Your slip is showing: Γλωσσικές και μεταφραστικές γκάφες (και μικρολαθάκια)

[bernardina]

Διαβάζω το κείμενο - απάντηση της Έλενας Ακρίτα σε ένα άλλο κείμενο, του Γιάννη Σμαραγδή αυτό, όπου μεταξύ άλλων βρίσκω και ένα θα έπρεπε να είστε σε θέση να ξεχωρίσετε την «ήρα από το στάχυ». Έτσι, μάλιστα, μέσα σε εισαγωγικά.
Βέβαια όλοι (ή σχεδόν όλοι) ξέρουμε ότι την ήρα την ξεχωρίζουμε --κι ακόμα πιο σωστά, τη διαχωρίζουμε-- από το σιτάρι.

Κι επειδή εδώ συχνάζουν και μεταφραστές, διαχωρίζω την ήρα από το σιτάρι = to separate the wheat from the chaff.

Ωστόσο, επειδή οι παραπομπές δείχνουν ως πηγή άλλοτε το 13,24 και άλλοτε το 3,12 του Ματθαίου, σε όλο το 13 δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη ήρα, αλλά ζιζάνια και στη δεύτερη: οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα αὐτοῦ, καὶ συνάξει τὸν σῖτον αὐτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ. (εδώ οι αποδόσεις του στα αγγλικά)
Πού, άραγε, κρύβεται η πονηρή ήρα και πάει να περάσει για αφροδίτη στάρι; Και πότε αντικατέστησε τα ζιζάνια, το... ζιζάνιο; :)

Υγ. τα κείμενα δεν τα σχολιάζω. ;)

Εδιτ: Όπου τώρα είδα κι αυτό (τέλος, κάαααατω κάτω κάτω ) Και θυμήθηκα μια άλλη παροιμία. Όχι, όχι αυτήν. Αυτή!

 

[nickel]

Καλημέρα. Καλή η απορία σου. Να σου δώσω μια-δυο πληροφορίες ακόμα και με ό,τι άλλο βρεθεί στη διαδρομή να το κάνεις ξεχωριστό νήμα;

Στα αρχαία δεν υπάρχει ήρα, υπάρχει αίρα. Η ήρα (=ζιζάνιο) είναι μεσαιωνικής προέλευσης. Στη Βίβλο δεν υπάρχει ούτε ήρα ούτε αίρα. Στον Ματθαίο δεν υπάρχει βλαβερό ζιζάνιο, υπάρχει άχρηστο άχυρο. Ξέρουμε την προέλευση της αγγλικής παροιμίας από τον Ματθαίο, αλλά δεν έψαξα να βρω την προέλευση της ήρας, που πρέπει να είναι αρκετά νεότερη. Δεν αναφέρει προέλευση το ΛΝΕΓ, δεν αναφέρει τίποτα απολύτως ο Νατσούλης. Εδώ σταμάτησε το ψάξιμό μου. Καλή συνέχεια!

 

[daeman]

...
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
ήρα η [íra] Ο25 : ζιζάνιο των σιτηρών. ΦΡ ξεχωρίζω την ~ από το σιτάρι / ξεχώρισε η ~ από το σιτάρι, ξεκαθαρίζω τα θετικά από τα αρνητικά στοιχεία, τα καλά από τα κακά, τα χρήσιμα από τα άχρηστα. [αρχ. αrρα, αναλ. προς το ψείρα (έντομο του σταριού);]

[Λεξικό Κριαρά]
ήρα η. Ζιζάνιο των σιτηρών: (Αγαπ., Γεωπον. 197). [<αρχ. ουσ. αίρα. Η λ. στο Βλάχ. και σήμ.]
http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/search.html?lq="ήρα"&dq=

[Λεξικό Δημητράκου]
ήρα (η) δημ. το φυτόν αίρα η μεθυστική.

GWord:
chaff = φλοιός σιτηρών, ανεμίδι | σανός, άχυρο, χόρτο | (μτφ.) σκύβαλο, απόρριμμα
ήρα = (βοτ.) tare
tare = (βοτ.) βίκιο, βικία <ιδ. η εδώδιμος>, (κν.) βίκος
vetch = (βοτ.) βίκος ο εδώδιμος, βικία

Βικιπαίδεια:
Η ήρα λατ. (Lolium rigidum = ζιζάνιο το σκληρό) συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των εννέα βασικών ειδών αυτού του τύπου. Η ήρα είναι μονοετές ζιζάνιο που το βρίσκουμε και ανάμεσα στο σιτάρι και τη σίκαλη από όπου προήλθε η παραβολή των ζιζανίων αλλά και η παροιμία: ξεχώρισε την ήρα από το σιτάρι.

