Την ίδια ώρα, στην Κίνα...
- Thread starter Costas
- Start date
Costas
¥
Καθώς η Ελλάδα μοιάζει όλο και περισσότερο με χώρα της μαύρης Αφρικής, έχουν ενδιαφέρον τα δύο παρακάτω αρθράκια του μπλογκ Seeing Red in China για το πώς βλέπουν κάποιοι απλοί Αφρικανοί που δουλεύουν στην Κίνα την 'ευλογία' των κινεζικών επενδύσεων στις χώρες τους:
Beijing, a Boon for Africa? – A discussion with Africans in China about China in Africa
και
“They told us to love the Chinese and ‘look East’ for solutions” – Stories of China in Africa
Beijing, a Boon for Africa? – A discussion with Africans in China about China in Africa
και
“They told us to love the Chinese and ‘look East’ for solutions” – Stories of China in Africa
LostVerse
Member
Έχει υπάρξει αναφορά στην πολιτεία που κατασκεύασε στην Ανγκόλα κινέζικη κατασκευαστική;
http://www.dailymail.co.uk/news/art...ngolan-city-designed-500-000-lying-empty.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Kilamba
http://www.dailymail.co.uk/news/art...ngolan-city-designed-500-000-lying-empty.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Kilamba
Costas
¥
Σε συνέχεια του #360 (The Pearl Jacket), να μια πρόσθετη κριτική της μετάφρασης:
With regard to The Pearl Jacket review, I appreciate Shouhua Qi's endeavor. In my opinion, however, the translation is often literal, unidiomatic, and insensitive to speech registers. It does not compare to the fluent and inspired renderings by Goldblatt, Berry, and Rojas and Chow.
Yomi Braester
University of Washington
[Ο Howard Goldblatt είναι ο πιο γνωστός μεταφραστής της μοντέρνας κινεζικής λογοτεχνίας στα αγγλικά [δεν απέφυγε, σε μια ζωντανή παρουσίαση της μετάφρασης ενός βιβλίου, την καταδίκη της δουλειάς του από τον ίδιο το συγγραφέα παρόντος του ιδίου, όχι χωρίς να απαντήσει επιτόπου...]· ο Michael Berry έχει μεταφράσει το Ζώντας/Να ζεις του Yu Hua, που γυρίστηκε και ταινία από τον Τζανγκ Γιμόου· οι Rojas και Chow μετέφρασαν το μπεστ-σέλερ Brothers του ίδιου Yu Hua.]
With regard to The Pearl Jacket review, I appreciate Shouhua Qi's endeavor. In my opinion, however, the translation is often literal, unidiomatic, and insensitive to speech registers. It does not compare to the fluent and inspired renderings by Goldblatt, Berry, and Rojas and Chow.
Yomi Braester
University of Washington
[Ο Howard Goldblatt είναι ο πιο γνωστός μεταφραστής της μοντέρνας κινεζικής λογοτεχνίας στα αγγλικά [δεν απέφυγε, σε μια ζωντανή παρουσίαση της μετάφρασης ενός βιβλίου, την καταδίκη της δουλειάς του από τον ίδιο το συγγραφέα παρόντος του ιδίου, όχι χωρίς να απαντήσει επιτόπου...]· ο Michael Berry έχει μεταφράσει το Ζώντας/Να ζεις του Yu Hua, που γυρίστηκε και ταινία από τον Τζανγκ Γιμόου· οι Rojas και Chow μετέφρασαν το μπεστ-σέλερ Brothers του ίδιου Yu Hua.]
Costas
¥
The dirty truth about China's incinerators (The Guardian)
The boom in polluting waste-to-energy plants in China has led to a backlash from residents, including one man's long-running legal crusade
Η καύση απορριμμάτων και τα παρατράγουδά της (διοξίνη). Αλλά εμάς δεν μας αφορούν αυτά. Ο λαός νίκησε στην Κερατέα, και τώρα κοιμόμαστε ήσυχα...διακομματικώς.
The boom in polluting waste-to-energy plants in China has led to a backlash from residents, including one man's long-running legal crusade
Η καύση απορριμμάτων και τα παρατράγουδά της (διοξίνη). Αλλά εμάς δεν μας αφορούν αυτά. Ο λαός νίκησε στην Κερατέα, και τώρα κοιμόμαστε ήσυχα...διακομματικώς.
