Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί

[nickel]

Ζητώ συγγνώμη που κάθομαι και συζητάω λεπτομέρειες που δεν έχουν και άμεση σχέση με το θέμα, και απλώς προσωπικές μου ιδιοτροπίες αφορούν, αλλά, αφού έκανε η anef τον κόπο και το σχολίασε (και τώρα και η Elsa): συχώρα με / συγχωρήστε με, δεν προσπαθώ να επιβάλω αρχές στη συζήτηση, απλώς έχω προσωπική αλλεργία σε διατυπώσεις αυτού του είδους (άσε που μου θυμίζουν το «κι εσείς καταπιέζετε τους μαύρους») επειδή δείχνουν αντιπολιτευτική διάθεση: ότι δηλαδή δεν κρίνουμε π.χ. ένα μέτρο για τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, αλλά σε σχέση με το ποιος το προτείνει και τι μπορεί να έχει στον νου του και αν είναι ο πολιτικός μας αντίπαλος και χίλια δυο άλλα άσχετα ή λιγότερο σχετικά (την αλλεργία την κουβαλώ από την παρατήρηση τού τι συμβαίνει παραέξω, όχι εδώ μέσα). Δηλαδή, άλλο θέμα είναι η πτώση του Τείχους του Βερολίνου per se και άλλο αν πανηγυρίζει και εκείνος που έχτισε τείχος στη Δυτική Όχθη (άσε που με παρασύρει σε διαφορετική συζήτηση: είναι ίδια τα δύο τείχη;). Άλλο θέμα είναι τι προτείνει η Διαμαντοπούλου (να το κρίνουμε στην ουσία του), άλλο αν η ίδια επικαλέστηκε την τήρηση του Συντάγματος (ουδόλως με συγκινεί ως επιχείρημα), άλλο τι έχει να πει για την τήρηση άλλων διατάξεων του Συντάγματος και άλλο τι καπνό φουμάρει η υπουργός. Και τα ποιήματα του Πάουντ μπορούμε να τα συζητήσουμε σαν ποιήματα χωρίς να αναφερθούμε στις πολιτικές του ανδρός. Αλλά, επαναλαμβάνω, αυτά είναι προσωπικές μου ιδιοτροπίες και δεν θα σας πω εγώ ποια επιχειρήματα θα χρησιμοποιείτε.

 

[Alexandra]

Δυστυχώς, υπάρχουν προνομιούχοι εργαζόμενοι.

Ακριβώς αυτό λέω κι εγώ και δυστυχώς χαρακτηρίζομαι "αντισυναδελφική" και "αντιδεοντολογική". Όσα χρόνια υπηρετούσα στην εκπαίδευση, είχα πάντα την αίσθηση ότι είμαστε προνομιούχοι σε σχέση με τους άλλους εργαζόμενους, και ειδικά με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους. Έβλεπα άλλους εργαζόμενους γύρω μου, δεν ζούσα σε απομόνωση. Αν τολμούσα όμως να το εκφράσω, γινόταν χαμός, επειδή ήταν κεκτημένο δικαίωμα να δουλεύουμε 9 μήνες τον χρόνο, 4-5 ωρίτσες ημερησίως, παίρνοντας ολόκληρο τον μισθό δημοσίου υπαλλήλου.

Αν ήταν τόσο εξοντωτική η δουλειά του εκπαιδευτικού, πώς τόσες χιλιάδες εκπαιδευτικοί έχουν την άνεση χρόνου να κάνουν δεύτερο επάγγελμα, δηλαδή τα ιδιαίτερα; Γιατί εδώ δεν πρόκειται για δεύτερο επάγγελμα που γίνεται τη νύχτα, π.χ. ταξιτζής ή σερβιτόρος. Τα ιδιαίτερα γίνονται μέχρι τις 10 το βράδυ, το πολύ. Γιατί είχα τον χρόνο να κάνω δεύτερο επάγγελμα, τον υποτιτλισμό, τα 8 τελευταία χρόνια της καριέρας μου στο Δημόσιο; Επειδή πήγαινα στο σχολείο στις 8.30 και το αργότερο στη μία ήμουν πίσω στο σπίτι μου. Καλό θα είναι να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Η συντριπτική πλειονότητα των μονίμων εκπαιδευτικών σε τέτοιες συνθήκες εργάζεται. Και αν τους ρωτήσεις: Θα αντάλλασσες τους 9 μήνες εργασίας -με καθημερινό τετραωράκι- με οχτάωρο, 11 μήνες τον χρόνο σε μια άλλη υπηρεσία του Δημοσίου, όπου δεν θα είχες τη φασαρία και το άγχος των παιδιών και τα γραπτά που διορθώνεις και το καθημερινό διάβασμα, τι θα απαντούσαν; "Κορόιδο είμαι;"

Συγγνώμη, αλλά όσα επιχειρήματα κι αν μου πουν οι συνάδελφοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί για το εξοντωτικό τους επάγγελμα, θα απαντήσω, "Όχι σ' εμένα, πείτε τα αυτά σε κάποιον που δεν έχει ζήσει 23 χρόνια στην ελληνική εκπαίδευση".

Προσθήκη: Μία χρονιά από τα 23 χρόνια της καριέρας μου, υπηρέτησα σε γραφείο εκπαίδευσης, δηλαδή οχτάωρο και 11 μήνες. Έφυγα τρέχοντας την επόμενη χρονιά για να γυρίσω στο σχολείο, ενώ ο προϊστάμενος ήθελε να με κρατήσει στο γραφείο. Μόλις έβλεπα μια ηλιόλουστη μέρα του χειμώνα, έλεγα, "Τώρα στο σχολείο πάνε περίπατο, κι εγώ είμαι εδώ παγιδευμένη στο οχτάωρο του γραφείου". Και την 1η Ιουλίου που έκλεισαν τα σχολεία για τους εκπαιδευτικούς κι εγώ ήμουν στο γραφείο, κόντεψα να πάθω κατάθλιψη.

 

[panadeli]

Κι εγώ θεωρώ ότι οι εκπαιδευτικοί είναι προνομιούχοι εργαζόμενοι. Είναι προνομιούχοι επειδή έχουν τρεις μήνες διακοπές τον χρόνο και επειδή δουλεύουν 3-4 ώρες την ημέρα.
Σ' αυτό βέβαια υπάρχει ένα σημαντικό αντιστάθμισμα: κάνουν μια εξαιρετικά δύσκολη δουλειά. Μια δουλειά που προϋποθέτει να προετοιμάζονται καθημερινά στο σπίτι, να είναι διαρκώς σε εγρήγορση στην τάξη, να αντιμετωπίζουν απρόβλεπτες καταστάσεις, να χειρίζονται ένα ετερόκλητο και εύθραυστο ανθρώπινο δυναμικό. Για να είσαι καλός εκπαιδευτικός πρέπει να είσαι ταυτόχρονα καλός επιστήμονας, καλός ψυχολόγος, καλός συζητητής, καλός διασκεδαστής και καλός διαχειριστής κρίσεων.

