Καλησπέρα και καλή χρονιά.
Νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε πάλι με μία από αυτές τις περιπτώσεις που η λογική μας και οι παραδοσιακοί κανόνες του συντακτικού δεν συμβαδίζουν. Αλλά ίσως κάνω λάθος, και αν κάποιος μπορεί να ρίξει λίγο φως θα είμαι ευγνώμων, γιατί έχω σπαζοκεφαλιάσει. :)
Αν καταλαβαίνω σωστά, ο προβληματισμός προκύπτει από το γεγονός ότι τυπικά έχουμε δύο κύριες (ανεξάρτητες) προτάσεις (δεν υπάρχει υποτακτικός σύνδεσμος), άρα καμία δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο της άλλης, και παράλληλα θα έπρεπε και οι δύο να μπορούν να σταθούν μόνες τους. Αλλά αυτό δεν ισχύει για την πρόταση "είπε εκείνος με στόμφο".
Δεν έχω απάντηση στα παραπάνω, αλλά μετά από πολύ ψάξιμο εντόπισα
αυτήν εδώ την ανάλυση πρότασης που διαφέρει μεν, γιατί εδώ στην περίοδο περιλαμβάνεται δευτερεύουσα, αλλά εστιάζει και αυτή στο "είπε":
(10) Ο Γιάννης είπε ότι χιονίζει σήμερα.
Όπως αναφέραμε μια δευτερεύουσα πρόταση δεν μπορεί να σταθεί μόνη της στο λόγο, ενώ οι κύριες προτάσεις μπορούν. Μια δευτερεύουσα είναι συνήθως συμπλήρωμα της ΡΦ ή Υποκείμενο ή μπορεί να έχει προσδιοριστική λειτουργία. Στο παράδειγμα (10) ποια είναι η κύρια πρόταση και ποια η δευτερεύουσα; Με βάση την παραδοσιακή ‘τμήση’, κύρια πρόταση είναι «Ο Γιάννης είπε» και δευτερεύουσα «ότι χιονίζει σήμερα». Αυτό ΔΕΝ είναι σωστό. Κύρια είναι ολόκληρη η πρόταση, κανένα από τα δυο μέρη της δεν μπορεί να σταθεί μόνο της στο λόγο (*ο Γιάννης είπε είναι αντιγραμματική πρόταση γιατί το λέω χρειάζεται το αντικείμενο, δεν είναι από τα πράγματα που μπορούν να παραλειφθούν).