Costas
¥
Coming out στην Κίνα (ΙΗΤ Rendezvous)
Costas
¥
A Few Moments in the China Rising Story. Πολύ καλά οργουελλικά μεζεδάκια, γραμμένα με συγγραφικό τάλαντο, από το "παράλληλο σύμπαν" της ανερχόμενης Κίνας, το σύμπαν εκείνων που την έχτισαν και τη χτίζουν με τις κατεστραμμένες ζωές τους. Αξιανάγνωστο. Για κάποιους λιγοστούς ανθρώπους, "where there is no freedom, freedom means everything". Όπως λέει και η Χάρτα 08,
"Οι Κινέζοι πολίτες, έχοντας ζήσει μια μακρόχρονη διαδρομή καταστροφής των ανθρώπινων δικαιωμάτων και δύσκολων και τραχιών αγώνων, αφυπνισμένοι πια, συνειδητοποιούν μέρα με την ημέρα ότι η ελευθερία, η ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οι κοινές οικουμενικές αξίες της ανθρωπότητας· πως η δημοκρατία, ο ρεπουμπλικανισμός και η συνταγματική διακυβέρνηση αποτελούν το θεσμικό πλαίσιο της σύγχρονης πολιτικής. Ένας ‘εκσυγχρονισμός’ που αφήνει απέξω αυτές τις οικουμενικές αξίες και αυτό το θεμελιώδες πολιτικό πλαίσιο είναι μια ολέθρια διαδικασία απαλλοτρίωσης των δικαιωμάτων του ανθρώπου, διάβρωσης της ανθρωπιάς και καταπάτησης της αξιοπρέπειάς του. Ποιο δρόμο θ’ ακολουθήσει η Κίνα του 21ου αιώνα; θα συνεχίσει αυτού του είδους τον υπό δεσποτική εξουσία ‘εκσυγχρονισμό’; ή θ’ αναγνωρίσει τις οικουμενικές αξίες, θα σμίξει με το κύριο ρεύμα του πολιτισμού και θα εγκαθιδρύσει ένα δημοκρατικό πολίτευμα; Πρόκειται για μια επιλογή που δεν μπορεί να την αποφύγει."
"Οι Κινέζοι πολίτες, έχοντας ζήσει μια μακρόχρονη διαδρομή καταστροφής των ανθρώπινων δικαιωμάτων και δύσκολων και τραχιών αγώνων, αφυπνισμένοι πια, συνειδητοποιούν μέρα με την ημέρα ότι η ελευθερία, η ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οι κοινές οικουμενικές αξίες της ανθρωπότητας· πως η δημοκρατία, ο ρεπουμπλικανισμός και η συνταγματική διακυβέρνηση αποτελούν το θεσμικό πλαίσιο της σύγχρονης πολιτικής. Ένας ‘εκσυγχρονισμός’ που αφήνει απέξω αυτές τις οικουμενικές αξίες και αυτό το θεμελιώδες πολιτικό πλαίσιο είναι μια ολέθρια διαδικασία απαλλοτρίωσης των δικαιωμάτων του ανθρώπου, διάβρωσης της ανθρωπιάς και καταπάτησης της αξιοπρέπειάς του. Ποιο δρόμο θ’ ακολουθήσει η Κίνα του 21ου αιώνα; θα συνεχίσει αυτού του είδους τον υπό δεσποτική εξουσία ‘εκσυγχρονισμό’; ή θ’ αναγνωρίσει τις οικουμενικές αξίες, θα σμίξει με το κύριο ρεύμα του πολιτισμού και θα εγκαθιδρύσει ένα δημοκρατικό πολίτευμα; Πρόκειται για μια επιλογή που δεν μπορεί να την αποφύγει."
Costas
¥
The Man who Stayed Behind (IHT Rendezvous)
Costas
¥
Τα παρακάτω δεν είναι "την ίδια ώρα, στην Κίνα", αφού είναι παλιά, αλλά δεν πειράζει· πρόκειται για διάφορες εκτελέσεις των "Παιδιών του Πειραιά", στα μανταρίνικα και στα καντονέζικα. Στα μανταρίνικα, πρώτα, με τίτλο "Όχι την Κυριακή" από την Wu Meiling (Ου Μεϊλίνγκ, 巫美玲), της δεκαετίας του '60:
Δεύτερο στα μανταρίνικα, από την Pan Dihua (Παν Ντι-Χουά, 潘迪華, απλοπ. 潘迪华]), με άλλα όμως λόγια:
Τριτώνει στα μανταρίνικα, από την Teresa Teng (鄧麗君, απλοπ. 邓丽君 –περίπτωση κι αυτή, τραγουδίστρια με άσθμα!...], με τα λόγια του νο. 2:
Στα καντονέζικα τώρα, με τίτλο "Μικρός και μεγάλος" και σε στιλ τσα-τσά· το πρώτο παλιό (1962), με τους Zheng Junmian (Τζενγκ Τζυν-Μιαν 鄭君綿, απλοπ. 郑君绵) και Deng Jichen (Ντενγκ Τζι-Τσχεν, 鄧寄塵, απλοπ. 邓寄尘) και την Zheng Biying (Τζενγκ Μπι-Γινγκ, 鄭碧影, απλοπ. 郑碧影):
Το ίδιο, σε νεότερη διασκευή από την ταινία Dance of a Dream του 2001, με τους Andy Lau, Anita Mui, Sandra Ng κ.ά.:
Και κάτι παρεμπίπτον και κουφό: είχα ακούσει φαν να αυτοκτονούν, αλλά πατέρα μιας φαν να αυτοκτονεί, όχι...
