Εναντίον της μπούρκας είμαι κι εγώ, με παρεξήγησες. Διαφωνώ με τον τρόπο (εύκολο και ρηχό, κατά τη γνώμη μου)με τον οποίο αντιμετωπίζουμε το ζήτημα οι Δυτικοί. Για μένα, η κατάργησή της πρέπει να είναι μια κατάκτηση των καταπιεσμένων γυναικών και όχι επιβεβλημένη. Το ερώτημα είναι: "πώς θα γίνει να καταργηθεί η μπούρκα γιατί αυτό θα αποτελεί αίτημα της ίδιας της μουσουλμανικής κοινότητας/κοινωνίας".
«Η μπούρκα είναι φυλακή» ;
- Thread starter Ambrose
- Start date
Ambrose
¥
Μ' αυτό συμφωνώ κι εγώ.
Ένα βήμα είναι η χορήγηση επιλογών σε ξένες χώρες. Όχι, κύριέ μου, η κυρία σου θα φορέσει τα δυτικά ρουχαλάκια της. Καλώς; Γιατί αν όχι, κάτσε σπίτι σου. Και εδώ, συμφωνώ με τον Αμβρόσιο: η Γαλλία είναι λαϊκό κράτος, και έτσι φέρεται. Για ποιο λόγο να αλλάξει;
Εγώ πάντως πιστεύω ότι ο καταναλωτισμός θα κάνει το θαύμα του τελικά και θα οδηγήσει σε χαλάρωση των αυστηρών ηθών και σε εκείνες τις χώρες.
Φίλοι που ζουν εδώ και κάποιον καιρό στο Κατάρ, φυσικά σε compound, μας είπαν ότι -παραδόξως- μένει σε ένα τμήμα του και μια οικογένεια ντόπιων. Οι γυναίκες βγαίνουν πάντα συνοδεία του αντρός, και είναι συνέχεια καλυμμένες από πάνω ως κάτω. Παρόλα αυτά, βγαίνουν και ψωνίζουν και σηκώνουν ό,τι μάρκα υπάρχει από τα μαγαζιά. Και το ερώτημα ήταν: πότε στην ευχή τα φοράνε όλα αυτά;
Η αρχική είδηση είναι εδώ και εδώ. Βοηθάνε να καταλάβουμε καλύτερα την απόφαση του γαλλικού δικαστηρίου.
Και επειδή απολαμβάνω τις συγκρούσεις με τη sopherina:
Συνήθως και κατά κανόνα, η ελευθερία χαρίζεται από τους λίγους στους πολλούς.
Πέρα από το ρατσισμό (που υπάρχει), η δυτική κοινωνία με τις αξίες του Διαφωτισμού είναι υποχρεωμένη να προασπίσει αυτές τις αξίες και να τις διαδώσει. Αυτό προσπάθησαν να κάνουν κάποτε και οι Άραβες για τις αξίες της θρησκείας τους και του πολιτισμού τους. Εντάξει, να μην πάμε στο σπίτι τους να κηρύξουμε τον Διαφωτισμό, αλλά, όταν αυτοί έρχονται στο δικό μας, ας αποφασίσουμε, τέλος πάντων, πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε στην ανωτερότητα αυτών των αξιών; Αξίζει να τις διαδώσουμε ή να βάλουμε πάνω απ' όλα την ευθιξία του κάθε αγράμματου, μειονεκτικού, θρησκομανούς, καταπιεζόμενου και άλλων μη δημοκρατικών δυνάμεων;
Δεν αναφέρεσαι εδώ στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου δεν ισχύουν αυτά. Αλλά στην ευρύτερη συζήτηση που γίνεται στη Γαλλία κυρίως. Εδώ απαιτείται πιο φλύαρη απάντηση. Ες αύριον.
Προς το παρόν, το κύριο ερώτημα που θέτω εγώ και είναι μέσα στο θέμα μας είναι το δεύτερο.
Γλωσσικό σχόλιο:
Αλήθεια, γιατί είναι τόσο διαδεδομένη η *μπούργκα; Αφού είναι burka (ή άλλες παραλλαγές του [rk]) και στα ελληνικά το «ργκ» είναι εντελώς ξένο.
Και επειδή απολαμβάνω τις συγκρούσεις με τη sopherina:
Ποιος απελευθερώνει τον καταπιεσμένο (παντού και πάντα στην ιστορία, όχι μόνο σ' αυτήν την περίπτωση) παρά ο ίδιος τον εαυτό του; Δεν είναι αφέλεια να πιστεύουμε ότι η ελευθερία χαρίζεται από κάποιον άλλο;
Συνήθως και κατά κανόνα, η ελευθερία χαρίζεται από τους λίγους στους πολλούς.