Wikipedia:
Ryegrass (Lolium) is a genus of nine species of tufted grasses in the Pooideae subfamily of the Poaceae family. They are characterized by bunch-like growth habits. Also called tares (even though there is no firm evidence that this is the same as the plant given that name in English language translations of the Bible (as in the "Parable of the Tares") - vetches are another candidate), these plants are native to Europe, Asia and northern Africa, but are widely cultivated and naturalized elsewhere.

Vicia sativa, known as the Common Vetch, Tare or simply "the vetch", is a nitrogen fixing leguminous plant. Although considered a weed when found growing in a cultivated grainfield, this hardy plant is often grown as green manure or livestock fodder. There is no firm evidence that this is the same as the "tare" in some English translations of the Bible (as in the "Parable of the Tares") – ryegrass (Lolium) is another candidate.

The Parable of the Tares, (also known as the Parable of the Weeds, Parable of the Wheat and Tares, Parable of the Wheat and Weeds, or the Parable of the Weeds in the Grain), is one of the parables of Jesus, which appears in only one of the Canonical gospels of the New Testament. According to the Matthew 13:24-30 during the final judgment, the angels will separate the "sons of the evil one" (the "tares" or weeds) from the "sons of the kingdom" (the wheat).


Matthew 13:24-30
New International Version (NIV)
The Parable of the Weeds
[SUP]24[/SUP] Jesus told them another parable: “The kingdom of heaven is like a man who sowed good seed in his field. [SUP]25[/SUP] But while everyone was sleeping, his enemy came and sowed weeds among the wheat, and went away. [SUP]26[/SUP] When the wheat sprouted and formed heads, then the weeds also appeared.
[SUP]27[/SUP] “The owner’s servants came to him and said, ‘Sir, didn’t you sow good seed in your field? Where then did the weeds come from?’
[SUP]28[/SUP] “‘An enemy did this,’ he replied.
“The servants asked him, ‘Do you want us to go and pull them up?’
[SUP]29[/SUP] “‘No,’ he answered, ‘because while you are pulling the weeds, you may uproot the wheat with them. [SUP]30[/SUP] Let both grow together until the harvest. At that time I will tell the harvesters: First collect the weeds and tie them in bundles to be burned; then gather the wheat and bring it into my barn.’”

[SUP]24[/SUP] ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοῖς λέγων· ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείραντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ. [SUP]25[/SUP] ἐν δὲ τῷ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἐπέσπειρεν ζιζάνια ἀνὰ μέσον τοῦ σίτου καὶ ἀπῆλθεν. [SUP]26[/SUP] ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπὸν ἐποίησεν, τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια. [SUP]27[/SUP] προσελθόντες δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ οἰκοδεσπότου εἶπον αὐτῷ· κύριε οὐχὶ καλὸν σπέρμα ἔσπειρας ἐν τῷ σῷ ἀγρῷ; πόθεν οὖν ἔχει ζιζάνια; [SUP]28[/SUP] ὁ δὲ ἔφη αὐτοῖς· ἐχθρὸς ἄνθρωπος τοῦτο ἐποίησεν. οἱ δὲ [δοῦλοι] αὐτῷ ⇔ λέγουσιν· θέλεις οὖν ἀπελθόντες συλλέξωμεν αὐτά; [SUP]29[/SUP] ὁ δέ φησιν· οὔ, μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον. [SUP]30[/SUP] ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα ἕως τοῦ θερισμοῦ, καὶ ἐν καιρῷ τοῦ θερισμοῦ ἐρῶ τοῖς θερισταῖς· συλλέξατε πρῶτον τὰ ζιζάνια καὶ δήσατε αὐτὰ εἰς δέσμας πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτά, τὸν δὲ σῖτον συνάγετε / συναγάγετε εἰς τὴν ἀποθήκην μου.
http://whnac.biblos.com/matthew/13.htm

Matthew 13:25
King James Bible (Cambridge Ed.)
But while men slept, his enemy came and sowed tares among the wheat, and went his way.