Δεύτερο στα μανταρίνικα, από την Pan Dihua (Παν Ντι-Χουά, 潘迪華, απλοπ. 潘迪华]), με άλλα όμως λόγια:
Τριτώνει στα μανταρίνικα, από την Teresa Teng (鄧麗君, απλοπ. 邓丽君 –περίπτωση κι αυτή, τραγουδίστρια με άσθμα!...], με τα λόγια του νο. 2:
Στα καντονέζικα τώρα, με τίτλο "Μικρός και μεγάλος" και σε στιλ τσα-τσά· το πρώτο παλιό (1962), με τους Zheng Junmian (Τζενγκ Τζυν-Μιαν 鄭君綿, απλοπ. 郑君绵) και Deng Jichen (Ντενγκ Τζι-Τσχεν, 鄧寄塵, απλοπ. 邓寄尘) και την Zheng Biying (Τζενγκ Μπι-Γινγκ, 鄭碧影, απλοπ. 郑碧影):
Το ίδιο, σε νεότερη διασκευή από την ταινία Dance of a Dream του 2001, με τους Andy Lau, Anita Mui, Sandra Ng κ.ά.:
Και κάτι παρεμπίπτον και κουφό: είχα ακούσει φαν να αυτοκτονούν, αλλά πατέρα μιας φαν να αυτοκτονεί, όχι...
Costas
¥
Βιβλιοκρισία: Dream of Ding Village (μυθιστόρημα· το AIDS σ' ένα κινέζικο φτωχοχώρι). (Seeing Red in China)
Παρατηρήσεις ως προς το ύφος:
At times the writing suffers from being overly descriptive and heavy handed with imagery, but from my experience, this seems to be a cultural difference in story telling as poetic Chinese is often far more adjective heavy than English. Some of the villagers in the story are also treated as simple-minded bumpkins, which is an unfortunately common trope in Chinese stories and movies. These flaws however did not keep me from enjoying (if that word can be used) this book.
(...) If you have an aversion to foul language though, this book may be grating for you. The F-word in English is much harsher than it is in Chinese, and in translation creates a rather coarse cast of characters.
Παρατηρήσεις ως προς το ύφος:
At times the writing suffers from being overly descriptive and heavy handed with imagery, but from my experience, this seems to be a cultural difference in story telling as poetic Chinese is often far more adjective heavy than English. Some of the villagers in the story are also treated as simple-minded bumpkins, which is an unfortunately common trope in Chinese stories and movies. These flaws however did not keep me from enjoying (if that word can be used) this book.
(...) If you have an aversion to foul language though, this book may be grating for you. The F-word in English is much harsher than it is in Chinese, and in translation creates a rather coarse cast of characters.
Costas
¥
Σκλάβα της Αγάπης, μια ταινία του 1972 (Χονγκ Κονγκ) με σεξ, πολεμικές τέχνες, εκδίκηση και --για πρώτη φορά στο κινεζικό σινεμά–– λεσβιακό έρωτα (ανανταπόδοτο). Με υπότιτλους (CC). Enjoy! (Youtube, 1h26min)
Costas
¥
Σ' ένα πολυσέλιδο άρθρο της NYT για το πώς η Goldman Sachs πληρώθηκε 5 εκατομ. δολάρια για υπηρεσίες στο πλαίσιο των οποίων τύλιξε σε λαδόκολα εταιρικής συγχώνευσης μιαν αμερικάνικη εταιρεία τεχνολογίας αναγνώρισης φωνής, την Dragon Systems, συγχώνευσης η οποία αποδείχτηκε λίγους μήνες αργότερα φιάσκο και απέδωσε 0 δολάρια αντί για 580 εκατομ. δολάρια, βρήκα και τα εξής ενδιαφέροντα:
[James and Janet Baker] are widely credited with advancing speech technology far faster than anyone thought possible, primarily because of an epiphany Mr. Baker had while doing his doctorate research. He figured out that speech recognition could, in essence, be reduced to math. You didn’t have to teach a computer to recognize accents or dialects, Mr. Baker realized — you just had to calculate the mathematical probability of one sound following another. His algorithms proved remarkably accurate and eventually became the industry standard.