Όλα αυτά βέβαια αν θέλεις. Γιατί αν δεν θέλεις δεν θα στο επιβάλει κανείς. Μπορείς κάλλιστα να είσαι κακός επιστήμονας, κακός ψυχολόγος, κακός διασκεδαστής και κακός διαχειριστής κρίσεων, και να δουλέψεις 30 χρόνια στην εκπαίδευση χωρίς κανείς ποτέ να σου πει τίποτα. Πολύ πιθανόν βέβαια τα παιδιά να σου κάνουν τη ζωή μαρτύριο, αλλά δεν βαριέσαι; Τρεις ώρες τη μέρα είναι, θα περάσουν. Στο κάτω κάτω, κάθε δεύτερη μέρα όλα και κάτι συμβαίνει: Απεργίες, καταλήψεις, περίπατοι, σχολικές εορτές, πρόβες παρέλασης, παιδαγωγικές συνεδριάσεις, κλπ κλπ κλπ. Έξι χρόνια στην εκπαίδευση δεν πρέπει να πέρασαν περισσότερες από δυο-τρεις βδομάδες στις οποίες να δούλεψα όλες τις ώρες που προέβλεπε το ωράριό μου.

Για μένα, το καρκίνωμα της παιδείας σήμερα είναι η έλλειψη αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Δικαίως δουλεύουν 3-4 ώρες την ημέρα και δικαίως έχουν τρεις μήνες διακοπές τον χρόνο. Πολύ αδίκως όμως δεν ελέγχεται και δεν αξιολογείται το έργο τους. Μέχρι και ο περιπτεράς της γειτονιάς αξιολογείται. Αν σε κλέβει ή δεν σου αρέσει η συμπεριφορά του, πας να αγοράσεις εφημερίδα από άλλο περίπτερο. Και δεν αλλάξει στάση, πολύ πιθανόν να αναγκαστεί να κλείσει το περίπτερο. Τον ακατάλληλο καθηγητή όμως θα τον φάνε στη μάπα, κάθε χρόνο, θέλουν δεν θέλουν, δεκάδες ή και εκατοντάδες μαθητές. Και η ζημιά που μπορεί να κάνει ένας συμπλεγματικός καθηγητής σε έναν έφηβο με εύθραυστο ψυχισμό είναι ανυπολόγιστη. Αυτό βέβαια δεν φαίνεται να ενοχλεί καθόλου τη δημοκρατική ΟΛΜΕ, που φοβάται λέει ότι η αξιολόγηση θα ανοίξει την κερκόπορτα στην κομματοκρατία (λες και η κομματοκρατία δεν υπάρχει ήδη στα σχολεία) ή ότι θα επαναφέρει επιθεωρητές χουντικού τύπου (λες και υπάρχει πραγματικά τέτοια περίπτωση). Και αντί να καθίσει στο τραπέζι και να συζητήσει σοβαρά και υπεύθυνα για το είδος και το ύφος της αξιολόγησης, διαφωνεί επί της αρχής και κατεβαίνει σε απεργίες.

Από όσους έχουν (δικαίως) επιφυλάξεις απέναντι στις προθέσεις που κρύβονται πίσω από την αξιολόγηση (που η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε να προωθήσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η τωρινή κυβέρνηση δηλώνει ότι θα προωθήσει στη δευτεροβάθμια), θα ήθελα πολύ να ακούσω την άποψή τους για τη στάση της ΟΛΜΕ, και κατ' επέκταση των εκπαιδευτικών που αυτή εκπροσωπεί, απέναντι στην αξιολόγηση.

 

[Bella]

Μόλις επέστρεψα και εντυπωσιάστηκα από την έκταση που έχει πάρει η συζήτηση.
Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όσα συγκράτησα καθώς διάβαζα τα posts.
Προειδοποίηση: ό,τι είπα περί σεντονιού, το παίρνω πίσω!

Ναι, αυτή ήταν η ερώτηση, (δεν ήταν ράδιο αρβύλα) από τον διαγωνισμό του 2008 (δε θυμάμαι ποιες ειδικότητες αφορούσε--όχι τη δική μου πάντως). Φυσικά και το σωστό είναι το 4β! Αν πράγματι αποκωδικοποιήσεις την ερώτηση και ακολουθήσεις τη στρατηγική των multiple choice, εύκολα απαντάς. Κάπως έτσι έτυχε να γράψω κι εγώ 82/100 πέρυσι, στη διδακτική και στα παιδαγωγικά, χωρίς να ανοίξω βιβλίο! (Σε καμία περίπτωση δε θέλω να θίξω συναδέλφους που διαβάζουν μήνες και χρόνια, και που πολύ καλά κάνουν--στο κάτω-κάτω αυτοί περνούν κιόλας, ενώ εγώ όχι. Για μία μονάδα όμως μπορεί να είχα περάσει κι εγώ. Τι θα σήμαινε αυτό; Ότι θα ήμουν καλύτερη εκπαιδευτικός/παιδαγωγός από ό,τι είμαι τα τελευταία δύο χρόνια που δουλεύω ως ωρομίσθια; Δε νομίζω...) Ελπίζω να έχετε καταλάβει τι εννοώ για τη φύση του συγκεκριμένου διαγωνισμού. Οι μόνοι που έχουν βγει κερδισμένοι είναι οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων. Άνθισε και άλλη μία κατηγορία: ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών--καταστάσεις για γέλια και για κλάματα.

