Ελλάδα 2015
- Thread starter nickel
- Start date
Και γιατί δεν έχει κανένας επενδυτής όρεξη να διαθέσει τα ωραία του λεφτά για να κάνει επενδύσεις στην Ελλάδα; Επειδή δεν του αρέσει η φάτσα των Ελλήνων εργαζομένων; Ή μήπως επειδή ένα άθλιο σύστημα (γραφειοκρατίας, διαφθοράς, παράλογης φορολογίας, αντιεπενδυτικών νόμων -- όπου βάζει το λιθαράκι του και ο ελληνικού τύπου συνδικαλισμός) τρέπει τους επενδυτές σε φυγή;
Χέλλε, τι σχέση έχουν τα έσοδα; Αν μιλάς για κέρδη, των ιδιωτικών επιχειρήσεων φορολογούνται, των δημοσίων [στην Ελλάδα] αγνοούνται (συνήθως δεν υπάρχουν επειδή γίνονται μισθοί, επιδόματα, κακοδιοίκηση, σπατάλες κλπ). Μετά, ποια λογική λέει ότι μια επένδυση αποφέρει μόνο τις θέσεις εργασίας στην ίδια την επένδυση; Κάθε επένδυση συνοδεύεται από παράγωγες εργασίες, αφενός υπηρεσίες και αφετέρου δευτερογενείς επενδύσεις που βασίζονται στη βασική επένδυση. Φέρνεις κρουαζιερόπλοια, πουλάνε π.χ. οι αγρότες τα περισσευούμενα λεμονοπορτόκαλά τους σε μορφή μαρμελάδας ή γλυκού του κουταλιού (οκ, το απλουστεύω υπερβολικά). Πώς αλλιώς γίνεται η ανάπτυξη; Με πολλές μικρές συνεισφορές.
Για τη δίκαιη τιμή των ιδιωτικοποιήσεων θα γνωρίζεις ίσως ότι υπάρχουν πολλές και αλληλοσυγκρουόμενες θεωρίες. Τι σημαίνει «ξεπούλημα»; Πρόσφατα, ο ΥπΟικ Βαρουφάκης δήλωσε ότι θα πουλούσε τον ΟΣΕ για ένα ευρώ (εφόσον κάποιος αναλάμβανε τα χρέη και την ανακαίνισή του). Με άλλα λόγια, η αξία του είναι αρνητική· όποιος τον πάρει, μαζί με τις υποχρεώσεις του, χάρη θα μας κάνει. Θα δούμε και πώς (και αν) θα ολοκληρωθούν ιδιωτικοποιήσεις από τη νέα κυβέρνηση.
Για τη δίκαιη τιμή των ιδιωτικοποιήσεων θα γνωρίζεις ίσως ότι υπάρχουν πολλές και αλληλοσυγκρουόμενες θεωρίες. Τι σημαίνει «ξεπούλημα»; Πρόσφατα, ο ΥπΟικ Βαρουφάκης δήλωσε ότι θα πουλούσε τον ΟΣΕ για ένα ευρώ (εφόσον κάποιος αναλάμβανε τα χρέη και την ανακαίνισή του). Με άλλα λόγια, η αξία του είναι αρνητική· όποιος τον πάρει, μαζί με τις υποχρεώσεις του, χάρη θα μας κάνει. Θα δούμε και πώς (και αν) θα ολοκληρωθούν ιδιωτικοποιήσεις από τη νέα κυβέρνηση.
Και αυτό αλλά πρωτίστως το γεγονός ότι η χώρα αυτήν την στιγμή βρίσκεται σε οικονομική και πολιτική αστάθεια και η ΕΕ δεν δείχνει να συμμερίζεται τα προβλήματά της και επιμένει να τα αντιμετωπίζει σε λογιστική και όχι πολιτική βάση. Τα υπόλοιπα που αναφέρεις υπήρχαν και πριν και δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα προσέγγισης ξένων επενδύσεων.
Φυσικά και ο ΟΣΕ είναι εταιρεία που θα χάριζες. Γι' αυτό ακριβώς αναφέρθηκα στην διαφοροποίηση κερδοφόρων και μη εταιρειών. Όπως είπα, βέβαια, κανείς επενδυτής δεν ενδιαφέρεται για ζημιογόνες εταιρείες· όλοι θέλουν ακριβώς εκείνες τις εταιρείες που δεν συμφέρει στο κράτος να τις πουλήσει, γιατί είναι κερδοφόρες.
