Με ρωμαϊκή gravitas o censor Alecus
διακήρυξε:
Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι αν δεν κλείσει, με πραγματικούς όρους, το τρέχον πρόγραμμα οι καταστάσεις τότε θα είναι ανεξέλεγκτες και το χειρότερο οι εταίροι και δανειστές δεν θα συντρέξουν, το τέλος Ιουνίου, σε ένα νέο και απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση μας, πακέτο στήριξης. Αν αυτό δεν επισυμβει η χώρα θα συντριβεί το καλοκαίρι. Κανένας τότε υπαίτιος δεν θα μπορεί να επικάθεται επί του θρόνου των ερειπίων του. Είναι φανερό ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει και θα σαπίσει "εν ευρώ". Επικαλούμαι για άλλη μια φορά το συγκλητικό δογμα. Ισχύει παντα.
- Το άγχος για την
επιβίωση οδηγεί σε άμετρη χρήση του
επί. Αρχικά δεν του αρκούσε το απλό συμβεί και προτίμησε το δραματικότερο (αλλά, επιεικώς, στα όρια της ακυριολεξίας)
επισυμβεί. Και συνέχισε με το
επικάθεται, και μάλιστα
επί του θρόνου, το οποίο είναι ξεκάθαρα λάθος: ή θα επικαθήσει κάποιος
σε κάτι ή, αν θέλουμε σώνει και καλά μια λόγια χρήση, θα καθήσει (σκέτο) επί τινος.
- Ε, κι αφού μετά από όλα αυτά τα επί
επικαλείται (γι' άλλη μια φορά, πράγματι, το έχει ξαναπεί) το συγκλητικό δόγμα, ας θυμηθεί ότι εννοεί το
ύστατο συγκλητικό δόγμα (senatus consultum ultimum) κι όχι ένα οποιοδήποτε συγκλητικό δόγμα.
Όταν θέλουμε να κουνήσουμε αυστηρά το δάχτυλο, δεν βλάφτει να έχουμε τα γλωσσικά και πραγματολογικά μας νώτα καλυμμένα.