δεύτερη απορία: Τελικά μήπως όλες αυτές οι απαγορεύσεις των υπέρμαχων του κοσμικού κράτους είναι ένας εύκολος τρόπος να ξεμπερδεύουν οι "προοδευτικοί" με τους "βρωμο-μετανάστες" και να συγκαλύψουν και τον ρατσισμό τους; Όπου ρατσισμός σημαίνει να είσαι πεπεισμένος για την ανωτερότητα της δικής σου κουλτούρας και να μην δέχεσαι την κουλτούρα του άλλου.
Πέρα από το ρατσισμό (που υπάρχει), η δυτική κοινωνία με τις αξίες του Διαφωτισμού είναι υποχρεωμένη να προασπίσει αυτές τις αξίες και να τις διαδώσει. Αυτό προσπάθησαν να κάνουν κάποτε και οι Άραβες για τις αξίες της θρησκείας τους και του πολιτισμού τους. Εντάξει, να μην πάμε στο σπίτι τους να κηρύξουμε τον Διαφωτισμό, αλλά, όταν αυτοί έρχονται στο δικό μας, ας αποφασίσουμε, τέλος πάντων, πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε στην ανωτερότητα αυτών των αξιών; Αξίζει να τις διαδώσουμε ή να βάλουμε πάνω απ' όλα την ευθιξία του κάθε αγράμματου, μειονεκτικού, θρησκομανούς, καταπιεζόμενου και άλλων μη δημοκρατικών δυνάμεων;
και μία τρίτη: Αν τελικά ο καταπιεσμένος είναι αυτός που πρέπει να σπάσει τα δεσμά του, μήπως τελικά με το να του κόβεις τον δρόμο προς μια άλλη χώρα, πιο "ελεύθερη", με το να του απαγορεύεις τη φοίτηση σε "laiques" σχολεία και στα πανεπιστήμια, τελικά του στερείς τη μοναδική ευκαιρία συνειδητοποίησης της ελευθερίας; Μήπως τον καταδικάζεις στον αιώνιο σκοταδισμό;
Δεν αναφέρεσαι εδώ στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου δεν ισχύουν αυτά. Αλλά στην ευρύτερη συζήτηση που γίνεται στη Γαλλία κυρίως. Εδώ απαιτείται πιο φλύαρη απάντηση. Ες αύριον.
Προς το παρόν, το κύριο ερώτημα που θέτω εγώ και είναι μέσα στο θέμα μας είναι το δεύτερο.
Γλωσσικό σχόλιο:
Αλήθεια, γιατί είναι τόσο διαδεδομένη η *μπούργκα; Αφού είναι burka (ή άλλες παραλλαγές του [rk]) και στα ελληνικά το «ργκ» είναι εντελώς ξένο.
curry
New member
Λοιπόν χτες έβραζε ο τόπος. Πετυχαίνω στην Ερμού, απόγευμα, ένα ζευγάρι: ένας πολύ μελαχροινός (με αφρικάνικα χαρακτηριστικά) μουσάτος κύριος με βερμούδα, κοντομάνικο, σανδαλάκι, παγωτάκι. Δίπλα του, μια γυναίκα τυλιγμένη από την κορυφή ως τα νύχια με μαύρα: τσαντόρ, μαντήλα, φερετζές. Χωρίς παγωτάκι βέβαια - το σανδαλάκι, αν υπήρχε, δεν φαινόταν. Βασικά, το μόνο που φαινόταν με το ζόρι - δεν υπερβάλλω - ήταν τα μάτια της. Δεν έχω δει τόσο ακραία περίπτωση άλλη φορά στην Αθήνα.
Συγνώμη, αλλά στη χώρα του ο τυπάς αποκλείεται να μπορεί να κυκλοφορήσει με βερμούδα. Φυσικά δεν ξέρω τα οικογενειακά τους, αλλά δυστυχώς σκέφτομαι ότι η περίπτωσή τους είναι "τα καλά και συμφέροντα". Το Κοράνι προβλέπει σεμνή ενδυμασία και για άντρες και για γυναίκες.
Συγνώμη, αλλά στη χώρα του ο τυπάς αποκλείεται να μπορεί να κυκλοφορήσει με βερμούδα. Φυσικά δεν ξέρω τα οικογενειακά τους, αλλά δυστυχώς σκέφτομαι ότι η περίπτωσή τους είναι "τα καλά και συμφέροντα". Το Κοράνι προβλέπει σεμνή ενδυμασία και για άντρες και για γυναίκες.
Το πρόβλημά μου εμένα είναι όταν ο τυπάς θα απαιτήσει, επικαλούμενος τη θρησκεία του, να καλύψει το κορμί της και η δική μου γυναίκα ή φίλη ή αδερφή. Τότε, ειλικρινά, θα γράψω στα παλιά μου παπούτσια όλο τον διαφωτισμό και θα απαιτήσω να τον χώσουν στο πρώτο αεροπλάνο και να τον στείλουν απο κει που ήρθε.
Elsa
¥
Υποθέτω ότι κάνει πιο πρωτόγονο και άγριο με γκ, όπως ας πούμε μπρίζα και πρίζα.
