Μου αρέσει αυτό πολύ σαν παράδειγμα, σαν επιχείρημα για τη σωστή χρήση της προστακτικής. Πάντα αξίζει να βρίσκεις παραδείγματα που δείχνουν ότι το λάθος μπορεί να οδηγήσει σε παρεξήγηση.
Επιχείρημα ή σοφιστεία;
Πέθανε, να ησυχάσω! Πέθανε, και ησύχασα! Ονομάζεται context. Και ναι, στη γλώσσα υπάρχουν πάμπολλες φορές που ούτε το context μπορεί να λύσει μια αμφισημία, και όχι μόνο στο θέμα του αορίστου / της προσταχτικής.
Μήπως έχουμε ξεχάσει τη γραμματική της νεοελληνικής, και μας διαφεύγει ότι η εσωτερική αύξηση του αορίστου δεν είναι must; Ότι αντιθέτως τις περισσότερες φορές αποτελεί στρέβλωση του "σωστού", οφειλόμενη στην ιστορική επίδραση της καθαρεύουσας; Ότι άρα β' ενικό πρόσωπο της προσταχτικής αορίστου και γ' ενικό πρόσωπο αορίστου της οριστικής στα σύνθετα μπορούν να συμπέσουν όχι απαραιτήτως λόγω εσωτερικής αύξησης αλλά επίσης λόγω απουσίας της εσωτερικής αύξησης, οπότε καταλήγουμε στην ίδια...παρεξήγηση; Να βάλουμε μήπως τους Κρητικούς να ξεχωρίσουν το πόθανε της προσταχτικής από το πόθανε του αορίστου; Να πάψουμε μήπως να λέμε "κατάλαβε" και στις δύο περιπτώσεις; Αλλά και πώς να το πούμε, πού το "κατέλαβε" είναι καπαρωμένο από άλλο ρήμα; Και πώς να ξεχωρίσουμε τις δύο προσταχτικές των ρημάτων καταλαβαίνω και καταλαμβάνω, χωρίς να πέσουμε στο αμάρτημα της προσταχτικής "κατέλαβε" για το ρήμα καταλαμβάνω, που οδηγεί σε άλλη παρεξήγηση; Η μήπως η μία παρεξήγηση είναι αξιακά πιο μεμπτή από την άλλη; Ν' αρχίσουμε τάχα να χρησιμοποιούμε προσταχτικές όπως "κατάβασε", "ανάβασε", για να μην υπάρχει παρεξήγηση; Μήπως να αλλάξουμε πιο ριζοσπαστικά τα ρήματα σε "καταβαίνω", "αναβαίνω", ώστε να βάζουμε μετά στις γκάφες τις προσταχτικές "κατέβασε", "ανέβασε";
Η επαναλαμβανόμενη καταχώριση αυτού του θέματος στο νήμα των γκαφών αντί για το νήμα Modern Greek Language Queries ως απλού γραμματικού φαινομένου, και η επικρότησή της, έχει βάλει τα γυαλιά στη Λεξιλογία. Γυαλιά που θέλω να πιστεύω ότι δεν της πάνε καθόλου.