσίες που θα περιέχουν τα τσιγάρα θα σου εξασφαλίζουν τη λήθη, την αδρανοποίηση στην οδυνηρή καθημερινότητα και το θάνατο όταν θα έπρεπε κανονικά να βγεις στη σύνταξη (δηλαδή στα 72). Όλα αυτά, στο πλαίσιο της καπνιστικής εκστρατείας «Ναζί κανείς ή να μη ζει;»)
Από τη χθεσινοβραδινή μου έξοδο στο Half Note όπου έπαιζε ένα εκπληκτικό κουαρτέτο τζαζ:
1) Η αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη, αλλά καπνός πουθενά. Παλιά πάθαινες ασφυξία. Τώρα 3-4 άτομα βγαίνουν για λίγο στο πεζοδρόμιο και μετά ξαναμπαίνουν. Μια κυρία πήγε να το παίξει πιο ίση από τους άλλους και αντί να βγει έξω, στάθηκε στην άκρη, κοντά στην πόρτα και κάπνιζε, για να μη χάνει και το πρόγραμμα. Της είπαν ευγενικά να περάσει έξω να κάνει το τσιγάρο της.
2) Και η γκρίνια: Μετά το εισιτήριο που έκοψαν στην πόρτα, που ως γνωστόν είναι από τα ακριβότερα ή ίσως το ακριβότερο απ' όλα τα μαγαζιά του είδους (30 ευρώ), έκαναν τον Κινέζο. Μας ζήτησαν 32 ευρώ για μια ποικιλία και μια μπίρα (επιπλέον του ποτού που ήταν πληρωμένο) και απόδειξη δεν έκοψαν (καθίσαμε στο μπαρ). Πληρώσαμε, περιμέναμε υπομονετικά άλλη μισή ώρα και μετά τη ζητήσαμε, όχι επειδή μαζεύουμε αποδείξεις, αλλά γιατί δεν μας αρέσει να μας κλέβουν το ΦΠΑ και να το τσεπώνουν.
1) Η αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη, αλλά καπνός πουθενά. Παλιά πάθαινες ασφυξία. Τώρα 3-4 άτομα βγαίνουν για λίγο στο πεζοδρόμιο και μετά ξαναμπαίνουν. Μια κυρία πήγε να το παίξει πιο ίση από τους άλλους και αντί να βγει έξω, στάθηκε στην άκρη, κοντά στην πόρτα και κάπνιζε, για να μη χάνει και το πρόγραμμα. Της είπαν ευγενικά να περάσει έξω να κάνει το τσιγάρο της.
2) Και η γκρίνια: Μετά το εισιτήριο που έκοψαν στην πόρτα, που ως γνωστόν είναι από τα ακριβότερα ή ίσως το ακριβότερο απ' όλα τα μαγαζιά του είδους (30 ευρώ), έκαναν τον Κινέζο. Μας ζήτησαν 32 ευρώ για μια ποικιλία και μια μπίρα (επιπλέον του ποτού που ήταν πληρωμένο) και απόδειξη δεν έκοψαν (καθίσαμε στο μπαρ). Πληρώσαμε, περιμέναμε υπομονετικά άλλη μισή ώρα και μετά τη ζητήσαμε, όχι επειδή μαζεύουμε αποδείξεις, αλλά γιατί δεν μας αρέσει να μας κλέβουν το ΦΠΑ και να το τσεπώνουν.
SBE
¥
Μια που ξέθαψα το Yes Prime minister, ένα καπνιστικό κλιπάκι
Άλλη μια ωραία εμπειρία με ζωντανή μουσική τζαζ χωρίς καπνούς:
Το Jazz on Top του ξενοδοχείου President. Κουαρτέτο τζαζ, είσοδος 15 ευρώ, που είναι η ελάχιστη κατανάλωση για το πρώτο σου ποτό, άρα μπορείς άνετα να πάρεις ένα κοκτέιλ που στοιχίζει 13 ευρώ και να χρεωθείς μόνο άλλα 2 για το υποχρεωτικό. Είναι στον 21ο όροφο, με υπέροχη θέα, και μεγάλη άπλα, δεν στριμώχνουν πολύ κόσμο, όλοι κάθονται σε άνετες πολυθρόνες. Η μεγάλη τζαμαρία ανοιχτή προς την πισίνα, με ωραίους καναπέδες δίπλα, όπου κάθονταν όσοι έβγαιναν να καπνίσουν.