Για τη μπούρ(γ)κα -προφανώς είμαι εναντίον- θεωρώ πως είναι απλώς ένα ακόμα στοιχείο της καταπίεσης των γυναικών στα θεοκρατικά κράτη/περιβάλλοντα, μαζί με πολλά άλλα που δεν είναι τόσο "μπουγιόρικα" αλλά είναι ίσως πιο ουσιαστικά. Καταλαβαίνω και συμμερίζομαι την γαλλική απόφαση να υπερασπιστεί τις αξίες του διαφωτισμού και δεν το εκλαμβάνω σαν απόρριψη αλλά μάλλον σαν ένα στοιχείο πίεσης που θα μπορούσε να προσφέρει διέξοδο σε όσες γυναίκες θέλουν να απαλλαγούν από το βάσανο.
Στο σχολείο των παιδιών μου, είχαμε δυο κοριτσάκια από την Αίγυπτο των οποίων η μητέρα, που τα συνόδευε κάθε πρωί, φορούσε μαντίλα και καφτάνι. Τα κοριτσάκια είχαν πολύ μεγάλο πρόβλημα με αυτό. Τους έκανε πολύ πιο δύσκολη την -έτσι κι αλλιώς προβληματική- προσαρμογή τους. Μπορώ να πω ότι η συμπεριφορά της μητέρας ήταν που δημιουργούσε περισσότερη απόσταση παρά το χρώμα του δέρματος ή η γλώσσα.
Όταν είχα πάει πρόσφατα στην Πόλη, μέσα στο τραμ, έπιασα κουβέντα με μια πολύ νεαρή γυναίκα που φορούσε μια γαλάζια μακριά μαντίλα και από κάτω μοντέρνα πουκαμίσα, τζινάκι και πέδιλα. Ήταν παντρεμένη, φοιτήτρια, και μιλούσε Ελληνικά γιατί ήταν από τους μουσουλμάνους Έλληνες της Πόλης. Επειδή ήταν πολύ φιλική πήρα το θάρρος να την ρωτήσω αν φοράει την μαντίλα για θρησκευτικούς λόγους ή αν την υποχρεώνει η οικογένεια ή κάτι άλλο. Μου είπε λοιπόν ότι ούτε από την οικογένεια είχε πίεση ούτε θρησκευτικοί λόγοι της το επέβαλαν αλλά ότι η μαντίλα είναι ένας βολικός τρόπος να περνάει απαρατήρητη και να μην γίνεται στόχος πειραγμάτων και "κολλήματος" εκ μέρους των αντρών, κυρίως όταν ήταν ανύπαντρη αλλά και τώρα. Μου είπε χαρακτηριστικά: όταν φοράω την μαντίλα, είμαι γι αυτούς κάτι σαν την Παναγία, όταν είμαι ασκέπαστη είμαι "εύκολη"!
Δείτε αυτήν την καταπληκτική τανία: Η μέρα που έγινα γυναίκα
Απ' τα ωραιότερα κοπλιμέντα, ευχαριστώ!:)
Πιστεύω όμως ότι μόνο διά ζώσης θα μπορούσαμε να συζητήσουμε διεξοδικά το ζήτημα, γιατί βασικές έννοιες χρήζουν καθορισμού. Για παράδειγμα τι είδους ελευθερία ήταν η ελευθερία που χαρίστηκε από τους λίγους στους πολλούς και τι έγινε με τις φορές που οι πολλοί διεκδίκησαν ελευθερία για τον εαυτό τους. Αυτή είναι μια ιστορική συζήτηση που αναμφισβήτητα θα μας πάρει πολύύύύ χρόνο.
Επίσης, θα πρέπει να συζητήσουμε το ζήτημα των αξιών γενικά και των αξιών του διαφωτισμού ειδικότερα. Γιατί έχω την αίσθηση ότι αυτό που ονομάζουμε "αξίες" είναι λίγο- πολύ κάποιες αλήθειες διαχρονικές και πανανθρώπινες που υπερασπίζονται το δίκαιο και την αξιοπρέπεια. Αυτό που θέλησε να κηρύξει με τις αξίες του ο Διαφωτισμός ουσιαστικά αντικατέστησε (αν και σε γενικές γραμμές συμπορεύεται με) τις αξίες του Χριστιανισμού. Και τις ίδιες πάνω- κάτω αξίες τις κηρύττει και το Ισλάμ και άλλες θρησκείες. Γιατί οι αξίες εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό: τη διασφάλιση αυτού που χονδρικά αποκαλούμε "ηθική τάξη", όσο είναι δυνατόν, προκειμένου να υπάρχει κοινωνική συνοχή και ειρήνη. Επειδή όμως σε όλες τις κοινωνίες υπάρχουν οι κοινωνικά ισχυροί και οι κοινωνικά... "ασ' τα να πάνε", οι αξίες ερμηνεύονται και παρερμηνεύονται κάθε φορά κατά το δοκούν, ανάλογα και με τις ιστορικές συνθήκες και με τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Τώρα θα μου πεις, "και στη Δύση ανδροκρατούμενη είναι η κοινωνία, δεν φοράνε όμως οι γυναίκες μπούρκα". Ναι, όντως, καταπιέζονται όμως με διαφορετικούς τρόπους. Κι ας μην έχουμε στο μυαλό μας μόνο την αστή κυρία, ας σκεφτούμε και την ανήλικη πόρνη ή χίλια δυο άλλα "ωραία" του δυτικού κόσμου, ο οποίος με την "ανωτερότητα" της κουλτούρας και των αξιών του δεν μπόρεσε να εξαλέιψει.
