Καθώς άκουγα χτες κάποια παλιά εγγλέζικα τραγούδια, θυμήθηκα
αυτά που έλεγε ο Ζαζ για τους υπερεκτιμημένους Μπιτλς. Άκουγα τον Τζέρι Μάρσντεν ή, για την ακρίβεια, τον
Τζέρι και τους Πέισμεϊκερς. Φωνές από τις καλύτερες. Παιδιά από το Λίβερπουλ, με θητεία στο Αμβούργο, μάνατζερ τον Επστάιν και βοήθειες από τον Τζορτζ Μάρτιν. Την ίδια εποχή με τους Μπιτλς βγάλανε κάποιες επιτυχίες που πιάσανε κορυφή (
How Do You Do It?, I Like It, You'll Never Walk Alone). Ακολούθησαν κι άλλα σπουδαία τραγούδια με την όμορφη φωνή του Τζέρι, αλλά νούμερο ένα δεν ξαναείδαν. Τον Οκτώβριο του 1966 το έκλεισαν το μαγαζί. Γιατί αυτοί δεν πέτυχαν; Γιατί δεν ήταν Μπιτλς.
Ο
Τζέρι Μάρσντεν εξακολουθεί να τραγουδά αποδώ κι αποκεί, και κυρίως ξεζουμίζει τον ποδοσφαιρικό ύμνο
You’ll Never Walk Alone και το
Ferry Cross The Mersey. Όταν έγινε η τραγωδία του Χίλσμπορο στις 15 Απριλίου 1989, τότε που σκοτώθηκαν στο συνωστισμό 96 θεατές του ημιτελικού του κυπέλλου, ο Τζέρι μαζί με κάποιους ακόμα τραγουδιστές, ανάμεσά τους και ο Πολ Μακάρτνεϊ, έβγαλαν μια καινούργια εκτέλεση του Ferry Cross The Mercy. (Ακούστε την
πρωτότυπη αν δεν την ξέρετε...)
Η νέα εκτέλεση δεν συγκρίνεται με το πρωτότυπο (κι ας στρογγυλοκάθισε 3 εβδομάδες στο νούμερο 1), αλλά σαν να μην έφτανε αυτό
είχε και λάθος στο εξώφυλλο του δίσκου (το βλέπετε στο βιντεοκλίπ). Οι στίχοι λένε αυτά που γράφω παρακάτω, αλλά, επειδή κανένας δεν κάνει τον κόπο να βάλει κόμματα γύρω από το ferry, να φανεί ότι είναι κλητική προσφώνηση («διάσχισε τον Μέρζι, φεριμπότ», όπως λέμε «πάρε ό,τι θέλεις, παλιατζή»), νόμιζαν (νομίζουν πολλοί) ότι το cross «διάσχισε» είναι η πρόθεση across και έτσι, αντί για «Ferry, Cross The Mersey» ο δίσκος γράφει «Ferry ’Cross the Mersey». Και μου λέτε γιατί γκρινιάζω...
Life goes on day after day,
Hearts torn in every way,
So, ferry, cross the Mersey
'cause this land's the place I love
and here I'll stay.
People, they rush everywhere,
Each with their own secret care,
So, ferry, cross the Mersey
and always take me there,
The place I love. [...]