Marinos
¥
Αντιγράφω από μήνυμα φίλου, με θέση (εννοώ στην εκπαίδευση) ανάλογη με εκείνη του κ. Αντωνίου παραπάνω (#1156):
Ο πειραματισμός πρέπει να γίνεται σε δείγμα αντιπροσωπευτικό του μαθητικού πληθυσμού. Να βάζεις παιδιά με εξετάσεις, αλλοιώνει το δείγμα, άρα δεν μπορεί να στέκουν μαζί οι χαρακτήρες του πειραματικού και του πρότυπου για ένα σχολείο. Να συμπληρώσω ότι στην άποψη για αντιπροσωπευτικό δείγμα του μαθητικού πληθυσμού, υπάρχει, άλλοτε με λαϊκισμό, άλλοτε όχι, και το επιχείρημα της ανάγκης να είναι αντιπροσωπευτικό και το δείγμα των δασκάλων· χαλάει εξαρχής δηλαδή το πείραμα, αν ο δάσκαλος δεν είναι ο μέσος, αλλά έχει αυξημένα τυπικά προσόντα, πέραν του μέσου όρου διάθεση ή μαζοχισμό, κλπ., πράγματα που με κάποια διαδικασία, διαβλητή ή αδιάβλητη, αξιολογήθηκαν από πριν, κι αξιολογούνται διαρκώς, υποτίθεται.
Για τους συναδέλφους, πολύ βολεύει το πρότυπο κι η αριστεία. Πολύ πιο εύκολα και ξεκούραστα κάνεις το 19άρι 20, παρά το 12άρι 13. Πολύ επίσης βολεύει τους λογής λογής ψευτοεπιστήμονες που έχουν κατακλύσει -ή ανέκαθεν ηταν εκεί- τα παιδαγωγικά τμήματα των πανεπιστημίων και τα παιδαγωγικά μαθήματα των άλλων τμημάτων. Ο,τιδήποτε στήνουν -καλύτερα, ο,τιδήποτε αντιγράφουν από έξω- δουλεύει! Προφανώς θα δουλεύει, άμα έχεις φιλτράρει από πριν το δείγμα σου. [...] Όλοι χαιρόντουσαν μέχρι πριν 2-3 μέρες, που επιτέλους αποφοιτά η τελευταία φουρνιά της κλήρωσης, και, ναι, η διαφορά στην επίδοση είναι εμφανής, με τις 2 ως τώρα, και μοναδικές μάλλον, φουρνιές του φιλτραρίσματος. Όπως μεγάλη είναι και η διαφορά στη διάθεση και τη θέληση για μάθηση, πέρα από το βιβλίο, πέρα από το υποχρεωτικό, πέρα από το βαθμό.
[...] Από τον Μπαλτά, όμως, θα περίμενα να πει τέτοια ουσιώδη [...] κι όχι να φέρνει επιχειρήματα για «στίγματα».