Τα κέρδη των δημοσίων εταιρειών στην Ελλάδα δεν γίνονται μισθοί. Δεν ξέρω καμμιά δημόσια επιχείρηση που να αναδιανέμει τα κέρδη στους υπαλλήλους της. Μέρος των κερδών μετατρέπεται σε επενδύσεις, άλλο μέρος σε κεφάλαιο και άλλο μέρος σε μερίσματα, όπου αν το κράτος είναι μέτοχος -ή και μοναδικός μέτοχος- συνεισφέρουν στον προϋπολογισμό.
Όσο για το τι προσφέρει μια επένδυση, ναι, γενικά κι αόριστα μπορείς να πεις ότι προσφέρει στην ανάπτυξη, αλλά αφενός το μέγεθός της έχει απόλυτη σημασία, κι όπως είπα τα μεγέθη αυτών που είναι στα σκαριά είναι αστεία, αφετέρου αυτού του είδους η έμμεση ανάπτυξη είναι μακροπρόθεσμη -ούτε καν μεσοπρόθεσμη· δηλαδή δεν έχει ουσιαστικό βάρος στο πρόβλημα της ανάπτυξης και της επανεκκίνησης της αγοράς, που θα βοηθήσει στην αύξηση του ΑΕΠ, των φόρων και κατά συνέπεια την ικανότητα του κράτους να ισχυροποιήσει την θέση του και να μπορέσει να ανεξαρτητοποιηθεί δανειοληπτικά.
Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι side dish, όχι κυρίως μενού.
Πολλά άλλα. Εν πρώτοις να δώσει μεγαλύτερη ελευθερία στο κράτος να αναπροσαρμόσει την ισχύουσα φορολογία ώστε να επιτρέψει την δημιουργία επιχειρήσεων, όπως αφορολόγητα όρια -τουλάχιστον για νέες επιχειρήσεις-, περιόδους χάριτος και διάφορες φορολογικές διευκολύνσεις. Σε δεύτερο λόγο, να χαμηλώσει δραστικά τις απαιτήσεις για πλεονάσματα στον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να μπορεί το κράτος να διαθέσει τα κατάλληλα κονδύλια εκσυγχρονισμού του ίδιου του μηχανισμού του αλλά και την δημιουργία προγραμμάτων επενδύσεων (κατά προτίμηση ανταποδοτικών), καθώς και πλήθος άλλων δραστηριοτήτων που θα ενισχύσουν την αγορά, θα προσελκύσουν επενδυτές και θα δημιουργήσουν τις κατάλληλες υποδομές για α) την αύξηση και την μεγαλύτερη απόδοση της επιχειρηματικότητας και β) την βελτίωση της εξαγωγικής δύναμης και δραστηριότητας της χώρας. Τρίτον, την παροχή απαραίτητης ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα ώστε να αρχίσουν πάλι οι τράπεζες να έχουν δυνατότητα δανεισμού σε νέες επιχειρήσεις, έστω και με αυστηρά όρια (σήμερα δεν παίρνεις ούτε ευρωλεπτό, δεν πα' νά 'σαι κι ο Πάπας).
Μα σύμφωνα με τις εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης, θέλουν να αυξήσουν τη φορολογία γι' αυτούς που έχουν μεγάλα έσοδα, όχι να τη μειώσουν. Πώς να επενδύσει κάτι κάποιος εδώ; Θα τα πάρει και θα φύγει.
Χέλλε, δεν έγραψα πουθενά ότι τα κέρδη των εταιρειών του δημοσίου διανέμονται. Δεν υπάρχουν κέρδη γιατί έχουν γίνει πιο πριν κάθε λογής παροχές, μισθοί, επιδόματα, λούσα. Και από όσα διαβάζω τουλάχιστον, εξακολουθούν να υπάρχουν ΔΕΚΟ (κυρίως στα ενεργειακά μονοπώλια) όπου η λιτότητα (εργαζομένων και επιδοτούμενων συνταξιούχων) δεν έχει καν αγγίξει τα ύψη των περικοπών που έχουν υποστεί οι απολύτως απαραίτητοι δημόσιοι υπάλληλοι (στην υγεία, στην παιδεία, στις εφορίες).
