Search results

Ναι βέβαια, επί της ουσίας εκεί τα συζητάμε. Εδώ το έβαλα για να το δούμε μόνο από γλωσσολογική άποψη. :)

Όση κατάθλιψη και αν έχω, μια μηχανική μετάφραση πάντα μου φτιάχνει το κέφι. Θυμάμαι κάτι οδηγίες για βαφή ρούχων που έλεγαν "...τοποθετώ το ύφασμα, όταν νέος και υγρός..." Να κι ένα που έχω φυλάξει για να ευθυμώ (υπογραμμίσεις δικές μου): Προσπάθεια να βοηθήσει τα παιδιά ΤΟΥ ΘΕΟΥ Αγαπητέ...

Μια βασική ένσταση που έχω για τον "πριβέ χορό", είναι ότι αν δεν υπάρχουν κατάλληλα συνδηλούμενα, είτε λεκτικά είτε οπτικά, και αν ο αναγνώστης/θεατής δεν είναι αρκετά εξοικειωμένος με το συγκεκριμένο χώρο και χορό, δεν μπορεί μόνο από το επίθετο "πριβέ" να καταλάβει ακριβώς περί τίνος...

Αχ μπράβο, κι εγώ αυτό σκεφτόμουν. Καλό, αλλά μακρύ... από την άλλη σκέτο "χορός στα γόνατα" φέρνει στο νου άλλες καταστάσεις... :inno: Εγώ μάλλον θα βάλω σκέτο "χορός" και ό,τι καταλάβουν... από τα συνδηλούμενα. :rolleyes:

Κι εγώ σε υπότιτλο το έχω, δυο τύποι τα πίνουν και τα λένε... Πήγα-πήγα ψάχνοντας, πάλι εδώ βρέθηκα. Τελικά, όλα τα βρίσκει κανείς στη λεξιλογία. :p

Μα πώς δεν έχει; Όλα τα έχει! Και είναι ακριβώς όπως στον πιο πρόσφατο οδηγό πουλιών που υπάρχει. Ο τύπος που συντηρεί το σάιτ είναι πολύ ενημερωμένος. Οι καρακάξες είναι πανέμορφες, παμφάγες, πολύ τολμηρές, ζουν τόσο σε δάση όσο και μέσα στις πόλεις και τις παρατηρούμε συχνά και πανεύκολα. Εδώ...

Αυτή είναι ξεκάθαρα και χωρίς αμφιβολίες η καρακάξα. Συνήθως δεν την μπερδεύει κανείς με κόρακα ή κουρούνα, πάρα πολλοί όμως την μπερδεύουν με την κίσσα και τούμπαλιν. Το βιβλίο "Τα πουλιά της Ελλάδας και της Ευρώπης", Χρυσός Τύπος 1981 (εξαντλημένο), το λατρεύω αν και παλιό, γιατί έχει τα...

Πάντως ο Τσαρλς Ντάργουιν έχει ήδη μπει στη ζωή μας (και δικαίως ίσως, γιατί στον αντίποδά του έχουμε τον Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ και όχι τον Ιωάννη Βαπτιστή Λαμάρκιο)... γιατί όχι και άλλοι; Εξάλλου λέμε Ιερώνυμος* Σαβοναρόλα και όχι Σαβοναρόλας. Σχιζογλώσσεια... * όταν δεν λέμε Τζιρόλαμο

Δε με λέτε, αυτό το βάλαμε; Μάνα κράζει το παιδάκι, Μάνα ο νιος και μάνα ο γέρος, Μάνα ακούς σε κάθε μέρος, Ω! τι όνομα γλυκό! Και το άλλο: Μάνα! δεν βρίσκεται λέξη καμία να 'χει στον ήχο της τόση αρμονία. (είδα το "ποτέ δε θα πειράξω τα ζώα τα καημένα" και μου το θύμισε... μη ρωτάτε...

Όπως τα λέει η Αλεξάνδρα (που έχει μεγάλη πείρα στο θέμα). Θα πρέπει να επαναδιατυπώσεις, να κόψεις τα περιττά (πολλές φορές και τα μη περιττά), να χωρίσεις στα δύο αν χρειαστεί, ώστε να περιορίσεις τον υπότιτλο στο μέγεθος που πρέπει. Συχνά θα χάσεις πράγματα, είναι αναπόφευκτο. Κράτα πάντα...

Yep, context, please.

Πολύ όμορφο, Αζιμούθιε. Ίσως προτιμήσω πιο σύντομη εκδοχή για κάποιους στίχους (υπότιτλοι είναι βλέπεις...). Μια απορία: πώς αποφάσισες ότι είναι ενικός στους 2 τελευταίους στίχους; (όχι δηλαδή πως εγώ ξέρω πώς αποφάσισα ότι είναι πληθυντικός...)

Δική μου. Ποιητής εκ του προχείρου, που λέει και ο Σουρής. Αν έβρισκα άλλου, θα το είχα αναφέρει.

Κι άλλος Άσμπερυ: This Room The room I entered was a dream of this room. Surely all those feet on the sofa were mine. The oval portrait of a dog was me at an early age. Something shimmers, something is hushed up. We had macaroni for lunch every day except Sunday, when a small quail was...

Το θέμα του υποτιτλισμού είναι τόσο ευρύ, ώστε αναρωτιέται κανείς τι μπορεί να βάλει σε ένα γενικό νήμα. Τιμές, ας πούμε, θα μπορούσαν να μπουν: εγώ αυτή τη στιγμή παίρνω 2 ευρώ το λεπτό για μετάφραση σε ταινίες και ντοκιμαντέρ, ασχέτως βαθμού δυσκολίας, έκτασης κειμένου κλπ., και 0,65 ευρώ το...

LOL, πολύ καλό... :D Συγχαρητήρια Νίκο, το αξίζεις!

Ξέχασα να πω ότι δεν είχε τίποτε ούτε στο Liddell-Scott. Νοηματικά έχω την εντύπωση ότι το χιμαιρικά είναι πιο κοντά από το μυθολογικά. Το μικρό μυαλό μου το αντιλαμβάνεται ως ζώα πλασμένα από ετερόκλητα μέλη. Μπορεί να κάνω και λάθος, βέβαια. Κι όσο δεν βρίσκουμε πηγή...

Κι ένα ακόμη κλασικό, τόσο κλασικό που δεν βάζω καν παράδειγμα: το You know.... Στα ελληνικά δεν χρησιμοποιούμε με τον ίδιο τρόπο το Ξέρεις / Ξέρετε, οπότε το καλύτερο είναι απλώς να το παραλείπουμε. Σε κάποιες περιπτώσεις βολεύει το Να... / Να, δηλαδή... / Δηλαδή... ή και το Ξέρεις τώρα... /...

Και πώς να μην βγει, με τους ψηφοφόρους που ανέδειξαν οι τελευταίες εκλογές... :( :double facepalm:

Έχεις δίκιο. Το θέμα είναι ότι στα ελληνικά κατά κανόνα απλώς δεν χρησιμοποιούμε κάτι αντίστοιχο του just, οπότε συχνά το καλύτερο είναι απλώς να το παραλείπουμε. :) EDIT: να κι ένα παράδειγμα φρέσκο: I've asked all the students to just talk to the camera for a moment... Ζήτησα από τους...