Douay-Rheims Bible
But while men were asleep, his enemy came and oversowed cockle among the wheat and went his way.

Darby Bible Translation
but while men slept, his enemy came and sowed darnel amongst the wheat, and went away.

English Standard Version (©2001)
but while his men were sleeping, his enemy came and sowed weeds among the wheat and went away.

Barnes' Notes on the Bible
...
Sowed tares - By "tares" is probably meant a degenerate kind of wheat, or the darnel-grass growing in Palestine. In its growth and form it has a strong resemblance to genuine wheat; but it either produces no grain, or that of a very inferior and hurtful kind. Probably it comes near to what we mean by "chess." It was extremely difficult to separate it from the genuine wheat, on account of its similarity while growing.

"The tare abounds all over the East, and is a great nuisance to the farmer. It resembles the American "cheat (chess)," but the "head" does not droop like cheat, nor does it branch out like oats. The grain, also, is smaller, and is arranged along the upper part of the stalk, which stands perfectly erect. The "taste" is bitter, and when eaten separately, or even when diffused in ordinary bread, it causes dizziness, and often acts as a violent emetic. Barn-door fowls also become dizzy from eating it. In short, it is a strong soporific poison, and must be carefully winnowed, and picked out of the wheat grain by grain, before grinding, or the flour is not healthy. Even the farmers, who in this country generally "weed" their fields, do not attempt to separate the one from the other. They would not only mistake good grain for them, but very commonly the roots of the two are so intertwined that it is impossible to separate them without plucking up both. Both, therefore, must be left to "grow together" until the time of harvest." - (Thomson) "The Land and the Book," vol. ii. pp. 111, 112.

Clarke's Commentary on the Bible
But while men slept - When the professors were lukewarm, and the pastors indolent, his enemy came and sowed tares, ζιζανια degenerate, or bastard wheat. The righteous and the wicked are often mingled in the visible Church.
...
This word does not, I believe, occur in any of the Greek classics, nor in Dioscorides; but it may be seen in the Geoponica, or Greek writers De Re Rustica: see the edition by Niclas, vol. i. lib. ii. c. 43, where το ζιζανιον is said to be the same which the Greeks call αιρα; and Florentinus, the author, says, Το ζιζανιον, το λεγομενον Αιρα, φθειρει νον [sic] σιτον, αρτοις δε μιγνυμενη, σκοτοι τους εσθιοντας. "Zizanion, which is called αιρα, darnel, injures the wheat; and, mixed in the bread, causes dimness of the eyes to those who eat of it." And the author might have added vertigo also. But this does not seem to be the grain to which our Lord alludes.

The word ζιζανια, zizania, which is here translated tares, and which should rather be translated bastard or degenerate wheat, is a Chaldee word; and its meaning must be sought in the rabbinical writers. In a treatise in the Mishna called Kelayim, which treats expressly on different kinds of seeds, the word זונים zunim, or זונין zunin, is used for bastard or degenerated wheat; that which was wholly a right seed in the beginning, but afterwards became degenerate - the ear not being so large, nor the grains in such quantity, as formerly, nor the corn so good in quality. In Psalm 144:13, the words מזן אל זן mizzan al zen, are translated all manner of store; but they properly signify, from species to species: might not the Chaldee word זונין zunin, and the Greek word ζιζανια, zizania, come from the psalmist's זנזן zanzan, which might have signified a mixture of grain of any kind, and be here used to point out the mixing bastard or degenerate wheat among good seed wheat? The Persic translator renders it telkh daneh, bitter grain; but it seems to signify merely degenerate wheat. This interpretation throws much light on the scope and design of the whole passage.

Σκυτάλη για τα σκύβαλα.
Εδώ γίνεται της αίρας κόσκινο. Το κεφάλι μου πονεί σα να 'φαγα την είρα | μα γω είρα δεν έφαγα, μόν' αγαπώ τη χήρα.
Πάω να σπείρω αλλού ζιζάνια και μετά για αλώνισμα.

 

[nickel]

Αφού ευθύμησα με το Lolium (αγνώστου ετύμου):

Wearing a local indigenous hat at a rally in Amazonas state, a largely jungle territory on the borders of Brazil and Colombia, Mr Maduro said: "If anyone among the people votes against Nicolas Maduro, he is voting against himself, and the curse of Maracapana is falling on him."