Και γιατι τα λέω όλ' αυτά; Γιατί αμφισβητώ το κατά πόσο αυτές οι ρημαδο- αξίες του ρημαδο- Διαφωτισμού έχουν τόσο διαφορετικό ποιόν και στόχο από τις αξίες των θρησκειών, του Ισλάμ εν τω προκειμένω. Απλά αντί για Εκκλησία έχουμε Κράτος. (Και Κράτος και Εκκλησία πολύ συχνά). Αυτό που κάνει την ειδοποιό διαφορά, κατά τη γνώμη μου, είναι οι κοινωνικές συνθήκες που επιτρέπουν την εφαρμογή ή τη διαστρέβλωσή τους. Κι έτσι επανερχόμαστε στο ζήτημα της ελευθερίας και το πώς αυτή γίνεται κοινωνικό αίτημα και πώς διεκδικείται.
Ουφ! Όπως καταλαβαίνεις, Νίκελ, είναι να μη μου πεις εμένα καλά λόγια... :)
curry
New member
Για να μείνω στο θέμα της μπουρκάς και του εν γένει "μπαμπουλώματος" της γυναίκας στις μουσουλμανικές χώρες, να πω το εξής: το πρόβλημα είναι στην ερμηνεία του Κορανιού ως έναν βαθμό.
Δηλαδή, το Κοράνι δεν λέει πουθενά ρητώς ότι ο άντρας πρέπει να κυκλοφορεί όπως θέλει ενώ η γυναίκα όχι. Θέτει τις ίδιες προϋποθέσεις και για τους δύο, δηλαδή σεμνή ένδυση - όπως χριστιανισμός. Δυστυχώς, το Κοράνι ερμηνεύεται από τον εκάστοτε ιμάμη - ή όπως τους λένε - που μπορεί να είναι μετριοπαθής και μια χαρά, μπορεί όμως να είναι και Ταλιμπάν.
Και αυτό ισχύει για πολλά πράγματα που γράφει το Κοράνι. Όπως ισχύει και για τα χριστιανικά κείμενα και τον τρόπο που ερμηνεύονται από τον εκάστοτε παπά (κλπ).
Και κάτι που ήθελα να γράψω από χτες κι όλο το ξεχνάω: σε πολλά μοναστήρια ανά την Ελλάδα, αν πας και φοράς βερμούδα ή παντελόνι (κι ας είναι φαρδιά σαν βράκα κρητική) σε υποχρεώνουν να βάλεις αυτές τις υπέροχες ριγέ κλαρωτές φουστάρες - και μοιάζεις με σούργελο.
Φυσικά, πάει περίπατο κάθε σεβασμός, κατάνυξη ή θρησκευτικό αίσθημα, αφού η μία γελάει με τα χάλια της άλλης. Πολύ γέλιο μιλάμε.
Δηλαδή, το Κοράνι δεν λέει πουθενά ρητώς ότι ο άντρας πρέπει να κυκλοφορεί όπως θέλει ενώ η γυναίκα όχι. Θέτει τις ίδιες προϋποθέσεις και για τους δύο, δηλαδή σεμνή ένδυση - όπως χριστιανισμός. Δυστυχώς, το Κοράνι ερμηνεύεται από τον εκάστοτε ιμάμη - ή όπως τους λένε - που μπορεί να είναι μετριοπαθής και μια χαρά, μπορεί όμως να είναι και Ταλιμπάν.
Και αυτό ισχύει για πολλά πράγματα που γράφει το Κοράνι. Όπως ισχύει και για τα χριστιανικά κείμενα και τον τρόπο που ερμηνεύονται από τον εκάστοτε παπά (κλπ).
Και κάτι που ήθελα να γράψω από χτες κι όλο το ξεχνάω: σε πολλά μοναστήρια ανά την Ελλάδα, αν πας και φοράς βερμούδα ή παντελόνι (κι ας είναι φαρδιά σαν βράκα κρητική) σε υποχρεώνουν να βάλεις αυτές τις υπέροχες ριγέ κλαρωτές φουστάρες - και μοιάζεις με σούργελο.
Φυσικά, πάει περίπατο κάθε σεβασμός, κατάνυξη ή θρησκευτικό αίσθημα, αφού η μία γελάει με τα χάλια της άλλης. Πολύ γέλιο μιλάμε.
