Αγαπητή Έλσα,
ναι, πιστεύω ότι ήταν λάθος η εντύπωσή σου. Αν το πρώτο μου νήμα παρεξηγήθηκε, μπορεί να φταίω εγώ ως συντάκτης του ή μπορεί να φταίει και η πλημμελής ή απρόσεκτη ανάγνωση και, συνακόλουθα, η βιαστική απόδοση στον συντάκτη ατεκμηρίωτων προθέσεων ή κινήτρων ("κακεντρέχεια" κλπ.) Ούτως ή άλλως είμαστε άνθρωποι εξοικειωμένοι λόγω δουλειάς με τα κείμενα και με αυτό το δεδομένο υπέθεσα ότι θα γίνω κατανοητός από έμπειρους (rigorous) αναγνώστες. Τα γραπτά μας έχουν συχνά μια "ρητορική", καταφεύγουμε συχνά σε υπερβολές, παραδοξολογήματα, ανατροπές των στερεοτύπων και άλλα σχετικά λογοτεχνικά τεχνάσματα, για να προσδώσουμε "δριμύτητα" και πειθώ στα λεγόμενά μας.
Όποιος διαβάσει προσεκτικά όλα τα νήματα που έστειλα, είμαι βέβαιος ότι θα σχηματίσει σφαιρική αντίληψη όσων εννοούσα. Πουθενά δεν υπερασπίστηκα το κάπνισμα, ούτε είπα ότι δεν πρέπει να απαγορευθεί σε κλειστούς δημόσιους χώρους (νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες, καταστήματα, εστιατόρια. Ένσταση έχω μόνο για τα μπαρ και τα πάμπ, διότι εκεί εκριζώνεται βίαια και εν μια νυκτί μια παλαιότατη, συλλογική, ιστορική, πολιτισμική συνήθεια. Η σολομώντεια λύση υπάρχει: Μπάρ καπνιζόντων και μπαρ μη καπνιζόντων.) Ενώ λοιπόν δεν υπερασπίστηκα το κάπνισμα καθεαυτό, που εξακολουθώ να το θεωρώ κακή συνήθεια (όπως και τόσες άλλες, αλλά αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα που δεν είναι του παρόντος), υπερασπίστηκα κατά κάποιον τρόπο τους καπνιστές (που δεν είναι καθόλου "κακοί" άνθρωποι, οπωσδήποτε όχι πιο κακοί ή ανεύθυνοι από τους άλλους), που είναι θύματα της αντικαπνιστικής υστερίας, διασύρονται και λοιδορούνται από κυβερνήσεις. υπουργεία, υγειιστές και κατά κανόνα από πρώην καπνιστές. Οι τελευταίοι θα έπρεπε να είναι σοφότεροι και ανθρωπινότεροι, διότι υπήρξαν και αυτοί καπνιστές και δεν αποκλείεται να ξαναγυρίσουν αργά ή γρήγορα στο μαντρί των καπνιστών. (Εδώ δεν υπάρχει καμία απολύτως "κακεντρέχεια". Το λέει η εμπειρία, οι σχετικές έρευνες, το γνωρίζουμε όλοι και δεν υπάρχει κανένας λόγος να εθελοτυφλούμε).
Κατέθεσα ακόμη τους προβληματισμούς μου σχετικά με τους κινδύνους, πολιτικούς στην ουσία, που ενέχει η οργανωμένη αντικαπνιστική εκστρατεία. Και εδώ δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας. Τα έχουν πει άλλοι αρμοδιότεροι εμού. Ας έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας. Ξέρουμε πια ότι στους καιρούς που ζούμε οι αγαθότερες προθέσεις (υγεία, ας πούμε, ή υπεράσπιση ατομικών δικαιωμάτων, political correctness, κ.α) κρύβουν συχνά σκοτεινούς πολιτικούς σκοπούς.