Πόσα διαμάντια πια χωράνε σ' αυτό το νήμα; Πόσα αριστουργήματα, πόσες κορωνίδες της δημιουργίας; Δεν μπορώ να μη μοιραστώ μαζί σας
μία πρόταση που εντόπισε συνάδελφος στην
ειδησεογραφία του Σκάι - τρόπος του λέγειν ειδησεογραφία, αφού ο τίτλος είναι "Διαψεύδεται η αισιοδοξία του Βενιζέλου για το PSI", και ποιος θα το θεωρούσε αυτό είδηση; Μία πρόταση ολόκληρο σενάριο, που καταλήγει σε κορύφωση. Ιδού λοιπόν κομμάτι-κομμάτι, όπως ακριβώς δημοσιεύτηκε (συμπεριλαμβανομένων των μπολντ):
-- Το ρεπορτάζ λέει ότι αυτή τη στιγμή δίνεται μία κυριολεκτική μάχη με το χρόνο
Εντάξει, μιλάμε για σοβαρά πράγματα αφού η μάχη με τον χρόνο δεν είναι μεταφορική. Αξίζει τον κόπο να προχωρήσουμε.
-- αλλά και με την ουσία των διαπραγματεύσεων
Γιατί, τι τους έκανε η καημένη η ουσία των διαπραγματεύσεων και εξαπολύουν μάχη εναντίον της; Ή μήπως πρόκειται για διαλεκτική έκλαμψη; Εννοώ, μπηχτή κατά της ουσιοκρατικής αντίληψης της ιστορίας που τα βλέπει όλα σαν εκτύλιξη μιας προϋπάρχουσας ουσίας, ενώ οι διαπραγματευόμενοι που, καθώς διαπραγματεύονται, δίνουν μάχη με την ουσία των διαπραγματεύσεων συνιστούν την απόλυτη διαλεκτική σύνθεση των αντιθέτων μέσα στο γίγνεσθαι που αναιρεί την ουσία. Ηράκλειτος, Χέγκελ και Μαρξ σε ένα. Δεν ξέρω τι να πω, οι καλωδιώσεις του εγκεφάλου μου αρχίζουν να υπερθερμαίνονται.
-- ώστε να "υπερβληθούν εμπόδια που είναι δύσκολο να ξεπεραστούν".
Εγώ νόμιζα ότι δύσκολα μπορεί να προσαφθεί σε κάποιον ότι υπερβάλλει τα εμπόδια, όταν τα εμπόδια αυτά είναι δύσκολο να ξεπεραστούν. Αν πάλι υποβόσκει υπερπήδηση, πολύ θα ήθελα κι εγώ τη συνταγή για να υπερπηδάω τα εμπόδια που είναι δύσκολο να ξεπεραστούν (ή και για να ξεπερνάω τα εμπόδια που είναι δύσκολο να υπερπηδηθούν, δεν με χαλάει). Αλλά μάλλον μπα, το κόβω να υποκρύπτεται υπέρβαση. Η οποία ναι μεν είναι χάι και λουστρινάτη, αλλά εβλήθη από καταιγισμό βλημάτων και, κατά (ταυτο)λογική συνέπεια, υπερεβλήθη. Εμ, πες καημένε "να
υπερβαθούν", για να καταλάβουμε όλοι και να μη μπερδευόμαστε...
Των εγκεφαλικών μου καλωδιώσεων εμπιμπραμένων, το μόνο που μπορώ πια να κάνω (πέραν του να άδω, βεβαίως) είναι να μετριάσω τις εύλογες ανησυχίες σας. Δεν διακόπηκαν εντελώς οι επαφές: υπάρχουν "
πολύ τακτές τηλεφωνικές συνδιασκέψεις μεταξύ των εμπλεκομένων μερών" (έκτακτα!). Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι υπάρχει και ένα προβληματάκι με την "επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που
θα πληγούν από το 50% του ελληνικού κουρέματος". Η ακρίβεια που σκοτώνει: ούτε 49% ούτε 51%. Ακριβώς μισά βάρη θα σηκώσουν οι τράπεζες και ακριβώς μισά οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Ποια Θέμιδα τα έβαλε στη ζυγαριά της;