Last edited:
efi
¥
Για τον σύζυγο δε λέει τίποτε η απόφαση; Πώς αυτός, ευρωπαίος άνθρωπος, έχει τέτοιες αντιλήψεις περί οικογενειακής ηθικής; Έτσι καθαρή θα τη βγάλει ο βιτσιόζος;
Και το άλλο που δεν πολυκατάλαβα, ο γάμος τώρα, είναι έγκυρος στη Γαλλία; Και, αν η γυναίκα φύγει, θα μπορεί να βλέπει τα παιδιά της όποτε θέλει;
Και στην άπιστη, έχουν θέσει καμιά προθεσμία; Αν δηλαδή, σε δύο μήνες πετάξει τη μπούρκα, κάνει εντατικά γαλλικά, τρία μπότοξ, ρινοπλαστική, τάμι τακ και ανταύγιες στο μαλλί, την πήρε την υπηκοότητα;
Όχι, γιατί αν είναι έτσι, να τρέξω να βγάλω πατέντα για το ριάλιτι που θα ακολουθήσει!
Και το άλλο που δεν πολυκατάλαβα, ο γάμος τώρα, είναι έγκυρος στη Γαλλία; Και, αν η γυναίκα φύγει, θα μπορεί να βλέπει τα παιδιά της όποτε θέλει;
Και στην άπιστη, έχουν θέσει καμιά προθεσμία; Αν δηλαδή, σε δύο μήνες πετάξει τη μπούρκα, κάνει εντατικά γαλλικά, τρία μπότοξ, ρινοπλαστική, τάμι τακ και ανταύγιες στο μαλλί, την πήρε την υπηκοότητα;
Όχι, γιατί αν είναι έτσι, να τρέξω να βγάλω πατέντα για το ριάλιτι που θα ακολουθήσει!
Σοφέρ, το τι αξίες κυρήττει το Ισλάμ και ο Χριστιανισμός όντως, από κοντά θα πρέπει να συζητηθεί. Εν συντομία όμως, το Κοράνι σαφέστατα δίνει στη γυναίκα κατώτερη θέση. Π.χ. λέει ότι «πρέπει να έχετε 2 μάρτυρες όταν συντάσσετε νομικές πράξεις (δε θυμάμαι ακριβώς τι είδους), αν όμως δεν έχετε 2 μάρτυρες πάρτε 1 μάρτυρα και 2 γυναίκες, επειδή καθώς είναι ελαφρόμυαλες, η μία θα θυμίζει στην άλλη τι πρέπει να κάνει».
Όχι ότι ο Χριστιανισμός δε δίνει κατώτερη θέση στη γυναίκα, το κάθε άλλο (βλ. προηγούμενο ποστ μου). Το θέμα είναι ότι τα θεοκρατικά καθεστώτα δεν αφήνουν περιθώρια επιλογής. Και ναι, τρομάζω και μόνο που σκέφτομαι πώς θα ήταν η ζωή μας αν ζούσαμε σε θεοκρατικό (χριστιανικό) καθεστώς του Μεσαίωνα. Αλλά δε ζούμε. Οι γυναίκες που φορούν μπούρκες όμως ζουν. Και δυστυχώς, όχι πάντα οικειοθελώς.
Όχι ότι ο Χριστιανισμός δε δίνει κατώτερη θέση στη γυναίκα, το κάθε άλλο (βλ. προηγούμενο ποστ μου). Το θέμα είναι ότι τα θεοκρατικά καθεστώτα δεν αφήνουν περιθώρια επιλογής. Και ναι, τρομάζω και μόνο που σκέφτομαι πώς θα ήταν η ζωή μας αν ζούσαμε σε θεοκρατικό (χριστιανικό) καθεστώς του Μεσαίωνα. Αλλά δε ζούμε. Οι γυναίκες που φορούν μπούρκες όμως ζουν. Και δυστυχώς, όχι πάντα οικειοθελώς.
Και μια και συμφωνούμε στη θέση της γυναίκας στο Ισλάμ και στον Χριστιανισμό, ας αναφερθώ στη θέση της γυναίκας στήν περίφημη γαλλική επανάσταση, που διαπνεόταν από τις αξίες του Διαφωτισμού (επί τούτου δεν υπάρχει αντίρρηση, έτσι; ;) ). Όπου η επανάσταση διατύπωσε τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη κι έπρεπε να εμφανιστεί μία Olympe de Gouges για να υπερασπιστεί και να προτάξει τα Δικαιώματα της Γυναίκας και της Πολίτισσας. Οι γαλλομαθείς καταλαβαίνουμε την αμφισημία της λέξης "homme". Και το αν δικαιώθηκε η Olympe... μεγάλη ιστορία, όσο και η ιστορία του φεμινιστικού κινήματος.