@nickel: αν με το "επίσημη δήλωση" αναφέρεσαι σε αυτό που μου είπε η δασκάλα, το μόνο επιχείρημα που έχω είναι ότι δεν είχε λόγο να μου πει ψέματα (το ξέρω ότι ίσως να μην αρκεί) Μου το ανέφερε σε μια γενικότερη συζήτηση που είχαμε περί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

@panadeli: Μα δεν θα τους καταργήσει (τους πίνακες)! Απόρροια του ΑΣΕΠ είναι οι πίνακες! Σας το ξαναείπα. Ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ (μιλάω πάντα για των εκπαιδευτικών) είναι ένας τρόπος για να διορίσει όσους "αντέχει" οικονομικά. Όχι για να καλύψει κενά με καταρτισμένο προσωπικό. Τους ωρομίσθιους και τους αναπληρωτές θα τους κρατήσει. Το είπε και η ίδια η Mrs Diamantopoulos. Διότι έχει ανάγκη από φτηνό εργατικό δυναμικό. Αυτό που έχω την αίσθηση ότι θα κάνει (από τις λίγες ασαφείς, στην κυριολεξία, δηλώσεις της) είναι ότι θα καταργήσει το διορισμό μέσω 24μήνου και 30μήνου--βλ. πρώτο μου σεντόνι. Άρα ίσως μειώσει κι άλλο τις προσλήψεις. Ή απλώς θα της έρθει μία ή άλλη (εφόσον επιστρέψει και τους 10.000 αποσπασμένους στις θέσεις τους--και καλά θα κάνει).
Τους ωρομίσθιους όμως θα τους κρατήσει--το δήλωσε και η ίδια. Της χρειάζονται. Διότι τα κενά είναι πάρα πολλά (δε εγκυμονεί ο μισός γυναικείος πληθυσμός της Ελλάδας κάθε χρόνο!! Νόμιζα ότι είχαμε πρόβλημα υπογεννητικότητας!!) και δεν υπάρχουν λεφτά. Ή και να υπήρχαν, σιγά μην τα έδιναν στην εκπαίδευση. Να πώς στρεφόμαστε στην ιδιωτική σιγά-σιγά.

Αν φωνάζουμε καμιά φορά, δε φωνάζουμε γιατί θέλουμε να παρακάμψουμε τις διαδικασίες και να διοριστούμε για να βολευτούμε. Φωνάζουμε γιατί υπάρχουν χιλιάδες κενά και ζητάμε να καλυφθούν. Ούτως ή άλλως, όλοι οι καθηγητές περνούν από το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ πλέον--για να δουλέψεις ωρομίσθιος πρέπει να δώσεις ΑΣΕΠ, δεν έχουν όλοι μπάρμπα στην Κορώνη.

Παιδιά, δουλεύω 23 ώρες την εβδομάδα ωρομίσθια δύο χρόνια τώρα. Και δεν είμαι η μόνη. Δεν γνωρίζω τον ακριβή αριθμό ατόμων με 23 ώρες αλλά φαντάζομαι ότι δεν είναι δύσκολο να τον μάθω. Κάποτε, αν σε καλούσαν να καλύψεις κάποιο έκτακτο/α κενό/ά και ξεπερνούσες τις 11 ώρες, γινόσουν αναπληρωτής και σε έστελναν σε άλλα 2-3 σχολεία για να καλύψεις κανονικό ωράριο. Κανένα πρόβλημα. Έκανες τη δουλειά σου και πληρωνόσουν. Τα τελευταία χρόνια, όμως, έχουν σκεφτεί κάτι καλύτερο. Επειδή οι ανάγκες έχουν αυξηθεί, κάποια στιγμή θα αναγκάζονταν να πάρουν περισσότερους αναπληρωτές ή να προσλάβουν περισσότερους μόνιμους. Τις 21 ώρες λοιπόν, αντί να τις δώσουν σε ένα άτομο τις δίνουν σε δύο. Ο ένας κοστίζει 1100 ευρώ και έχει δικαιώματα, οι δύο κοστίζουν το πολύ 700 ευρώ (και όχι κάθε μήνα, κάποιους μήνες κοστίζουν και λιγότερο) και δεν έχουν κανένα δικαίωμα. (Η σύμβαση που υπογράφεις δε σου επιτρέπει να εργαστείς για πάνω από 11 ώρες--ξέρετε ποιο είναι το τραγικό; Ότι ο μόνιμος έχει το δικαίωμα να κάνει ΠΔΣ, αν θέλει να αυξήσει το εισόδημά του, ενώ ο ωρομίσθιος αν δουλεύει σε σχολείο με 11ωρη σύμβαση για 350 ευρώ το μήνα που θα πάρει τον επόμενο χρόνο, δεν το έχει).
Συνεχίζω: Επειδή όμως με τα αγγλικά και τους γυμναστές υπήρχε ένα θέμα (είναι απαραίτητοι και στις δύο βαθμίδες) σκέφτηκε κάτι ακόμα καλύτερο: τους υποχρεώνει να υπογράφουν δύο διαφορετικές συμβάσεις, των 11 και 12 ωρών αντιστοίχως, για να μη γυρίσει κανείς και πει, "μισό λεπτό, εγώ ξεπερνάω τις 11 ώρες διδασκαλίας, έχω φτάσει τις 23, αν δε σας πείραζε, θα ήθελα να πληρώνομαι κάθε μήνα". Τα στοιχεία που είχαν δοθεί φέτος τον Αύγουστο έκαναν λόγο για 14.000 κενά που θα καλύπτονταν με ωρομίσθιους. Δεν μπορώ να αποδείξω τον αριθμό, τον είχα διαβάσει στις εφημερίδες.

Αν λοιπόν πιστεύετε ότι οι νεοδιόριστοι κάθονται και κοιτούν το ταβάνι, το ίδιο θα πρέπει να πιστεύετε και για τους ωρομίσθιους. Ούτε εμείς αξιολογούμαστε. Ούτε εμάς μας ελέγχει κανείς. Εμείς, μάλιστα, επιλέγουμε να πληρώνουμε και από την τσέπη μας για να κοιτάμε το ταβάνι (συγγνώμη που επαναλαμβάνω αυτή την έκφραση αλλά όταν τη διάβασα, με πόνεσε). Κανείς δε μαθαίνει αν η δουλειά που κάνουμε είναι καλή ή όχι γιατί την επόμενη χρονιά θα βρεθούμε σε άλλο σχολείο. Δεν επιμορφωνόμαστε καν. Δε χρειάζεται. Δεν τους νοιάζει. Ζητάμε να επιμορφωθούμε. Μας λένε:
- "Κόψτε 10-15-35 ευρώ από τα 350 και ελάτε".
-"Μα είναι υποχρέωσή σας να μας επιμορφώσετε".
-"..."


