Αν θες να κρατήσεις το ουαλλικό, τότε Μπλάιδιντ.
Το dd, πέρα από την "brythonic language of the time", είναι δ και στα σύγχρονα ουαλλικά.
Blaidd είναι όντως ο λύκος, με πληθυντικό bleiddiaid και bleiddiau.
Το πού τον (τα) βρήκε ο Γοδεφρείδος είναι μεγάλη υπόθεση.
Ο Μάρδιν, που εσείς τον λέτε...