Από τη
σημερινή Ελευθεροτυπία, ένα σημείωμα του Δ. Αναστόπουλου (απ' όπου αφαιρώ κάποια ονόματα):
«Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου...» Το υπόλοιπο το ξέρετε. Ή μάλλον έτσι νομίζετε.
Αφού σύμφωνα με τη μεταφράστρια [...] και την επιμελήτρια [...] του μυθιστορήματος «Γενιά Xnet» [...] του Κόρι Ντοκτόροου, το συγκεκριμένο ποίημα είναι η «Κραυγή» κάποιου Αλεν Τζίνσμπεργκ. Οπότε ξεχάστε όσα ξέρετε για τον Γκίνσμπεργκ και το θρυλικό «Ουρλιαχτό» του.
Σίγουρα, λάθη υπάρχουν σε κάθε μετάφραση είτε από άγνοια είτε από προχειρότητα και βιασύνη. Λίγα βιβλία τη γλιτώνουν. Αλλά υπάρχουν λάθη και λάθη. Μπορεί κάποιος να μεταφράσει λάθος κάποιον επιστημονικό όρο. Ή να αποδώσει λανθασμένα μια στρυφνή φράση τής αργκό. Όμως εδώ κάποιος μεταφραστής ανέλαβε να μεταφράσει ένα μυθιστόρημα χωρίς να έχει ιδέα ότι υπήρξε ένα κίνημα των μπιτ. Και ότι υπήρξε και ένας ποιητής, ο Αλεν Γκίνσμπεργκ, που έγραψε αυτό το πασίγνωστο ποίημα «Το Ουρλιαχτό» μεταφρασμένο εξαιρετικά από τον Αρη Μπερλή. Ένα ποίημα που επανεκδόθηκε και πρόσφατα μαζί με άλλα ποιήματα του Γκίνσμπεργκ από τις εκδόσεις Αγρα.
Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Είναι το γεγονός ότι ο Ντοκτόροου δεν αναφέρει τον Γκίνσμπεργκ χωρίς αιτία, όπως και τον Κέρουακ που, ευτυχώς, έμεινε ατόφιος. Τους αναφέρει μαζί με τον Αμπι Χόφμαν για να βρει το χαμένο νήμα της αμφισβήτησης και να ενώσει τη γενιά τού Ιντερνετ με την παλιά φρουρά των αρνητών αυτού του συστήματος. Αλλά με τον Τζίνσμπεργκ και την «Κραυγή» του ο αναγνώστης, και ιδιαίτερα η γενιά στην οποία απευθύνεται, μάλλον έχει χάσει τον μπούσουλα. Και παρατάει συγχυσμένος ένα σίγουρα ενδιαφέρον βιβλίο.
Μμμ... Και οι δύο Doctorow τονίζονται στην καταραμένη προπροπαραλήγουσα, δηλ. Ντόκτοροου (Ντόκτορο για Μήτσους), αλλά η αγορά μόνο στην τελευταία συλλαβή (στο «ου») δεν τονίζει, αλλά δεν λέει και να την κόψει, να το κάνει τρισύλλαβο.
Τώρα, αν θέλετε να βάλετε τις φωνές, το
Howl τού Ginsberg έχει μεταφραστεί «Ουρλιαχτό» ενώ το
Scream του Munch (Μουνκ) [πάνω πάνω] έχει μεταφραστεί «Η κραυγή». Κάπου νομίζω έχω γράψει ότι ο Πάπυρος με λεζάντα «Η κραυγή» δίνει το έργο του ζωγράφου
Summer Night's Dream: The Voice.