Επαναλαμβάνω: το αν επιλέγει κάποιος να κάνει αυτή τη δουλειά επειδή έχει κάποια καλά δε σημαίνει ότι το επιλέγει για να λουφάξει. Για να μπορέσει να την κάνει επέλεξε να σπουδάσει, να κάνει μεταπτυχιακά, σεμινάρια, κλπ. Κάθε δουλειά έχει τις δυσκολίες της και της ιδιαιτερότητές της. Δε θα κάτσουμε να τις μετρήσουμε (τις δυσκολίες!). Είναι σαν να συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια. Αλλά, μισό λεπτό. Εκεί φτάσαμε; Να συζητάμε για το ποιος δουλεύει περισσότερο, ποιος λιγότερο και με πόσα πληρώνεται; Α, εσύ δουλεύεις τόσες ώρες, πολλά παίρνεις, δε σου μιλάμε. Εσύ τόσες, χμμ, εσύ είσαι εντάξει, σε κάνουμε παρέα. Δηλαδή, αν ο εκπαιδευτικός παίρνει 1100 ευρώ για 21 ώρες την εβδομάδα, πρέπει να νιώθει ένοχος; Μήπως θα έπρεπε να του κόψουμε και το μισθό το καλοκαίρι;

@ Palavra: Όχι, καλύτερα να μην πιάσουμε τα προσωπικά παραδείγματα για καθηγητές που δουλεύουν και δε δουλεύουν. Ας μην καταφεύγουμε στην περιπτωσιολογία για να κρίνουμε τάξεις, κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες. Τώρα, γιατί κάποιοι θεωρούν τον εαυτό τους δυνάμει δημόσιο υπάλληλο, ίσως να ξεκινάει από το υπουργείο παιδείας που έχει φτιάξει έναν πίνακα που ονόμασε "πίνακα διοριστέων".

@panadeli για το τελευταίο σου post: Συμφωνώ με όλα όσα λες. Σε παραπέμπω μόνο σε όσα είπε η anef περί αξιολόγησης και τα οποία με κάλυψαν πλήρως. Τώρα όσον αφορά την ΟΛΜΕ, δυστυχώς, αδιαφορώ, και, ακόμη χειρότερα, δεν περιμένω τίποτα.

 

[panadeli]

Μπέλλα, η Διαμαντοπούλου μίλησε ρητά και κατηγορηματικά για κατάργηση των πινάκων. Είπε ότι από φέτος οι πίνακες σταματούν να τροφοδοτούνται και ότι μετά από μια μεταβατική περίοδο δύο ετών θα καταργηθούν πλήρως. Επίσης, οι πίνακες αφορούν προϋπηρεσία σε δημόσια σχολεία. Δεν είναι απόρροια του ΑΣΕΠ. Το κόλπο με τους διορισμούς μέσω πινάκων ξεκίνησε το 2002 έπειτα από ισχυρές πιέσεις της ΠΕΑ (Πανελλήνια Ένωση Αναπληρωτών). Αν οι προσλήψεις γίνονταν αποκλειστικά μέσω ΑΣΕΠ δεν θα υπήρχαν πίνακες.

Επίσης, η ερώτηση όπως την έθεσες εσύ είναι αρκετά διαφορετική από αυτήν του διαγωνισμού. Άλλο "Μια από τις κυριότερες κοινωνικές λειτουργίες του σχολείου είναι:" και άλλο "Ο ρόλος του σχολείου είναι:". Είναι πολύ διαφορετικές οι δύο ερωτήσεις. Συμφωνώ βέβαια με τον drsiebenmal ότι είναι ερώτηση-παγίδα και μάλιστα αρκετά ενοχλητική, όμως αν η ερώτηση είχε τη διατύπωση που ανέφερες εσύ τότε για σωστή απάντηση θα έδιναν το 4δ.

Τέλος, δεν καταλαβαίνω το τελευταίο σου σχόλιο. Αδιαφορείς για τη στάση της ΟΛΜΕ στο θέμα της αξιολόγησης; Ή αδιαφορείς για την ΟΛΜΕ γενικά; Όποια κι αν είναι η απάντηση σου, θα ήθελα πολύ να μου εξηγήσεις το γιατί.

 

[panadeli]

Για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών συμφωνώ απόλυτα, όμως πρώτα πρέπει να πειστούμε ως πολίτες ότι την αξιολόγηση δεν θα την κάνει το κομματικό κράτος.

Εντάξει, αλλά πώς θα πειστούμε γι' αυτό; Μήπως ο καλύτερος τρόπος να πειστούμε είναι να διεκδικήσουμε να έχουμε λόγο στον τρόπο με τον οποίον θα γίνει η αξιολόγηση; Και πώς μπορεί να γίνει αυτό αν όχι με διάλογο;
Όποτε όμως μέχρι σήμερα έχει πέσει το θέμα της αξιολόγησης στο τραπέζι, τόσο στην τριτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η ΠΟΣΔΕΠ και η ΟΛΜΕ (και τα κόμματα της αριστεράς, αν θέλετε να το πολιτικοποιήσουμε) αποχώρησαν από τον "προσχηματικό" διάλογο. Τα επιχειρήματά τους ήταν αυτά τα περί κομματισμού κλπ, όμως η πρακτική δείχνει ότι η διαφωνία τους είναι επί της αρχής. Πολύ απλά, δεν θέλουν την αξιολόγηση.

 

[Bella]

Εύχομαι η Διαμαντοπούλου να κάνει ό,τι καλύτερο για το εκπαιδευτικό σύστημα εν γένει. Απλώς, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου.

Πιθανώς κάποιος πίνακας να δημιουργήθηκε μετά από πιέσεις τις ΠΕΑ, γιατί όφειλε να υπάρξει μια μεταβατική περίοδος, όπως είχε αναφέρει, αν δεν κάνω λάθος, και η anef. Με σκοπό να απορροφηθούν και κάποιοι αναπληρωτές που πιθανώς περίμεναν διορισμό αλλά τους ήρθε ο ουρανός σφοντύλι με την κατάργηση της επετηρίδας. Αυτός νομίζω ότι ήταν ο πίνακας του 16μήνου. Ο συγκεκριμένος απ' όσο ξέρω καταργήθηκε--απορροφήθηκαν όλοι. Οι υπόλοιποι πίνακες δημιουργήθηκαν στη συνέχεια. Πιθανώς γιατί βόλευε. Και όχι, οι πίνακες δεν αφορούν μόνο προϋπηρεσία σε δημόσια σχολεία. Έχουν δικαίωμα και οι καθηγητές των ιδιωτικών σχολείων να ενταχθούν στους πίνακες αναπληρωτών, μεταφέροντας την προϋπηρεσία τους. Μάλιστα, φέτος εντάχθηκαν και όσοι είχαν προϋπηρεσία από σχολές του ΟΑΕΔ, οι οποίες δεν υπάγονταν καν στο υπουργείο παιδείας.