He was referring to a 16th Century battle when Spanish colonial fighters defeated indigenous fighters decisively.

"If the bourgeoisie win, they are going to privatise health and education, they are going to take land from the Indians, the curse of Maracapana would come on you," the candidate continued.
http://www.bbc.co.uk/news/world-latin-america-22056610

Γέλασα με την κατάρα της Μαρακαπάνας, την έχει κι εδώ στα ισπανικά:
http://es.wikipedia.org/wiki/Batalla_de_Maracapana

Στα ελληνικά σάιτ γιατί έχουμε γεμίσει με μακαραπάνα;

Μήπως κάνει λάθος το BBC (και η ισπανική Wikipedia) και το σωστό είναι Macarapana; (Που δεν πρέπει να σχετίζεται με το Macaparana της Βραζιλίας!)

Ισπανόφωνοι, πορτογαλόφωνοι, λατινόφωνοι της Λατινικής Αμερικής, χελπ!

 

[bernardina]

Σκυτάλη για τα σκύβαλα.

ἀλλὰ μενοῦνγε καὶ ἡγοῦμαι πάντα ζημίαν εἶναι διὰ τὸ ὑπερέχον τῆς γνώσεως Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου μου, δι' ὃν τὰ πάντα ἐζημιώθην, καὶ ἡγοῦμαι σκύβαλα, ἵνα Χριστὸν κερδήσω

Προς Φιλιππισίους

STRONGS NT 4657: σκύβαλον

σκύβαλον, σκυβαλου, τό (κυσιβαλον τί ὄν, τό τοῖς κυσί βαλλόμενον, Suidas (p. 3347 c.; to the same effect Etym. Magn., p. 719, 53 cf. 125, 44; others connect it with σκῶρ (cf. scoria, Latinstercus), others with a root meaning 'to shiver', 'shred'; Fick, Part i., p. 244)), any refuse, as the excrement of animals, offscouring, rubbish, dregs, etc.: (A. V. dung) i. e. worthless and detestable, Philippians 3:8. (Sir. 27:4; Philo; Josephus, b. j. 5, 13, 7; Plutarch; Strabo; often in the Anthol.) (See on the word, Lightfoot on Philippians, the passage cited; Gataker, Advers. Miscell. Posth., c. xliii, p. 868ff.)



Σκύβαλον, το. κόπρος, ρύπος // απομεινάρι, απόρριμα, σκουπίδι ως και νυν "σκύβαλον", απολέπισμα, τσώφλι. Συνήθως ετοιμολογείται εκ του "ες κύνας βαλείν", πρβλ. σκορακίζω· υπό τινων των νεωτέρων συσχετίζεται προς το λιθ. skubus -rus (προσεκτικός, άγρυπνος) skubti (βιάζομαι), ιαπ. *squab: γοτθ. afskiuban (απωθπω πλαγίως), ιαπ. *scup- υπ' άλλων θεωρείται σημιτ. καταγωγής. Λεξικό Σταματάκου.

Σκύβαλον (το) [κυσί βάλλω]· παν ό,τι απορρίπτεται ως άχρηστον, σκουπίδι. περίττωμα. αποφάγι. αποκοσκινίδι. κουρέλλι. καταπάτι. 'τσώφλιον. > Ναυτιλίης -επφρ. ναυάγιον. Λεξικό Βυζάντιου.


Απορίες
Was skubalon profanity?

 

[daeman]

Αφού ευθύμησα με το Lolium (αγνώστου ετύμου)...

Με βάση τα παραπάνω του #5663, μπαίνω στον πειρασμό να το γράψω λώλιον.
Εδώ που τα λέμε, θες να 'πεσα μικρός σε καμιά μαρμίτα με τέτοιο και βγήκα και ζιζάνιο και λωλός;
«Δεν έχει κανένας λίγο μέλι;»

...Στα ελληνικά σάιτ γιατί έχουμε γεμίσει με μακαραπάνα;
...

Μετά τη μακαρένα, τρώμε τα ραπανάκια για την όρεξη και τη μακαρονάδα, μακάριοι.

Chavisms.