(Αντε, ρε Ζεφ., βγάλε κι εσύ το ροζ βιβλίο)!!! :)
(Αντε, ρε Ζεφ., βγάλε κι εσύ το ροζ βιβλίο)!!! :)
Last edited:
Προφανώς δε σε εννόησα, αυθάδικο πιτσιρδέλι, που ακόμα δεν ήρθες με πήρες στο ψιλό! Λοιπόν, ήθελα να πω ότι αν και γενικώς έχεις δίκιο σε όλα, το θέμα είναι ότι καλύτερο το στραβό που υπάρχει τώρα, παρά το στραβότερο που υπήρχε παλιά και που υπάρχει ακόμα σε άλλες κοινωνίες. Κοινώς, και αν και καταλαβαίνω ότι όλα αυτά τα λες για να ανάβουν τα αίματα, πολλά στραβά υπάρχουν ακόμα και θα υπάρχουν, αφού πίσω από το κάθε τι κρύβονται άνθρωποι. Ωστόσο, το ότι οι δικές μας κοινωνίες δεν είναι τέλειες, δε σημαίνει ότι δε θα έπρεπε να προσπαθούμε για τη βελτίωση και αυτών αλλά και άλλων.
Όπως ξαναείπα: θέλεις, κυρία μου, να φοράς μπούρκα; Ευχαρίστως. Όμως, το να μη φοράς δε θα πρέπει επ' ουδενί να αποτελεί αιτία λιθοβολισμού.
Όπως ξαναείπα: θέλεις, κυρία μου, να φοράς μπούρκα; Ευχαρίστως. Όμως, το να μη φοράς δε θα πρέπει επ' ουδενί να αποτελεί αιτία λιθοβολισμού.
Έεεεεετσι! Μπράβο, Παυλάρα, τώρα το 'χεις! LOL!!! Είναι προφανές ότι αστειεύομαι, ε ;)
Πάντως δεν γράφω για να ανάβω τα αίματα, δεν είμαι εσκεμμένα προβοκάτορας. Σε ζητήματα θεωρητικά δεν φαίνεται να διαφωνούμε, όλοι και όλες την ελευθερία επιθυμούμε. Κάτι λεπτομέρειες επί πολιτικής πρακτικής νομίζω μας τη χαλάν τη μαγιονέζα! :) Τι τα θες...
danae
¥
Το κοράνι επίσης λέει ότι ο παράδεισος είναι γεμάτος με παρθένες (όχι ότι πήγαν εκεί γιατί ήταν αναμάρτητες, για να καλοπερνάνε οι άντρες φυσικά).
Όσον αφορά τα μοναστήρια και τις κλαρωτές φούστες, για μένα είναι αυτονόητο ότι ο προσκυνητής, τουρίστας ή ό,τι άλλο, για όποιον λόγο κι αν επισκέπτεται ένα μοναστήρι, θα πρέπει να σέβεται το γεγονός ότι εκεί κατοικούν άνθρωποι που μονάζουν. Δηλαδή, για φαντάσου αντίστοιχα σε γυναικείο μοναστήρι να σου εμφανιστεί ο Ρουβάς χωρίς μπλούζα. Τι φταίνε οι ταλαίπωρες οι καλόγριες να... κολάζονται; :) Κι εν πάση περιπτώσει, είσαι επισκέπτης σε έναν χώρο ο οποίος, στο κάτω κάτω, θα μπορούσε και να είχε τις πόρτες του κλειστές. Σεβάσου τους κανόνες του, τους κανόνες των ανθρώπων που ζουν εκεί, δεν σου επιβάλλονται στο δικό σου χώρο. Το να φορέσει μια δασκάλα ένα αβυσσαλέο ντεκολτέ με wonderbra στο μπαράκι δεν είναι το ίδιο με το να το φορέσει στην τάξη. Για τον ίδιο λόγο δεν μ' ενοχλεί το να ντυθώ "σεμνά" όταν πάω σε μια μουσουλμανική χώρα. Αυτός είναι ο κώδικας του τόπου. Όπως επίσης δεν θα φορέσω το μαγιό μου για να πάω στη δουλειά αλλά άμα πάω στην παραλία των γυμνιστών θα τα βγάλω όλα --μόνο οι ματάκηδες φοράνε μαγιό εκεί.