Μόνο μου παράπονο ότι αρχίζουν αρκετά αργά — στις 11 υποτίθεται, αλλά χτες άρχισαν στις 11.20. Ξέρω ότι θα φανεί αστείο σ' αυτούς που βγαίνουν μετά τις 11, αλλά εγώ ανήκω σ' αυτούς που ξυπνάνε πολύ νωρίς το πρωί και μετά τις 11 το βράδυ δεν είμαι σε μεγάλη φόρμα. Αλλά η μουσική που βάζει ο ντιτζέι πριν αρχίσει το ζωντανό πρόγραμμα είναι εκπληκτική και σε αποζημιώνει. Θα ξαναπάω, και την επόμενη φορά θα φροντίσω να είμαι λίγο πιο ξεκούραστη την ώρα που θα βγω.
Το Jazz on Top του ξενοδοχείου President. Κουαρτέτο τζαζ, είσοδος 15 ευρώ, που είναι η ελάχιστη κατανάλωση για το πρώτο σου ποτό, άρα μπορείς άνετα να πάρεις ένα κοκτέιλ που στοιχίζει 13 ευρώ και να χρεωθείς μόνο άλλα 2 για το υποχρεωτικό. Είναι στον 21ο όροφο, με υπέροχη θέα, και μεγάλη άπλα, δεν στριμώχνουν πολύ κόσμο, όλοι κάθονται σε άνετες πολυθρόνες. Η μεγάλη τζαμαρία ανοιχτή προς την πισίνα, με ωραίους καναπέδες δίπλα, όπου κάθονταν όσοι έβγαιναν να καπνίσουν.
Μόνο μου παράπονο ότι αρχίζουν αρκετά αργά — στις 11 υποτίθεται, αλλά χτες άρχισαν στις 11.20. Ξέρω ότι θα φανεί αστείο σ' αυτούς που βγαίνουν μετά τις 11, αλλά εγώ ανήκω σ' αυτούς που ξυπνάνε πολύ νωρίς το πρωί και μετά τις 11 το βράδυ δεν είμαι σε μεγάλη φόρμα. Αλλά η μουσική που βάζει ο ντιτζέι πριν αρχίσει το ζωντανό πρόγραμμα είναι εκπληκτική και σε αποζημιώνει. Θα ξαναπάω, και την επόμενη φορά θα φροντίσω να είμαι λίγο πιο ξεκούραστη την ώρα που θα βγω.
Πόσα;;;
(Έχουν ξεφύγει τελείως οι &$*#$... εδώ με 5,5 ευρώ σου φέρνουν ολόκληρο pint glass και το αλκοόλ που χρησιμοποιούν δεν είναι μπόμπα. Αίσχος.
Costas
¥
Αλεξάντρα και οι άλλες/οι, μπορείτε αν θέλετε να καταχωρίζετε εδώ τους χώρους απαγόρευσης καπνίσματος (Χώροι μη καπνιστών), και φυσικά να διαδώσετε αυτή τη διεύθυνση.
SBE
¥
Επιτέλους! Πέρσι τα χριστούγεννα εκεί μέσα είχαμε γίνει καπνιστοί! Άμα συμμορφώθηκαν, μου αρέσουν.
Το μόνο που δε μου άρεσε τότε ήταν ότι άμα δεν ήθελες να περάσεις τη βραδυά όρθιος στον τοίχο σα να είσαι τιμωρία, έπρεπε να κλείσεις τραπέζι και να πληρώσεις Χ ποσό τη φιάλη μετά πιατέλας φρούτων, τόσες φιάλες ανά τραπέζι κλπκλπ. Σύστημα πιο πολύπλοκο κι από τις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων που μόνο στα σκυλάδικα περίμενα να εφαρμόζεται.
Ίσως έχω κακομάθει με τα τζαζομάγαζα της εδώ περιοχής, που απλά χρεώνουν είσοδο, δε βάζουν τιμολόγιο στις καρέκλες.