Παλ, είναι γνωστό πως η μεταβίβαση ακυρωμένου εισιτηρίου θεωρείται παράνομη αλλά συνεχίζω να ρωτώ (βλ. # 77) την άποψη των συμμετεχόντων στη συζήτηση (και δεν έχει αναφερθεί σε αυτό κανείς) κατά πόσον είναι λογικό να συνιστά έγκλημα του ΠΚ (δλδ ποινικό αδίκημα) όπως θέλει να το εμφανίζει ο Οργανισμός.
Όπως το βλέπω εγώ είναι δύο παραβάσεις. Είναι η μετακίνηση χωρίς αγορά εισιτηρίου, από τον δεύτερο, ουσιαστικά δηλαδή πρόκειται για λαθρεπιβάτη, και η παραχώρηση του εισιτηρίου από τον πρώτο.
Για λαθρεπιβίβαση δεν ξέρω τι λέει ο νόμος, η παραχώρηση όμως δεν στέκει να είναι ποινικό αδίκημα. Για την ακρίβεια, ούτε η πώληση στέκει να είναι ποινικό αδίκημα κι εδώ θα επικαλεστώ την πρόσφατη απόφαση της ΕΕ να ρίξει άκυρο στις συμφωνίες EULA που αφορούν λογισμικό.
Το EULA (End-User Licence Agreement) είναι κάτι σαν ιδιωτικό συμφωνητικό που υπογράφεις με την εταιρεία που σου πουλάει ή σου παρέχει δωρεάν το λογισμικό και είναι εκείνο το κείμενο που βγαίνει πριν εγκαταστήσουμε ένα πρόγραμμα ή πριν γραφτούμε σε ένα μεγάλο site, όπως π.χ. το Facebook, και μας ζητάει στο τέλος να τικάρουμε το κουτάκι ότι διαβάσαμε το κείμενο. Όσον αφορά το αγορασμένο λογισμικό, όλα τα EULAs τονίζουν κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η μεταπώληση της άδειας χρήσης. Ωστόσο, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε, πέρσι, ότι όλες οι συμφωνίες του κατασκευαστή μετά την πώληση είναι άκυρες, δεν έχουν νομικό έρεισμα και μετά την πώληση ο κατασκευαστής χάνει κάθε δικαίωμα να αξιώνει έλεγχο πάνω στο προϊόν του. Αυτή η υπόθεση ξεκίνησε από την πρόσφατη τάση των εταιρειών να μην πουλάνε φυσικές κόπιες του λογισμικού τους και να απαιτούν online ενεργοποίηση, ώστε να είναι σίγουροι ότι το προϊόν δεν θα μεταβιβαστεί ποτέ.
Οπότε, με την βούλα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η μεταβίβαση αγορασμένου προϊόντος, ακόμα και η μεταπώλησή του, αποτελούν δικαίωμα του καταναλωτή και κάθε εταιρικό συμφωνητικό που προσπαθεί να το ποινικοποιήσει θεωρείται εκ προοιμίου άκυρο. Η απόφαση βέβαια αφορούσε συγκεκριμένα ψηφιακές κόπιες λογισμικού, αλλά μπορώ πολύ εύκολα να το δω να επεκτείνεται σε κάθε αγορασμένο προϊόν, εκτός κι αν ο νόμος απαγορεύει την δραστηριότητα αυτήν καθεαυτήν (και δεδομένου ότι υπάρχουν μαγαζιά μεταχειρισμένων, μάλλον δεν την απαγορεύει).
Βέβαια, η πώληση χωρίς άδεια και απόδοση φόρων, για το κράτος θα είναι πάντα παράνομη συναλλαγή, αλλά η απλή μεταβίβαση αγορασμένου δικαιώματος δεν βλέπω πώς μπορεί να είναι παράνομη, όσο κι αν διαφωνώ με την όλη ιστορία.