Τα υπόλοιπα νεοκεϋνσιανά που γράφεις πιθανώς να ίσχυαν (και να συμφωνούσα) αν ήμασταν σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Ζούμε όμως σε μια χώρα όπου με το πρόσχημα της ισότητας αποκαθίστανται πρώτες οι περικοπές στα ψηλά πατώματα (π.χ. δικαστικοί), όπου γίνονται προνουντσιαμέντα μέσα στη Βουλή για να μην κοπούν οι μισθοί 500 τιμαριούχων, όπου με πρόσχημα την αναγκαιότητα (μάχιμες μονάδες αστυνομίας, ενόπλων δυνάμεων) αποκαθίστανται πρώτα οι συνταξιοδοτικές απώλειες των δεκαπέντε και βάλε χιλιάδων απόστρατων από τα 55 τους στρατηγών κλπ. Γι' αυτό άλλωστε και δεν υπάρχει ρευστότητα στις τράπεζες: απορροφάται ολόκληρη υπέρ αναγκών του δημοσίου (το 70% των δημοσίων δαπανών είναι για μισθούς και συντάξεις). Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτές τις ημέρες η παρεχόμενη ρευστότητα από την ΕΚΤ συνοδεύεται από τη ρητή εντολή να μην αγοραστούν έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου. Κατανοώ απόλυτα τις δυσκολίες της φίλης μου, 56χρονης συνταξιούχου του δημοσίου, που η σύνταξή της περικόπηκε από τα 1800 στα 1200 ευρώ και πρέπει με αυτά να πληρώσει και ΕΝΦΙΑ 300 ευρώ, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι για να παίρνει τα 1200 της στα 56 της (θυμίζω: δυόμισι βασικούς μισθούς ενός νέου ανθρώπου που θέλει να φτιάξει οικογένεια) χωρίς να έχει συνεισφέρει ούτε σέντσι (τι θα πει «κρατήσεις σε μισθούς του δημοσίου;») κάποιοι σαν εμένα του ιδιωτικού τομέα, που είμαστε και μεγαλύτεροί της, πρέπει να βρίσκουμε κάθε μήνα ένα 500άρικο ΟΑΕΕ και ένα 300άρι για το νοίκι προκειμένου να έχουμε δικαίωμα να εργαστούμε με φόρο 26% από το πρώτο ευρώ για να πάρουμε έστω μια μικρότερη σύνταξη στα 62, στα 65, στα 67, στα 75, στα 83, όποτε.
Και ένα τελευταίο για την προσέλευση ξένων επενδυτών. Όσο δεν επενδύουν δικοί μας επιχειρηματίες, ποιος ξένος είναι τρελός να έρθει να βάλει τα λεφτά του εδώ μέσα; Όσο και να εξετάζει τα πράγματα απέξω, όταν βλέπει τους Έλληνες (που σίγουρα κάτι ξέρουν περισσότερο) να βγάζουν τα λεφτά τους έξω, τόσο βεβαιώνεται ότι «κάπου υπάρχει κάτι που δεν το βλέπει». Προφανώς λοιπόν οι πρώτοι που θα έρθουν θα είναι οι τζογαδόροι, οι αρπαχτάκηδες, οι ραντιέρηδες, αυτοί που θα επιζητούν το μέγιστο κέρδος με το ελάχιστο ρίσκο. Από εμάς εξαρτάται να μετατρέψουμε αυτά τα κερδοσκοπικά σε μόνιμα κεφάλαια εξοικονομώντας το κάθε διαθέσιμο τσεντέζιμο και παράλληλα προχωρώντας σε δομικές μεταρρυθμίσεις με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση.
Πρώτα πρέπει να ξαναφτιάξουμε εύρωστο κρατικό μηχανισμό και οικονομία και μετά να ασχοληθούμε με τα αγαπημένα μας διαχρονικά εμφύλια πανελλήνια παιχνίδια. Και η κατάσταση δεν φτιάχνεται σε δύο και σε τρία και σε πέντε χρόνια, στα πλαίσια ενός, άντε δύο (νορμάλ, τετραετών) εκλογικών κύκλων. Ούτε φτιάχνεται με τα δικά μας παιδιά και τα δικά μας τζάκια (ένθεν κακείθεν) αλλά με συνολικό σχέδιο και θεσμική αποφασιστικότητα. Αυτό είναι που δεν θέλουμε να καταλάβουμε και αυτό είναι που κατάλαβαν οι άλλες χώρες με προβλήματα --έστω και όχι τόσο βαθιά όσο τα δικά μας.