Την ερώτηση την έθεσα όπως τη θυμόμουν μέσες άκρες στις 7 το πρωί, όχι για να ισχυριστώ ότι το ΑΣΕΠ έδωσε μια λάθος απάντηση (στο κάτω-κάτω, είπα ότι ναι, η συγκεκριμένη ερώτηση αυτή την απάντηση έχει), αλλά για να σας δείξω τη φύση του διαγωνισμού και τις "ενοχλητικές ερωτήσεις-παγίδες" στις οποίες εμφανώς έπεσαν πολλοί εκπαιδευτικοί. Συζήτηση κάνουμε. Αν ήταν τόσο τρομακτικό το "λάθος" μου και αξίζει να σταθούμε τόσο πολύ σε αυτό και μόνο, I don't know, shoot me.

Εμφανώς δεν αξίζει να σταθούμε καθόλου στον τρόπο που έχει επινοήσει το κράτος να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενούς του, καθώς έχει γίνει χειρότερο και από τον χείριστο ιδιώτη εργοδότη. Αλλά είπαμε: ευέλικτη εργασία.

Όσο για την ΟΛΜΕ, αδιαφορώ γενικά. Δεν ξέρω ποιες είναι οι απόψεις της περί αξιολόγησης.Πέρυσι που θέλησα να πάω να ψηφίσω διάβασα σε μια ανακοίνωση(αναρτημένη στο γραφείο) ότι οι ωρομίσθιοι δεν είχαν δικαίωμα ψήφου. Έκτοτε δεν ασχολήθηκα ξανά.

Από όπου κι αν αποφασίσει ο/η εκάστοτε υπουργός παιδείας να διορίσει καθηγητές, το εκπαιδευτικό σύστημα θα παραμείνει το ίδιο γιατί έχει χάσει τόσο στόχο του όσο και το ρόλο του. Αλλά μόνο έτσι θα στρεφόταν ο κόσμος στην ιδιωτική εκπαίδευση. Και το έχει ήδη κάνει. Τόσο στη δευτεροβάθμια όσο και στην τριτοβάθμια. Και όχι, δε φταίνε μόνο οι καθηγητές γι αυτό.

 

[Alexandra]

Όποτε όμως μέχρι σήμερα έχει πέσει το θέμα της αξιολόγησης στο τραπέζι, τόσο στην τριτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η ΠΟΣΔΕΠ και η ΟΛΜΕ (και τα κόμματα της αριστεράς, αν θέλετε να το πολιτικοποιήσουμε) αποχώρησαν από τον "προσχηματικό" διάλογο. Τα επιχειρήματά τους ήταν αυτά τα περί κομματισμού κλπ, όμως η πρακτική δείχνει ότι η διαφωνία τους είναι επί της αρχής. Πολύ απλά, δεν θέλουν την αξιολόγηση.

Καταρχάς να δηλώσω ότι συμφωνώ απόλυτα με όσα εχει πει μέχρι τώρα ο Panadeli. Στη συνέχεια θα αναφέρω κάτι που δεν το ξέρουν οι νεότεροι συνάδελφοι, και μόνο με αναδρομή σε παλιότερες εφημερίδες θα το βρούμε:

Κάποτε, κάποιος υπουργός παιδείας, νομίζω ο Σουφλιάς, επιχείρησε να στείλει ένα εκτενές ερωτηματολόγιο στα σχολεία, με σκοπό να ξεκινήσει έναν διάλογο. Τα ερωτηματολόγια ήταν ανώνυμα, παρόλα αυτά οι κομματικές παρατάξεις της ΟΛΜΕ είχαν δώσει γραμμή να μην τα συμπληρώσουμε, για να μη συμμετάσχουμε στον "προσχηματικό" διάλογο. Τέλος πάντων, στο σχολείο που ήμουν συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο 5-6 συνάδελφοι και ο διευθυντής με επεφόρτισε να τα μαζέψω και να του τα πάω. Ξεφυλλίζοντας τα ερωτηματολόγια, στην ερώτηση "Πιστεύετε ότι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να αξιολογούνται όπως όλοι οι εργαζόμενοι;" είδα με έκπληξη ότι κάποιοι συνάδελφοι είχαν τσεκάρει το ΟΧΙ. Τα σχόλια δικά σας.

 

[panadeli]

Μπέλλα, κανείς δεν θυμάμαι να είπε ότι φταίνε μόνο οι καθηγητές. Υπάρχει όμως ένα υπαρκτό ζήτημα ακαταλληλότητας των εκπαιδευτικών και αυτό δεν πρέπει να το παραβλέπουμε. Προτού κατηγορήσουμε τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς πρέπει να κατηγορήσουμε εκείνους που (δεν) τους εκπαίδευσαν, δηλ. τα πανεπιστημιακά τμήμα των "καθηγητικών" σχολών, και κατόπιν εκείνους που τους επέλεξαν με αναχρονιστικά κριτήρια και στη συνέχεια απέφυγαν να τους αξιολογήσουν, με άλλα λόγια το υπουργείο παιδείας. Κάπου εκεί όμως οφείλουμε να αναδείξουμε και την ατομική ευθύνη των ίδιων των εκπαιδευτικών, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι βολεμένοι με την υπάρχουσα κατάσταση και δεν επιθυμούν με κανέναν τρόπο να αλλάξει, κάτι που καθιστούν παραπάνω από σαφές μέσω του συνδικαλιστικού τους οργάνου.
Δεν σε αδικώ που αδιαφορείς γενικά για την ΟΛΜΕ. Κι εγώ υιοθέτησα αυτή τη στάση αρκετά νωρίς στην εκπαιδευτική μου καριέρα. Πιστεύω όμως ότι είναι σημαντικό να γνωρίζεις τις θέσεις που υιοθετεί σε κρίσιμα ζητήματα, γιατί η στάση της ΟΛΜΕ παίζει καίριο ρόλο στις εξελίξεις.

Για το θέμα της ερώτησης του ΑΣΕΠ δεν θέλω καθόλου να σε πυροβολήσω. Στάθηκα σε αυτή επειδή δεν την παρουσίασες σαν μια ανόητη ή άστοχη ερώτηση, αλλά σαν τη στάση των ιθυνόντων απέναντι στο σχολείο, ότι δηλαδή θεωρούν το σχολείο έναν χώρο φύλαξης. Αυτό δεν ισχύει. Αντίθετα, οι ερωτήσεις του ΑΣΕΠ ζητούν γενικά ως σωστές απαντήσεις το "ιδανικό" που λες κι εσύ, "αυτό που θα ευχόσουν να ήταν ή πιστεύεις ότι πρέπει να είναι". Υπό αυτό το πρίσμα, πολλές από τις "σωστές" απαντήσεις είναι εκτός πραγματικότητας. 'Αλλες είναι απλά "πολιτικά ορθές". Εμένα, περισσότερο αυτό με είχε ενοχλήσει στις ερωτήσεις των παιδαγωγικών.

