Ένα πληκτρολίσθημα σε
κείμενο του Θ. Βερέμη στην Καθημερινή δημιούργησε ένα ωραίο καινούργιο επίθετο.
Η πρόταση ήταν κανονικά:
Το πιθανό είναι ότι ο απελθών πρύτανης κ. Μυλόπουλος έριξε το πάρθιον βέλος του, ώστε να μη στεριώσουν οι διαδικασίες του νόμου Διαμαντοπούλου που πρώτη φορά εφαρμόζονται για τις πρυτανικές εκλογές.
Ξέρουμε ότι οι Πάρθοι ήταν ασιατικός λαός και είχαν στη μάχη την αιφνιδιαστική τακτική να ρίχνουν βέλη στον εχθρό καθώς υποχωρούσαν (ή προσποιούνταν ότι υποχωρούσαν) καβάλα στα άλογά τους. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση, γιατί τα χέρια χειρίζονταν το τόξο, αναβολέας δεν υπήρχε τότε να στηρίξει το πόδι, οπότε έμεναν πάνω στο άλογο με μόνη τη δύναμη των ποδιών τους. Ο Πλούταρχος περιγράφει στον βίο του Κράσσου την ήττα των Ρωμαίων στη μάχη των Καρρών, και λέει εκεί: «ὑπέφευγον γὰρ ἅμα βάλλοντες οἱ Πάρθοι, καὶ τοῦτο κράτιστα ποιοῦσι μετὰ Σκύθας, καὶ σοφώτατόν ἐστιν ἀμυνομένους ἐπὶ τῷ σῴζεσθαι τῆς φυγῆς ἀφαιρεῖν τὸ αἰσχρόν». (For the Parthians shot as they fled, and next to the Scythians, they do this most effectively; and it is a very clever thing to seek safety while still fighting, and to take away the shame of flight.)
Το
πάρθιο βέλος σημαίνει μεταφορικά το ύπουλο και απροσδόκητο πλήγμα (σήμερα συνήθως λεκτικό, π.χ. μια προσβολή) που καταφέρουμε σε αντίπαλο καθώς φεύγουμε, έτσι που να μην του δίνουμε την ευκαιρία να το ανταποδώσει. Οι Άγγλοι δημιούργησαν διπλή έκφραση από παρετυμολόγηση και έτσι, εκτός από
Parthian shot, έχουν και
parting shot.
Όμως στο κείμενο με το πληκτρολίσθημα το βέλος έγινε
πόρθιον βέλος και
πόρθιο είναι ίσως οτιδήποτε μας θυμίζει τον ευμεγέθη και καλοπερασάκια Πόρθο των τριών σωματοφυλάκων. Χρήσιμο επίθετο, αλλά όχι για το συγκεκριμένο κείμενο.