Τα υπόλοιπα νεοκεϋνσιανά που γράφεις πιθανώς να ίσχυαν (και να συμφωνούσα) αν ήμασταν σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Ζούμε όμως σε μια χώρα όπου με το πρόσχημα της ισότητας αποκαθίστανται πρώτες οι περικοπές στα ψηλά πατώματα (π.χ. δικαστικοί), όπου γίνονται προνουντσιαμέντα μέσα στη Βουλή για να μην κοπούν οι μισθοί 500 τιμαριούχων, όπου με πρόσχημα την αναγκαιότητα (μάχιμες μονάδες αστυνομίας, ενόπλων δυνάμεων) αποκαθίστανται πρώτα οι συνταξιοδοτικές απώλειες των δεκαπέντε και βάλε χιλιάδων απόστρατων από τα 55 τους στρατηγών κλπ. Γι' αυτό άλλωστε και δεν υπάρχει ρευστότητα στις τράπεζες: απορροφάται ολόκληρη υπέρ αναγκών του δημοσίου (το 70% των δημοσίων δαπανών είναι για μισθούς και συντάξεις). Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτές τις ημέρες η παρεχόμενη ρευστότητα από την ΕΚΤ συνοδεύεται από τη ρητή εντολή να μην αγοραστούν έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου. Κατανοώ απόλυτα τις δυσκολίες της φίλης μου, 56χρονης συνταξιούχου του δημοσίου, που η σύνταξή της περικόπηκε από τα 1800 στα 1200 ευρώ και πρέπει με αυτά να πληρώσει και ΕΝΦΙΑ 300 ευρώ, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι για να παίρνει τα 1200 της στα 56 της (θυμίζω: δυόμισι βασικούς μισθούς ενός νέου ανθρώπου που θέλει να φτιάξει οικογένεια) χωρίς να έχει συνεισφέρει ούτε σέντσι (τι θα πει «κρατήσεις σε μισθούς του δημοσίου;») κάποιοι σαν εμένα του ιδιωτικού τομέα, που είμαστε και μεγαλύτεροί της, πρέπει να βρίσκουμε κάθε μήνα ένα 500άρικο ΟΑΕΕ και ένα 300άρι για το νοίκι προκειμένου να έχουμε δικαίωμα να εργαστούμε με φόρο 26% από το πρώτο ευρώ για να πάρουμε έστω μια μικρότερη σύνταξη στα 62, στα 65, στα 67, στα 75, στα 83, όποτε.
Και ένα τελευταίο για την προσέλευση ξένων επενδυτών. Όσο δεν επενδύουν δικοί μας επιχειρηματίες, ποιος ξένος είναι τρελός να έρθει να βάλει τα λεφτά του εδώ μέσα; Όσο και να εξετάζει τα πράγματα απέξω, όταν βλέπει τους Έλληνες (που σίγουρα κάτι ξέρουν περισσότερο) να βγάζουν τα λεφτά τους έξω, τόσο βεβαιώνεται ότι «κάπου υπάρχει κάτι που δεν το βλέπει». Προφανώς λοιπόν οι πρώτοι που θα έρθουν θα είναι οι τζογαδόροι, οι αρπαχτάκηδες, οι ραντιέρηδες, αυτοί που θα επιζητούν το μέγιστο κέρδος με το ελάχιστο ρίσκο. Από εμάς εξαρτάται να μετατρέψουμε αυτά τα κερδοσκοπικά σε μόνιμα κεφάλαια εξοικονομώντας το κάθε διαθέσιμο τσεντέζιμο και παράλληλα προχωρώντας σε δομικές μεταρρυθμίσεις με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση.