Τέλος, για το θέμα της νομολογίας γύρω από τις προσλήψεις, αυτά που γράφεις δεν είναι εντελώς ακριβή. Το ξέρω καλά το θέμα, γιατί έχω εργαστεί έναν χρόνο στο υπουργείο παιδείας, στο τμήμα διορισμών. Θα ήταν μάλλον καλή ιδέα να εκθέσω όλο το ιστορικό αναλυτικά, δεδομένου του ενδιαφέροντος που έχουν δείξει αρκετοί σε αυτό το νήμο, αυτό όμως προϋποθέτει να βρω αρκετό χρόνο ώστε να γράψω ένα νέο, μακρύ σεντόνι. Υπόσχομαι να το κάνω με την πρώτη ευκαιρία.

Αλεξάνδρα, κι εγώ συμφωνώ απόλυτα με όσα έχεις γράψει. Πολύ σπάνια μου συμβαίνει αυτό.

 

[Alexandra]

Το κείμενο που θα διαβάσετε πιο κάτω δεν είναι από την εποχή Σουφλιά, έχει κυκλοφορήσει σχετικά πρόσφατα, το 2008. Θαυμάστε:

Το ερωτηματολόγιο και οι ανομολόγητοι στόχοι του ΥΠΕΠΘ επιδιώκουν:

Την παγίωση της εισαγωγικής επιμόρφωσης πριν το διορισμό, που προτάσσεται στα ερωτηματολόγια. Η θέση αυτή έχει αρχιερέα τον υπουργό του ΠΑΣΟΚ Αρσένη (πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας πριν τον ΑΣΕΠ κ.ά.), αρχιεπισκοπή το ΕΣΥΠ (2006), που προτείνει ακαδημίες εισαγωγικής επιμόρφωσης- συμμόρφωσης και πρωτοψάλτη το Στυλιανίδη (2008), που πρωτοστατεί σε διαβουλεύσεις και παραπειστικά μάρκετιγκ. Κάθετη θέση μας είναι: όχι στην εισαγωγική επιμόρφωση πριν το διορισμό γιατί χειροτερεύει το εργασιακό μας καθεστώς και υποτάσσει. Μόνο κριτήριο διορισμού το πτυχίο, το οποίο να πιστοποιεί από μόνο του την παιδαγωγική και επιστημονική επάρκεια του κατόχου.
...............
Την ψυχολογική προετοιμασία των εκπαιδευτικών για αποδοχή κάθε είδους αξιολόγησης, εσωτερικής και εξωτερικής και μέσα από την επιμόρφωση, εφόσον σκόπιμα υπάρχει αυτή η ενότητα στο ερωτηματολόγιο και υποδεικνύεται η εξωτερική αξιολόγηση από φορείς εκτός ΥΠΕΠΘ π.χ. επιχειρήσεις, τοπική κοινωνία, γονείς.
..............
Και καλούμε:
Τους εκπαιδευτικούς ανύποπτους, καχύποπτους και καλοπροαίρετους να μη συμπληρώσουν τα ερωτηματολόγια και να μην πέσουν στην παγίδα της διαβούλευσης, αφού εξάλλου δεν είναι υποχρεωτική.

Δεν θέλω να κάνω σχόλια, γιατί μόνο και που διαβάζω τις υπογραμμισμένες θέσεις, χάνω την ψυχραιμία μου.

 

[anef]

Αλεξάνδρα, είναι λίγο παραπλανητικό να το κόβεις από τα συμφραζόμενά του (δεν εννοώ ότι το κάνεις επίτηδες, φυσικά). Λένε ότι προτείνεται ευκαιριακή κατάρτιση και μάλιστα και από εξωτερικούς φορείς όπως είναι οι επιχειρήσεις, ενώ αυτοί ζητάνε:

1. Δημιουργία Ενιαίων Πανεπιστημιακών Παιδαγωγικών Σχολών τόσο για την ετήσια περιοδική επιμόρφωση όσο και για την βασική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, μέσα από Τμήματα αντίστοιχα με την ειδικότητα διδασκαλίας και τις εκπαιδευτικές ανάγκες κάθε ηλικιακής ομάδας, που θα δίνουν πλήρη παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια με τη λήψη του πτυχίου.

2. Ετήσια και περιοδική επιμόρφωση των ήδη υπηρετούντων εκπαιδευτικών σε πανεπιστημιακές σχολές και τμήματα, παιδαγωγική και ψυχολογική (τουλάχιστον 7000 ανά έτος) σε μόνιμα τμήματα επιμόρφωσης κατά αποκλειστικότητα σε Πανεπιστημιακές σχολές εκπαίδευσης με επαρκή στελέχωση και εξοπλισμό.

3. Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής επιμόρφωσης και εκπαίδευσης.

Στο πρώτο σημείο που υπογράμμισες, χωρίς να είμαι σίγουρη, υποθέτω από το όλο κείμενο ότι εννοούν πως δεν θέλουν να συνδέεται ο διορισμός με αυτού του είδους το ευκαιριακό κυνήγι πιστοποιητικών κατάρτισης, γιατί αν δεν έχει η κατάρτιση μόνιμο χαρακτήρα σήμερα μπορεί φορέας της να είναι ένας χ οργανισμός ιδιωτικού δικαίου και αύριο τα ΜακΝτόναλντς (τα παραδείγματα εισόδου των επιχειρήσεων στην εκπαίδευση αφθονούν και στην Αμερική και στην Ευρώπη).

 

[Ambrose]

Δεν έχω παρακολουθήσει τη συζήτηση από την αρχή, αλλά ένα γενικό σχόλιο σε σχέση με αυτά που ειπώθηκαν στην αρχή:

1. Η νοοτροπία ότι το Κράτος πρέπει να εξασφαλίζει δεν ξέρω κι εγώ τι για τους πολίτες επειδή το λέει και το Σύνταγμα, είναι αυτή που έχει οδηγήσει την Ελλάδα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας (μαζί με κάποια άλλα πραγματάκια).
2. Δεν είναι δυνατόν ολόκληρο κράτος να διαμορφώνεται με γνώμονα την "εξασφάλιση" της οποιασδήποτε μερίδας επαγγελματιών/πτυχιούχων.
3. Ούτε είναι δυνατόν οι μισοί Έλληνες να δουλεύουν για να συντηρούν τους άλλους μισούς.