(...)
Then, in 1997, Dragon introduced Dragon NaturallySpeaking, a program that recognized more words than could be found in a standard collegiate dictionary. It was available in six languages and could handle normal speech, even sentences with words that sound alike, such as, “Please write a letter right now to Mrs. Wright. Tell her that two is too many to buy.”
(...)
[Goldman Sachs banker] Mr. Elliott also testified that he was unaware of press reports at the time that suggested L.& H. [η εταιρεία-απάτη με την οποία συγχωνεύτηκε η Dragon Systems] was claiming huge revenue gains in Asia. If he had been aware, he said, he would have been “very skeptical” of those gains, given the challenges that Asian languages present for speech recognition.
[James and Janet Baker] are widely credited with advancing speech technology far faster than anyone thought possible, primarily because of an epiphany Mr. Baker had while doing his doctorate research. He figured out that speech recognition could, in essence, be reduced to math. You didn’t have to teach a computer to recognize accents or dialects, Mr. Baker realized — you just had to calculate the mathematical probability of one sound following another. His algorithms proved remarkably accurate and eventually became the industry standard.
(...)
Then, in 1997, Dragon introduced Dragon NaturallySpeaking, a program that recognized more words than could be found in a standard collegiate dictionary. It was available in six languages and could handle normal speech, even sentences with words that sound alike, such as, “Please write a letter right now to Mrs. Wright. Tell her that two is too many to buy.”
(...)
[Goldman Sachs banker] Mr. Elliott also testified that he was unaware of press reports at the time that suggested L.& H. [η εταιρεία-απάτη με την οποία συγχωνεύτηκε η Dragon Systems] was claiming huge revenue gains in Asia. If he had been aware, he said, he would have been “very skeptical” of those gains, given the challenges that Asian languages present for speech recognition.
Costas
¥
Συνέντευξη του Yu Jie, συγγραφέα και βιογράφου του Liu Xiaobo, στο The New York Review of Books:
(...)
China doesn’t have apartheid.
No, China doesn’t have the racial component perhaps quite as much but it has fault lines, for example between country and city. The way that rural laborers are treated in the cities is similar to how blacks were treated in South Africa.
(...)
Your Christianity is part of your political consciousness. Why is that?
Over the past hundred years, China has studied a lot from the West but we haven’t studied the link between faith and liberty. Chinese have mainly learned from France and Germany: from France, the French Revolution, and from Germany, of course Marx and nationalism, which came to us via Japan. And from Russia we learned Leninism. But we haven’t learned much from this British-American tradition. Even in the early twentieth century we didn’t look very closely at the relationship between the political system and faith. Hu Shih, for example, never talked about the link between the separation of powers and religion. I think it’s only with our generation that we’re starting to think about this. One of the basic points is that the liberty to choose is God-given—not given by the state but by God. This means it’s higher than the state. It’s the foundation of Western democracy but many Chinese don’t understand this.
(...)
(...)
China doesn’t have apartheid.
No, China doesn’t have the racial component perhaps quite as much but it has fault lines, for example between country and city. The way that rural laborers are treated in the cities is similar to how blacks were treated in South Africa.
(...)
Your Christianity is part of your political consciousness. Why is that?
Over the past hundred years, China has studied a lot from the West but we haven’t studied the link between faith and liberty. Chinese have mainly learned from France and Germany: from France, the French Revolution, and from Germany, of course Marx and nationalism, which came to us via Japan. And from Russia we learned Leninism. But we haven’t learned much from this British-American tradition. Even in the early twentieth century we didn’t look very closely at the relationship between the political system and faith. Hu Shih, for example, never talked about the link between the separation of powers and religion. I think it’s only with our generation that we’re starting to think about this. One of the basic points is that the liberty to choose is God-given—not given by the state but by God. This means it’s higher than the state. It’s the foundation of Western democracy but many Chinese don’t understand this.
(...)
Costas
¥
June Fourth Elegies, συλλογή ποιημάτων του Liu Xiaobo με επετειακό χαρακτήρα (γραμμένων κάθε χρόνο για την 4η Ιουνίου).
