Search results

Στον Πολίτη όμως θα δεις ότι υπάρχει "λανθάνουσα" στον Γρηγορά (14ος αιώνας) που είναι θαρρώ ακριβώς αυτό που ψάχνουμε: ἐν οἷς ἐνίοτε καὶ ἡ γλῶττα λανθάνουσα προδότις ἀκούσιος γίνεται τῶν τῆς ψυχῆς ἀπορρήτων ἀρρωστημάτων, (που βέβαια το είχε επισημάνει ο π2 πολύ νωρίτερα... παραβλέψτε το σχόλιό...

Και όταν διαβάζουμε "στο υπέροχο chalet του" πρέπει να προφέρουμε ελληνικά (σαλέ) ή γαλλικά;

Πολύ σωστή μού φαίνεται η ανάλυση του Δόκτορα και συμφωνώ με τις προτιμήσεις του.

Πολύ ωραίες ιδέες πάντως έχουμε :)

Aνασταίνω το νήμα για να μεταφέρω τον προβληματισμό ενός συναδέλφου, που μου ήρθε με ηλεμήνυμα, σχετικά με τη δυσκολία που συνάντησε για την απόδοση των όρων community και community-based στη μετάφραση ενός εγχειριδίου για την κοινωνική ένταξη φυλακισμένων: Πρόκειται για την απόδοση της λέξης...

Εγώ αρχικά είχα σκεφτεί να μην πάω να ψηφίσω, επειδή η ημερομηνία με ξεβολεύει αφάνταστα. Τελικά όμως δεν άντεξα κι έβγαλα εισιτήριο. Βέβαια, ξέρω τι θα ψηφίσω.

Εγκλήματα τιμής, διαβάζω, συμβαίνουν και στα προάστια της Πόλης.

Και δεν είναι κακή ιδέα!

Τώρα βλέπω αυτό το ωραίο νήμα. Να προσθέσω από μνήμης: "Και το τρένο τραβούσε για τα ξεχερσώματα", μυθιστόρημα του πολιτικού πρόσφυγα Κώστα Μπόση Και οι Θεοί τρελάθηκαν, κωμωδία που θα την ξέρετε και, τέλος, έναν τίτλο που αρχίζει και τελειώνει με και: Και, τραγούδι των Σπανού-Παπαδόπουλου με...

Η Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου είναι κόρη του Ν.Δ.Τριανταφυλλόπουλου και μαζί με τον πατέρα της έχουν έργο ζωής την ανάδειξη του έργου του Παπαδιαμάντη. Προφανώς αφιέρωσε αμέτρητες ώρες που δεν πληρώνονται. Φαντάζομαι όμως ότι θα αμείφθηκε καλά.

Ωραίο θέμα. Πάντως δεν είναι όλα τα «που» της άσκησης καταδικαστέα. Για παράδειγμα, το: Εσύ είσαι η αιτία που τα τραβώ όλα αυτά είναι ίδιο με το: Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω, που έχει διαπιστευτήρια ατράνταχτα.

Αν και η απορία έχει απαντηθεί, ίσως είναι δείγμα του πώς αλλάζει η γλώσσα, γιατί παλιότερα κανένα από τα δύο σκέλη του διλήμματος δεν θα ήταν πρώτο στις προτιμήσεις, τουλάχιστον σε προφορικό λόγο. Νομίζω πως οι προτάσεις του Δόκτορα θα ήταν οι αυτονόητες επιλογές. Κι αν αντί για χάρη βάλουμε...

Το ίδιο θα έλεγα κι εγώ. Ο τύπος sfiga, προφορικά, ηταν ο συχνότερος στα παιδικά μου χρόνια, για να μην πω ο αποκλειστικός.

Σωστός είναι ο υπότιτλος αλλά λείπει μια τελεία. Καλώς ήρθες αρχηγέ. Γκάρισον! (Πώς λένε άλλοι: Διατάξτε!)

Πριν τελειώσει η παγγιορτή, να ευχηθώ κι εγώ σε όσες και όσους γιορτάζουν!

Βάρναλης, χρονογράφημα, 1941 Αλλά ξαφνικά δίπλα του πεντέξι παιδάκια κυλιστήκανε χάμου παλεύοντας και ξελαρυγγίζοντας με τέτοιες στριγκές φωνές, που όλο του το είναι ξεσχίστηκε σε χίλια κομμάτια. Αφού είναι "ξελαρυγγίζομαι" ή "ξελαρυγγιάζομαι", η μετοχή του Βάρναλη είναι τύπου "σκέφτοντας"...

Ρώτησα, δεν ήξεραν να μου πουν. Το pour memoire βέβαια δεν ταιριάζει στο νόημα.

Και με το καλό να σας δούμε και εδωπάνω!

Tο στραβόξυλο είναι πάρα πολύ καλή λύση, αυτό έψαχνα όταν πρότεινα το "στριμμένος". Δεν συμφωνώ με τον πουριτανό, αν ήθελε ο συγγραφέας του πρωτοτύπου θα το έβαζε.

Πάντως ο επικριτής δεν έχει αρνητική χροιά, που ο scold έχει. Πέρα από το ότι είναι λέξη χωρίς χυμούς, που ο scold έχει. Τούτου λεχθέντος, πρόχειρα μόνο το στριμμένος βρίσκω. Ή τζαναμπέτης; Τζόρας; Θα μου πεις, είναι λαϊκά -αλλά και το σκολντ είναι.