Δυστυχώς, λυπάμαι που έφτασα στο σημείο να το πω αυτό, αλλά ο μόνος τρόπος που βλέπω εγώ τώρα για να ξεμπλοκάρουν τα πράγματα είναι με ριζικές και μαζικές ιδιωτικοποιήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα εν γένει. Σε συγκεκριμένα και προκαθορισμένα πλαίσια (προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα σαν κι αυτό των σούπερ-μάρκετ). Ούτως ή άλλως, η δημόσια παιδεία έχει πάψει να είναι δημόσια εδώ και πολλές δεκαετίες. Το μόνο ερώτημα είναι αν θα το πάρουμε καμιά ώρα απόφαση να δούμε τον ροζ ελέφαντα ή όχι.

 

[Ambrose]

Επίσης να συμφωνήσω εκ των προτέρων με όποιον θεωρεί ότι είναι ντροπή να μπαίνουν τέτοιες ερωτήσεις-ψιλοπαγίδες.

Επιεικώς απαράδεκτο. Λες και απευθύνεται σε παιδάκια και το παίζει έξυπνος και μάγκας (ο κύριος ή κυρία που το συνέταξε). Και μιας και το ξετινάξατε το ζήτημα και εφόσον δηλώσω ότι συμφωνώ με τα όσα είπε η Αλεξάνδρα και ο Panadeli και μια και αναφέρθηκε το ΑΣΕΠ, απλά να πω ότι ποτέ μα ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί οι εξετάσεις του ΑΣΕΠ θεωρούνται αντικειμενικό και αξιοκρατικό μέσο πρόσληψης (την επετηρίδα δεν την πιάνω καν). Εμένα μού θυμίζει τις υποκριτικές Πανελλήνιες (ψευδο)εξετάσεις σε πιο σοβαροφανή συσκευασία. Και κάτι τελευταίο: και εγώ είχα (και λογικά ακόμα θα την έχω) τη δυνατότητα να διοριστώ ή τέλος πάντων να υπηρετήσω και να επιδιώξω τον διορισμό στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δυστυχώς, σιχαίνομαι το χώρο της εκπαίδευσης και ειδικά την ιδέα να διδάσκω σε παιδιά και εφήβους. Όταν με ρωτούσανε φίλοι και γνωστοί τι θα κάνω (μετά το πτυχίο) και γιατί δεν πάω για ΑΣΕΠ και τα σχετικά, η απάντηση μου ήτανε "γιατί το σιχαίνομαι". Και επέμεναν "Μα γιατί;" Έλα ντε! Αυτό δε παρά το γεγονός ότι ονειρεύομαι και θα με εξυπηρετούσαν τρελά 3 ώρες δουλειάς ημερησίως και 3 μήνες διακοπές το χρόνο. Όπως όλους άλλωστε.

Όπως και να έχει, εύχομαι σε αυτούς που γουστάρουν και αγαπάνε πραγματικά το επάγγελμα να πετύχουν και μάλιστα σύντομα!

 

[SBE]

Θα στενοχωρήσω κόσμο πάλι, αλλά να πω ότι αν κάποιος θέλει να διδάξει σε σχολείο, μπορεί να πάει να γίνει δάσκαλος. Θεωρώ απαράδεκτο το να μπαίνει κανείς στο μαθηματικό, π.χ., και να ανοίγεται μπροστά του όλος ο πλούτος των μαθηματικών, με όλες τις δυνατότητες που του προσφέρει, και αυτός να βλέπει μόνο το διορισμό σε γυμνάσιο αύριο. Το δασκαλίκι είναι ΜΙΑ επιλογή, δεν είναι Η επιλογή.

Κι όσο νωρίτερα ξεκολλήσει το πτυχίο από το διορισμό σε σχολείο τόσο το καλύτερο. Είμαι υπέρ του συστήματος που έχουν στο ΗΒ που όσοι δεν είναι απόφοιτοι παιδαγωγικής σχολής και θέλουν να γίνουν δάσκαλοι (μαθηματικοί, φυσικοί, φιλόλογοι κλπ), πρέπει να κάνουν παιδαγωγικές σπουδές, διάρκειας ενός έτους, με πρακτική εξάσκηση παράλληλα, σε σχολείο. Έχω κάνει το αντίστοιχο για πανεπιστημιακούς δασκάλους (τρίμηνο με εξάσκηση, όχι υποχρεωτικό) και ήταν εξαιρετικά χρήσιμο.

Και θα συμφωνήσω με την Αλεξάνδρα σε ό,τι έχει πει.
Η δουλειά του δάσκαλου έχει δυσκολίες λόγω της επαφής με τη νεολαία και τα προβλήματά της, αλλά γι' αυτό δεν υπάρχει προετοιμασία. Οι αρχάριοι και άπειροι δάσκαλοι θα τα βρουν ζόρικα, φυσικά, αλλά δε σημαίνει ότι είναι το ίδιο μετά από δέκα χρόνια.

 

[Alexandra]

Στο πρώτο σημείο που υπογράμμισες, χωρίς να είμαι σίγουρη, υποθέτω από το όλο κείμενο ότι εννοούν πως δεν θέλουν να συνδέεται ο διορισμός με αυτού του είδους το ευκαιριακό κυνήγι πιστοποιητικών κατάρτισης, γιατί αν δεν έχει η κατάρτιση μόνιμο χαρακτήρα σήμερα μπορεί φορέας της να είναι ένας χ οργανισμός ιδιωτικού δικαίου και αύριο τα ΜακΝτόναλντς (τα παραδείγματα εισόδου των επιχειρήσεων στην εκπαίδευση αφθονούν και στην Αμερική και στην Ευρώπη).

Όπως καταλαβαίνεις, ο καθένας μπορεί να υποθέσει ό,τι θέλει, ειδικά αν ψάχνει δικαιολογίες για θέσεις που πραγματικά ηχούν πολύ άσχημα. Εγώ απλώς ξαναδιάβασα την πασίγνωστη (τουλάχιστον για όποιον έχει περάσει από την εκπαίδευση) άποψη, Μόνο κριτήριο διορισμού το πτυχίο, το οποίο να πιστοποιεί από μόνο του την παιδαγωγική και επιστημονική επάρκεια του κατόχου. Ούτε Μακ Ντόναλντς, ούτε άλλα φανταστικά σενάρια για οργανισμούς ιδιωτικού δικαίου -- λες και το πρόβλημα αυτών που αρνούνται την αξιοκρατία, την κατάρτιση και την αξιολόγηση είναι μην τύχει και έρθουν τα Μακ Ντόναλντς να εκπαιδεύουν τους δασκάλους.