 

[nickel]

Αναφέρθηκα στο #29 του νήματος για τα Ρετούς της γλώσσας στον Κέρουακ και τα «ρωμαϊκά κεριά» που είναι πυροτεχνήματα. Ευχαριστώ τον Αλέξανδρο για την ακόλουθη ενημέρωση. Στη σαββατιάτικη Καθημερινή ξανανάβουν τα ρωμαϊκά κεριά:

Είναι χιλιομασημένη η επικολυρική, στομφώδης φράση από τον «Δρόμο», για τους «ανθρώπους που καίγονται, καίγονται, καίγονται σαν τα κίτρινα ρωμαϊκά κεριά», συνοψίζει όμως το πνεύμα του βιβλίου και όλης της γενιάς.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_06/04/2013_516477

Αυτή τη φορά ενόχλησαν τον Νίκο Δήμου:

Διάσημη φράση - διάσημο λάθος

“the only people for me are the mad ones, the ones who are mad to live, mad to talk, mad to be saved, desirous of everything at the same time, the ones who never yawn or say a commonplace thing, but burn, burn, burn like fabulous yellow roman candles exploding like spiders across the stars.”
Jack Kerouac

Αυτή είναι η γνωστή φράση του Κέρουακ, από το αριστούργημά του «On the Road”, όπου αναφέρει τους μόνους ανθρώπους που αντέχει «τους τρελούς, αυτούς που τρελαίνονται για ζωή, τρελαίνονται να μιλάνε, να σωθούνε, που επιθυμούν τα πάντα την ίδια στιγμή, αυτούς που δεν χασμουριούνται ή λένε κοινοτοπίες, αλλά καίγονται, καίγονται, καίγονται σαν παραμυθένια κίτρινα πυροτεχνήματα που εκρήγνυνται, σαν αράχνες ανάμεσα στα άστρα».

Κάποιος αγράμματος μεταφραστής, αγνοώντας ότι τα roman candles είναι πυροτεχνήματα, τα απέδωσε ως «ρωμαϊκά κεριά». Παρασύροντας δεκάδες σχολιαστές στο λάθος. Ο τελευταίος είναι ο καλός συγγραφέας και δημοσιογράφος Ηλίας Μαγκλίνης που σήμερα (6.4.13) στην «Καθημερινή» γράφει για τους ανθρώπους «που καίγονται, καίγονται, καίγονται σαν τα κίτρινα ρωμαϊκά κεριά». Πώς τώρα τα κεριά εκτινάσσονται σαν αράχνες ανάμεσα στα άστρα – δεν απόρησε ούτε κι αυτός…

Έχω βαρεθεί να συλλέγω μεταφραστικά λάθη. Σε πρόσφατη, άριστη κατά τα άλλα έκδοση των ποιημάτων «Άριελ» της Σύλβια Πλαθ, οι λυχνίες ενός παλιού ραδιοφώνου έγιναν «αυλοί» και δημιουργήθηκε εκ του μηδενός το εργοστάσιο παντελονιών Fatso.

Αυτά για την πιο κοινή γλώσσα, τα Αγγλικά. Αν προχωρήσω στα Γερμανικά και Γαλλικά, κάνω περιδέραιο από τα μαργαριτάρια. Οι μεταφραστές μας έχουν ποιητική διάθεση και οίστρο – αλλά σπάνια γνωρίζουν τις γλώσσες τους σε βάθος.

Να πω, ωστόσο, ότι με ενοχλούν απόλυτες εκφράσεις και γενικεύσεις του είδους «αγράμματος μεταφραστής».

 

[bernardina]

Να πω, ωστόσο, ότι με ενοχλούν απόλυτες εκφράσεις και γενικεύσεις του είδους «αγράμματος μεταφραστής».

Ακριβώς. Όπως θα ενοχλούσε και η γενίκευση "αγράμματος συγγραφέας" που ωστόσο θα είχαν κάθε δίκιο να χρησιμοποιήσουν κάποιοι από τους μεταφραστές.

 

[daeman]

[...]
Αυτά για την πιο κοινή γλώσσα, τα Αγγλικά. Αν προχωρήσω στα Γερμανικά και Γαλλικά, κάνω περιδέραιο από τα μαργαριτάρια. Οι μεταφραστές μας έχουν ποιητική διάθεση και οίστρο – αλλά σπάνια γνωρίζουν τις γλώσσες τους σε βάθος.