Τέλος, για το θέμα της μπούρκας: για μένα το σωστό θα ήταν να δεχόμαστε να τη φοράνε οι γυναίκες, αν ήταν 100% ξεκάθαρο ότι το κάνουν από δική τους βούληση --όπως συμβαίνει με τους μοναχούς π.χ. Όμως οι γυναίκες αυτές δεν έχουν το δικαίωμα να φέρουν αντίρρηση στο καθεστώς αυτό. Κι αυτά που βγαίνουν στα δικαστήρια και λένε, ότι θέλουν και τη φοράνε κι ότι είναι δική τους επιλογή, είναι τα μόνα λόγια που μπορούν να πουν. Εδώ είδατε ότι η συγκεκριμένη γυναίκα, είναι έρμαιο τον ανδρών της οικογένειάς της. Τι περιμένετε να πει; "Ναι, θα τη βγάλω κι ευχαριστώ τη γαλλική δικαιοσύνη που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω αυτό που πάντα ήθελα"; Με αυτή τη δικαστική απόφαση υπάρχει έστω και μια μικρή πιθανότητα οι αρσενικοί της οικογένειάς της να της επιτρέψουν να βγάλει τη μπούρκα. Με άλλα λόγια, άσχετα απ' τον ρατσισμό που σίγουρα μπορεί να βρει χώρο να κρυφτεί σε τέτοιες αποφάσεις, στην ουσία τις θεωρώ θετικές για τις γυναίκες. Είναι ένας τρόπος να τις υπερασπιστούμε με το γάντι, χωρίς να θίξουμε τη θρησκεία.
Είχα διαβάσει πριν από λίγα χρόνια σε μια ισπανική εφημερίδα τη μαρτυρία μιας κοπέλας απ' το Μαρόκο η οποία ήθελε να πάει στην Ισπανία να ζήσει αλλά δεν μπορούσε γιατί ήταν επιβεβλημένο να κάνει ό,τι αποφάσιζαν οι άντρες της οικογένειάς της. Έλεγε, λοιπόν, ότι είχε σκεφτεί να κάνει εικονικό γάμο με κάποιον φίλο της ο οποίος ήταν σύμφωνος κι έτσι να περάσει στη δική του δικαιοδοσία και να μπορέσει να φύγει, αλλά δεν είχε εμπιστοσύνη σε κανέναν άντρα. Φοβόταν ότι θα μπορούσε ο φίλος της μετά να πάρει πίσω την υπόσχεσή του κι εκείνη θα ήταν εγκλωβισμένη και ανήμπορη, αφού πλέον θα ανήκε σε αυτόν. Σε αυστηρά ισλαμικές χώρες η γυναίκα γεννιέται φυλακισμένη και δεν έχει ελπίδα να γλιτώσει. Κάπου λένε: η γυναίκα δύο φορές βγαίνει απ' το σπίτι της, μία για να παντρευτεί και μία στην κηδεία της.
Όσον αφορά τα μοναστήρια και τις κλαρωτές φούστες, για μένα είναι αυτονόητο ότι ο προσκυνητής, τουρίστας ή ό,τι άλλο, για όποιον λόγο κι αν επισκέπτεται ένα μοναστήρι, θα πρέπει να σέβεται το γεγονός ότι εκεί κατοικούν άνθρωποι που μονάζουν. Δηλαδή, για φαντάσου αντίστοιχα σε γυναικείο μοναστήρι να σου εμφανιστεί ο Ρουβάς χωρίς μπλούζα. Τι φταίνε οι ταλαίπωρες οι καλόγριες να... κολάζονται; :) Κι εν πάση περιπτώσει, είσαι επισκέπτης σε έναν χώρο ο οποίος, στο κάτω κάτω, θα μπορούσε και να είχε τις πόρτες του κλειστές. Σεβάσου τους κανόνες του, τους κανόνες των ανθρώπων που ζουν εκεί, δεν σου επιβάλλονται στο δικό σου χώρο. Το να φορέσει μια δασκάλα ένα αβυσσαλέο ντεκολτέ με wonderbra στο μπαράκι δεν είναι το ίδιο με το να το φορέσει στην τάξη. Για τον ίδιο λόγο δεν μ' ενοχλεί το να ντυθώ "σεμνά" όταν πάω σε μια μουσουλμανική χώρα. Αυτός είναι ο κώδικας του τόπου. Όπως επίσης δεν θα φορέσω το μαγιό μου για να πάω στη δουλειά αλλά άμα πάω στην παραλία των γυμνιστών θα τα βγάλω όλα --μόνο οι ματάκηδες φοράνε μαγιό εκεί.
Τέλος, για το θέμα της μπούρκας: για μένα το σωστό θα ήταν να δεχόμαστε να τη φοράνε οι γυναίκες, αν ήταν 100% ξεκάθαρο ότι το κάνουν από δική τους βούληση --όπως συμβαίνει με τους μοναχούς π.χ. Όμως οι γυναίκες αυτές δεν έχουν το δικαίωμα να φέρουν αντίρρηση στο καθεστώς αυτό. Κι αυτά που βγαίνουν στα δικαστήρια και λένε, ότι θέλουν και τη φοράνε κι ότι είναι δική τους επιλογή, είναι τα μόνα λόγια που μπορούν να πουν. Εδώ είδατε ότι η συγκεκριμένη γυναίκα, είναι έρμαιο τον ανδρών της οικογένειάς της. Τι περιμένετε να πει; "Ναι, θα τη βγάλω κι ευχαριστώ τη γαλλική δικαιοσύνη που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω αυτό που πάντα ήθελα"; Με αυτή τη δικαστική απόφαση υπάρχει έστω και μια μικρή πιθανότητα οι αρσενικοί της οικογένειάς της να της επιτρέψουν να βγάλει τη μπούρκα. Με άλλα λόγια, άσχετα απ' τον ρατσισμό που σίγουρα μπορεί να βρει χώρο να κρυφτεί σε τέτοιες αποφάσεις, στην ουσία τις θεωρώ θετικές για τις γυναίκες. Είναι ένας τρόπος να τις υπερασπιστούμε με το γάντι, χωρίς να θίξουμε τη θρησκεία.