 

[Zazula]

Θεωρώ απαράδεκτο το να μπαίνει κανείς στο μαθηματικό, π.χ., και να ανοίγεται μπροστά του όλος ο πλούτος των μαθηματικών, με όλες τις δυνατότητες που του προσφέρει, και αυτός να βλέπει μόνο το διορισμό σε γυμνάσιο αύριο. Το δασκαλίκι είναι ΜΙΑ επιλογή, δεν είναι Η επιλογή.

Αυτό ξαναπές το!

Θεωρώ απαράδεκτο το να μπαίνει κανείς στο μαθηματικό, π.χ., και να ανοίγεται μπροστά του όλος ο πλούτος των μαθηματικών, με όλες τις δυνατότητες που του προσφέρει, και αυτός να βλέπει μόνο το διορισμό σε γυμνάσιο αύριο. Το δασκαλίκι είναι ΜΙΑ επιλογή, δεν είναι Η επιλογή.

ΟΚ

Λες και το πρόβλημα αυτών που αρνούνται την αξιοκρατία, την κατάρτιση και την αξιολόγηση είναι μην τύχει και έρθουν τα Μακ Ντόναλντς να εκπαιδεύουν τους δασκάλους.

Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι έχουν τόσο τεράστιο πρόβλημα με το Hamburger University. Αξιοπρεπέστατο εκπαιδευτικό ίδρυμα είναι, και κάνει τη δουλειά του και πολύ καλά μάλιστα.

 

[Alexandra]

Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι έχουν τόσο τεράστιο πρόβλημα με το Hamburger University. Αξιοπρεπέστατο εκπαιδευτικό ίδρυμα είναι, και κάνει τη δουλειά του και πολύ καλά μάλιστα.

Since 1961, more than 80,000 restaurant managers, mid-managers and owner/operators have graduated from this facility

 

[anef]

Όπως καταλαβαίνεις, ο καθένας μπορεί να υποθέσει ό,τι θέλει, ειδικά αν ψάχνει δικαιολογίες για θέσεις που πραγματικά ηχούν πολύ άσχημα. Εγώ απλώς ξαναδιάβασα την πασίγνωστη (τουλάχιστον για όποιον έχει περάσει από την εκπαίδευση) άποψη, Μόνο κριτήριο διορισμού το πτυχίο, το οποίο να πιστοποιεί από μόνο του την παιδαγωγική και επιστημονική επάρκεια του κατόχου. Ούτε Μακ Ντόναλντς, ούτε άλλα φανταστικά σενάρια για οργανισμούς ιδιωτικού δικαίου -- λες και το πρόβλημα αυτών που αρνούνται την αξιοκρατία, την κατάρτιση και την αξιολόγηση είναι μην τύχει και έρθουν τα Μακ Ντόναλντς να εκπαιδεύουν τους δασκάλους.

Έμεινα, Αλεξάνδρα, όπως κατάλαβες μόνο στο πώς παρουσίασες αυτά που λένε. Μόνο κριτήριο διορισμού το πτυχίο, στο οποίο όμως θεωρούν ότι πρέπει να έχουν ενσωματωθεί τα παιδαγωγικά μαθήματα και επίσης ότι πρέπει να περνάνε οι καθηγητές από ετήσια σεμινάρια κατάρτισης που να γίνονται από το Πανεπιστήμιο. Είναι, πραγματικά, πολύ κρίμα να θεωρείς ότι 'ψάχνω δικαιολογίες'. Το κείμενο είναι εκεί και θέτει τα ζητήματα με συγκεκριμένο τρόπο. Προσωπικά δεν είπα καν αν συμφωνώ ή διαφωνώ, είπα μόνο τι υποθέτω, βασίζοντάς το όμως στο ίδιο το κείμενο.

Τα 'φανταστικά σενάρια' να μου επιτρέψεις να πω ότι δεν είναι καθόλου φανταστικά σε άλλες χώρες. Και στην Αγγλία και στην Αμερική γίνεται μεγάλη συζήτηση για τις επιχειρήσεις στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Π.χ. επιχειρήσεις που 'δωρίζουν' εξοπλισμό και μαζί υποχρεωτικά πακέτα με δικά τους 'εκπαιδευτικά' σποτάκια όπου γίνεται διαφήμιση των επιχειρήσεων. Ή έχουν λόγο για το περιεχόμενο των σπουδών όταν είναι χρηματοδότες (έτσι λόγου χάρη διδάσκεται σε κάποια σχολεία ο δημιουργισμός).

Η γενική κατεύθυνση προς τον ιδιωτικό τομέα δεν νομίζω να αμφισβητείται και στην Ελλάδα, έτσι δεν είναι; Σ' αυτό κάποιοι διαφωνούν. Δεν είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να έχουμε την ίδια άποψη. Αν θέλουμε όμως να παρουσιάσουμε την άλλη άποψη, ας την παρουσιάζουμε όπως πραγματικά την εκφράζουν αυτοί που την έχουν.

 

[SBE]

Το πρόβλημα με τα Μακντόναλντ μάλλον παρέπεμπε εδώ


Το πτυχίο μπορεί να βεβαιώνει την επαγγελματική κατάρτιση, αλλά δεν είναι δεδομένο ότι βεβαιώνει την εκπαιδευτική/ παιδαγωγική επάρκεια, τη στιγμή που τα εκπαιδευτικά μαθήματα είδαμε ότι είναι επιλογής, επειδή κάποια στιγμή μπορεί να αρχίσουν να διορίζονται καθηγητές σε δημόσιο π.χ γιατροί, που δεν είναι από "καθηγητικές" σχολές και δεν έχουν κάνει παιδαγωγικά κλπ.

Από συνδικαλιστές δεν περιμένω τίποτα διαφορετικό, εδώ που τα λέμε. Τους απασχολεί μη χάσουν το κεκτημένο δικαίωμα της λούφας, αλλά δεν τους απασχολεί καμιά σοβαρή αδικία εις βάρος συναδέρφου τους.

 

[Zazula]

Το πρόβλημα με τα Μακντιναλντ μάλλον παρέπεπε εδώ

Πλάκα έκανα, επειδή τυχαίνει να γνωρίζω το HU. :)