Να πω, ωστόσο, ότι με ενοχλούν απόλυτες εκφράσεις και γενικεύσεις του είδους «αγράμματος μεταφραστής».

Τη γλώσσα μου τη γνωρίζω σε βάθος (έχω και καλό καθρέφτη), αλλά προτιμώ να την αφήσω στο βάθος της παρειάς μου, γιατί δεν θέλω να την ξαμολήσω στον Νίκο Δήμου, επειδή τον σέβομαι. Αλλιώς, και διχαλωτή μπορώ να την κάνω και φαρμακερή.

Αν παρέλειπε το «αγράμματος»* πριν το «μεταφραστής» (που ωστόσο ήταν μεταφράστρια, και η μετάφραση αυτή εκδόθηκε το 1981, όχι το 1996 που γράφει στη Βιβλιονέτ) κι έβαζε ένα «κάποιοι» (π.χ., ή κάτι άλλο αόριστο στη θέση του απόλυτου, οριστικού και τελεσίδικου άρθρου) πριν το «μεταφραστές» στην τελευταία πρόταση, δεν θα γκρίνιαζε κανείς για την άδικη γενίκευση, τον εύκολο και οργισμένο αφορισμό που, όπως λέει και η Μπέρνη αποπάνω, θα μπορούσε να επεκταθεί - όχι απρόκλητα και όχι εντελώς άδικα - όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι μεταφραστές, καθώς ουκ ολίγα έχουν δει τα ματάκια τους ακόμη και από εξαιρετικούς κατά τα άλλα συγγραφείς.

Πάντως, η φράση «σπάνια γνωρίζουν τις γλώσσες τους» μού θυμίζει έντονα το «they rarely know their languages».

* Άτιμο πράγμα το επίθετο· εύκολα το κολλάς στο ουσιαστικό, μα αν δεν το καλοσκεφτείς, σε βάζει σε περιπέτειες:
When You Catch An Inappropriate Adjective, Kill It.

 

[bernardina]

Για δε το θέμα συγγραφείς και ποιητές που παριστάνουν τους μεταφραστές θα μπορούσαμε να γράψουμε ολόκληρη πραγματεία. Όποιος έχει κουράγιο ας το κάνει. Έχω να του δώσω και υλικό. :devil:

 

[nickel]

Τον αδικεί τον υπουργό (ως προς το γλωσσικό) η καταγραφή στα διαδικτυακά μέσα. Διαβάζω στο Έθνος:

«Εάν οποιαδήποτε κοινότητα, χωριό ή κωμόπολη στην Ελλάδα έχει την εντύπωση ότι μπορεί να μετατραπεί σε γαλακτικό χωριό και να εφαρμόσει δικό του Σύνταγμα, δικό του δίκαιο και τον αυτοδικαίως κανόνα ζωής αυτό δεν πρόκειται να περάσει...».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63810328

Μα πώς μπορεί να είπε τέτοιες κοτσάνες; Πήγα κι άκουσα το βίντεο:
http://www.megatv.com/koinoniaoramega/default.asp?catid=28224&subid=2&pubid=30930994

Λέει «γαλατικό χωριό» και «την αυτοδικία ως κανόνα ζωής». Το «γαλατικό» το έχουν σωστά σε άλλες ιστοσελίδες, αλλά την «αυτοδικία» φαίνεται να την αγνοούν!

 

[drsiebenmal]

... αλλά την «αυτοδικία» φαίνεται να την αγνοούν!

Χμμμ... τι δίνει ο Σπελ Τσέκερ αν φας ένα κενό και γράψεις αυτοδικίαως; Μα... αυτοδικαίως!

 

[nickel]

Πρόχειρη δική μου διατύπωση διότι εκεί απέδωσα κι εγώ το λάθος, όχι σε άγνοια. Αλλά όταν το ίδιο λάθος επαναλαμβάνεται σε δύο ιστοσελίδες μεγάλων εφημερίδων, μου δημιουργείται η εντύπωση ότι δεν διαβάζουν και δεν διορθώνουν τον Σπελ Τσέκερ τους.

 

[drsiebenmal]

Μόλις άκουσα (στο ραδιόφωνο) ηχητικό απόσπασμα με τον τέως δήμαρχο Κακλαμάνη (προφανώς από κάποιο σημερινό πρωινάδικο) να ωρύεται για αυτούς που έβγαλαν τόσα εκατομμύρια από την είδηση για το τέλος του τραπεζικού προξενιού ΕΤΕ-ΕΥΡΩΒ «σερφάροντας» στο χρηματιστήριο. Και δώστου σερφάροντας, και ξανά σερφάροντας.

