Πονάει παιδιά. Από τα 27 μου [45 τώρα] διαβάζω μόνο ό,τι μεταφράζω [ναι από τα φρούτα που από προεφηβία μέχρι την προαναφερθείσα ηλικία απλά διάβαζα μέχρι και χαρτοπετσέτες
κοντά στις 2000 χάρτινα μυθιστορηματικά κατά κύριο λόγο τούβλα και μετά ΤΙΠΟΤΑ μαχαίρι, όπως κόβει το τσιγάρο κάποιος] οπότε βρίσκω δύσκολο να τα πιάσω ξανά και τα 39 [και αν τα πιάσεις αυτά δεν θα πας μετά και στα Science of...] μέσα σε μερικές μερούλες [και μετά να τα θυμάμαι κιόλας δλδ]. Και αφού τα 10+ είναι ήδη μεταφρασμένα επισήμως από εκδοτικούς οίκους σημαίνει πως απλά δεν θα τα αγγίξω καν. ;) Αναφερόμουν σε απλούς ανεπίσημους, βρώμικους και γρήγορους [από ταχύτητα φωτός και πάνω] κανόνες. ;)
[Βέβαια όταν κάνεις ηλεκτρονικές ανεπίσημες "εκδόσεις" μπορείς να επιστρέφεις και να τις διορθώνεις μακροπρόθεσμα (δεν έχουν τρελό αναγνωστικό κοινό) συνεπώς πολλά θα μεταβληθούν με την πάροδο του χρόνου για μελλοντικούς αναγνώστες που θα ενδιαφερθούν, κάτι που στο χάρτινο τούβλο δεν μπορείς να κάνεις από τη στιγμή που βγεί από το εκτυπωτικό, παρά μόνο με επανέκδοση και νέα επιμέλεια λογικά. Όταν κάτι είναι ένα click away και σου έρχεται μια ιδέα τότε Word, Ctrl-F και υπό όρους αλλάζεις κάποια πράγματα... αν το κάνεις στο σωστό βιβλίο, φυσικά.]
Εδώ το ανέφερα πάντως επειδή αν δεν κάνω λάθος τα Αγατιανά ονόματα είναι one-time αναφορές με εξαίρεση τους μάγους [Αρχιμάγιστρος Ridcully, Κοσμήτορας, Έδρα Απροσδιόριστων/Ακαθόριστων Σπουδών, Λέκτορας Πρόσφατων Ρουνικών, Πρεσβύτερος Wrangler (έχει κάποια υποσημείωση σχετικά στο Reaper Man) και λοιπά], τον Κόεν, τον Rincewind και τον Δίανθο.