Πρώτα πρέπει να ξαναφτιάξουμε εύρωστο κρατικό μηχανισμό και οικονομία και μετά να ασχοληθούμε με τα αγαπημένα μας διαχρονικά εμφύλια πανελλήνια παιχνίδια. Και η κατάσταση δεν φτιάχνεται σε δύο και σε τρία και σε πέντε χρόνια, στα πλαίσια ενός, άντε δύο (νορμάλ, τετραετών) εκλογικών κύκλων. Ούτε φτιάχνεται με τα δικά μας παιδιά και τα δικά μας τζάκια (ένθεν κακείθεν) αλλά με συνολικό σχέδιο και θεσμική αποφασιστικότητα. Αυτό είναι που δεν θέλουμε να καταλάβουμε και αυτό είναι που κατάλαβαν οι άλλες χώρες με προβλήματα --έστω και όχι τόσο βαθιά όσο τα δικά μας.
Ποιος σου είπε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα προσέγγισης ξένων επενδύσεων; Πάντα υπήρχε αυτό το πρόβλημα, δεν είναι τωρινό, απλώς η αστάθεια που αναφέρεις το έχει εκτροχιάσει. Να θυμίσω επίσης ότι όταν λέμε επενδύσεις εννοούμε να ρίξει κάποιος χρήματα για να παράγονται προϊόντα ή υπηρεσίες που θα μας αποφέρουν χρήματα από το εξωτερικό. Το να ανοίγει στην Ελλάδα εργοστάσιο η Σούπερ Πορτοκαλάδα για να πουλάει Σούπερ Πορτοκαλάδες στους Έλληνες φτιαγμένες από εισαγόμενες πρώτες ύλες δεν είναι «επένδυση».
Δόκτορα, δεν υπερασπίζομαι ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ σαν πολιτική νοοτροπία που κοιτάζει πρώτα το δημόσιο ούτε τους ακόμα υψηλόμισθους υπαλλήλους ΔΕΚΟ. Αλλά μαζί με τα ξερά...
Οι νέες επιχειρήσεις δεν έχουν μεγάλα έσοδα. Τουναντίον.
Οι νέες επιχειρήσεις δεν έχουν μεγάλα έσοδα. Τουναντίον.
Και αμ' έπος, αμ' έργον: http://newpost.gr/post/424077/syllogikh-symbash-proklhsh-gia-toys-syndikalistes-ths-deh
Έγραψα αλλού, μισοαστεία ή μισοσοβαρά, ότι τα μνημόνια θα έπρεπε να συνοδεύονται από τη δημιουργία Υπουργείου Αγάπης, Ουσίας και Πρωινής Τηλεόρασης με αρμοδιότητα αφενός την άμεση διευθέτηση ό,τι εκτρωματικού προέκυπτε από τα μέτρα (γιατί και εκτρώματα προκύψανε --και λογικό ήταν, με την έκταση της κρίσης και των αναγκαίων παρεμβάσεων), αφετέρου για να επισημαίνει τα (πολλά) στραβά που έμεναν άθικτα, κυρίως όμως για να δίνει άμεσες λύσεις ή να ταπώνει (κατά περίπτωση) την κλάψα στα πρωινάδικα.
Μα συμφωνώ. Ακριβώς το ίδιο είπα. Πάντα υπήρχε πρόβλημα αλλά τώρα όχι μόνο είναι μεγαλύτερο αλλά φαντάζει ακόμα μεγαλύτερο λόγω της επιτακτικής ανάγκης να υπάρχουν επενδύσεις.
Ένα άλλο πράγμα που θα βοηθούσε την χώρα να φέρει χρήματα, είναι α) οι εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών και β) ο τουρισμός. Το δεύτερο χρειάζεται και σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων και ένα πιο ολοκληρωμένο σύστημα διασφάλισης της ποιότητας του τουρισμού, από το κράτος, αλλά και ξόδεμα χρήματος σε υποδομές, διαφήμιση, ελέγχους, κτλ. Το πρώτο, μιας και δεν έχουμε βαριά βιομηχανία, θα ενισχυόταν πάρα πολύ από την διευκόλυνση που θα μπορούσε να παρέχει το κράτος σε μικρές και μεσαίες, νέες -αλλά και παλιότερες- επιχειρήσεις, που έχουν σαν πρώτο στόχο την εξαγωγική δραστηριότητα· είτε σε προϊόντα μεταποίησης είτε σε πρωτογενή παραγωγή.