Σορτάροντας, δήμαρχε, σορτάροντας! :)

 

[Zazula]

Όχι, δεν το βάζω για το *Λαοκόωντος, που θα 'πρεπε να 'ναι Λαοκόοντος· το βάζω για το ξεκαρδιστικό Πλατεία Κρύων Ιππέων (που μου φάνηκε, καθότι άσχετος με τα πατρινά τοπωνυμικά, ως εξαιρετικά εμπνευσμένη ονοματοδοσία), το οποίο όμως απ' ό,τι κατάλαβα κανονικά είναι Κρύων Ιτεών (δράστης το Google Maps). :)

 

[SBE]

Ωραίοι οι Κρύοι Ιππείς, σουρεαλιστικότερες οι Κρύες Ιτιές, βέβαια, αν και η περιοχή παραθαλάσσια λέγεται Ιτιές ή μάλλον, Ετιές. Πάω στις Ετιές κλπ.

(Ζαζ, άμα ψάχνεις φωτογραφίες της περιοχής αυτής πριν το 1980, βολεύεσαι και με γενική φωτογραφία αγροτικής έκτασης με χείμαρρο, τίποτα δεν υπήρχε εκεί τότε).

 

[Earion]

Το σουρεαλιστικό είναι ανωτάτου επιπέδου και δεν θα 'θελα να το χαλάσω, αλλά σκέφτομαι: μήπως δεν είναι των Κρύων Ιτεών αλλά των Τριών Ιτιών; Οι Τρεις Ιτιές, κατά πως λέμε Σέβεν Όουκς, Θρη Πάινς, Λόουν Τρη; Έτσι.

 

[daeman]

Το σουρεαλιστικό είναι ανωτάτου επιπέδου και δεν θα 'θελα να το χαλάσω, αλλά σκέφτομαι: μήπως δεν είναι των Κρύων Ιτεών αλλά των Τριών Ιτιών; Οι Τρεις Ιτιές, κατά πως λέμε Σέβεν Όουκς, Θρη Πάινς, Λόουν Τρη; Έτσι.

Ανοίγω τους χάρτες:

Πέντε Σπίτια, παλιά ονομασία του χωριού Κουμαραδαίοι Σάμου.

Πέντε Εκκλησίες, χωριό της Παραμυθιάς.

Πέντε Βρύσες, χωριό της επαρχίας Λαγκαδά.

Πέντε Πηγάδια, διάβαση στην Ήπειρο και χωριό με γκρεμισμένο οχυρό, τόπος μαχών (1897, 1912).

Πέντε Πέτρες, συστάδα βράχων στο Λιβυκό Πέλαγος, στη νότια ακτή της ανατολικής Κρήτης.

Πέντε Αδέλφια, βουνοκορφή στα Λαγκάδια Γορτυνίας.

Πέντε Αδέλφια, προμαχώνας της οχύρωσης της κάτω πόλης του Ναυπλίου, ο μόνος που σώζεται.

Πέντε Κάβοι, στη νοτιοανατολική ακτή της Εύβοιας, επειδή εκεί σχηματίζονται πέντε ακρωτήρια από τις απολήξεις της Όχης.

....

Και τα Τρία-Πέντε Πηγάδια (και ο Δίανθος, και τα ταβερνεπωνυμικά Τέσσερα Αδέλφια, τα Εφτά Φ κ.ά.π.).
Οι Τριτιές, η Τριτέα Αχαΐας. ;)

 

[Hellegennes]

Εμένα ο γκούγκλης με πληροφορεί ότι είναι "Κρύων Ιτεών".

 

[daeman]

...
Περιοχή (και πλατεία) που λέγεται Κρύα Ιτεών, στις Ιτιές Πάτρας, δίπλα στην Ακτή Δυμαίων (στα κρύα του λουτρού).
Η Κρύα Ιτεών, τα Κρύα Ιτεών, των Κρύων Ιτεών, τα τρία κακά της γενικής τοπωνυμίων.
Ιτιές ιτιές λουλουδιασμένες, στην Πάτρα κρύες, παγωμένες.