Δεν το θεώρησα μαργαριτάρι, μου φάνηκε απλώς περίεργο. Και ναι, έχεις δίκιο. Φαίνεται ότι μετά τον β' παγκ. πόλεμο, κατασκευάστηκαν ξύλινα σκαριά που ονομάστηκαν λίμπερτι (φαίνεται καταναλογία από τα φορτηγά λίμπερτι).
Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατασκευάστηκε ένα νέο είδος ξύλινου σκάφους, το οποίο ονομάστηκε Λίμπερτι, από τα σύγχρονα του σιδερένια σκάφη που κατασκευάζονταν μαζικά στην Αμερική.
Το ξύλινο Λίμπερτι, αν και μοιάζει στη μορφή με το καραβόσκαρο, βασίζεται σε μια απλοποιημένη κατασκευαστική μέθοδο που δεν απαιτεί ιδιαίτερες σχεδιαστικές γνώσεις
Συμπέρασμα
Το καραβόσκαρο είναι ένα από τα στενότερα και πολυπλοκότερα στην κατασκευή ελληνικά σκαριά.
Οι αναλογίες του είναι επηρεασμένες από τις δυτικοευρωπαϊκές ναυπηγικές παραδόσεις και χρησιμοποιείτο σαν εμπορικό σκάφος και σαν ανεμότρατα. Το ξύλινο λίμπερτυ, αν και μοιάζει με το καραβόσκαρο, βασίζεται στη μίμηση του σύγχρονου του σιδερένιου, που κατασκευαζόταν μαζικά στην Αμερική τον μεσοπόλεμο. Βασίζεται σε μια απλή κατασκευαστική μέθοδο που δεν απαιτεί ιδιαίτερες σχεδιαστικές γνώσεις. Τα πιο σημαντικά ναυπηγεία που λειτουργούσαν στην Ελλάδα ως τη δεκαετία του '80 ήταν στο Πέραμα, στη Σαλαμίνα, στην Αίγινα, στα Μέγαρα, στην Ύδρα, στις Σπέτσες, στη Σκιάθο, στο Τρίκερι, στον Βόλο, στη Χαλκίδα, στη Θάσο, στη Σαμοθράκη, στην Λήμνο, στο Πλωμάρι Λέσβου, στη Χίο, στη Σάμο, στη Σύρο, στην Πάρο, στα Κουφονήσια, στην Οία της Σαντορίνης, στην Κάλυμνο, στην Πάτμο, στη Λέρο, στη Ρόδο, στην Κρήτη, στα Κύθηρα, αλλά και αλλού.
Γύρω στα 1980, έπαυσαν σταδιακά να κατασκευάζονται οι περισσότεροι από τους τύπους των ελληνικών παραδοσιακών σκαφών. Κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αφορούν στον περιορισμό της εναλίας αλιείας οδήγησαν (με τα χρηματικά πριμ που εδίδοντο στους ιδιοκτήτες καϊκιών για να τα αποσύρουν) στην εξαφάνιση και την καταστροφή των τελευταίων δειγμάτων ξύλινων σκαφών που κατασκευάστηκαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα, διακόπτοντας έτσι μια παράδοση 4.000 χρόνων.
Από εδώ
.
Παρά την ύπαρξη όμως και ξύλινου σκαριού που ονομάζεται λίμπερτι, αναμφίβολα μοιάζει υπερβολικό να εντάσσεται σύμφωνα με το δημοσίευμα της Ε στην «300χρονη παράδοση» ένα σκαρί με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που περιγράφει το ποστ στη «Ναυτιλία».