Πάντως αυτά επιτυγχάνονται πιο εύκολα από την προσέλκυση ξένων επενδυτών και αποτελούν καλύτερη εγγύηση για την βιωσιμότητα των ίδιων των πολιτών -πέραν του κράτους. Άσε δηλαδή που το κράτος από μεγαλοεπενδύσεις δεν βγάζει άμεσα σοβαρό χρήμα, γιατί αναγκάζεται να κάνει γερές παραχωρήσεις και εκπτώσεις στα δικαιώματά του (βλέπε Ελληνικός Χρυσός). Επίσης δεν βοηθάνε την τοπική οικονομία, συνήθως. Το αντίθετο, συχνά την τσουρομαδάνε. Π.χ. τα πολύ μεγάλα σούπερ μάρκετ στραγγαλίζουν τους μικρότερους παραγωγούς/προμηθευτές, ζητώντας μεγάλες εκπτώσεις, με συνέπεια και αυτοί να μην κερδίζουν τόσο αλλά και να αναγκάζονται να ρίχνουν απότομα την ποιότητα της παραγωγής τους. Ταυτοχρόνως απασχολούν μικρότερο προσωπικό/τζίρο ή μέγεθος εταιρείας, με μικρότερους μισθούς και αποδίδουν στο κράτος μικρότερο ποσοστό φόρων σε σχέση με τον τζίρο τους (ειδικά σε συνθήκες ανυπαρξίας αφορολόγητου ορίου).
Γενικά, οι μεγαλοεπενδύσεις συμφέρουν μόνο όταν πρόκειται για επιχειρήσεις όπου απαιτείται δημιουργία υποδομών μεγάλης κλίμακας και πολύπλοκη διαχείριση έργου και προσωπικού (δηλαδή τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρισμός, πληροφοριακά δίκτυα, κτλ). Εκεί ούτε το κράτος ούτε οι μικροεπενδυτές μπορούν να είναι αποδοτικοί. Να αγοράσει και να διαχειριστεί τον ΟΠΑΠ μπορεί και η κουτσή Μαρία. Ούτε πολύπλοκο σχήμα είναι ούτε σοβαρές υποδομές απαιτούνται (άσε που είναι ήδη όλες ολοκληρωμένες) και παρουσιάζει κέρδη χωρίς ρίσκο και από το μηδέν.
Εντωμεταξύ, από τα πρώτα νομοσχέδια της νέας κυβέρνησης είναι α) το νομοσχέδιο που κουρεύει φορολογικές οφειλές ανεξαρτήτως εισοδήματος και φοροδοτικής ικανότητας, χωρίς πλαφόν μάλιστα, και β) το νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, σύμφωνα με το οποίο προστατεύονται και κατοικίες αντικειμενικής αξίας μέχρι 500.000 ευρώ. Κρίμα που δεν το ήξερα μερικά χρόνια πριν, να είχα πάρει κανένα δάνειο να φτιάξω μια βίλα να μου την κάνει δώρο το κράτος.
Αφελείς οι συνεπείς φορολογούμενοι, από το Capital.
Αφελείς οι συνεπείς φορολογούμενοι, από το Capital.
rogne
¥
Μετά λόγου γνώσης, προσωπικά μου φαίνεται αστεία η πρόταση "κατοικία αντικειμενικής αξίας μισού εκατομμυρίου", και έχω συγκεκριμένα κατά νου κάτι μονοκατοικίες τριακονταετίας και βάλε σε "λάθος" περιοχές της Αθήνας που συντηρούνται από μία ή μιάμιση σύνταξη και χαρατσώνονταν τελευταία με ΕΝΦΙΑ πολλών χιλιάδων ευρώ. Αντίθετα, είναι γνωστό ότι οι βίλες σε θέρετρα, νησιά κλπ., βασικά οπουδήποτε εκτός των μεγάλων πόλεων, έχουν μηδαμινή αντικειμενική αξία, με τις αντίστοιχες φορολογικές συνέπειες. Κατά τα λοιπά, για τις οφειλές, είναι αυτό που λέμε να 'χαμε (δηλ. να πλήρωνε κανένας τις παλιότερες ρυθμίσεις) να λέγαμε. "Αφελείς οι συνεπείς φορολογούμενοι", συμφωνώ κι επαυξάνω, αλλά πόσοι είναι, και για πόσο (παραμένουν αφελείς και συνεπείς)...;
SBE
¥
Νούμερα έχουμε για να μιλήσουμε; Γιατί αν θέλουμε να μιλάμε σαν τα ΜΜΕ που τα βλέπουν όλα μαύρα, φυσικά και δεν υπάρχουν συνεπείς φορολογούμενοι. Όμως και εγώ είμαι συνεπής, και ο ξάδερφός μου που είναι πέντε χρόνια άνεργος, κι η μητέρα του που παίρνει την ελάχιστη σύνταξη του ΟΓΑ, και κάμποσοι γνωστοί και φίλοι. Χρέη από ΕΝΦΙΑ δεν έχουν, απλά βάζουν προτεραιότητα τα χρέη τους και προτιμάνε να πεινάσουν παρά να χρωστάνε. Κι από την άλλη σου ανάβουν τα λαμπάκια όταν βλέπεις κόσμο με άνεση οικονομική που έχει πιάσει τη δικαιολογία της οικονομικής κρίσης για να είναι ασυνεπής στις υποχρεώσεις του.