Είχα διαβάσει πριν από λίγα χρόνια σε μια ισπανική εφημερίδα τη μαρτυρία μιας κοπέλας απ' το Μαρόκο η οποία ήθελε να πάει στην Ισπανία να ζήσει αλλά δεν μπορούσε γιατί ήταν επιβεβλημένο να κάνει ό,τι αποφάσιζαν οι άντρες της οικογένειάς της. Έλεγε, λοιπόν, ότι είχε σκεφτεί να κάνει εικονικό γάμο με κάποιον φίλο της ο οποίος ήταν σύμφωνος κι έτσι να περάσει στη δική του δικαιοδοσία και να μπορέσει να φύγει, αλλά δεν είχε εμπιστοσύνη σε κανέναν άντρα. Φοβόταν ότι θα μπορούσε ο φίλος της μετά να πάρει πίσω την υπόσχεσή του κι εκείνη θα ήταν εγκλωβισμένη και ανήμπορη, αφού πλέον θα ανήκε σε αυτόν. Σε αυστηρά ισλαμικές χώρες η γυναίκα γεννιέται φυλακισμένη και δεν έχει ελπίδα να γλιτώσει. Κάπου λένε: η γυναίκα δύο φορές βγαίνει απ' το σπίτι της, μία για να παντρευτεί και μία στην κηδεία της.
efi
¥
Ναι, βρε παιδιά, όμως τη συγκεκριμένη κυρία δε νομίζω να τη λιθοβολήσει κανένας αν βγάλει τη μπούρκα. Ούτε τα κορίτσια των ανεπτυγμένων κρατών θα τα λιθοβολήσει κανείς αν πάνε στο πανεπιστήμιο χωρίς τη μαντίλα τους. Το θέμα, όμως, είναι οι ίδιες πώς αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους.
Όλοι μας έχουμε μεγαλώσει ενστερνιζόμενοι, άλλες φορές από επιλογή, άλλες όχι, ορισμένες αξίες τις οποίες θεωρούμε αναπόσπαστο στοιχείο της ταυτότητάς μας. Το να βγάλω τη μαντίλα δε συνεπάγεται απαραίτητα λιθοβολισμό, αλλά αλλοίωση του εγώ μου και του πώς με αντιλαμβάνονται οι δικοί μου άνθρωποι. Και, εντάξει αν έχεις την τέλεια σχέση και ο άνθρωπός σου σε στηρίζει και σε αγαπάει όπως κι αν είσαι. Τις περισσότερες φορές, όμως, ακόμη κι εμείς οι απελευθερωμένες, δεν αλλάζουμε ούτε χρώμα στο μαλλί αψήφιστα, μήπως δεν αρέσει στο/ στη σύζυγο, τη μπούρκα θα βγάλουμε, που λέει ο λόγος, στα τριαντατόσα με τρία παιδιά σε ξένη χώρα;
Το θέμα για μένα είναι, γιατί η απόφαση, γιατί τώρα, γιατί στη Γαλλία και γιατί η μουσουλμάνα γαλλίδα υπουργός τη στηρίζει σε πολιτικό επίπεδο.
Όλοι μας έχουμε μεγαλώσει ενστερνιζόμενοι, άλλες φορές από επιλογή, άλλες όχι, ορισμένες αξίες τις οποίες θεωρούμε αναπόσπαστο στοιχείο της ταυτότητάς μας. Το να βγάλω τη μαντίλα δε συνεπάγεται απαραίτητα λιθοβολισμό, αλλά αλλοίωση του εγώ μου και του πώς με αντιλαμβάνονται οι δικοί μου άνθρωποι. Και, εντάξει αν έχεις την τέλεια σχέση και ο άνθρωπός σου σε στηρίζει και σε αγαπάει όπως κι αν είσαι. Τις περισσότερες φορές, όμως, ακόμη κι εμείς οι απελευθερωμένες, δεν αλλάζουμε ούτε χρώμα στο μαλλί αψήφιστα, μήπως δεν αρέσει στο/ στη σύζυγο, τη μπούρκα θα βγάλουμε, που λέει ο λόγος, στα τριαντατόσα με τρία παιδιά σε ξένη χώρα;
Το θέμα για μένα είναι, γιατί η απόφαση, γιατί τώρα, γιατί στη Γαλλία και γιατί η μουσουλμάνα γαλλίδα υπουργός τη στηρίζει σε πολιτικό επίπεδο.