Κι εμένα αστεία μου φαίνεται, αλλά από ό,τι διαβάζω αυτό είναι το περιεχόμενο του νομοσχεδίου. Να προσθέσω επίσης ότι το ακατάσχετο μπορεί να ανέβει έως 700.000 ευρώ αντικειμενική αξία και συνοδεύεται από 70.000 ευρώ οικογενειακό εισόδημα. Δηλαδή μια οικογένεια που έχει μηνιαίο εισόδημα περίπου 5.000 ευρώ και σπίτι αντικειμενικής αξίας πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ προστατεύεται από την κατάσχεση.
Για το άλλο, τι να σου πω, δεν ξέρω πόσοι είμαστε οι αφελείς, ούτε και αν είμαστε αφελείς ή τίποτα βαρύτερο :angry:
SBE
¥
Ο άνεργος ξάδερφος που ανέφερα πιο πάνω είναι πατέρας δύο παιδιών.
Τέλος πάντων, η συζήτηση αυτή είναι περισσότερο για το οικονομικό νήμα. Για να επιστρέψουμε στο θέμα αυτουνού εδώ, μόλις είδα τη μισή συνέντευξη τύπου και μου φαίνεται ότι η πολυσυζητημένη κωλοτούμπα πλησιάζει στην ολόκληρωσή της και οι τελευταίες τρεις βδομάδες ήταν μια τρύπα στο νερό- εκτός αν δεν κατάλαβα κάτι. Αναρωτιέμαι πως θα σερβιριστεί στα ελληνικά ΜΜΕ, πάντως κάτι Ισπανοί, Ιταλοί κλπ δημοσιογράφοι έκαναν πολύ λογικές ερωτησεις, από αυτές που δεν κάνουν οι Έλληνες γιατί είναι απασχολημένοι να λιβανίζουν τους υπουργούς, και εισέπραξαν πολύ λογικές απαντησεις. Δηλαδή τέρμα το θεατρο του παράλογου που βλέπαμε τόσες μέρες; Κρίμα, θα μου λέιψει. Αισθανόμουν μια εθνική περηφάνεια κάθε φορά που ξεκίναγαν τα δελτία ειδήσεων με Ελλάδα.
Στο μεταξύ διαβάζω ότι σήμερα έγιναν αναλήψεις ύψους ενός δις στην Ελλάδα, κι αναρωτιέμαι αν είμαι όντως κορόιδο που δεν τα έδωσα στο δόχτορα να μου τα φυλάει, όπως μου πρότεινε χτες
Εκτός αν πρόκειται για χρήματα που έβγαλαν οι Έλληνες από την τράπεζα για να πληρώσουν την εφορία τους, σε ενδειξη αλληλεγγύης προς τους σκληρά δοκιμαζόμενοους διαπραγματευτές μας.
Μη χολοσκάς, έχω να σου προτείνω από βδομάδα μια καλή επένδυση με οικόπεδα στη Σελήνη (ή σταΣτο μεταξύ διαβάζω ότι σήμερα έγιναν αναλήψεις ύψους ενός δις στην Ελλάδα, κι αναρωτιέμαι αν είμαι όντως κορόιδο που δεν τα έδωσα στο δόχτορα να μου τα φυλάει, όπως μου πρότεινε χτες
Κι εγώ, μερσί. :)